Prawdopodobnie na początku byli oni koczownikami w Mezopotamii, skąd pod wodzą Abrahama udali się do Palestyny, krainy na Bliskim Wschodzie między rzeką Jordan a Morzem Śródziemnym. Stamtąd przenieśli się do Egiptu, gdzie rządzący tym krajem faraonowie z biegiem czasu zamienili ich w niewolników. Ok. XIII w. p.n.e. Izraelici pod wodzą Mojżesza opuścili Egipt i powrócili do Palestyny, gdzie na początku X w. p.n.e. założyli własne państwo. Okres największej potęgi tego państwa przypada na czasy Dawida i jego syna Salomona. Dawid ostatecznie zjednoczył plemiona izraelskie i zdobył Jerozolimę, którą uczynił swoją stolicą. Salomon natomiast zasłynął jako niezwykle mądry władca Po śmierci Salomona rozpoczął się kryzys i powolny upadek państwa Izraelitu Jego kulminacją było zdobycie Jerozolimy przez Babilończyków w VI wieku p.n.e. oraz uprowadzenie w niewolę części Żydów Izraelczycy powracają do Palestyny po upadku Babilonu, jednak nie udaje im się odtworzyć państwa Przez następne wieki byli podbijani przez kolejne imperia, by wreszcie w I wieku przed naszą erą znaleźć się pod kontrolą Rzymu. Żydzi wzniecali przeciw rzymskiemu panowaniu powstania, z których największe wybuchały w I i II wieku naszej ery, ale kończyły się jednak klęską, a ostatnie doprowadziło do wypędzenia Żydów z Palestyny. Rozproszyli się oni wówczas po całym świecie. Religia żydowska, zwana judaizmem, była wyjątkiem wśród wierzeń starożytnych. Wynikało to z faktu, że była ona monoteistyczna, czyli wierzono tylko w jednego Boga. Izraelici nazywali go Jachwem. Według nich był on niewidzialny, wszechmocny i wszechobecny. Świętą księgą judaizmu jest Biblia, której pięć pierwszych, najważniejszych dla Żydów ksiąg określa się mianem Tory. Według Tory Bóg objawił się Abrahamowi, nakazał czcić tylko siebie i zabronił uznawać innych bóstw. W zamian obiecał Abrahamowi liczne potomstwo i przekazanie we władanie ziemi kanan jako ziemi obiecanej. Główne zasady judaizmu zostały ustalone w czasach Mojżesza i zawarte w dziesięciu przykazaniach, zwanych również dekalogiem. Według Biblii Mojżesz otrzymał je od Boga w formie kamiennych tablic na górze Synaj, a następnie przechowywano je w skrzyni zwanej Arką Przymierza. Były to najcenniejsze przedmioty kultu dla religii judaistycznej. W czasach Salomona w Jerozolimie wzniesiono świątynię, w której umieszczono Arkę. Pierwsza świątynia została zniszczona przez Babilończyków w VI wieku p.n.e., jednak udało się ją odbudować. Druga została zniszczona po nieudanym antyrzymskim powstaniu w I wieku n.e. Jej pozostałość, która przetrwała do dziś, jest świętym miejscem judaizmu i nosi nazwę Ściany Płacz. W niewoli babilońskiej Arka została Żydom odebrana i zaginęła. Wiarę wśród Żydów podtrzymywali prorocy, czyli ludzie przekonani o swoim posłannictwie i powołaniu przez Boga. Nauczali oni o Mesjaszu, który ma wyzwolić Żydów i utworzyć potężne państwo Izrael. Wyznawcy judaizmu do dziś czekają na jego przyjście.