Kultura starożytnej Grecji

Tożsamość i wspólnota

Początkowo nieruchome postacie.
Od V wieku p.n.e. przedstawiano ludzi w ruchu.
Dbałość o szczegóły ludzkiej postaci.
Materiały: marmur, brąz, drewno zdobione kością słoniową i złotem.
Znani rzeźbiarze:
- Fidiasz: 13-metrowa rzeźba Zeusa w Olimpii (jeden z Siedmiu Cudów Świata).
- Myron: słynny dyskobol.

Początki: Wielkie Dionizje ku czci Boga Wina Dionizosa.
Chóry chłopców i mężczyzn śpiewały pieśni ku czci Boga.
Narodziny aktorów: osoby prowadzące dialogi.
Rodzaje przedstawień:
- Tragedie: ważne problemy, np. nieposłuszeństwo względem bogów lub władców.
- Komedie: naśmiewanie się z ludzkich słabości, żartobliwy komentarz do wydarzeń.
Funcja wychowawcza teatru: nauka właściwego postępowania i dokonywania wyborów.
Aktorzy: wyłącznie mężczyźni, również role kobiece.
Przedstawienia: początkowo na Agorze, później w amfiteatrach.
Konstrukcja teatru: półkoliste widownie na zboczach wzgórz, scena na podwyższeniu, chór pełniący rolę narratora.

Filozofia: nauka próbująca wytłumaczyć ważne kwestie (np. początek świata, postępowanie człowieka).
Filozofia = umiłowanie mądrości, filozofowie = ludzie zajmujący się filozofią.
Najwięksi filozofowie:
- Sokrates: V wiek p.n.e, dążenie do doskonałości ciała i ducha.
- Platon: uczeń Sokratesa, świat złożony z materii (ginąca) i idei (wieczna).
- Arystoteles: uczeń Platona, badania podstawą biologii, logiki i fizyki, opisał 500 gatunków zwierząt, nauczyciel Aleksandra Wielkiego.

Równorzędna ważność rozwoju intelektualnego i fizycznego.
Sport: kuźnia charakteru człowieka.
Zawody sportowe z okazji świąt religijnych.
Najsłynniejsze zawody: w Olimpiku na cześć Zeusa.
Zawody co 4 lata, zawieszenie działań zbrojnych na czas trwania.
Prawo do uczestnictwa i wstępu na trybuny: tylko mężczyźni.
Nagrody: wieńce z gałązek drzewa oliwnego, wielka sława, status bohaterów w swoich miastach.
Ważne dyscypliny: zapasy, bieg na dystansie jednego stadionu (ok. 192 metry), skok w dal, rzut dyskiem, rzut oszczepem.