ทุก ๆ ครั้งที่เห็นฤดูเปลี่ยนผัน คืนวันเปลี่ยนไป ลมโชยมาพาพัดกิ่งก้านสั่นไหว ปลิวโปรยใบไม้โรยพัดตาม กระแสลมแปรเปลี่ยนไป ฉันเฝ้ามองมันร่วงลงอย่างช้า ๆ เพราะพวกเราเองที่ยังคงอยู่ จะก้าวต่อไปให้ถึงสักวัน มุ่งไปดั่งฝัน แห่งอนาคต จะก้าวเดินสู้ไป จะต้องฝันสักเท่าไร? เหงื่อจะไหลรินสักเท่าไร? พวกเราพร้อมข้ามมันไป จะไม่ยอมเสียใจสักครา ผู้กล้าจะคอยรับช่วงเดินต่อ ไม่ท้อและไม่เสียใจ เราต้องฝันสักเท่าไร? เก็บซ่อนความเร่าร้อนในใจ มาเถิดเรา ข้ามมันไป มุ่งก้าวสู่ฤดูเริ่มใหม่ ที่ผ่านและพ้นเรื่องราวเข้าสู่วันที่สดใส เราพร้อมก้าวไปด้วยกัน เมื่อฤดูของเหมันต์ที่ช่างแสนยาวนานจบลง แสงตะวันก็พลันสาดมาจากฟ้า ฝันที่ฉันมุ่งหวังและตั้งใจพร้อมจะเดินตามหา ไม่ช้าก็จะสมดังปรารถนา ครั้งนั้น ฉันเห็นรุ่นพี่เดินไป สดใสราวกับดอกไม้บาน และก้าวต่อไป จะเป็นของฉัน จะต้องเป็นวันของเรา อย่าลังเลที่จะไป กิ่งก้านนี้จะยืดตรงไป โอกาสมา ช้าทำไม ยื่นออกไปรับฤดูใหม่ พวกเราจะคอยรับช่วงเดินต่อ ไม่ท้อและจะไม่เสียใจ อย่าลังเลที่จะไป พวกเราพร้อมและภูมิใจ จะคอยรับช่วงเดินไป ก้าวออกมารับฤดูใหม่ ด้วยความมุ่งมั่นและพร้อมตั้งใจ พวกเราก็พร้อม ข้ามมันไปด้วยกัน จะต้องฝันสักเท่าไร? เหงื่อจะไหลรินสักเท่าไร? พวกเราพร้อมข้ามมันไป จะไม่ยอมเสียใจสักครา ผู้กล้าจะคอยรับช่วงเดินต่อ ไม่ท้อและไม่เสียใจ เราต้องฝันสักเท่าไร? เก็บซ่อนความเร่าร้อนในใจ มาเถิดเรา ข้ามมันไป มุ่งก้าวสู่ฤดูเริ่มใหม่ ที่ผ่านและพ้นเรื่องราวเข้าสู่วันที่สดใส เราพร้อมก้าวไปด้วยกัน ที่ปลายท้องฟ้าสีครามรออยู่ ถ้าพวกเราพร้อม ก้าวเดินไปด้วยกัน