Нээдээ 3-захуулаас бүртэхээ энэхүү ауудийн омийг бүтэн үлдбэрээ сонсгай гусуул та энэ бүг апликашныр сонсоораа. Үлд түүс. Нэгэдгүү рахийсг. Эрэгэн тар нь цасаар худжигдсан дуун өвэлөн. Өндөр тургсан моднодийн дунд бараасан гандс маяг нь чумаг цардсан хүүднээ самагалж өлд дээлэн. Бэй бэйдээн алдач соосийн эрчүүд бөнч гүн тулжийч эрхэдээр. Өнөөхө эрэн хээмэр лүндага аж зүйл лөөлөө. Хэрэхэн яаж осгоод өгжихгүйг? Хүн аан дачаа хүлүү гаран хүлд дуудж, хацар аман хайр үлчихгүй гэлээ хэжээ энэ савна. Асах гэж оролцан жаах нь гал нь дэгэсэгээд өнтөрч байна. Гаран гаргаа жирж алахан хооронд нүрээд дуулаадс мар баябж. Уцур нь гарахын төдөйтлээ үйн хүлэхүүн байх янцтан. Төдөдөлгөй маахны үүд сагуугдож гаднааса бээрхүү эрээ мүнл чажирсээр орж ирлээ. Сагилгаанын эв дэрсэн ба маахны додор нэмгэн бүтээлиг бүтээс нэг чулуугвар хүчаада маахны додорхийг хардсараа нэгэж иго. Тэгс нэг ардына бүр үх харч гэбтэх залууг нөтрийн адаа. Басарж, ажил яхгэжээрч байгаад янг үтсэлээд нөгөөрч байхин. Өнтий өнтий. Гээ ваа. Тэгсэнээ талгаага нээл үлч байсавгаа да дагиж нь чепчэрэг хойр луу эрв бэрэн дахгүйч байна. Заа, үнөө дэрхээр байб таа. Күй, энэ хээ таанар чин юур нь гарсээ мүү? Гарагүйн бол гал хүлүүн дулч байд янаа. Бэнэ хүн амтанч байд орчирид хүлтөөс болсан мааган дачин бээрээд сухгүйргүйн. Күй, сатанар, таанар эг дэмийн авч байб болда. Чадан-чадан гээд өгөөрч нь лэг, миний мүү төнрөөс ялагаа юугаагаа гээд авад ийбч байсан биш. Ураа асрэг чийч гээн байна льдай. Тарагыэ элж нь бидгийн дагаад үйлээд үүрээ. Гээжээ шээр үйлэнээ. Толгогон эл үсний нэгэн зоорсан эрвүүгэн арай ядаж салагаад хэдэн үгээ эвэлээ үйлэнээ. Ахаа, қалж асагүйн, үрээ мадж олдагүйн, арай гэж асагар жаахин байж бүгээ луундар чигин. Үй ядаж үүлнээс бүгээд нүүрсөлж эрхүү. Тэгэхгүй бол хүлдэх янцдаш бай. Эцэ, баа угаад зөмөө мэргэж. Гүйрөө сүүдвээж яаса арчаг үнэдийн. Үүр нэг хээ мэргүй, доожогүй царайлчихад. Танар энг хүвээсэн бол анхнааса яахгарж дагаж ирсэн. Хүнч нь халуунд халж гүйдэн төрч байжил хэдэн халдар төргтэй болно байдсад. Тэгэлээж өвлэн хүүд нь хараж шараа ухаж зөвж, өрж, наа жоптоги цагнааргүй барилхан ажиласаа хавийлд үдээр. Зэвэр агаард, өнөө гаравдасаа зургтны хамаарал гач дунгусаж нь ньж хүл. Бэлэн холд даунат таа, ходдийн гарууданнас өөжгөн бүрэн зэвэрлэй холмжтой, ээм сахин ажил хүссэн хэм бүхэнд лаа болдохгүй. Зоо дэгээд, нэг хэл самар хэдэвгөө үлээ, мөөлсөн ходжаа нар шууг аадла гүнээ. Гүдэгээсэн ясан, хүрсдийг хар? Зал оулс вайн, гүн гарадал энэ маа оул энж нь хэдэн модыг сахин сэгсэрч байдаж нь гүн бэл алдсан ходжаа асиг. Хүйн, энэ гомбоог сэрээлдээ. Гэхээд үнэх цалуу оролтанд нь хургаж нөвсэн амаа араа ядан гаргаа чирээд. Ахаа, гомбоогийн халуун бөөдөгүй хээд өнчихлөө штын. Ядаж таа гомбоог аваад хоторуу явсан дээр байхай. Хадуу дээхээсдээ. Үнэд туслах гэж чирээд хүнээ мэнээ хэрэхдэн болчгүй ч харлаа имдээ. Зай, ахан төгөө яа байлаа. Хоол өндээ чгүй, гаадгүйс чгүй нь ямар балдаагааг их. Баа өгөө зуумар гэж. Хэмээн үгэлсээрээ тэртөрөн өөрийн гэсэн жаахын эмэн хамж байд, цалуусын түсэн хэдэн шуу та самарийг машины хан ард сумсар гэхэн зургуу ажиж байбаа. Машина асан хүдлөгтөн. Ахан энэ жаах эмэгч нь мөнгөөдгөөд байж байна. Нь дагиид маагнаа хүрөө агаад тэрээ арин олруу явараа мэдүү. Энэ дээстөө байгсаад жоогаагыж хүнээс тулсан. Ахан застал оо ахуа. Эддэн шуу тааган орчихалгүй бүттэн апча бурай. Зээ, тэгээд ахи гарагд шоодаад олж байх сааван гээд үүртгэн дээ ваагаад вайж байнаад гээс нэгээд мүүхээ хүгэрөөд юг юг алагууд байдаг байлаа. Эдэ энэ үүлэнд тавуулаа ирсэн байлаа. Тэдэн данхай ажилын сонолтавсан гэхээ энээрээг шурон тумру гээнээм. Хэрхэнээ ямар үчираса шурон гэж авгусныг энч мэдэхгүй. Гүй шурон орон хоргийсс нүү, шурон чулуун дээр үнг хүрс нүү гэж оуруурсон асуу хоо царгтог үнжээ гарч ирээг бүй. Ямар тачаа сэргэлэн зонон дээндсэн эгэн богоод, сусагаа вишээр лигайж зууил тууний хара талагууад шээрэхэггүй тала бучгүй өөгөөгдэхүүүн. Харинээ сэргээрэнээ сексэгээр талагууад отроон зуухын монгол эрэгэлдэг гээ мэрээ. Монголж болох ямар нүгсөө байна, богоодийг эрэлэхэлж олж, торши жудзайдээ хүмүүсэн тарихыг огоон хүдэлгүйч туугар хөлчсэн эгэн. Үүлээн үрөө зодоон зосоотаа дай шинэхэн авсан джейб машин нь сөнгөн нь үрөө тахад, тумур аман тан ар дүлцэн хэдэн залуу сан үгийн муу гар хараан зугуу ч байлаа. Түүний тоод зосноос баагыз самар түүсэн болохүүр тэрээ. Харин арийн сөдөл технийн чирэвдэх залууг, гомбоог нь. Гамбаа эхнэрэгэн тоох. Замдагар махдсалаа Тэмур чанг дуугуурч бай. Зай бос бос, олд чихло. Зай дулж нь харахгүй. Гээ хэдэ бах идзээ хэдзэнээ сэлөө сергэлэн бас чурийн? Юх, яг нөрөө зоргч бич бичтэй. Ясад хүлтэй чухах шиглаа. Яс харахган, нааджих нөж санад вэн. Гээ ва. Толгогоо нээ лүүлч суусан хөөрийн нэгийг эсгийг нь хам. Айл эм баагаа, гандсахуу туллаа эсгийгэхэн түнээг тогтохгаж эм нэр үхж байм. Тогтсанч тоосах чурж үзээгүй бол бар айху. Харбур ажилгэж сонсаж байснаас хийж үзээгүй залуу, эж авин хан ажил дургэж өдөр шунгу угилхээс залхад эндээрж байм. Тэргээ хэхдэн энэ байна гэж дуузулаг буюч. Өдрөн үүл хадар хэрэн хэсж байц зууалж өгөөдөө өдээ шулхур сурсан зонгаран өтсөө мажад хэбдээ чихний гэж бодод? Энэ дээрсэн ч байна, тээ сүүр нөгцөл вайдал түүнийг үгдэж байж байна. Нэмэгээ маях нь хэдэн халтар хүнжээл үйдэн хараанхүй оулаа хүрцас. Үгүй ядаж отосны сүлчээж барахгүй гацаар ирж байж. Шарон тумарус сабол хэвэл хөөр хээ эсгийг дуу дачаа айр зурд зарна, хүү нүү, зодож чуудсана. Энэ бүхнээс цалхсан эсгий сай машинд нь соугаад явчих марсана бидна. Гүй таанчаа айхад зодолна гэж бодохоос хацаар нь үүбдэж элөг хэбдэн хүн дөрлөө байна. Ахраа нь түүнтээ талгаагаа нээл үлч сууусан эрээг хүйн гээнээм. Ясдол мэдлэг ухан ии далааг имарийн ээний ээрийн, харбор ажилд тудийг хүн сайн бишч байгаа үүлээ мүдэн дьявхад тэднийг лаавууд ахгүйн. Сэнжлэг ухан ии шин ололт орчиланд илхийл болж байгаа элдэв соннын явдалаг айтаа яарих хэм түүнт мандаг хүг байна. Төмр ахиобчихүү? Ядаж тамих цахагүй ассимсэн. Тахвээр захагүй лүүдсдэй. Гээс сээр маагний халааг сухуу Джордж ирсэн залууг данх храад гэнээ. Бүтөн бүгүү дээ эцэг эхээс нь үгсэн нэрээ гээхээ энж мэдэхгүй. Магадыр өөрөн ж мэдэхгүй байц. Үгээ нэгээ хойрээг бодуул энэ залуу харбор ажилд хачинс санд үйдэхгүй хүртэн чигүй нь. Сэргэлэн гэжж их тэх нь. Тэдний хийх ажил таал баралхады туву гэвээд. Танхарад гүйн хойр модруу айвэр нь, гомбоо изгийн хойр гаазартунсын барахуцог тувж байхагы шурон тумур альсас тамих байгууил нь гаанг гарж цогсан. Хари нь тусан самарийг тумур мөнг волгож залаусд хувааж үгэн. Гэхдэн одоохоор нэгж төгрийгний барай хараг үгэн. Дан хэрээд ахы энэ арийн үүлдр байгаас нь үм. Тахиид юм ума байглаад байгаас нь үм. Гээ хэд эсгийн тулгааг нь сэгсэрээлээ. Тэр үүлн дээр ээн байнааг иж тусуул үгүн үлэм асай үйлээ маагийн эмгэн үгдлтай ирсэнээ хүлээг нь хүлтөөж байгаас шагахд бол. Гээд нь самцан гудал нь хэн гадуур орхоо чай. Гүй энгийн тулгууд гээнээд санаа орч бай. Хэд үлээ. Нар бүгээсэм нэртэг нь энэ олонас бүгээд, дуур айл байсан тэг нэ түнээ. Гүй, ада ж нэг үдээр халон гэрт хол цаад та айдаад ухтан үнтад тэгээд төмөр ахин гэсэн тэрэв арин олонрой явилт. Гээвээл үнээ хүйрэнч тэрээд хүрөн дэмж байч байм. Бож ваглаад байхч зүйлгүй үгээрэв аа Хүндийн ганцаа лийн тонаар тусаг бүдэг гэрээл олам харадгод, эсгийн өөлэх шаганаа. Хүй ядаж ав хэждэг нь отсар ярчихна гэж бодсанар тэрэх байс. Хаалагааг нь сэвхийдэл татан орхид, гэрийн хоймарды хүүс шургсан орд бөө��л сагалтаа өөг нь гансан сурж суулаа. Тууны дэргээд цая чанджицаа гэсэн залуу бүсгүн царай гудзг байсай, сээдхэдс эрвүүл нэгэн байш ям. Залуусын урлүү хэрэгтэн, хойр нүдэн талиилгаж, солиилгаж гүй энээмсэглэг айтахнаа мэнд мэдэс нээхээ. Бүсгүй хэдээ сэдхэц мэдэрлэн үбж дуудж хүлтхүн шахсон залуусыг халуун хол цагар ханыж цаддал дайлч байм. Үнтхар хэвдэхэд залуусын хэнэ хэнэ нь хүүдэн харигдаж байрсан айсан халуу шадан улаа хадзаран ээлчлэн дарадзхаж. Халуунгал дурил зэх зүүгэрөө айлуулах ойрдан хэвдэгийн хэж байна. Гэжээ хэдсээ чингэж дулан гунау илээ гэж бодус нээх байдсээ. Нарманд хэдээ залуусын юмом бэлдэж байхлэвээм. Гүйн гэрэн гэцэндэг үнээн таларахаадаа өөрсдийн үүл хэргэг нээ нь өөгөө эрээ байна. Тэдний дараагийн өжэхгэд зороо арийн өөлгийн тгийгч хэлэлээ. Гэдээл энэ өгийг сонсан үгний царай хуугаад сайж байрсан гансан үнэг адалдаж хүндээр. Гүйн анзарсан ч асууч дурглэхгүй соож байдал өөгөн. Зай гүх түдэмэн. Мүтөө нөр ямароо чир мэдэхгүйж аган гүх түдэх өөгөө үш. Хэдэн алтар төгөрөнээ тулд оо ээ мөмхийг өжөрөг хөөлхөөг төөдшэг байна. Ахин таах эдээд хэлээ... Энэ араин өөлч нэг тогшинсаа хүүстэн байгаа ма. Жилтээ хойрууд даа өөлсээрж таахин. Мэд хургашгар өөргөл варц вургон. Тэгэж байж, арайж аах нь хүмхэр нь. Тэгээд зондаан айнг бараана садахгүй шүүдтээ. Нээр даж өгцэм хадасаг ихдээ. Өрөө даруу гацар их. Өрөө дээр энд хан тахал баран үл хурж байдаг зэнэн гацар. Цааг өрөөн эх өчердээ. Танар шиг байгал нь шимээр ам зогох гэсэн хүмүүс байдаг хүн? Гүн нүд хэм бидаж гарч зург хэлдэг хүн? Муаагын Танар дээн хэлгэж хүлэн мэр байна та? Гэж цахч байм. Танхраад гүйнг нөдөрч бай, зүнчэсөн үгэн үгээ гээрээд ахгадагам шуудсады. Баллара түхэрээн, төмөр ахмэдийд ирвүү лалыш бай, гээ бай. Гүйн хариу төгөрссэн гүй. Төтөтлөгүй эсгий ээ жабдааган уцсаар эрж доосаад гээрт орж ирэхээд зяуухин чуигдсэн байлаа. Задуус хэрээс хартшаа, арьын өөтэг зүглэж байдалай эсгий явжигсан гүй. Гүйн данхарадыг зогсогоод эсгийгээсээ бүгээг үгээсэн эсгийгүйд хүнж тэд алхад хэцэв үгээ мүү? Ягаад ацарадаган бай? Гээ хэдэ нөлэмсэндан хаар үлсэн хацаран дэвилгийн ханд зууган нь шуубдарч. Гүйн аха, би юур нь бодсла. Төмөр аха гэрхээд намаг энэ альт ууга гээд тэлчих. Би хотор юу я боло. Яасан бай, юу осон? Хээж авчин зүгүйр бү? Хээж авц зүгүйр ээ? Би зүгүйр ль над ууудруу ч нь юммаргүй байна. Нэгээл мусавын датаад үн. Намаг үлдээж бич болггүй мү? Гээвээлд анаа араас эрсэн дангахрад? Ооо, маа зайлпан хууалчих харчин? Осны үдлээд азарад байсай иргүй? Айтваа явийн, үхсэндээ үүлгэнсэн гээд гарасны гөдлөөд алгаж байлаа. Ардүүлдсэн гүйн үнэхээр дургуу агаа бол үлдээж байдаж байм. Энэ үмэл гэхэдэн үгэн хэлсэн шиг үнэхээр дохшин сахуустаа бол яан. Гээж эмийн бодохтон үүлээн цүгээ 300 тонн сонож мөргөөд алгаан хамс сарч. Байнахан гамин, бүхэн хэшгээ хүүдээ гарм гүхээрэл. Гээж цайлы бараад. өөдгөн гөөн баслоо. Хойртгүйр хэсэг. Өөгөнээ гэрээс харахаата өөглөөний нарр ороо дээр мандаж байлаа. Цайл чаваад чалчуул борцог ааруула борцг нь юу хүн эхэнээ тааван үүд нь саулаула чаваад гарсан тулу. Аарийн гэдхэнээ хэддан асууд лүгвэгээж ууцсон цалууусаа цэнгээг агаараагийн цээж дүүрэн татсараа үүлэн үүд мацауа. Үнээ хэрэл хүний хүл хүрээг үүг азар гэдэг нь элтээ. Хүдүүний айлаууд онсон мод мөчэрээ хамжаваад тулдагаадал, ээний хаваар нэг мөчэрээ. Хүц асан ч өөгдөг тапсан зодсан ям. Өөгөнээ өхсэн эсгийн хүдөлээ ээний үйдөлээ эсгийн аминд орно. Тэрээ эрэгэн эргэн харсар, аань гүн дэрэгтэнээ сай нэг тавлиндааг нь эвлэрүү гэлтэнээ ээш-тээш харчаа орчин тарна шинж сэр явлаа. Тан храдам. Ух, энэ хараачийн. Хэдүүлээ тэн дэмийн цагаа өрсөн байж. Энэ аж нь тэр чигэрээ хошинг ойгаа иш тэн. Тэр баагсан сэгэх бархгцаг хардаа. Ягээл биднийг гүйлээж байсан айтнаадаг шув. Гээс маахна бараад ажилаг башуу лэм. Хэдүүл эндээс хүн-хүнээ баагдаа наймасай дүргтөө гарахан бар гүй болдас үү гээж байрилгодоо түүндээ хэнийнч гаруу иссэн. Эсгийг гээрээнээ гээж авиган санаж байдагар ирээд тагидаа гүй. Гүй нь оугааны хэснийг санан санасар нам гөөмөө. Залуус маагнан босгод жаваад цаач анхар болхуудоо данхраад. Хэц, ээм гой гацаар ирчгээд юу нэж нь цааг бол. Гэрийн авгаа ажилгээд өхийн. Гээс ажилгээ амжуулаад хамаг самариг нь хамжаваад бушууг нь төнлээлт. Дээртээ цаанаас баран үүл ирч бүн сайлгт сайлгт лээд өнлөө. Хэрээдээ шуурханцтай, гээн хэдээ моджин сайлхин дуундуулах ч гүй. Божоог нь хүдэлж ядараад шуун намуунтгаа бодол дээрсэн. Гээж югу айгачаа гүйн түүнийг үлтөө нь. Харин эсгий өөрийн болгож өмч бүлсэн хубан цар айгаан байрж, гүйнгийн дэргийд сувгаада цай бодолхийг үлээн. Эсгийг өтлэлч түүнийг дулам байлгаж дунгихгүй бололтаа. Тудудулгүй цай бодсалхада айг цаган дунгуч барад баясан ээсгийг данхарад чиргшагаа мамад явчихгүй бай. Харин гүйн цай нэхэн дээжийг айг дундурла жаваа да маагнаасан гарж хангаа дэлхийдэн өргөн цацлаа. Гарцай чигсэн идээний дээжиймдээ. Боурал хангаа мин хуугий өрш үж гэрээл. Гээчээ амандан шивин сэрг зоогсаном. Данхрадын хэлс нэр үнэхээрээ үдээс хоождан шоурадыг гэлээ. Үндэр оргсон мододийн мөчрөөд хоорнадон харшилдан доогурчаа, доогур оргсон гэдэн маягны оргаа балбаж гараваа. Данхрадаа хүнчлэн хүзүүндээн толтал нь имарч гэгэдээ. Нөөсгэж, хамаг самарийг мэн хэсгээд айчихлааш юм, энэ мөлсээлэх. Стахаргай маань гээчихасланал. Харин эсэгий унух гудлаа анж таайлаа лгуу хунжилд ороон бунж гэн тэлж байж байж байнаа. Гүйн галинхан дэргээд саугаа да тэднийг айлаулахт аруулч бүхээж байнаа. Уур цаатилы сэрүүн хэбцэн 3 сайлаах баага цэргийн амж байнаа сайнаагийн төгхийгээд авгаар болж байнаа. Гүйнээ нүүд насам баагаад эмийгэн хэн хэлж ирж байсанаг эргэн санаач гэвдлээ. Баагал ганг ганг хэдсэнд тогсан байд гэн. Хамагуу оуула гадн дайварс ч болохгүйн. Тогсан саг бүстэн байгаа байл үхэрүүл тадангаа болохгүйл ас авах болоо хэдээд үхээдж ч мэдэн. Хааж уибсан бай гэн дээ ширүүн бараад суудхад үтн садыг сэрч байнаад иргээдээ бүд бушуу ганд баусан тэр. Хэлэг нэж байгаа нь тэр. Гэж байсныг түүж бадагдан өөгөн нь хэлснийг ч санлаа. Энэ арин өөлчийнг дохсон сааг өөстөн байгаам. Чилдийн хойн өдөө олс сергч тайхин. Дэгэж байдал эсгийн өнтэйж басаада, данхарадыг серээх көхөншэг симээрхэн хүншлөн норон дэгвүрээ нөмөрсөн чигдэн басаад ир ава. Гүйн үндээж ирвэлээ эсгийй, «Уу аж гүй, бигар нь бээ цасаг гээд, тавсаг эх хагарх нь нададаг амт гарч байхүү?» Гээж хүүхээд гүйн босч мүнлэх үнжлөөрөн бүтэн бээн орохоод маагнааса овж цоон гарла. Эх салихний дараа тэдний гэжгэж байсан мөрчүүзэгдэх хүй болтуул цасанд хөжээгдэж байм. Маягний талаа тэржихдийн зазан хүнгүйрд даруусан тул, арайд долохон баяснын тэрээ вайлаа. Эсгий бээцгэн сээр маягнасаа нэгээ холдолгүй зоогсад морг харж байлаа. Гүйн ч өмтний хүн загилгаа нэгий таилчаа морг харахар хүлэн сэгсээрч эвтээх нь байр эллэн олон зоогсаж байдал, барон талаар нь нэг зүйл гөжэгшэг болгон тэр. Хэцэг эвэг уудсан чуу ям, үүлэхад нь тулав нэг нэсэглээд амдан ихвэц тэдний л нэг ууах. Гээж водод туссан гүйн. Бэдээл эсгийн муугаагааш гархан дээр. Гүйн өмдөнж тата чамжилгүй эргэн гүйсээр эсгийгийн дэргийн доджигаад дээр хүрөөгөөрөөнээг эхцвэргшэхэн заж. Эр ч мүүрөнээ ямар нэг цүвэл хэлэхэгж оролдан. Цаас нь зүгдэн юу чалаг. Эсгийг чижирсээр араа гэж маагандаа оржирээд халуун буулаа юм хамсуулахад. Тээр сай нэг сэхээ авж гүйн дээм. Чих харсан оон? Сай миний орд байсан дээр амьд нэг? Гээхээд гүйн тулгаагаа маа аж байж бай. Бээ үж хараагүй. Чинээ дасан зүгдэж нь ямар ч амьд нь байгаа гүйшдээ. Байсан, би хур нь хооор нөтэр харсан. Бүхэн цэждээ морг үлтээ, эх үрт дээлс үлтээ амдан, тэгээд бас талгаадар ивэртэн ягдан том. Гээд шээ гаран сонгон доусилжу зүйлэв байна. Тэдний чиминээр серсэн данхарад нь ороон харамлаан нүдээн үгэж байх байх. Эсгийн, гүйчий одоо мэдрэл мүтээ маяаш байм бай. Гүйчий ага нүндаг хэгээрл балаарад унхийн. Нас бийд эр хүрсэн энэ хүн байж, юу эрээд хам? Бүглүү ойд ирж байд нэг нэг элдийн шалтай юм ирж айлах байд. Үжийн эрсийг бодсал таа бодс. Мүнтлөө гэрээ санаа тайрг шалтган хайж байд. Гүйн, над ма холчихараа бидгийн сонсон? Гээхэд эсгийн надвэр тэсэн харцар гүйн руш ирдлээм. Гүйн тэтний хэний хэнч талд орох хүсэлгүй баясан нь са тэгсэгийд өндхар хэвтээ ва. Өглөө болд тул заа ч ва ина. Ядайж байхад бидүү модутаа буугилуу ооид тулна Нара Мандаж гэгийн орсон нэгийн тээр бүрээ ээртмийдэх боломж бүйн. Үхэдийн нар мааньцан ч сэнхэр, тэнгээр, нарны дуцаглыг бэдэрээ мэдэрч байраах боломж бай, бэдүү шоогүй. Үүдөг шургсан ийх хүнгэрцас нь далгсаар, вайдээл хүлцавцаж ядрэх. Бодзохтан шуудуудай Самран үүрч байгаан бүрээл хэдсэн. Гээрсэн ч данхараадын үдэнд бодлта мүнгэн дэмдэгтүүд харагида ч, Хайрэн гүйнэл асар өндэр сермчтэй байж. Цалуус эгээ эцэг шигэлээ хараж байна. Майхандарийн түрүүл жожаж гал түлж долооц болно. Цасгийс гээж цаяч байна. Жаахын шүлүүс нь эжийн бодоно. Нөмөрж өндэгээд хайрахгүй вайг гэж байдагтан хүнчлиг нь хүртэл долооц болдог байла. Эн олон дээр эрээд 3 хонлоон. Эн хурмд данхараад а өөрийн гэсэн 5 шоодаа самар дөвч бич. Хари нэсгийн 4-гийг, гүйн 2-гийг. Дангхраад яран дундууран үйвээ хэншээ гээ «Цайчан ч хууал хэлэгээ гэж уудод, сабраанаасаа үгэнгээ ж уудож ивээ үлгонч шүү? Хэн элүү хүдлэн мэрлэн, тээрээ лэгийг олон?» Гээч гүйн сануулдах маяхтай хэлэгч, салуу үүнийг охттаасан шинж бүй бүр сонсоожгүй янсдаа доу гүйлсэн уна. Ахиадл сальхилэд онова. Дангхраад маягнаасан гарч бай шуутаадай самар нүүдэн чирсээр оролоо дээр юм бай. Айгүй бол, тун шуудж лсийн мүнөөд ябж тараад, хэдэн шуутааг мэн аваад ябж бүхэл юугаа чир чарих бүтээ. Гээж үгэлсээр байхад сувары эсгий? Амтхаса мүн сайм бийцас чахгүй мэн. Гээсээр маягнаас гарлаа. Лаагаа унтрансан хойн эсэхийн маяханд гүүгшээхээ морч байраад хартсаган дөгөө орондонг урад шургаа чихаа байна. Салуус ч нэгийхэн бодсан гүйн. Уунын орондондаа үнгээр цансандыр гэж байгаа бүний хүлээ мүрд өөрөөхэшээх сонсигдхүүд үйн зажив циргж байна. Үдээр үндэж басхуур яралгүй хэбдэж байдалдаа. Үнэхээр маагнийх нь гадаа ямар нэг хүн амбны амсгодох хүлдэнг нь алгаа гар цасчихнын дуурах чимийн гархан дээр. Чиг тавын чаган боли энэ үнэх бишгэдг нь ойлгмжтай. Үүлдийн тэсгэн хүйтэн агаар эгээ энг дээл шуунагилн амсгалж. Үүлээ амаз зүнг тулж үүшгэн царгүйлэхгүн байнаа хэгэл. Тэгээдээл төрээгээлээ ваан. Ягал морныг шиг. Цасандар гэжгэж өгөө чимээнчээ олон хүлэн хэмээ. Төрээн гэж гүйн додран таамагиладаа айлуулаг чимээ гарагахгүй байхгийг гэжээхдэн аман тарлаа. Үнөөг цүүл маагныг нь ар бүрүү хэдэн тэн таараадаа хая бүрээр нь хамар нь шургуулжоогшиг сонсгдон. Тэгсэнээм үүд хаддам нэрээд, гаар хүрч үзж бүхэн талар. Үнэн гаарийн үр гаатаа цасандауисан гэрээлтэй мааган дуударуус тогд бүзэг талар. Гүйн гэн зург зооғс чушиг болоо. Тэр орн дэр нь симирг нь үндэж басага дээл, цамцнаас нэг зүйл аргыштадоо. Гүйн зоджин эргэж ордал, ээсэхийн толго дээгүүрийн нь үмэрсэн хүнжилнийхүйн забсараар гүйн нэр ухараадаа толгоог нь сэгсээр ово. Тэр үүлж бас чичирж байна. Гүйн бодзад гэлдээ. Бэхтэн түүний гард, садсоохгар абжабсан хүрдсэн чан гадгатаа вайлаа. Хэрвээн, хачин хүн эсвэл амтам мааг нэгэн хан эхдэгээс сурс сархигиид ороод эрлээл ол, гүйнгийн гардадгатаа хүрдсэн тээ эгцэд ухараа молцгад бэлэн байдалтагар өгөлөө түүдс алгалаа. Айгны амсар зуу агуу ажил ажилтан гарэгээд шавдолтог данхирад? Энөү тада босохгож яарсан көй. Цай болсал хүйдээ дуртаа дургу үн дэжээрээдээ үзөг нэлч яаргилам баясан. Бүтч бүр шин нь ясадохаадж байлээр зууд зууд лээ шүү. Бүнэг хүн зэгээжтэй морг гүлтэй нэгээм араа сээлтээд гүнэг гарсан чон болчихсан байж байдж бай. Гүнэг гарсан чин үнэг болчихсан. Гээгдийн царай нь яг хүн төрхөөрөө. Үрэгэлчээсэн орд ууд гүн өмсэхтэй дэгээд хамар нэг хүн орнад хойл нүүх. Гүн бүстар бол яг хүн. Тийм хачийн юм нь ясад шунж нь нэлд үллийн. Барааг өөрөө гөжгэсэй имшэгэл хамаг бай нэл хүндөр. Маргаашна сажилтай яг шамднаа нөдрэнгээсгээд орихин лахархас. Мэний сомор нөд намаг хүлээдж байгаа таа. Гээч маадзарг айтад цаиллаа. Гүйн өнгөрсөн жүн болсон ябдалин далар, данхраада тэлэхгээсэн ч бай эсгий түүний гард шургихмай ихтээ дургисгээдээ ярыуулсан гүй. Энэ өдөр тэдээ 3 хамт явад, хамт бодсаж эрэхээрээ ярылдсад. Майхнаан сайдар халглаадаа оон гөнөрөө орлаа. Тустосийн 2 шоодаа өртчийн бай. Үнэгээн дүргэж аваад эр тэхэн маагандан эр жамархарадог хүрэлцэж байна. Гүйн голцууд эдний сахол явдаг байж. Учир нь данхарадын учир утгүйгүй эрээ, эрээ цэргүй маадзарайг одан сонсаж чадах гүй, гүй ёмил бол үг сурч байгаад байдаг байж. Гээсэн чийн оодаа та үнгэрсэн шүнэн ябдалгай санаж. Салч бодорж явснаас тэсээд доог үнгэрч гэн тэр. Мөг ансан гээрэн авч бич, элдийн юмтлаа тараачих боло тараан дээмийн. Ямар насараа хамд амдарах үш. Хээдэгийн хунууг тэсчих гэжээ өөрөн-өөрийг нь хүжэлсээр хамд яван энэ. Үнгэрсэн шүн нь оор муутаа хунууснааса эсгийн муутандыр гаргар болилд. Гээдээл гүй үнөө эсгийг хуудал нь мөчердэрээс хайлдар айт болж бүссэн гүйдээ гүй мөдрөө айварих гар болом. Мөчердамжааж абер чаваагтан. Айл болох доож гарахгүй гэж байна. Учир нь тэр өндрөөс хачин гэх айдагч, үй нь одоод ягжараггүй болоод дээш байварч. Олон арманжил байдагууан зүү ч холдавсан гэмээр энэ өргөн модний мөчэр бүрнээ хүрд саса бург цондоон дээлдэж бүхэйсэн байж. Бүй нь нээ гарараа модийг дээвэрч цогсад. Нэгүй гарараа мөчэр нь өгвөөс варжи сэгсэрхэн хэн үмн. Үүрээ мэдэлгүй үж ларагаад гэлж байлаа. Ягал хүм, эсвэл ямар нэг амтай зүйлээс хүлцээл үж байш байгаа. Мөчээр бүрээн үзүүрдээр бөнж гэнж дохицын боргд санууд, цасдаа хамт гацаарт баугаад мөчээр эргээд дээрвийч байгаа. Ууны харж байсадаа болсад мөчээрэг чсэгсэрч гарил. Хээдэх үж зарцаснааса арнурүүн хүлс таачаа гаран чажарч гарлаа. Торуулцан хойртонгаа, «Жаах амаратгай, таа хойр шууд аилчил бай» гээж цахаадаа үндэр модний ороо дээрээс элгэн торнийг харжаа хэсэгийт соогсаваа. Байгал гэдэг хэж нэн үдсэглэн дэволохийг, энэ үйдэг үйн бээ сэдэглээр мэдэрч байлаа. Магадгүй хэрвэ тэр самар тухгийг чаваага бол энэ сахин дурхийг хэцээч харахахгүй. Энэ цивир агаараар хэцээч амсгалж сахин нэг нь мэдэрхгүй өөссөн байц. Гэрдэг хэрхээр цавал мод тарындаа. Гэж дотруум бодон оурдан амилдад, үлдсэн гэдэн мүчрэг сэгсэрхээр баярилдан салих гэхэдэн халтар чула. Үндэр дэрээс онож угоога мэдсэн гүйн, замд тарсан мүчрүүдээс зоор чула тигэг хэж байбч бэлэн суворч гаран халтара тудогтсан гүй, гацаар арнор үгээр бэдхийн уна галд. Тээжхэнээ хэрдэхдээ нуд нь бурил зэж чихинд нь марин таваригон шонийн ойлиг дүү сонсдог шига. Дэгэж байдал арноур нь дургаж мардаг нь эгстэргд нь хурийд иргшэг санагдаж. Ухан нь балардаж орч ньос тасархийн үмн түүний чихин дэбөс талахой додор нь? Хэндээс бушуу танынэл, ээс тэгвээс энэ хамихчин амаа цогсоггой. Эцэгээх, отом суудрарч нь хорлон шуу. Гээжээ, хүнгэнсэн эх хоолгаа цаурадгашиг болгж бай. 3. Хэсэг. Хүнгэнсэн эх хоолгаа талгон осын огот салахгой. Бодлоос нь зэвгдээдээ байх үйдээ гүйн үхэн оролоон. Үмгэр маагандан хүрээ дэрж. Эсгий түүний дээрээс өнгээ ч бэрсэн харан дохн дээр нь байм байм табжуу циха. Гүйнг нүддэйнээ араа ядан нэхий хараад наусан шорохиудал датхийг вадхуд тэр айсандан өөлчээм. Данхарадыг зулгаа ч, Үхэн орчихлаа? Гээчээ цобоо дуугаар зоджтал хашгархад, данхарад огосгийн зоджсанчаа мөрөн дэгвэрэн эргээ ч харчихад. Хээр хүн юм байна, ээ мэн хүн юманд ухинж гэж байхгүй байгаагаа чилдээ байдсады. Зайд, би авчирсан эдэн шуутагаа наан сан олгоодгой. Гээд болслаам. Гүйнгийн толгоод отроор саар элүүл хүрчихаад байгаашиг сананд орхин байсан гүйн. Гандзган санаж байсан, отхаж бодогтсар байгаа зүйлэн дээр холоо. Ухан алтгийн үмнэх бүтэг ваалдаг дурсамж атаал, түүүний дудур эрэхгүй ая дэсгүр үлж байлаа. Эдэн алхмийн заяд чэрэхээрэн авчирсан шуудадасамар нь сайлаахындаа хачвэв бүрэөрөн үнжихаж. Сандарсандан амийгийн бож чатаагуу чир хэд хэд хэд нь борохццаа ороо үүгээд зэрөн хүрөөд өтсэн байлаа. Данг храд харал урусгоджаа. Хаав эсэн гацаар эрчэгээд хүүгэн шүг юулаад хэбтээд хүүдэг. Манаа үгэлгэн хэдээ ахнаар байсан бол энэ үг хэдийнээ дууосгож байсан луугаа. Ясад нь гудалж ядсан ямнауд хэмтээ. Хэлгэн сахин мүнг модандыр өргөө адуугаад хэдэл хэвтээ айтаган туугайд апчгас чатах гусу. Гээчээ шулсан хайлаа. Туус нь нэг шваргцог нь алтахгүй хэчэнээ доош урууд нь үнхүрсэн хэдийнхэн араас алгаа жабдал зүм талаар нэг зүйлээ шурхийгий зөнгшийг болло. Данграад ч баагхан зэрвэсгийс нь зүйлээс айган битгийгэл. Туулаа хэрэм зурмхэн байвал бариджихимсан гүй юур нь маргаш хауахийж өцдэгчийн билий өжвадсараа борг зогон хүвэн төө дээлинхийн хормондаар авалч гэрээ ваа. Тонго ч авад өн дээхэд ардалд нь салихсэрчийн нь талаад өнгөрхэндээр. Эн үүдээд туулаа зурм бишгэдгийн ойлгомжтой. Арай байрхүү, эцэлхүүн томдан амьдан байхашиг. Гэхдээ маш хурдан зург дунг гэрсэн үнчэр данхраад гарж чадсан. Таа хэдэн үгэр эмэд төгөж байж чонноохон холбалч бай. Бошоо явийн гээж бодсан ч бай. Таар үнээж токтсан бархгдсон харгидад болдог. Хүсэн шууналтан дээлдэж үнээх бархгдсон утан авгаар бариг дэргэд нэрээлээм. Хойри гава бай. Эхээд нэг үлдсанг үрвэлсан гаран сонгон аваад, ээ ч гэмээн дуу алдын хожуу нь хэнэхтэн золтуул хайлдрээд тэрчихтэн үлэн үрвэлг үлсаж байсан гүн. Борох цога доож үнхэрүүлэхгүй тохтож байсан зүйлэн хүнийг гавалин яс байхан тэр. Ангайсан байдалтаа амсгал хуураас нүү, амтний хүлөөр санди жоргс нүү бүнгэд. Арай шуд нь арцайж ярцайсан чигтэн гээдрэг ваяд алтан гэвдэг гавал ясны амхисг нь сасанд хөчэгэлгүй үлдээд нарний бүдэг гэрлээр гэлдэг нь илхарага дич байваа. Үүндээр данхирадын самар ирээд тогд чихч бай. Данхирад эхэд сучнасан болж хэсэг хүдэлч чадахгүй сож байдал ард нь эсгийн дуу гарлаа. Данхирадыг доод дач байвааг хэмэн. Энэ үйдээд салоог гэнээд ухан урч байгаа үнэх элэг гарсан гоблиг эргэн тарнаасан цасаапч хөжээж гарлаа. Энэ гарчаган бол нөгөө хүйр бүшөө годиоо эгээд хамагааж лалаад айч байна. Энэ гээл харж болохгүй. Эмэ сайхан боломж отоор олгаж байгаа энэ гайд болсаж байгаа болохгүй. Гээ чамандан үгэлсээр цасаавуууол жорихуд, хормоо дээрээ хэдэн самаран тавирсээр маахиндур ухан шоогш байгаа. Хэрэн маагныр угаан яарин гүүх дангхараад иг мутанд ундаасыг хэнэ эгэн ангхараалтан араггүй ажигилаж байла. Лааны бүдэг гэрээлдгүйн оран дэрэн бозж соугаад илдэвээг бодоон оон. Сонсон холанд дээр нэмээд өөгөнээ ангараал хэгч марталгүй саныжи обж байм. Ядаж байгаад төмөрээн эрэгцээг хэдийн болооод бүр өнгөрч байсан байгаад бараас варагаалааг. Ө түлээ түлэшээ хаад өнөнэн эхдэн 2 гонгийн нөөдсөө байдаг. Өгөлөө болохоод гүйн цаа чана ч болттаг ид. Салуусыг сэрэхээс өмөн оо лурүүдэн өөгөнээ дочих гар явлаа. Тэндээс тумуртой уцсар эрж хангамжан дуус чугаа кэлхэн хадж угоор, өөгөөс осын үнсэн мүчрөн тулей болгач төгөөлж үгэхөөр яваава. Өөгөөс гарэг гурдал төөж явсаар вайдалай обоо ям болоод хүрлөө. Умуд нэг хүн тэлэгээр хүмээд ооос орлон барж алгас сараа модны ид сахад эрява. Үгэлүүний нар халуун илчирин хадзар амайгин бүлээд зүйлэхээд гүйн хэдэнчихоног нарны туйаг ара гүмдэн. Гээч бодон ортар санаа алд ч. Абжирсан мудон үгэнэгээрэн гадаа хайчихаад хообцас хүнэрэн гүнэн яваад орлаа. Долан гэртээ хадуун холцайтаа залагсан гүйнгийн хадзар чимчигнын халуу шатнаа. Учир явдалан гэлж өдсөөр нь төмөртөө холбогд хорих хэдэхэд цалага ба. Тууд үлээд хариу хэлсэнг хүй. Гүй нь хэсэгүй хачуугад ахиад залгаад өцэгээс. Тэгэхгүй холбид хүрөө бж байсад холд нь алмас болган нь уайн шүү. Гээч хошган хэг оролтан энээ мэсэгээссэн ч өгөн дээн өгөн тээмчих таалаагдсан гүй. Гүй нь байдлаг дээр тулхар хологон засаад. Бэнээрээ мад авжарсан. Гацарар нэг үнсэн мүжээр өхгөөр нь эрэхтэй хамад ариллээн. Хэрв та хууэр мадгүй бол бол. Бээ 10-20 дүхвэлж байж болно шоу. Гээхэг сонсан үгнээ тэртөрөн дурсгийн үүрлэж. Барид соосан, хоочин, гаансан, гүйнгийн талгуудар болохж баймаа. Гүй юу болоо түгүй гайдгаж чадаагүй гүйн соосан, гацарасан, гадуусыр ч басаад. Яа ивүү, яас нь бай үү? Бээ тахуург тулын нь модгүй байгаа ухгож болдадал байлалтай үү? Гээж таярч зүгдэсээр байдал өөгөн ам. Хэлээд байхг дууялгдаггүй яадсан лүүд бжийн. Гүнээд чихч нь сонссан бол бодоо дууялгаж болдагүй хоо гүй чийн. Хэлэв нашир, чамайг нэг сэн гашраа гадгийн. Гээж дагаа чачиж цоггүйр оролтан. Хэн хэнэн ядарч зөгөөрсөн үйдээ гүйн өөгөн дарадаж соогаад байм. Үү, та ягад энгээд орлаадог нь бай? Би зүгөөрлөө түлэнээ мудапчирсэж бай? Гээхээд өөгөн тамхан байгууилж доосаад бай гансан гудландан зоог байж цэвэрэлэхцээ өөрөөнөө. Бээ орд хэссэн дайчаа мад. Одд оон ий цалуус үг авахан байсан гээдэг үнэн байж. Энэ үүлч нэгэх дуогшин сагвусд сабдагтай үүл. Эндээс та норшиг нусан жаахганууд самар түгүй байдагаа, үнээ төгөөжсөө мөчрэгэнж нотгийнхэн абдаггүй үм. Хэм нодсон алдадгүй мааг эхэд бердэж гэмдэж хүлэх гар алд вургад гэгэм та. Энэ манаа ухны гэлхар хөөрхийц ээмэнэн байгаам. Хуудтад уаадж угаад ээж абдаган тэтний найзуудтад нэгэцүүн амарах хар ирсэн. Мээ тэгээд яах бүтээ. Хоотын үлс холоо саргаад ээм сааган сур бараад тавуу ол байхад хүлдэн захднаад гүйгээд харч бүй үү. Гэд тэн тэн гэсэн шээд болс эмшийг хугаа маа. Хэр шүндөө мааган барайд хонон гэхдэн би хоргилууд дээг лэг хүн. Маргааш нэрдэг хүн. Бүн үг өдр нэрхэхүү баахар нь санаад завод хүг шүн марин хүдлээ доджсан чин? Үг нь холоо цанграад эрхэг сонсан хүйн? Гарцаг бүй ямар нэг муу юм болж байддаг хэмээн бодож байсуула. Өөгөн хэдийн хадаж ширгсан завухан өрчэж арчад. Майхан тааган суурч байсан ууу салуу айлаа. Хэн маньж ахм байс. Хэлээ балдаа болж байсуу. Модны суудар тэрвээг хэдээ тогирлаад соож байд гэмээд. Хэнэн хэнээгээ алсан, талсан гээд асуудал гарад цагдас эргээлэхгээд эрэгээд мэдэхгүй өөэлгээссэн. Ман айн хавийн хэнж сабдаг нь амаад явалдайлагаад гэдэг. Дээр нээс хувьож олон чухн энэ олонд гарссэн. Бэй бүтэн эргээж ирсэн данж цууггийн эмэ. Гээдэлчий ээм дохшин сагуустаагаад зараз манд чирээд эрдэг. Үссан үссар байхдал тэн дээс явахгүй уу айж чуугад. Гээрээн муу юм болггүйтээ хүүү мэнээ. Гээвээ. Гүйнгийн дудар харан хүүлээд ябжиглаа. Яавчингийн гацаар бишийг хэдгийгээ бээ сэдэглээрээ мэдэрсэнч, нэгүй хуиртон яа чихилээд тэндээс хэрхэн явах тогаагаа мөдөжсөнө. Эн зөвөрөн томурилүү байм байм цалг зараа. Гээтүүл сайныг отсанг авилдаа. Болсан бүх явдалгай гэлж тавасаад. Тумур ахаа, энэ уулж нэг дохж нь сабдагтагааж байна. Бэд энгээд бодсамар байна. Таа одоо хүрээдэр чадхүү, бэд ямаа байлдайд байж бай. Гээгээд утусны цан сонсаж суусан халамцүү хүрөө дурсгийдээл өөрлөгж байна. Үүгээд тэмийт онгсад бүх нээд ханас тэмийн дуулч байна надруу жалгаж байна. Хохчгийг хүү, ханар байхдаг хүний арван шууддаа дүүрээ хэсэн аж надруулнас дээн болохгүй хүү. Ээ намаг чадхгүйг жудж байна. Ахын шээртээ эрхүүн шүүн, эсэндээ хүрн. Ээ, энэ гобсонсождогуу хоор явд тамраад бүү. Гээдээ отоостаасарлаа. Айхыж хэдэн тэн залагасан ч, харуу өгсэнгүйн. Эсгийй, цаанч байгаа самар үнчтээ, гээс тэрийг амчих. Ээ, энэ мүчртээ ордашоо. Гээж модны ороо тэрээс данхарад гашиграана. Эсгий дарсандан бомбгон тул чижирч байхан хамаг үйн зөвөрч хүдэлч байдана. Хойрхүйлэнхэн үзүүр мэдээ алдаад одж бай. Гаринхэн хүрөн одж хүдлэхөн болива. Хүлдэжгөө гүлвэг асай, хүрдөө махин дожиж сахин галд өлээд халуу нэлж нэдэн ээ хэмшүү. Гээж бодсор бээд сагин ана. Тан храд модн дээр зохсан чахтан эсгийг хүлээг зуран тамихан асаж орчин дорнэг ажигилдава. Тэгэж байдал түүний нүдн дээ үндөөр гэхч нь үргүй мод тусах нь тэр. Эн мод тэдний одоо байгаас. Гучиоо далхмийн цан гэлтэн оорих нь гарагидах. Хүцүүгэн сонгож харахар оролтгод, хамагийн турунд адаг дүүрхээр том боргцал харагилж бай. Дээрэг гэн зөр данхарадийн додор шонал бодсалж модносом бүх гар оролтдано. Есэгийг хэдэн боргцал нь хүнэ арас бөгтэлцэм мүлхэж байдал нэг хатвуу зүйл гардан барагида бай. Сасыгийг нь охуу нь үнэхийг гарга жердэл. Бүсгүй хүний модн сан байхан тэр. Уучний хэв маяхтай бүдүүн шүүдээдээ. Хүүч нь сан элэгдэж хөөчээрсэн байваа. Нэгээ цаган тулыгдэж харалдаад хэдхэд нь шүүд нь үнж байваа. Исгий түүний харч данмахцан хачинаг сэжиглэж үнэх нь холш байдаж байх чин. Түүдүүд үлгүй данхарадаж богоод ирээ ван. Эсхий түүн тулсанан хэлээд эндэдэн сам олог их мүү өдгийн гэлдэн, хойла энгэсгээд бодсия, хадуугүй харанхүй болно. Гээхээд данхараад бэдхий дэмий донгс, бийн анжин гүүлдэм олжигаад огоод гээд үгээнд олсгалгүй үнэх модрууган гүй байна. Явсар үнэх модний хон нь орол дэрэгээд, тулан бүжэнгийн үүр байх баа, залусын хүлэн чиминээр энэхэрийж аахан бүжэнгүйд хамаран зохууилгаа ч вайлаа. Энэ уиды нар жаргаах дохууч хурчин тарын харын хүйлч ирээ байм. Барсан талах урум, ааруул, жаахан борцварсар маагандарин эрэхэд өтө өөр сабсаж байла. Үдэгэн тэлгэн орхад галдээр халуун шүүл бурбурхин бодсална. Танхраад шаадсан айганай ярвалт тунгургон эрэлээч, гаарин эсгийн қодсон дэрэн өөдгөн тэвэрэн бүрөө харж байна. Хүйн апчирсанан үгэхэд Танхраад тунэгэн өцээд дап алагмаа ихтай. Хэц, үдржин яваад ирсэн ээ мэлтэн амь апчирч байгаа мүм? Эний хар, тоод анжуул, чам асил тунгур эмгээж гээд мармар хэдэл хөхөрлөө. Энөөд эсгийн эргэж хараваа. Шүйлээ уалхоод ээсгий түүнээсэн амазсан гуйн, гүйн ч хүрсэн гуйн. Дан храдал үнөөх халуун шүйлөн хэлээ аман тулчих шахаа мөөч цадаадаа үндтад үгэлөөн. Гүйн үндхэнхэн үмэн бээ цасгаар гардал эсгий түүнээг дага байна. Бээ цүн дүхэсэн, отоо алгалгар бөжөнгүйд нүдэн хараагдад баяж сутжаад хүгүүн. Ямар хүнтээл зам нэлээд явад байна дауи лаа. Гээхээд хүйн өртөөр санаа алдаад төмөр ахийн хэссэн өгсэй хэлээ ваа. Гээд лэсгийн өөрлөө ч байна. Юу ерээд хүн бийн? Энэ бүглөө адаж нь хэр үтанд хэссэн гэж? Мүнгцага нүд үлэн гэж лийн ваахт? Хамагүй, мээхнээ нүрээг ад үүрээд ч хамага болсон? Энэ хэд нь самар ямаа? Гээ ваа. Өөртөөнээ сандал нэлчүүгээ хүн байгаад гүйн гачин их байр илж байм. Гүйнээ эсгийд эндээс яваа хүсэлтэй байгаа хэсэн ч үзэж харсан, сонсаж дуусан бүхнийн хэлсан хүй. Мэцүрх мүтэх үнэг олон маялагаач таугаа дуулхыг хүссан хүй. Харин эндээс явчаа дараа нэг тараахтан бүгдэг хэлн гэж өөрт. Дөрөөдгөөр хэсэг. Тэж хэж нь харин овоо тэнэг гарууг үү? Наад өгөнч нь самрал харамлаад вэстэй? Бэд хэдэг бөхөөр өөрөө өөлөнд агаард самрад өөртс дарадагч билүү хэм мэд хэм? Эгээд ль төгээр эрсөн хүмөөсэг хачин сонан үлгээр домог яарж аялахч байд? Хаа хүй юббл юбдагил нь багаа зэр? Бэлээв юхгүй? Гэж хэлэхдэнээ эртөөд харсан гаулаасан сана байна? Хэрээв гүйнээ эсгийн хойр яван гайд зудигч бүл? Тан хараад энэ дэг гандсаран үлдэж чадах хуугай мэд нь? Гүйн эсгийн хуир гарины данхараады гандсаранг нь үлтээж ябж чадахгүй тулы бий бэрүүг нь хараава. Гүйн түүнд ядаж амтны ам хүнөөхгүй байхыг сануулахад тэр эгээд тэл хэрвэлч хүүхнээ айтай шэрв тодод. «Бий юу гэхээ ороо мэдий» гээд маяхнас гарад ябжихла. Эсгийн хэнэгээн дагахаа мэдэхгүй эргэлзэн сауна. Шин үлгэд данхараадыс үхвэрж байхусын янцтай наммандтана. Хурихрыг чимийн хаяан тазалтгод намгум нөйлөнөө. Гүйн хэргэгээ мэдэхгүй бодолтон дарагидан эргий чихгуруу вож байдал маахныг ада чимийг араваа. Энэ үдээд зүггүн хүлэн чимийг бус. Ямар нэг зүвэл амсагаадах хүндээр амсаглах чимийг сонсдаава. Түтүү түлэгүй энэн аярхараг чимийг болжихгүй байрхан тэр. Маях нь тожи офсар байх бүйд гүйн толгоог нь эрг бүлж эсгийр үхэрлээ. Эсгий хүнчлэр нь өөрийг нь битвүү ороо чихоо да эвхэрээ мүнтэж байлаа. Гүй зург нь зэжиндэн бахдаж ядна цогилж байх нь. Гүйн маях нь гадар өөргэлдэж байгаа энэ амтан ягыд хан вагааг тоо цолхоор чимид шаганна бүл? Эрий офсараа гүйнгийн хэнтэр заяссандалд хүрийдээр хэнтээр. Хүрдсэн санаж тэмтэрхээд үрвэссэн, үрвэссэн үрвэж баригдсэн хүй. Айлүүлүүг чимийн гаргааггүй хэжээж, амсгааган хүрдэл төгжийж байдал үнөөх амтанай. Майхны гаднаас шинжлээд үнөөртөө дэхилгэн дэрж бү. Гээрийн хамтан байвал хүүний ч хэмээ гэрлээс аж зугот нь. Харин эцэнгүй нь огоо зэрлэгшэсэн байвал хүүний сайахгүй. Эсэр гээрийн хүзүүрөө нь оцож варадыг. Гээж додран бодоода өргийхэн түр цаабда бай. Гээдээл юнух имдэн маяхны юруулыг самардын ухож гарил. Гүй ягал ямар нэг зүйлээс аядж бас зүйх тагаж ухом идээл. Гүй лдүү гар самардач удсанас залгас нүү яасан одом чан гарихирж гарихад эцгий данхараад хойори сэрээлээ. Данхараад нүдээн ухолж нөөрөн гарам лангаа. Юуу гаа малаад агаам дээд? Гүйээн... Гэхэд залуу зүүн гаринхан додоборхуур ухар үрвүүллэн хүндлэн хаж дохиууд зүйлээ. Эсгийн хэрсэндэн хүнжилдэн шургахад, данхара тарин зоогсан дурон таггац ч. Гүйнгийн талцаа гусжихоод гацар малтаж байсан амдан гэнээд хангаа гацар иг цөөрөөд тэл өлхэн тэр. Данг храд аа. Галхүүс гарахгүй мүү? Найадагж нь чонувын? Өлээд вэжтэй? Айгуу алсургийд өдөж бай? Гөтлөөч байсан байрж гаргаад өргөөч хэлтэй? Гээд шэмэн хэдэг үйнээ гараран дохиж түүнийг гарахгүй вайхыг сануулла. Дэгэж юу айтал цасчихран дуурах хүлэн чимээ олм эхсэж, данхрадын хэлсэнээр сург нь олих чимээнээр мааг нь дээр цуугла ба. Данхрад адагсан гардугон олмаж хүмсэн зангиддэн гүйнэрүү гардалайн зангла. Хүлэн чимээгээр тагнааж сонсгод, Багдан, Долор, Чимчон, Мааг нэгээ нарбурүү төрөн шокишсоор. Гэдэл данхарадын талд үрсэн шоу татаа самар нь шаржигны жунаад талар нэг асгархан дээр. Үүнээг ч имээ гэрэн сонсож мэдсэн данхарад гэний тоорлааджаа үрээсэн үтлан гардан барсан жигтэн мөөхөө хашигарад маяхнас гарад ябдчин бай. Гүйн түүний гарас чангаах гээд хүрлэгүй гацар ван аваан. Мөөхөө хай хашигарчаа чонон сург үргээ хэр гарсан данхарад гармахдсан тагуулж гандээр. Гүйнээсгийн хуирчимийн чагна ч хэсэг саугаад, талахоо дохилд саару. Гүйн түрвэлч маагнаас гарахад. Гаранхуй шыну өө дүнд. Данхрада гудлан гарда барсан чихдэн, Қайхаж хоцар зораа. Гандсар цогсаж байла. Мэгг гуулд, ягараг гуулгаа чинээ ма. Хэрвээ чон эрээ гувэлээгэж уудахад магнитор тэр нүүхийг хин үүсэн байж дархуу. Бас данхрадын самар их эндүү үжэхсэн байх үлээдээ. Эндээ сяохон зүй байгаа нэгээл мусуу үндээ дадуу нь. Бич бас явмар байна. Гээдээ яаж данхрадыг ансаранг нь үлдээгүй. Яаж иж үгэл яадгаад явмар байна. Ээм юм үдлээж харсан хүн аягаад боциг ихгүйл байхтай. Аа мэдээг хүн. Аягдар зүрүүд юм. Гээсээрээ тэтний сэм ярай тоослаа. Данг хэрээд аа унуу том модийг чигилдэн алгаад яуахдан? Ясдаа, нэгийг сэгсээр чигийн. Тэгээд явийн. Юур нь гүйнгийн гэлдэгж бас зэвүү. Гөөж ваду бол тэрээ үүгэн ж бас цоох хэлсэй мэсэг байна. Ада гандзг мод. Энэ гандзг модийг сэгсээр чигийн. Тэгээд энэ мүмүлрөөч нээргийж чаралгүй данил ада гумц. Гээж хүмхийг нь зүм бодсоор хайсан модний хүн дэргийд эрэлээм. Сөйтэгсэн тулайн үрн тэр лянцарам байхаж. Гүйн эсэхийн хойр данхарадыг гөөзөж училгүй гэр, түүнээс холгүйхэн гадзарасаа хэдгүйрөн бургцаа түүгээр ябцгалаа. Замдаан үзэж харсан бүхнээ нерээхээгээгээ хэнээ хэнээн хүссэн гүй. Харин худуудулдсан гэрг бүлээ, хамад нь садан, надз нэгтэг хүн туха ярсар явахаад зургханд нь хургсан эх ая дэс баагчадууг нь дундарч байгаа шиг санагиид байна. Эсгийн. Ээ чаваагаа, ээм саахин агартаагаадзар апчих хэмсэн. Яс ийнх байролх бол? Гээхээд гүйнээ эрэхгүй ээжэгэн санж байна. Модны ороо хавцогсоо тээ эргэн турнан жаргачууган ариигаа чиргээж нэсэг шуугуудыг харахад. Байгаа лээн өнг бодоо хуссасна нь? Нөтээр өцээд ханам мүгвээ өцсөглэн дээ харагдаж байс нэгч эсгийд ерлээ. Тэдий ообсар нэг гацаар тогтхуур болч байс эсгий бээ засгар орох нь явчихаад эрэгийч. Гүйн үүр жирсэн шуудануудан гадзар таби чай сонгуссан модуудон хараад. Хэрэхэн аверихан тооцуулж бай тэлдээ орхин холдсан эсэхийн мухаа хашагарих түү хабар нээ хадал. Хэдхийн мэдрэн цануу эсэн данхараадаж хүртэл сонон саван. Тэрээ дороон модноос бөж бай тэдэн дээр өчгөр шалуу лаа. Гүйн хуунгэр засан дундуур тооу чсар эсэхийдээр эрэхээд хүрэхээд залуу гээдээж харсан чихтэн так гадзаж байд. Эрвүү амнасан цаган хвэс цагарж байгаанд тэр. Эр дурон эсгийг тадач цасандар суулахгад, залуу чаджирсан гараран дээж цааж. Ямар нэгэм хэлэхгээд чадахгүй эрч туг дэрч байгаа. Царсан зүгдэн харсан даривтан гүйнч бас таггаа цаваа. Модны үндэр дургасан мөчрөөсөө нарин элтсэн ортсур даухарлаа жерч лээд? Хэн нэг нь өөрийг нь баач бусан байх нь тэр. Эндэ нээ лээд өдсэн ян зэд тад. Умсаж явсан нь норай ж навсай гад. Эвэгүй нөгэд айчаа, насварсан хүний талахон талах нь цааж гавал нь элэгээрсэн өзэгэд нь. Дээл умсаж байсан болгуу гэж тамагалах нь. Тайлагдаж гацаар өнжсэн бусан эсэ тодорхоон. Төдөлтөлгөй данхарадж гөхээрэн эрээ ваа. Амсгаадаж цандсан нөрөн нэг шобтарч байваа да «Ясан бай?» гээхээдээ үгийн ваа. «Тэр... тэрэх хард» гэээдээ эрөөгөөрэн зал. Залуус басал мөөд алдсал. Гүйн модноо суулагүйдээ цогтсай габж хүн ясар хүдөөл үлэгээсэн саналгараа хад? Данхарад түүнээгээн эсэргүйдсэн сарилу. Данхарад, юу ерээдгэн би? Ясадан үгүй, чинээ аядыг жудгүйр жудам нүүрлчихүү ль яан? Хаа, хамагүй эмиймэн хүрэх яасан дуртай хүн? Гүй дэгэээ таран гонгийн хүдж байгам? Гээгээдээ гүйэн ая? Гээдээ амайх орсон чухсон хүйэн багаа зидын. Тэртээрээс абж нь үхүүж оршуулаагаад чинээ гарнаас гар өнчгээд үнөө? Үнэхгээд байна яад хэм. Үнэн зая үү. Тэгэлээж отоо надахч нь үхээд, ээ модод чихсан имчин байрж болохгүй. Махан өмөрчөн над үнээр таанарж авах юмгүй ого. Дуртагараад жүй өөр абж надахаа оршуулааг үй үү. Одоо дээсгэм хүүлтэн өвэлэв байна. Ёу гэж маахан өмөрж өмхээ самхаа өнөртөдгийм. Харин жэсээгээрээ хүлтэн чухсан байгаа. Хэн, хүнгүй айд хүлтөө цоохтсаж байрад хүлтэн гадзар ухад. Хүчий өөрөөл над заваа ямаа эгэгээрээ. Яуийн гээчээ эсгийгээн гарнас оугдстадлаа. Уцсан зөлээсэн өхтэлээсэн эсгийн мүрөн тэвэр сэрээ данхарадын арас гэлт дэр аваан. Гүйн ч шарн хүдвэлсэн дээр үнэхээрээ хийгэж бодсанасаа мадруу айварч. Хүлдэж гадсан суройг тасалгодаа хүлдөө зоогцас хүрцасн дээр тасахийдээл унахад үрвэсэн хүлн дасарч холуурсар үнэхээр. Үвэлээн донд сарад хүлдүү гацаар үхэж малтагшыг хэцэв зүйл байхгүй үжээр. Үвээн цогтсийн хүзүүнээс оо соролсон сурар чирж явсар. Өйн царахаа дэргийн толгогийн баруун тэжхэр болж таваад сасар хүжлээ. Мэдэдэг хэдэм маянаан наанцаан оролж үнэш байд, долархар нахашуу үйрээдээд чихуах. Сан дэрлэг олг болдогоон. Гээж цэлээ бараадаа маях нь рүүгэн бодсгод Нар дээр гарж байлаа. Өйн цур хойд мүчр цапсарар туссан нар цазсан авуулааг дээр эгц тусж. Түүнийг ээ ч байгаа шиг саныг дахад гүйнгийн дотур онгого дээр аваа. Майхандам боджаж эрэхээд олон гэрвэл бодзалж байлаа. Танграад маагний болон соог ээсгээрүү үгланд талч идэхэд, үнэхэн эвгэрцэвч байгаад бүм бүн тулж ижээрч бас оуилж байхайм. Гүй танграад эгээдээл үүрэндам баагдарж хүгэж үүгээн зодай ээсгээрүү хүрөө гэрэн зодж. Хүй, энээ гэлгээг сонсаж нь үм? Ходороо ёмгэн гэнээ? Хиосд лүүлүү байлгүй? Эрхүүн юм бол эрхүүн шиг байна? Учийн ма аялг нь гандсагүй болохоор тараган гэлбэрч тусанд умбож амдарсан байгаа байд. Мэн мэд хүүдөө тогон ээ байрүүл болж байсан. Шуроо жулуун түхолгүйлж байхад энэ вайд хойг үзэн. Зар хитээ вайг иж хэлээд байхад үг авхгүйн. Гээч гүйнг үүний хүн талдарг болох бүх эмээн наад иж хэлээ байна. Гээ тэл гүйн... Юр нь яваад таа? Нжийн хангалтайг самар төгж байсан луу нь лээн. Бэд хууий чийн олонас эсэн мэнд богоч байгаа байл тэр мөнг төгрийг хамааг байна. Юр нь лээд болсай. Төмр ах ирэхгүй байсан ч бэд андаг мэддийг хүмүүсэнгүй отсадаа туваад иж байна. Гээд ээсэгийг хан дач? Эмээ бааж байгал, бүш үлэрээ. Нар бүх гусс юм нь үгэнээ доджийн. Тэндээ хунаад маргаш унаа ирэхээр бодсадсгай. Гээхэд ээсгийн энэ үгэгээл хүлээж басан айтаа, үгээд гудусар ма басал. Тан хэрээдэн царай олон хүрэн тэж, хойр хэрээр хан гүйнгийн цэжүү хүчдээд үлэглээ. Чий бүр явлаа юу тээ? Бүр миний шуудадна самарийг тавалчимаа чихсэн? Эхээрэээ, явхгүй. Бий явхгүй зайв. Гээч хашахархад гүйнээ. Мэчийг харсан бидсэдээ. Хүрээн хүн өдөөр харт сонсож мэдэрч байд, яагаад зруудал идгэхэм. Яуны гэснээрээ бэдэллаа ягаан, ч өвлэн хүдэн харан хүүэд, энэ мүн эмэг нь өмгөөр маахандаа үлтмээрээ үл үлт. Гээд адшаа бараган эмэг хэлж байгал байгаа. Чээдэгээд яуахгүй мэцдээ. Гээчээ, гүйн танхараа тасаа суулинүү тасаава. Хэцээ мудгүй норихгаж байгаа мааг хэнээхэн үмн зоогсаг данг хэрээд, хариу төгөрлөгүй бодсад ябж байлаа. Эсгийг үйнгийн гарас тапидж байгаа, «Яа, хүггүйлгээ хүг, мудггүй арас хүрээ дэрний бидгий санайц байна. Үүгийн доджоод хоод хүнд эдэжил байна, гандзар хэрээ утан дэсээ бүйж, гээд үрүүтн алыглаа. Үйнгээм. Эрвүө ямар мэгээн болггуваад, бэдхүүэр өөгөн дуу аж байна. Өнөөд өдөчийн. Самраа орхиваад чамагүй эрээрээ. Гээч хашиграад, эсгийгийн харасаа үүүл оруудан бүүл лаам. Таудгур хэсэг. Модур вайварч мөчрүүн сэгсэрэнээм. Модносон бож мөч рөөсөнсөн самар нөдан төвж шууд айла. 3 улан. Бүй адаж хүй улан байхад арай хүртэн байсан санагиид. Нар мандаж гэгээд осгаас эхлээд? Уудыш болж, нар шин гэхтэй шээ гандахин төдийд харин хүлээг тэрцөөг хүртэл дорохийж 3 модд оосгадаг уайла. Үгүй яда ч дүүрсэн шуудаган дамжилдсар маахынр үүгэн зүйж бодсад модн дэрэн эрэхээс эхэлээд. Гүйн эсгийн хойри гёбсэнээ дараа данхарад маахында мь бодсажаруд тэгэнд баах нь үүрлэв. Үгээлэх уайдхууа сонсхоос ч чихийч мүмүүхээ үгэсээр тэнгэр гацар нэлтэл хараач авад, жаах нь үж үрлээм. Та яа тэгээм, гандс дайч нь гандс ордодгүйн, хоох чин. Энэ холд ирж үүл тама цайн байж түүсэн хэдэн шууата самара үлдэгээлж байлдэн. Мудохгүй төмөр ахир хэр тэр шууата та самарагин үрдэл царж идэн. Хайнээлж байваад хүнээ хаддарж байваад марааг гэдгийн. Хар хүүд нь бүглөө аяд хамдаажилн гэжээр чигээд хар яд явсан ихэн шан. Гээж бодсоор маагнаасан гарч ажилтан орихоор оон гөнөрөө чигэлэн алихаваа. Ханг хэрсэнээ мудуулаад ангхараадаа огоо варимжаад ий болоод угаа. Үнэх томодийг голгийж тооцоо до түүнээс баримжалан төөрч бүхэншэг мааганда нэрдэг болсан байж байдж. Ядаж байхад ярг эхчээр үнэс тоос чахууд тэд хаяад ябжигсан үжээр данг хараад үнэс хэж байсан шуудаган ордаа тэвэрээсээр оориу горсан байна. Гангс нэгээ тул азарумган байвал баржигсаннаад гэлдэрч байбаа. Үүрэндам баагдарж явахтан нарж аргаа дөхийч байгаа жандзарсан. Ябсар үнөөх өргөн модний хүн дэргийд дэргийд харын хүү болж байх чихч байна. Гүйч байна өргөн дарин хийн байж ирсэн тулы нэгч балаа шуу таа төөрэгч байгаа бодсаг царилгдан шудуудаг дэргийдэх модруу өөрч гарил. Энэ үйдээ суулин хэдэн хунааг сайлахилагуу эх сайлах шоу гэж. Мөчөр сэрчэг нүүлэн байган гэгээ алдач байгаа үйээр данхраадын додорийг мааж нь. Гэсэн ч үүр нь дан шадаж басан залууд энэ тээмч байгаа судалмийж. Бэтээр моду хэдээ үн дүр олон мөчөр төж гэлээ. Гол нь нарийн үжээр сайлахин савалхад залуу хүйлэлд чигүй хэж байнаа. Тэгэж байдал гэнээд төөрээдээ амьдан доогур нь давхай дөнгөрөөгшөг чимаа гарлаа. Залуу салхын эржэнд хийсэг мөчр хоорондон харшаа вэлгүй гэж бодод нэгэх тоохгүй байгаа хийч байна. Эн чимаа нэг үдээ гарсангүй. Удаа дараа гарч. Тэгэх бүрт залуу олон нэрийн сонсгийг хийч байхин үрэнд тоохгүй байгаа дур эсгэж мөчрүүддэн элжлэн сэгсэр сэрэм. Сайлхийн ширвусыг тусам модн дабарахан айуулттагаж водсаноз, нэг мүсн сэгсэрч байд, дараан цасандээр үнсэн баруу цуонудыг төж шоууд айлахар шийдсэн байна. Гэгээ тасраава. Умсаж авсан хоочинд элнийхийн ингэрэг тэмдэрч байд асаагурийн ардырх жижигхэн гэрэл тусаг хар шийдээд үүхэж гарилна. Сай нэг олооод бүдэгхэн ялтаах жижигхэн гэрил тэмдэж сэр моднас бүх гар ороолдоно. Тэгэж уэтал дүнгээд сайсагсарсан мөчэр дэр нь ямар нэг амтан гарагшигаа тоож қолтайла. Данхраад юу чудалгүй тэрцөө хорохоодаа, амандаан зуусын асаагурийн гэрилч гүй тэнд юу агаагаа чадан ядан гар өлхөөрөө тэмдэж эхэм. Гэдээл, гэрэлцэн часуулан үддээ саарал хэрэмээ гэрэлний сажихтан юу югуу гудуусарчаа өөдөөснөг үйсээр талгуудар нь гандс тавшууд, дээш мөчээр дамжин алах боллоон. Гангхараад ч мүн хэрэмний сажихтан золтуул хүл алда ч өнчихсан хүйн. Мүн хүгээ хэрэм, хүчээ мааг олтгал нь байр шүүд хэж өнтөө. Гээд шүүдээ цуун зонс сараа моднос арихийн бува. Дөнгөж богоод ирэхээд нэгүй мөчөөр харшилт нь доугоорчугаа гэхэд чимээ, эхц дэргийд өрөн зүрөө дөнгөрээ ваа. Гэдэл дээр сонсаж байснааса тэсөөр вааг нь тэр. Гүй яа хараггүй, ямар нэг төөр адамд нь хүлэн чимээ? Цаз чихар нь доугоорохтай хурширж сонсагдсан тэр чимээ, данхарадын хамаг бийн шаруусыг басгуджаа хүйд нээс бус. Хайрид зүйлээс айсан мэдрээм чиндэн хүлэн гаран чажирж байгал. Харин хүй дунды шуудаа нэхэн амийгийнээ эгцэг нь барж чадахгүй тэмдэж байсагдон? Цаа, ерөн болгий. Марагаш ирээ дунсан хэдээ төгээд ала бчага. Гээдээ, шуудаа юу тэгээдэг нь хаяадаа маагнын хайхар бодсон алгалаа. Асаа хурин хам бүдэг гэрэлээрээц аман гэрэл түүлч бай, үнсэн мүжэрт бүдэрээд үнчихгүй хэжээн яарж байгаад, арас нь ямар нэг амдан, эсвэл амдан бас зүйл хүгээд огоом шиг мэдрэмж бүх бииг нь эцэмдэн ава бай. Данг храад хурин эрэхгүй хурдалч бай хур игон гайгсан ч, сүүлтэн мэдрэмж тэгэн эвлэрч бүх гүй ч гараава. Гэргтэн тэр эргий чарахыг хуссан гүй. Учар нь гүнэн ханан хүй, бөгэлүү аа, саралтан цааж үзэгтэх модод салхинд хэсч бай, арыг ласч бол түү аясын хинээч зурганд шаруус хүрүүлж мэдэхээр хари гэдэхэн мэдээж. Бүш үүх маагандан үжэж халуун цааж ханж үүгдүүхээ бодхуд, додор нь араа үжээр нь. Ээ ч авгаа тар. Өртөө зэгтсэн зүйз датур нь дүнгэж сайхнээ эмшэг тодор зэгтэгээд? Задуу зүү мүрөө давуулан 300 тонн ойл маж. Мүмээ эмээ хотор. Ээд шэвшэгээнаа аргаан барлсан ихаад. Хүлэн зуцаж цэж нь хүртэн агаар хүждээ амсголсон насгаад хүлэн өбтэхээд. Дан хараад аа асаагүйрэн хэн гэрлэг гацарлаа байшг, эргийн төр нүрүүгөө тусган хараа байна. Гаахмар зүйл болж бай тэр самар үнгээж явсан модноосон. Гүн нээкин холдогүй байх дудийгүй. Үнээх тайнил үргүйн модноо сон хэдхэн алгмин заяц огосаж байлаа. Набш гэж тараад алгаад байж гэж амандаан үгээл сээрээм. Үргүйн модны дур суудагсан үнээх чандагны хан үрээр барим жалж маяхнан чиглэн гүй байна. Энэ удаад тэр гэрлэн сабчулан барсар хамаг хурдаран зогтан гүүхдэн тэсэлгүй ээжийгэн доджийн. Үүрээгүй хамагаас илүү зорихтогаж болсон данхарад хүү арчаган алдаж яваагаан гүйнэг эсгийн хойрт харуултаг байрлаа тамч байна. Гэсэнж додрын, үй энэ чигээрийн төөрч бод осхаж үхгүй гэсэн аядаас зурхан тушаа цоголно. Модны заха дэргэхэд наржаргаа хдогож байлаа. Гүйн ортар санаа алдхад эсгий зам татууланг тэртээ холгаргидг хайлаа энзэг хүхүүрдлэв. Гүйн түүний гүйцэжирхэд эсгий эгээтэл хүгэж байрлаачаа. Яа, отлаад хайлаад үнтэнгээ болдаа, хайуу гэцдээ, гээдээ энээ мсэгэлээ. Үйн түүнд орым үхэхүүр байган нээм сэгэлээдээ. Қойн чуу илтай. Гэхдээд анхарадад санадзавад авах юм. Санадзавах юу ах бодээ яг ээрвээл чий битхойр нь зэлдөө аминдаа аржаадах юм. Ууд хүгээл бөгөөдөр нь. Маяхнаа хурагаагүй үй бэл 3-лаа маргашнаас чуумаа отжууд хуралцый. Харинчий хуртган шыг унаад утгаал бод. Ээд гэхдээд аяхдар зэрүүд хүн шүүдээ. Айгүй байл чий битхойрт муугаа өзвэл хүгээд та имдээ хээд хунахч бүгэж мэдэн. Маргашнаас юур нь отжууд жарагаад яа. Юу баларадаган би хэдэн астагхан билээр муу чгүй эргүйн шүү, тэгээр өөрөө шиитээд божар элдээр нь үз тэр болт ларгадан гэж эрэхгүйн гээсээр түрүүлээд алгаж байгаа. Өөгөнний торч ирэхээдээ тэр үймэртөн сүгдөм мөргөж байгаа чай. Хоймар барилусын харавдарийн хэн дээр залуусын хэнхэнээхэн өртөмөн харжуга гуй бургхны цурмал дур цэнхэр гадаган девсэгэр дээр залад авааг. Арцны юныр гээрлд отар хээ өгөлцөө тодосхан хувж байгаад, цэлбэрэлд ондур зусчорж бүхээр залуу бэй бэй нэгээ нөтөрн зоогсайж байлаа. Өөгөн мүргөжд оосаад эргээ чараахаттан тэд нээс цодж зомгүй. Одоохгүй энгээ дэрэхийг энж дэрээ анхуулц мүж дүл мэдч бай. Алуун хуулцаа эдэж осан хууир сайнаги тавирч бай хэдэн үг сөлөгсэгээ дээ боллоо. Эсэхийц үүхэнд налдаг шагам ордож соогуу ада гүйнэр ухаран энээ мсгэлгээд. Түүний хацар айлм айтал улаа бодорч байх гэмээ. Үүгэн тамхан бааг болж доосаад гаан сан дэргийтэн тавч ортар санаалдла. Нөгөн хүй яга бай. Гээ хэд залуусын царай бараа ч эцгийн. Хорхуу дэрсэн, өөрөө өлтнэгээд, зурүүлээд өгөн дортгүй. Гээ ч солт өгөөр хариуулаады доож харааваа. Гүй нь ч түүний өгөн түгэж нэмж янц бурай хэлөөдслээ. Хэд нь шуудаа самарандай хорих дууд хүдлэхэн биш. Гээ хэд өгөн сурсархийн өөрлөөдж аадагсан гарараан ширийл. Шава. Таанар чинээ асан дөөр чигсэн үлсэн хангаа юм хайн улгоггой гэж үжнөн хэлцэгэж аууилч байгаад хороо додгийнүү? 3 нээлж хайн улж обцгасгасгийн бол гудар нэг зүрүүд үхнаа хүйлээдж байсан амчарггүй асгийн. Нар гэддийн жарага чиглаа. Мэдсэн сэм бол таа хойрэг орж ирхээдлөл дөөр чигсэн тэнэг наадзайхчин асууд жуугад арасны мордадгүй ажилтээ. Орж орж зурхийлдгүй хатууд огш нүрэн цуудтай хангаад таанар шиг дураран дургийн чаваа хүм баяд түхэн амьтан алах. Нээрээн ч явдаа гээж дуу алдаа даа аддогсон гаран амандан амжурчих харууссон саунам. Гүйн эсгийн хойраа юухилхэн мэдэхгүй дэмийлээ бэй бээрүүгэн элжлэн харж. Тус тус энэ биийн бүрүүдхэн тогуу исэн өнөөм. Түдүүдлүүгүй гаднаа сурж үрсэн өхэн? Хобцан дээрэх цасан губж баадан таа намаа өвөөдөн гарсан гөж өгөөд? Цаса, сэлэх, хүүү, тэд тэд тэд. Гээд хойр мүрөн өрчөөж өзөлээ ваа. Гоймар соосын өөгөн хошууган өмлэл зөвэлч бай. Ээ, дай аржигс нөө мэний өөрөө. Заа, хуцаа таалайд халуун зээ хэжүү. Зууган дан хард. Гээ бай. Тэгээс нэг гүйнээ эсгийн хойрлүү харад. Заа хардж байно. Хангаа дэлхийн таанарийн үүлдлигж эхэл таагуугуудээж авж байна. Шуур адыг хүлээ. Одо тэгээд наадж нь яа чамай дулддагсан баагаам. Яадаг хүлээ, аарин сайг нь хүү. Гээчээ, тулгуус игсэр нь гасланам. Харин хүү болсон хүү нь аар уварад, гүй адаж маяахнаан чолохгүйгэн мэдэг хойраа дэмий шанлын хэвд хэд. Үүгэнч нь аарин хүлчсон айтаа эргэж хүрээ вэс сур. Үй-үй орд санаа алдгайг нь сонсог хойраа ийн зург, энэ чимий бурээр нь зусанг дич байбаа. Хүйтөн маяахында гандсараан тараад хэбтэй чууил адс. Майхнээсэн гарж ээшдий шивуу ада цасан шувурган төөрч бөллөөд хэрхэгээ мэдэхгүй хүлттэг шахуу имсаа ч байвал яан гэж бодохоос гүйн босоод гарад гүйч хмэр санагдан. Хэдийх хамтуу ахдан амцорч хэд хэдэн уда маргасан ч. Энэ удаад дангахарадын арай ас тэсэлгүй их санаа цавуун эж байваа. Мээ дэж маргааш үхлүү олдалтайс чих байлаа. Гээж бодож байх байх дэгээдээ эсгийн? Гүйн, маргааш үхлүү нар мандангод ойл оолдр явийдэхүү. Танхирадыг шуудан хэгээд чамагаа авчирийн. Санадзаваад байж суч чадахгүйн. Гээгээдэг хүйнээ доон эхдэгээр зубшуур оон байна. Шоург улам ширвус ч байд сазсан шамариг нөр нөдгөө оролгаж байг нээ. Оролдгийн хэмгөн уламаса нөр эгэн халгалага ямалдсан гуйн. Бүтээлгэн гэх анцагуур дэмийн халгалагчан айдаж салхсур нь алгсар. Мээхэн дээрэн эрэхцэн хэдийн болсан ч мээхэнээхэн барасур карагицан гуйн. Дарж ядрахын эрэхэндээ хүрцасан дээр өөдөглөн үнээд өөрийн хийсэн бүхэн дээнаа хармсан өөлч бараалаа. Нөлэмсэн нүрсгийн хоронд хүлдэг хацар игэн зөсэг мэд хайрж игэлхэд данг хараад аа. Ядаж нөмртөө хацар олгийн үгчих үхэнш гэл үгэлээдээ золохгийнсэн. Гээсээрээд сасан дээр мөлхөж юулаа. Гээ тэл өртөн нэг зүйл туснаан гунүүх өргөн мод байваа. Салихний нь нь өмрөө талдагарж саугаад, дээлэнхэн 3-4 хүлэн оролон тавирж саугаад, хүлэнхэн шагаа чимчигнэн өөддөнөө. Тууны сургшаа мэдээ алгаа. Уруунж сальчийг хүдэлхөн байчихсон байсанэг саянцаар ава. Өөдгөн тү нөөрээн аж доож сожуу байдал гэнээдхэн хүцөөгөөрөө нэг зүл осролад ахуун дээр. Гүй юу юу гүй гарчирсан оср, чангарч, улмар дээш тадгад, данхраад хойр гаранан хүзүү тэгээн оцолдобж оср, уяа, сургээд юу ч тэмтэн гэдсэн гүй. Гарцагүйл хүзүүнээсэн дээш юургыч, амсиглийгийн божуусын дээр зүүлээ, кийний тарагшин тадгад, данхраад түүнд тадагдан, цасандыр арноруугаран қолсараа харанхуу аруу шингин орлаа. Тугсиглийн хэсэг. Үйнээ эсгийн хойрээг серхээс чуумынаа өөгөн басч хобцаслаа жуу айлаа. Тогоо саб төжэг нэг чимайнар үйнээ серэхэд өөгөн соцан хүүн додортон өмтөн өмсэж байхан тар. Эсгийг нударч серээгээд хойуул өнтэйхэд өөгөн хүмсгүн зангадсан чахтан тэр хойртон дохуурсан хүй. Залусыг цаалч тоосгод оуүг нь явггод бэлэн болсан байлаа. Тэрээ хоо чинь бүй мөрөө бичилч бай, гардан хүрд зөрэж бай. Харин нүрүүндан үүрсэн оймаж шуудайндаа хэдэн мод эвийг нь олч гээсэн байваа. Гүйн эсгийн хойрч башох нь хобзаслад гэрээс гарахаад оуүг нь ахны хүн тухан дээр өнөрэлдэж. Зуулаад асайлжуу алахгүй шүү? Юу ч хвэлсэн ара асайлжуу алахгүй? Үүртөн жаах нь шүлүү ацалгаж өөгөө хараа?" гээд гэрээс гарлаа. Эний агил сүүлийн зэхээсчэг сонсгодгод гүйн баагхан тау гүрэхжээ. Харин эсгийн энэ талаар бодож өгөө аж сухууг үй гэрээс гархаасан гэмэн Явсараа оон захад эрээ хүртэл өөгөн гандзуг гандхийсэн гуйн. Өөлэн хүйтэн агаара тарих цардсам хүйтэн байсан ч байд тэдээ эхвүүр собсуулын алгас сараа. Оон захад эрэгээд оон ган гаран сараа бжилж ээш дээш харадаа. «Юү югүү ахиад шуурхан, бүшүүлэх хүүад гууад гууин» Эжхэлээд ороорлоом. Эсгий өөгөнээ өөрсөн бүг хараад гүйн гэнөөд дарч. Гандсанэг тул азарм харааг түгэл өөрөө нүгч байдлаа. Мэж хэлээд нөг нөг хэн энэгээд гэдээ гүйн түүний хэсэнэг энэгээг тусан гүй. Өөгөний тадулсан замар цаварж алгас сар, мэлээд гүй хацаар хуроо чуу айтайлаа цасан өөгөр таана байна. Үүгэн дүхэж отжуу ада байрж байсан гүр зэрэн засиг нь нарилгагд, эсгий хамгийн түрнүүдө маахм, мана маахм байна гээж таньж байна. Тээрээ гэдэн отжсан ч тайнаг хаар гүй зодсон засанд ходж байсан гэдсэн энэ маахин дотол хүн байсан гүн. Гэвдээр засажаа хүн амарсан ч хэнж байсан гүн. Гүйн эсгий хойрэг орхигоод гарахад ямар байсан ягал тэр хэвээрэн байлаа. Үнэхч өөгөн хэлөөлтгүй гадарлаж байваа. Сөн маагнаас гарч ирэхээд өөгөн гадан үрж тавсан олон шуудар самарийг өцээд? Яа ч вагаа хүүг дүү дүү яадаг үйлээ. Бург хамин, дүсс сабдаг мэн үрж жүйж хайрээл. Гэж толголсгийг сэгсэрээд амандам бувднаад алаган хавсараваа. Гүйн танхараад махин дээр чунууггүй мшигүйн. Харай, эндтийн досгод эндийгчигсийн баага мшигдсдийн. Гээж санаа завинсан байдалтай асууүхүүд өөгөн талахуу сэгсэрч байд. «Осгод өнгөрсөн байвал эхийм» гээд цаш алгава. Тээрээ гүйн тань ярилцог хусалгүй байгааг мэдсэн өчэр, адам талах юмчасуусын гүйн. Эсгийн хари маахин додорохийг нэгж бич, додоо хүдүү зүүл юу байгаа эсгийг нэгж бич тогсад, арасны чмиийг үүхэн дагил хам. Маахинас гарсан хүүлий мүрч данихдагийн араггүй болдолы эх цасам хүнгэрөө үссэн байбаа. Үүгэм маахинас гарады аша явган сайм идэж байбаа. Үй нэсгийг хүүрч түүний арасда гэсээр. Үүйэн өөгөнээ араз гөөзээ чирээдээ үйлэх хэгүйл бол болох хэгүй өмшээг санагдсан зөвлэн хүлээ байна. Тээд айн гүнээсэн модны мөчөртөөжлэгцэн зоо чоо солсон түүхэй, гүй түүний хэргэсэн түүхэй ган цөм өннээ гээ лээдээ. Үүгэн дээрэг дуран зогсаж байна. Үүний үүг аван гэж даханч хүй өмтөө. Хэлвээ дээрэг хүнчийн дээрэлтөө айсан бол нээр хэгүйн сагсуу санчир гэдэг үйсээм. Зэргэлдээ сумиг. Асил таанар шиг зэжийн дээлтсэн амтан байсан. Хэж нэг элээ дууг авахгүй. Яс төрнөө дүүр чигсэн тэнэг амтан. Таанар чигсэн яалгаа гүй шүү. Гээчээ, долообар хүрөөгөөн годзоолх нь гүйн гэцэн мэлээ бай. Тэгэсэнээ яраган үргэлж лүүлч бай. Санчирээн хэддэн адуу алах болоод хааж яваад манаад ирсэн. Яахарггүйл арийн өдрөө орсан дэгэдэн өгөө гэж мэнэн хэлээд өгөн дараа үгөн хаань гээдлөө орсан. Үдэгээд гарчирэгтэн баанах нь тулайд зурм. Бур гурюус хүртэлд үүрчгсэн гарчиржугаам та. Нээр даж сэн хэрээ 13-гүйрэв дахин гэж байм байм бүүгөө үүрээ дур яс туй нэг гэж чудэн сомарда. Эсгийн сонургал хүдвэлж дэсэлэг бүй тэгээд дэрэг хин аль чихсэн? Бич бай маднаа суулиг чихсэн? Амин хууруул чихсэн мүн? Чууггээм, энэ гэж байсан нэг дуур чихсэн талаагаа. Энэ оол ийн сабдагыг хүн цэжтээ морих үлттээ. Таурай таа бүрээ эвэр хтай сабадаг байдаг гээдэг. Бас лусын болд тагаад зарж гээдэг. Лус гээдэг чилн өөрөө маагаа шүүдээ. Тараан араа гэрийн хэн алтан савайг нь нээлэг хэд лус саваад явж байгаа гээсэн гээдэг. Хэдээ гэрийн хэнэн эндээс нөөсэнч гээсэн саянаа нь зэгүйтээ. Лус сухар болд хоор өөрөө өттө маар нь ла ямар нэг уаад луур шанган амс болд нь. Таа нарч гэсэн. Ээсэн хүүлдэн хэн үрэг зөхэн өөрөөн өөрөө дозах буйн. Үр өн дасчин хүртэл хорлалд нь өртөн. Нийм айуултай ям хээжээл байдаг, бүр хэлж цагсар байгаад шуу. Гээч хүлээдэх хариусонсалгүй алагахад, ээсгийг үйнг цөөрч үлдээдээ. Хүүх туд нь үрдэлгэс нүү? Гээхэд итэр талаагаад агаад өөгөнээ араз цастаучын алахлаа. Эсгийн тулугаа идээ, хоодоодулдсан жаахын ухынний түртөөрөө байна. Уурдан сан гэж хөөсөөрөө 24-н ухнын 20-н гэж өйлөөдэрэхэдэн эсгийн нүүр үгүй гөвэлээн. Эн олон дэрхийн үмэнэхэн дэлгүүрд тараагад тогоо шыг томгилсдээ вальчихоод түүний арас нөлмэстэн өдэн бээллигэрэн арчиж зауқсан сон. Хэцээж түүнийг хүнгэж тожиогааг бүй эсгийн, гээн үйд түүнийг хэвэлээдэх үүрэн хүүхдэн эрэхгүй бодож ортар санаалдаж. Тээд цоо живсар оон голхав дэрлээ. Үйн үндэр өргөн модийг харад ийн танив байна. Үүгэн мадаг таржудсайд эргэн тар нэгэн нь үгэд стаар нарагхүй ажигалаж, араруун хүртэл сарабжил нь хараава. Хээ, эний хүртэл таань чухч бай? Гээхэд гүйн гэмшэнгүй талагаа дохж. Үүгэн талагаас иксэрэн гасалла. Үүгэн дээлэнхэн энгэрээсэн үнгөн алтсан хадаг гараг нь эрчээ модныю мөчрөө суу яад. Байон хангайм нь, мүлэг сай хүүсс мэн. Болчимгүй хүүдүүдийн бодлог хүүлээлээг хүрсөөч хаар ил. Гээд хэдэн тэн соно ч мөрөг хуваан. Гүйэн эсгийн хойрч дага ч мөрөг нь хан. Удийн зомин тоос татуулсараа, том хувырын чип машин ганц гэрээр нөтөглөг айлын гадаа ирээ ваа. Том бэдээ хуир залуу сурсархийн бөжэрээд хаалааг татан орхуд, зүүн орн дээр таашаа жүргэсэн ордусстай сэдхэц хэвэн бос байрын нэг залуу бүсгүй арцгүйч өгөл нь соож байна гайна. Зоджуд мэнтээ мэдэхээд охиннан хэдэн эгшэг эвэл үлж байгаа эвэх авгуу авааг араагахаас хэдэрсэн гүйд? Төмөр өөрлөж бай айгагын шэдэг шахаа маргаж байд. Галцвуус хадад таймдэн байна. Хай хай, яас бацан удаа цүүлүүлөө таярих гэмэнэ. Мэнэ орой шаа ууд, нэгүй охинж нэгээд найад зиган дагуулаад ирнэгээс. Ямгүй зэгүй хэдэн ойоот нь ухи түүлэл аугаа гайз. Жаахын ямандал ямчих байх. Тэр нээсэн мэн төрөө гэлдээ. Ээр тахарж осцасан дараа хукуу бол бол хукуу. Гээд хамт ябсан аяд зэгээ нудран иний элээм. Өйн цахад дэрээд машинан тавжарихад, эр чүүдэн ябсан мүрүүр даган явла. Өвдөг шургсан эхэ цасдайдаа өмдөө муха байлах чиглау гэж заяц абсаргүй харасар ябсан залгус, мүрүүр нь дарж ябсар маях нь дээр эрээ ва. Маях нь дудур идсан гүй. Дагаж ирсэн наадзанна бар байдлэг харад. Хэнд яажихгүйн амдар дэг байна. Үлдэждгүйн байхад. Гээж шаахшир нь талагуу сэгсэр байна. Тумур тууний хэлсэнэг аахд талагуу маахны нь үмрс табсан хэдэн шоода, маахны додорох хэдэн шоода самарайг машиныр үгэн дургхан зэвж ажидж байна. Тэндээс бушуухн ариил. Наадзанна. Гэээд тач ингээд гадон банд авчожихгүйсэм. Үүлэн хүүдэнд тулы төрч бүй мэждээ. Гээхээд тумур чанг хүйхөөрч бай. «Намаа гээрсэн гэж байд байд наадуулж нь дагаа салахгүй. Цаа, мээ нэг мөн 3 мч нь тончихгэж гэж ууд нь уудс. Чээчгэсэн цаадуулдаа вэдхийн хэлээрээ. Гээхэн тэрээм». Цогир бас нь наадзан ч байд айхийж илдэв зүйл асууд шалагаас нь гүйн. Доггүй явалам. Ээ дүн дүр данхарадыг хайж авсар үүгэнээ хэлсэнэн үнэм баячаа өөд отур шоуржигилгэн тар. Тараан үүл тэнгэр бургаж, хавийн модноод мөчрөнсэгсэж байхүүдээ үүдийн салих энгээр цэж сийбүүдэн хацар амахаар ина. Эсгий томг отлан чирсээр өөгөн гүйн хойруус айл болох отурчихгүй бичин алхахдан. отууд улдсан үнээ хоох нэг бодсор юмд. Засар шуур чигэлэхээд хаваа ороо харгид хүгүй болоод эрээн. Муданд хүн дарихүүдээ эрдээ харын хүү болч барааг эгээ татанна. Гэдээл божиган сан эгцээс нэгийт ороон эргэлтэж байхыг өөг нь олоод үзжихлээ. Дээр зуу гүнөө хүйрээгөн дуудач хамдач байл, үндээр мүдний дууд мүчрээв зүйлгүйдээ данахарад, хэрвэн салхны айсар нааш цаш эргэлдэж савлаж байх нь тэр. Түүний харсан даруудын эсэхийн мүүх айхаш гарч байх арнургүйрэн үүдн засандыр онадууг льон. Бүйнч нүддэн дэнгээдгийж чад хохгүй зохсан гацааран так гаца чхон тэр. Үүгэн салхны айсар савлах хүүгээн алтын шаралин өмнөн үмэн үнээд 3 бандтаа суугдож мөрөгөөд өнтээ байна. Эсгий үүдгэн тавирч суугаад эгээд тээл хүүгэжээг зургарин үүлж гарагаад. Бүйн өөрөн өөртөн хамагаа бурог өгч хэрэхэгээ мэдэхгүй хүшэн зогсан. Бүхэн сурмгааг эхч нь модруу авираад эвхмэл тунгургон дэлгэж данхраад нь хүзүүнээс зүүлтэдээ сурой хэрч байд хүйшээч хүлдсөн шарил гацар унахтан эхч хэмээ хороо ч. Тээр торон хүрцээр нь сасмалтаж хүрсэн дээр модон үрж гал тулж гарлаа. Эх сальхин дунд галаасаахнаа өвсэн дундас зүү хаягтай эжэлээ маа. Дэргэдэн дэмий цогсоо хойрэг дуудажаа салигнаас хамгалнын таварч соодж байгаа араа гэж галаас саж. Үүрч байсан маадаран үргэлээн. Тэд хоорн дон юу чирссан гүй? Гаадсар гэсгээ хэрдүүлсэн галжи тоос ч эрэхэд өөгөн үнсийг нь тараагаа да үхэж гараваа. Гүйн сэхэн орж оуг нь тусалж байгаад, ээсгий модны нөмр барадарж сугууар өөлс сараа. Ухсан ог нь дэн данхарадыг оролж ангайсан ам нэлддий нүдндэн хий хэмэн олжадан халасан тэмтэрж байгаад. Ээсгий хурм нэхэн халаснас оуг нь хүс гарагдан алсан хэдэн борцгон хийж сараа баяба. Үүгэнж түүнийг авж амандны хийж нудиг нь тагиладаа ажил явдал өн дэрлөө. Эрчүүд хамжаж байш хороохоор болжарах хүд, бодсахцамдан орохоод нар жаргаах дүхэж. Айдаа бүрэнхий нь ойлч байгаа. Үүгэнээ. Зээ, төөрчэг үгэншэг овж цөбөлгөө зэрэг цэд явараа. Хээхэдээ гарад гудлан жарин үүлж алгсан эсэгийн гүхчин аид дараа. Тэдний оогоос гарагдсамдаа үнэх үргүн моддар бай. Түүний доод ойсан хадагаа хашачим алг болж бай. Харин маахин дэрэн эрэхэд, эргэн торныг нь цаса хүлтур гэшгэгдэж мөргөөрсөн байхин дэрэн. Харин цасан даргидсан одон шуудаа самараа алагуулсан байлаа. Өөгөнээд боджаж эрсэн хайнааан ч тээдээ хооронтогнаа юу ч ярысан гүйн. Эсхий 20-33 санч гуй буруу харч гэхэддээна. Маргаш үдээ суман гэхээд гуйнгийн найадзууд дэрж тэтнийг авгаар ярж дохгүрсэн байла. Үүгэн тэр шүн цурм хээсэн гуй. Хоож нь жижг цогц нь дэг зулан даслахгүй хэж байна. Гуй хэмч байна үдсэн харсан зүйлэн бодсар өөр цайлахад. Утур хэр дэрин гэсэн найцвуд нь машинний мотор гангийн үлдэн эрчихсэн байваа. Чама гэрхэрчээр нь сандарад, гээсээр эргсэн найцвуд ээсгийг хараад, ямар нэг мүү юмбозныг шууд ойлагсан үчээр олон долоон юм асавч тавагуу тулсан гүй. Машин нарх отрууд авгаж авгад ээсгийг баяаж сувж чадахгүй үн дэлтсэр гэрлүүгэн басаху үнээ хүхэнэрүү ярж байна элдээ. Нотгайс гардаг дээр онцхо байдлэн албаннээ машин замин хачуурүү хэдхэдэр нь дараалнын зооқсаж байхыг залаус гарж байх. Аврэг чадач нааж цаш гүйлдэж дусгаад атлахийн машиннаар замин хачуугын нөөрлөө үнэж цумурсан машиннээг татан гаргаа жирж байхтан яг таара байм. Энэ машинний дугаар бас маркиг гүйн сайм мэдэн. Энэ үүл тумырээ машин. Ацаара эсэхийн харсан гүй. Ходоод ирсэн хууань энэ авдалаа, мэдээлээлээн хүлбэрүүр жахин давдаж гарлаа. Хүвэл бүс самарийн амайчид орон утгийн замдарийн сонодж нөөрлөө тумырж осолцин хэрэг гарлаа. Ланд 2 зу маркин автомашинь үнгэрэгж тавдог худр болг нь амигайсог худр юуахтсам да үндэр хурдатаа дахвэж юугаа танг осолдсан байна. Тухэн автомашиннар зурчаж байсан эргээд гацар дээрэн амнасан алдсан баа. Ачанээ хэсэг тувол нь арийн суводолд олон шоо та самар тээвэрлэж басан гэдгийг төгтөөгөөд вэнаа. Оон гарсан араа энэ дурлийн самарийн найм аянтах хатув анхараалтаймж ажилахыг холбогдог байгуулг нь өдөрлөлгөөд салбартан чигриэл болг нь өөргэдсэн бол. Халг нь хэцээнээ эсгийг зооғсаж байгаа гарсан үхэн гайгаа чгудзурлаа. Эсгийг эмээ хэсэн айтаа туваш гаран зооғсаж байваа. Үхэн ас оуч лалгүйж хэсэн хэрэгтэн хэжнэн эхэ гэмжийг жугааган тайил бэрлэхад үхэн нөлөмсөн барж дээлсэн гүйн. Хадзар нь хаяр эгдэж улаагаад, хойрчих нь белцээдлийн хамдаж. Осгүйсэн эсгий энэмсэглэхчийн айдача, халаснасан өөрийн тусан борг цэгүүн, өөхэнд гаргажаг ого. Өөхэнд түүнийг энэмсэглэн хаваад, түүнийг өөчэлсэнж. Эрээ түүд тахоож мэдэх эх айуулын тухаа өөхт гадралсан хүй. Тугсуу. Захол ягбидсан хай танын. Дуу орвасан бээ оргил болд. Хэрээ бтанд энэхүү захолууд талаагдсан бол та өөрт түрсэн садагиллэнээ дууру садагиллэсэгдээ бичарайм. Ээл сааодиог нэрэхэлэн гарагсан аудиономийг сонссон. Нээдээ 3-хуу аудийономийг бүтэн үйлбэрээ сонсгай гусвэл таа Эмбөг апликашнээр сонсоора.