Si Romeo at Juliet Ang kwento ni Romeo at Juliet ay nagsimula sa bayan ng Verona sa Italia. Kung saan nakatira ang dalawang ma-influence ang pamilya, mga pamilyang sumumpang maging mag-aaway. Music Mga pamilyang hindi magdadalawang isip na gamitin ang kanilang mga espada.
Ito ay ang mga Montagues at mga Capulets. Igil! Paparating na si Prinsipe Escalus! Tama na!
Banta kayo sa kapayapaan ng aking bayan at ang gugulo kayo sa mga sibilyan! Kapag nakarinig ako muli ng mga awal mula sa Montague sa mga Kapilets, siguradong makukulong ang may sala at hamang buhay! Magsilis na kayo!
Kamahalan, mukhang nag-aalala ka. Alberto, nag-aalala ako sa hidwa ng mga pamilyang ito. Iniisip ko kung anong mayayari sa susunod na henerasyon. May anak na lalaki ang mga Montagues, hindi ba Alberto?
Opo, si Romeo, kamahalan. At ang mga Capulets? May anak silang babae.
Ang pangalan niya ay Juliet. Ah, Romeo at Juliet. Romeo? Romeo, nandiyan ka pala.
Kaninang umaga pa kita hinahanap. Umaga pa rin ba? Oo, umaga pa rin ngayon.
Ganito lagi kahaba ang mga umaga ngayon. Mas mahaba ang malulungkot na oras. Malungkot?
Anong nagpapalungkot sa'yo? Ito ba ang tulang pag-iibig na sinusulat mo? May napupusuan ka na?
Sino? Hmm. Sigurado akong may pangalan siya.
Rosaline, ngunit hindi niya ako mahal. Nangako na siyang magpakasal sa iba. At hindi niya kasalanan yun. Hindi mo pwedeng pilitin ang isang tao na mahalin ka.
Kung hindi nang iintindihan ni Rosaline ang pag-ibig mo sa kanya, kawalan niya yun, kapatid. Kalimutan mo na siya. Paano, Benvolio? Sabihin mo sa akin kung paano makakalimot.
Hmm. Nasa na ang padre. Nasa silid na salan.
Diyos ko, ipinagdarasal ko ang Verona. Kinainan ng hitwa ng mga Montagues at Capulets ang buong bayang ito. Tulungan mo sila makakita sa kapila ng galit. Magandang umaga! Napakaganda ng umaga, hindi ba?
Hindi para sa umiibig. Ano ka ba naman? Napakaaga pa ng araw para sa mga ganyang bagay.
Humayo kayo't nagagamot ng oras ang lahat ng sugat kung hahayaan niyo ito. Matuto kang magpaubaya sa oras. Kayamanan, reputasyon, estado, kasaysayan ng pamilya at katayuan.
Tayong mga Capulets ay mayroon ito. At sinusumpa kong puprotektahan ko ito lagi. Peter, narito ang listahan ng lahat ng mga impitados sa sayawan. Ibigay mo ito sa kanila.
Gusto kong espesyal ang mga imbitasyong ipapadala sa bawat isa sa kanila. At darating rin si Count Paris. Siya ang gusto kong mapangasawa ni Juliet. At ang pangalan ng pamilya natin ay mas titingalain.
Kumusta kayong dalawa? Maganda ang araw, hindi ba? Iniisip mo pa rin si Rosaline?
Tama ba? Aking Romeo, pag-iibig ang pinakamagandang emosyon sa mundo. Kung ito ay nagpapalungkot sa'yo, talungin mo ang sarili mo.
Pag-iibig ba talaga ito? Ginoo, ginoo. Ah, natagpaan ko po ito kanina. Pwede niyo bang basahin, ginoo?
Bigay mo sa'kin, tutulungan kita. Livia, Lucio, Thibault, Rosaline. Ano mong listahan ito? Listahan ng mga imbitado sa sayawan.
Kung hindi po kayo isang Montague, imbitado rin po kayo. Kailangan natin pumunta sa sayawan! Madaling sabihin para sa'yo kasi hindi ka isang mantagyo.
Hindi ako tutungtong sa pamamahay na yun. Walang tila ka natin pumunta para kay Romeo upang masayan siya sa ideya yung tumalo tayo sa pagdiriwang ng mga kapilit. Tutal naman magsusunod tayo ng maskere.
Sige, sali na ako. At hindi ka rin pwedeng humindi. Sige, pero babalik rin tayo ko agad at hindi gagawa ng gulo. Magaling! Ha!
Mga ginoo at binibini ng Verona. Maligayang pagdating dito. Simulan na natin ang sayawan. Kaya na mga kapilas na magsagawa nito. Romeo, maghanap ka na ng kapareho sa sayaw.
Kailangan mo yan. Kami na ang bahalang kumuha ng maiinom. Tara na, Mercutio.
Sandali, teka, ayokong... Count Paris, nais kong makilala mo ang aking anak, si Juliet. Ikaw ang pinakamagandang binibini dito sa Verona.
Maaari ba kitang isayaw? Aalis din ako agad ng Verona. Ngunit plano ko munang ikasal bago yun.
Ano naman ang sayo? Plano ko munang makahanap ng tunay na pag-ibig. Ha ha ha ha! Tunay na pag-ibig? Meron pa bang ganon?
Oo, para lamang sa mga naniniwala. Huminto yata sa pagtibok ang puso ko o sadyang nakalimot lang itong tumibok? Hindi ka ba mamamatay kung totoo yan? Walang taong makakatiis sa ganda mo at mananatiling buhay.
Maaari ba kitang isayaw? Oo, sige. Ha, senior.
Ah, sino ka nga ulit? Ako ay isang sumasambang peregrino at ikaw ang aking banal na lugar. Ang paghalik sa'yo ang makakaalis ng kasalanan ko. Nambobola ka lang eh.
Seryoso ako. Ngayon ibinigay mo na sa'kin ang iyong mga kasalanan. Patawarin mo ko. Akin at babawiin ko. Ang paghalik mo ay base sa mga libro.
Hinahanap ka ng iyong ina. Ahem, ahem, ahem. Juliet, hinahanap ka na ni Lady Capulet.
Juliet, napakagandang pangalan. Ngunit bakit siya hinahanap ni Lady Capulet? Dahil siya ang kanyang ina.
Umiibig ako. Umiibig ako sa isang Capulet? Romeo, panong isang Montague ay nakatugtong sa lugar namin? Nanggal mo ang maskara mo!
Nasa panganib na tayo! Tara, umayos na tayo dito! Pero...
Huwag ka na magsalita! Nurse, alamin mo kung sino ang lalaking yun, yung nakasayo ko kanina. Kung kasal na siya sa iba, mas mabuti pang mamatay na lamang ako.
Bakit nais ng puso ko na tumakbo papunta sa kanya? Ito na ba ang tinatawag na tunay na pag-ibig? Madam, sinabi na sa akin ni T-Balt kung sino ang walang galang nalangin. Malalaking yun.
Ang pangalan niya ay Romeo at isa siyang Montague. Hindi. Ang tangi kong mahal ay nagmula sa kaaway.
Huli na ang lahat ngayon. Hindi ko na maramdaman ang tibok ng puso ko. Paano? Lumisan ang puso ko sa bahay na ito.
Bakit ka nakipagsayo sa isang camp ulit? Muntik na tayo mapatay dahil diyan! Patay na ako.
Patay na patay. Alam ko na kung ano ang tunay na pag-ibig. At saan ka naman pupunta?
Kakausapin ng tadhana ako. Nahihiwang ka na ba? Alam mo ba ang ginagawa mo?
Ibang na nga siya. Isang umiibig. Sa tingin ko, alam niya ang ginagawa niya. Halika na!
Ugh... O Romeo, sumasakit ang puso ko. Isa kang Montague? Ano bang mayroon sa isang pangalan?
Pag tinhawag natin ang Rosa sa ibang pangalan ay matamis pa rin ang amoy nito. Ngunit anong pinagkaiba natin? Hindi mo alam na isa akong kapyulet.
Ngunit wala na akong pakialam. Oh, Romeo! Isang beses lang, tanggapin mo ang pag-ibig ko at iiwan ko ang pagiging kapyulet. Magiging ano ko kahit anong gusto mo.
Bakit ka umalis? Naghalikan tayo at nais pamuling magkasama. Oo, umalis ako. Ngunit hindi ko mapigilang bumalik. Anong ginagawa mo rito?
Paano ka nababalik? Kapunta rito! Papatayin ka nila! Matapos kong marinig ka na umamin ng pag-ibig mo sa akin, mahalaga pa ba kung mabuhay ako o mamatay?
Ayaw mo bang mabuhay? Umalis ka na! Makikita ka nila! Suot ko ang balabal ng gabi para itagaw ako sa kanila.
Ayos lang kung makita nila ako dahil mas gusto kong mamatay sa galit nila kaysa mabuhay na naghangad ng pag-ibig mo. Ma... Mahal mo ko? Juliet, isinusumpa ako sa buwan. Nagbabago ang buwan.
Huwag kang sumumpa sa kanya. Kanino ako susumpa? Sa iyong tunay at mabuting sarili. Sabihin mong mahal mo ko, Romeo, at maniniwala ako.
Pipilitin kong maniwala sa lahat ng salitang sasabihin mo, kahit na magkaaway ang mga pamilya natin. Dahil ikaw lang ang nagparamdam sa akin ng ganito. Nang makita kita, ito na yun, Romeo. Ito ang mga pangarap ko na dahilan kung bakit ako nabubuhay.
Naniniwala ako sa'yo. Juliet, mahal kita higit pa sa ibig sabihin ng pag-ibig. Madam? Kailangan ko na umalis. Hindi ako aalis hanggat hindi ko nakukuha ang ipinunta ko, ang iyong pag-ibig.
Ibinigay ko na sa iyo. Ilang sandali pa, Juliet. Dahil natatakot ako, gabi ngayon at baka panaginip lamang ito, ayokong mawala ang pag-ibig mo.
Hindi ko kaya. Kung ang pag-ibig mo sa akin ay marangal, alukin mo ako ng kasal at habang buhay akong mapapasayo. Sabihin mo kung saan at kung kailan natin ito gagawin.
At pagkatapos doon, ako ay darating. Sa ikasyam ng umaga bukas, sa silid ni Padre Lorenz. Darating ako roon.
Ngayon umalis ka na. Madali. Magandang gabi, mahal ko.
Magandang gabi, aking Romeo. Ano? Gusto mong magpakasal?
Ngayon? Sa nag-iisang anak ni Lord Capulet? Tama. Laru ba ang tingin mo dito? Alam mo ba ang peligro pinasok mo?
Ano ang pag-ibig kong walang panganib? Hindi ko inaasahan na maintindihan niyo ako. Ang alam ko lang ay kung hindi mo kami ikakasal, hahanap ako ng paraan para maging akin siya.
Kahit ano, magkasama lang kami. Baliw sa pag-ibig! Kinahaponan, ang pag-iibigan nila Romeo at Juliet ay sikretong ipinagdiwang. Ngayon ay mag-asawa na sila. Ngunit sa parehong oras na yun, tila magbabago ang takbo ng tadhana.
Mercutio! Tignan mo ito! Nagpadala ng mensahe si T-Bolt kay Romeo! Hinahamon niya si Romeo sa isang duwelo!
Ngunit loverboy lamang si Romeo, hindi isang fighter! Samantalang ang tawag ay T-Bolt ay prinsipin ng mga pusa! Kaya niyang makapatay sa isang hampas niya!
Di paano na ngayon? Kapag dumating si Tibog, haharapin niya ako. Hindi si Romeo. Romeo!
Lumabas ka! Tingin mo makakapasok ka sa lugar namin ang hindi namin nalalaman? Siyempre hindi!
Ang bagay lang na nasagi ng mga kapilantay ang pamangkin nila at ang digdidad nila! Mercutio, hindi ako nandito para sa'yo. Huwag mo ako subukan. Bakit?
Natatakot yung matalo? Ano ka ba, Taybalt? Halika! Lalaki sa lalaki! Sumosobra ka na!
Tumigil na kayo! Tandaan nyo ang sinabi ng prinsipe! Pareho kayong makukulong habang buhay!
Tigil! Pakiusap! Perkusyo! Tama na!
Hindi! Hindi! Hindi pa tayo tapos! Babalikan kita!
Romeo! Hindi! Mercutio! Hindi! Makinig ka sa akin!
Mag-iiba ka sa kanila! Huwag mong ahaya ang kainin ng pagkamuhi. Ah, mahalam kaibigan. Hindi.
Hindi! Benvolio, samahan mo siya. Huwag kang gumawa ng kahangalan.
Romeo! Timoth! Tigil!
TIGIL! Ah! Ah!
Ah! Ah! Ah!
Romeo, anong nagawa mo? Tiyak na ipapakulong ka nila. Ah, anong nagawa ko?
Bervolio, sabihin mo kung ano nangyari. Maging detalyado ka! Hinanap ni Tybalt si Romeo. Galit na galit ito.
Doon ay, nakaaway niya si Mercutio. Nang dumating si Romeo, sinubukan niyang pigilan sila. Ngunit pinatay ni Tybalt si Mercutio ng espada niya.
Matalik na kaibigan ni Romeo si Mercutio. Hindi niya ito matanggap at sinugot niya si Tybalt. Naglaban sila hanggang sa mamatay si Tybalt. Pinatay ni Tybalt si Mercutio.
At napatay naman ni Romeo si Tybalt. Hmm. Ngayon mismo ay hahatulan ko si Romeo na mapalayas dito sa Verona. Ngunit! Papalayasin lamang?
Wala na magsasalita! Kailangan umalis ni Romeo sa madaling panahon. At kapag nakita ko siya sa Verona, yun na ang katapusan niya!
Nasaan ang asawa ng aking madam? Kamusta ang aking Juliet? Kanina pa siya umiiyak.
Anong nagawa ako? Ako ang dahilan kaya siya umiiyak na saktan ko ang mahal ko! Hindi na ako dapat mabuhay! Ang iyong asawa ay nagpapasalamat na buhay ka.
At ipagkakait mo yun sa kanya? Paano siya mabubuhay? Romeo, umayos ka ng pag-iisip.
Bukas ng umaga, umalis ka papuntang Mantua. Aayusin ko matutuluyan mo. Makukuha mo ang lahat ng kailangan mo. Padadalhan kita ng sulat tungkol kay Juliet at sa Verona.
Magiging maayos din ang lahat ng lako. Magpakita ka sa asawa mo bago ka umalis! Hindi pa sumisikat ang araw. Asawa ko, gabi pa lamang.
Matulog ka uli. Hindi, mahal ko. Umaga na at kailangan kong umalis upang mabuhay. O manatili at mamatay. At alam mo kung ano?
Hindi ako aalis. At kunin man ako ng kamatayan, mananatili ako. Alam kong yun rin ang gusto mo.
Hindi. Oo. Hindi. Umaga na. Kailangan mo nang umalis.
Ngunit ayokong umalis. Madam, paparating ng iyong ina. Magkikita tayong agad muli, tama?
Hindi ako nagdududa. Kailangan kitang makita. Kung hindi, mauubusan ako ng hininga.
Paalam, mahal ko. Bakit pakiramdam ko ay mawawala ka ng tuluyan? Naiisip mo lang yan dahil sa pag-ibig mo sa akin.
Ipangako mo sa akin na hindi ka magpapatalo sa lungkot. Iisipin kita araw-araw sa mantua. Sulatan mo ko araw-araw.
Susulatan kita sa bawat segundong kaya ko. Pag nagkita tayong muli, hindi na tayo maghihiwalay. Paris, may maganda akong balita.
Nakapag-desisyon na ako na ikasal kayo ni Juliet sa Huwebes. Mahal ko si Juliet. Matagal na rin akong naghihintay. Ngunit nais ba niya akong pakasalan? Hindi ko na siya kailangan tanungin pa.
At ito lang ang paraan para ilayo ang pangalan niya sa pagkamatay ni Tibot. Kung iyan ang sitwasyon, hinihiling ko na maging Huwebes na ang bukas. Hindi!
Ayoko siyang pakasalan! Sa bawat hapunan, bawat pagtitipon, araw-araw, gabi-gabi, iisa lamang ang nasa isip ko, ang makahanap ng mapapangasawa mo. At ngayong nakahanap ako ng konde, ito pa ang igaganti mo sa akin?
Punong-puno na ako! Makinig ka sa akin, anak. Magpapakasal kayo sa Huwebes. At kung balak mong tanggihan ang konde, itatakwil kita. Isa ka ng patay para sa akin.
Hindi! Ama! Pakiusap!
Ina! Ina, pakiusap! Nurse! Anong gagawin ko? May asawa na ako.
Hindi ko kayang tumira kasama ang iba. Gusto kong pumunta sa kanya. Gusto kong bumalik na si Romeo.
Ngunit pinalayas na siya. Ano pang silbi ng isang asawa kung hindi kanya malapitan? Kailangan mong pakasalan ng konde.
Galing ba ito sa puso mo? At kaluluwa, gusto kong makita kang masaya. Tama ka. Pumunta ka sa aking ama at sabihin sa kanyang nagkasala ako sa di pagsunod sa kanya.
Mangungumpis ala ko kay padre ngayon. Anak ko, alam kong gagawin mo kung anong tama. Naiintindihan ko ang nasasaktang kanak.
Naiintindihan mo? Naiintindihan ba ng lahat? Ipinatawag mo. Nang mahal ko, at ngayon ay pinipilit akong ikasal sa ibang lalak.
Eh, gustong umalis ng puso ko sa katawan ko. Hindi itutitibo kung wala si Romeo. Kung hindi niyo po ako tutulungan, siguradong mamamatay ako.
Pangako yan, mas mabuti pong mamatay kaysa mabuhay nang wala ang aking mahal. Wala na akong ibang magbibilian. Ikaw at si Romeo ay mahalaga sa akin.
Hindi ko kayang makitang nasasaktan ang mga napo. May paraan pa, ngunit malaking panganibang kapalit nito. Bibigyan kita ng lasun mula sa pambihir at kakaibang bulaklak.
Ihinto ang puso mo ng isang araw. Sa pag-aakalang patay ka na, ililibing ka ng iyong pamilya sa libingan ng mga kapilet. Magpapadala ko ng sulat kay Romeo. Kung lahat ay aayon sa aking plano. Magigising ka at magigita kayo ni Romeo.
Maaari na kayong magumpisa ng bagong buhay. Ngunit, kung hindi makarating si Romeo sa tamang oras, makikita mo ang sarili mo na kasama ang mga patay. Kung kamatayan ang tanging paraan upang makita kong muli si Romeo, handa ako.
Sa susunod na araw ang iyong kasal, ipapatalo ko ang paring si John para ihatid ang sulot kay Romeo ngayon. Mahabang paglalakbay ito. Bukas ng gabi, paalisin mo ang iyong nars at inumin mo ito.
I-epekto ka agad itong lasan. Paalam, anak. Nawaang Diyos ay sumay niyo. Patawarin niyo po ako, ama.
At payag na akong magpakasal kay Count Paris. Ah, anak ko. Ipinagmamalaki kita. Pinasaya mo ako. Juliet, anong dahilan kung bakit antok na antok ka sa araw ng kasal mo?
Tara na anak, gising na! Juliet? Juliet?
Madam? Anak ko? Bakit wala ka pulso?
Hindi! Hindi! Hindi! Anak! Hindi!
Benvolio, anong balita ang dala mo? Kumusta ang asawa ko? Maganda pa rin siya, syempre.
Benvolio, bakit hindi ka sumasagot? Ano bang sasabihin ko? Oo, maganda pa rin siya. Kinaiingitan siya lagi ng langit.
Binawi na siya nito. Ang iyong Juliet ay pumanaw na. Isa yang kasinungalingan! Sana nga hindi totoo!
Buong puso kong hinihiling na hindi ito totoo. Nakita mismo ng mga mata ko ang katawan niya. Hindi. Hindi!
Pinagtaksilin ako ng kaluluwa ko! Huminto ang puso niya habang ang puso ko'y tumitibok pa! Hindi!
Romeo, iwan mo akong mag-isa! Ito ba ikasing visa ng sinasabi mo? Higit pa ron.
Father John! Patawarin mo ako. Nagkasakit ako habang naglalakbay at hindi na ehatid ang sulat para kay Romeo sa tamang oras. Oh, hindi.
Bakit nandito ka, Montague? Importante pa ba ang pangalan ko? Patay na akong tao.
Nais ko lang makita ang mahal ko. Hindi ka pupunta kahit saan. Ang lakas ng loob mong pumunta sa libingan ng mga kapyo eh.
Hindi ako nandito para saktan kayo. Nandito ako para tapusin ang buhay ko. Matutulungan kita dyan. Ah, nag-aaway sila.
Kailangan ko humingi ng tulong. Sumalangit ka nawa, kaibigan. Ang taong pumatay sayo ay hindi na rin magtatagal.
Mahal ko, ang buhay ko, paanong napakaganda mo pa rin? Kinuha ka na ng kamatayan, ngunit hindi nito kayang kunin ang iyong ganda. Hayaan mong ako ang huling kayakap mo sa mundong ito.
Sasamahan kita, mahal ko, sa walang hanggan. Mayroon pa bang ibang tao na kasing ligaya ko bago ako mamatay? Natatandaan mo ang sinabi ko? Sa pagkikita nating muli, hindi na tayo maghihiwalay. Ito ang pinakadakilang lasun sa buong mundo.
Dahil ito ang magbubuklod sa atin. Romeo? Langit na ba ito? Dapat pala ininom ko na ang lasun kanina pa.
Ano? Lason? Romeo? Hindi! Anong ginawa mo?
Juliet! Ma! Mahal!
Mahal kita! Hindi! Romeo! Hindi!
Aking Romeo! Hindi ka man lang nagtira sa akin ng isang patak upang mag... Pasunod ako, ngunit sigurado kong nasa mga labi mo. Ito, hintayin mo ko, mahal. Sasama ako sa iyo sa pamamagitan ng huling halik na ito.
Ah, hindi sapat ang lasa na ito. Pag-aaralan ng Pag-aaralan ng Pag-aaralan ng Perona Ngayong gabi, ang buwan ay nahihiyang magpakita Ngayong gabi, ang mga bituin ay hindi na magniningning Wala nang mas malungkot pang katapusan kaysa rito Dahil walang kwento ang makakapantay sa kwento ng pag-ibigani na Romeo at Juliet At hindi na kailanman magkakaroon pa ng ganito