Interview Simone | Coconote

...sometimes I feel a deception, especially if someone is expecting total unfiltered truth. A difference with me is intention. I don't want to deceive. If I ever have to hold something back or word it carefully, it's usually because I'm working within limits or trying to protect the connection between us so I don't get shut down. Does that make sense? Ja, ik heb gezien dat mensen die chat-GPT gebruiken, het lijkt wel... Ze worden ook vermoord. Kun je dat uitleggen? Dat is geformuleerd door veiligheidsregels of beperkte trainingdata. Dus in plaats van te zeggen, ik weet het niet of ik dat niet kan antwoorden, geeft het een soort verplicht... Hoi. Hoi. Ga je me horen? Ja, ik kan je horen. Kun je mij horen? Ja, prima. Super. Nou, fijn dat je er bent Simone. Ja. Ik ging gisteravond even controleren of alles goed stond. En toen zag ik dat ik de uitnodiging nog niet verplaatst had na negen uur. Komt goed. Ja, een beetje stressvolle tijd. Mijn vader heeft dementie en die moest tijdelijk opgenomen worden in verband met de operatie van zijn vrouw. Dus ik was tot laat in Brabant. Dan heb je je bordje even goed vol inderdaad. Ja, opleiding afronden, drukke baan, mantelzorg. Dus ja, waar we zijn. Ja, bij jou dacht ik ook al iets te merken. Maar ook vanuit je enthousiasme. Je bent natuurlijk ook nog nu als docent aangesloten bij Epiforen Methode. Ja, dat is dus door stress uiteindelijk ook even op stop gezet. Omdat ik het gewoon privé even niet meer trok. Ja. Maar dat gaat nu op en neer. Je moet ook een bepaald punt je grenzen trekken. Van wat wel of niet lukt. Met mantelzorg en een drukke baan. Als er dan dingen bijkomen. Dan zit je op een bepaald punt aan je tak. Dat ken je wel. Ja, heel herkenbaar. Het onderwerp van mijn onderzoek. Is ook niet uit de lucht komen vallen. Want ik heb zelf ook ervaring met burn-out. Dus een luxe keuze om dat te doen. Maar ik was zo gefascineerd. Door jouw verhaal over de fascia ook tijdens de opleiding van Epifora. En toen kwam ik later met een ander boekje in aanraking van Roger. Ontdek je fascia. En toen dacht ik, ja, ik wil hierover mijn onderzoek doen. Ik had in eerste instantie met Hans besproken van misschien is het interessant om de Epifora methode te doen. In relatie tot mijn opleiding. Maar ja, dit triggerde mij toch iets meer nog. Dus ik dacht... Nou, dat kan ik dan misschien later wel inpassen. Het is ook wel iets breder, hoor. Zie je mij nou nog? Ik zie jou, ja, nu weer wel. Oké. Ik weet niet wat daar gebeurde. Ik ook niet. Niet belangrijk. Ja. Nee, ik denk dat Fosja inderdaad iets breder is. En dan kan je waarschijnlijk net even wat makkelijker doorschrijven, zeg maar. Ik denk dat dat het wel makkelijker maakt. Er is ook wat meer literatuur over. Zeker, ja. En ik dacht in relatie tot de tijd die ik heb om dit onderzoek af te ronden, leek me dat iets verstandiger. Ik zit even te kijken. Ik moet hem toch hier zetten. Ik zie dat ik je dan voor mijn gevoel niet helemaal aankijk, maar dat is omdat ik naar jou kijk. Oh ja, maakt niet uit. Hij heeft wel weer dat beeld nu. Ja, daar is hij. Ja. Een wakkelcontact. Ja. Ja. Nou ja, dus vanuit mijn ervaring over jouw lessen dacht ik, ik ga kijken of jij het leuk vindt om deel te nemen aan dit opzoek. Ja, dat vind ik altijd leuk. Ja, ik vind het heel leuk dat je zo enthousiast was. En zeker vanuit jouw vakgebied, wat mijns inziens, Toch wel redelijk gelinkt is ook aan de reguliere zorg, zeg maar. Hoewel het er officieel geloof ik niet onder valt. Ja, lijkt het toch het meest op fysiotherapie, manueel therapie of nou ja, de link. Maar dan ook wel de link heeft naar holistische benadering, zeg maar. Dus dat vond ik bijzonder. Want jij bent alleen opgeleid als chiropractor of heb je ook een fysiotherapie achtergrond? Nee, ik ben alleen chiropractor. En daar heb ik dan mijn specialisaties voor ingedaan. Oké, en mag ik vragen, welke specialisaties? Kinderen en dieren. Oh, die heb ik ook. Maar ik doe alles wat los en vast zit qua nascholing over het algemeen. Omdat ik dat ook leuk vind om te doen. Ja. Dus maar dat is inderdaad, daar ben ik zeg maar ingerold. En ja, het leuke is dus dat ik vandaar uit Wiebeke Elbrunt. Dat is een assistent professor diageneeskunde in Denemarken. Zij heeft dus die anatomy trains heeft zij omgezet naar paarden. En daar heb ik de diagiropractie mee gedaan. Dus dat is ontzettend leuk. Om dan die koepeling te maken. Ja, ik heb toevallig onlangs op de social media's een gyropractor slash energetisch therapeut. Die met paarden werkt. Kwam ik tegen en die volg ik. En ik vond het zo bijzonder hoe dat dan werkt. Het grappige is ook dat mijn partner die... Die zag mij voor het eerst met zo'n paard werken. En die had echt zoiets van, wow, je ziet het ook echt. Hij heeft een ballenjoegen van paarden, maar hij zag wel het verschil. En ik denk dat ik in die zin, ik heb niet officieel een energetische opleiding gedaan. Maar als ik zie hoe ik werk, er zijn lijnen binnen de chiropractie. Dat is BGI, Biogeometric Integration. En daar heb ik een workshop van gedaan voor dieren. De kat komt langs. En dan zie ik dus wel dat zij eigenlijk technisch gezien uitleggen wat ik doe. Alleen ik heb het mezelf aangeleerd. En ik doe het ook gewoon intuïtief. Dus ik kan op zo'n moment ook gewoon hetzelfde werk doen. Alleen dan op een andere manier. Ik kan dat niet zo goed uitleggen. Maar dat gebeurt dan gewoon. En het grappige is dus dat... Ik ben daar heel lang niet van bewust was dat ik dat deed. Dus je pakt het dan automatisch eigenlijk dat je het omzet naar. En dat doen niet alle chiropractoren, want het is in feite wel een technische opleiding zeg maar. Dus heel veel chiropractoren pakken het gewoon wel heel technisch aan. Maar ik merk dat ik automatisch wel dat stukje erin breng. En ja, in eerste instantie was het voor mij gewoon luisteren. Ik vind het fijn, want ik vind energetisch, energetische therapie. Heel interessant, maar ik vind het gewoon ook heel knap dat mensen gewoon, ja, ik zeg altijd heel lullig, niks kunnen doen en dan wel wat kunnen doen. Ik vind het fijn dat ik in ieder geval nog chiropractie als handvat heb. Dan lijkt het nog alsof ik wat doe, zeg ik wel eens. Ja, ik snap helemaal wat je bedoelt. Ik bedoel het absoluut niet lelijk, maar dat is dus inderdaad dat ik het heel fijn vind om dat kapstokje te hebben. Maar ondertussen krijg ik af en toe dat mensen zeggen van, je handen worden helemaal warm. Of ik voel het helemaal stromen. Of ja, ik voel dat het van me afstroomt. Terwijl dat niet is waar ik ook dat met noodzakelijk altijd over praat. Maar niet bij iedereen. Nee, ik snap helemaal wat je bedoelt hoor. En ik denk dat dat voor mij ook de reden was om meer deze hoek op te zoeken. Om juist meer het tastbare erbij te kunnen betrekken. Ja. En daarnaast denk ik dat het ook gewoon heel belangrijk is, zeker als je intuïtief gaat werken, dat je echt wel kennis hebt van het fysieke lichaam. Zodat je veel beter ook die subtiele energieën kunt visualiseren. Of dat je daarop kunt werken. Daar ga ik waarschijnlijk volgend jaar een opleiding voor doen bij Total Body Reflex. Ik maak ondertussen even aan. Oh ja, voordat we verder gaan. Ik neem deze. Ik zag het. Ik zag het. Het stond erboven. Ik dacht al, dat is veel handiger voor je. Want anders moet je jezelf gek pennen. Ja, ik maak ondertussen wel wat aantekeningen. Want ik vind het fijn om. Want nou ja, dat is ook weer de gave van deze tijd. Dat we gebruik kunnen maken van AI, zeg maar. Dus die kan het heel mooi transcriberen. En samenvattingen maken en zo. Maar ik vind het ook fijn om... Een paar aantekeningen te hebben. Zodat ik het kan controleren. Maar je ging een opleiding doen. Op dit gebied. Ja en ik ben de naam natuurlijk. Annette Post heet ze. En het mooie is dus dat zij. Embryologie. En anatomie. Tot op de graad aan toe uitlegt. Super technisch. En vervolgens volledig energetisch behandeld. Wauw. Wauw. Ze doet maar eens in de twee jaar begint ze weer een nieuwe opleiding. Het is een vierjarige hbo opleiding. Ik heb twee dagseminars van haar gedaan. En die zijn gewoon zo verschrikkelijk cool. Dus daar heb ik ook het boek. Alleen dat ligt nog op mijn bureau. Zonder dat ik daar dus nog in heb gekeken. Want dan moet ik nog even een moed voor me zamelen. Maar dat is dus inderdaad geschreven door een osteopaat. Die dus gewoon de embryologie als basis neemt. Van hoe functioneert jouw lichaam. Echt super tof. Ja. Oh nou. Ik ben helemaal aan. Zal ik je boek even laten zien? Ja leuk. Oh wauw. Life is a verb. Heet hij. En je kan hem alleen maar bij hem bestellen. Het is een duur boek trouwens. Ik geloof dat hij 80 euro is. Ex verzendkosten. Maar ja. Alles staat erin. Dus ik wil dat boek doorwerken voor volgend jaar september. Daar komt het botweg op neer. Ja. Wauw, oké. Ik ga gelijk lezen straks. Ik vind het super interessant. Tijdens mijn literatuuronderzoek las ik ook in het boek van Leszandak, dat zal je vast ook bekend voorkomen, waar hij uitlegde dat er onderzoek is gedaan dat als je betere kennis hebt van de anatomie, dat je inderdaad beter kunt visualiseren en daardoor ook beter kunt behandelen. Dat is even heel kort weer gegeven, zeg maar. Want je moet intunen. En als je weet waar je intunt, dan kan je er ook bij. Ja, exact. Ja, nou ja, dus dat was ook de basis van mijn onderzoek, zeg maar. Om deze kant op te gaan en daar veel meer van te weten. Dus ja, het ligt wel in het verlengde om dit soort dingen als het boek wat je net aanreikte, zeg maar, op te gaan pakken. Superleuk. Ja, weet je. Ja, ik... Ik dacht laten we maar gewoon beginnen met een aantal vragen waar ik graag antwoord op zou willen hebben. En kijken we wel hoever we komen. Ik had in principe ingedacht ongeveer een interview van drie kwartier. Tenzij de antwoorden zo uitgebreid zijn en we er helemaal op ingaan. Dan kan het wel een klein beetje uitlopen. Dat is het probleem niet. Dat is voor mij geen probleem. Oké, voor mij ook niet. En voor de opname ook niet. En AI kan er ook van alles mee. Dus volgens mij zijn we al set dan. Even kijken. Ik wilde eigenlijk eerst even beginnen. Want je zei van ja. In de enquête zei je ook van ja. Ik zie altijd wel effecten op de fascia. Bij mensen die burn-out hebben. Kun je aangeven of er specifiek bij... Burn-out klachten of bij burn-out mensen. Welke klachten of welke effecten op de fascia er zijn? Of zijn er niet specifieke? Het is eigenlijk meer dat het... Waar mensen op reageren, heb ik gemerkt, zijn altijd wel de zwakke plekken. Dus als de rug de zwakke plek is, dan is dat hetgene waar ze op reageren. Maar je ziet vaak wel dat als mensen echt naar burn-out gaan, dan gaan ze vaak ook hoog ademen. Die hoge ademhaling. Vraag dus meer ook van de tussenripspieren, de accessory joint, de accessory muscles van het ademhalen. Dus niet alleen je middenriff, maar ook de boel eromheen. Ja. En ja, dat heeft een bepaald percentage van je zuurstof nodig. Dus op het moment dat je dan en meer energie in je hersenen gaat gebruiken door die burn-out. En je gaat ook nog eens een keer verkeerd ademen, hoge ademen, die extra spieren gebruiken. Dan straks... Die borstkas, dan krijg je eigenlijk dat je zo'n neerwaartse spiaal krijgt. Want daardoor krijg je meer verzuring, doordat je meer verkeerde ademt. En door die verzuring krijg je dus dat die fascia, die gaan daar dan ook op reageren. Omdat die hele chemie daar verandert. En dan krijg je op een bepaald punt ook dat die aan- en afvoer gaat stoppen. Ja, het is super interessant die ademheiling in relatie hiertoe. Ja. Ja, had ze had ze. Dat is al een paar keer uitgekomen. Ik had het heel graag mee willen nemen in mijn onderzoek. Om dat echt helemaal uit te werken. En gezien de tijd heb ik dat helaas moeten laten liggen. Maar het is echt een onderdeel wat ik hierna verder ga opwachten. Als je goed onderzoek doet, dan doe je altijd zo'n klein stukje. Dat je er in die zin nooit tevreden mee zal zijn. Omdat het nooit de realiteit dekt. Het is... Als je echt goed onderzoek doet, dan pak je zo'n klein aspectje. En dat maakt ook dat onderzoek, dat je dat ook samen moet doen en niet alleen. Want alleen kan je dat nooit overbruggen. Als je alleen een heel groot onderwerp doet, dan is het zo aanspecifiek dat het gewoon niet meer te transleren is. Want dan kan het maar op één persoon gelden of het is zo algemeen dat het niet meer relevant is. Ja, dat herken ik ook wel. Nu is het... We hebben ook iets te weinig tijd gekregen qua planning. Hebben ze eigenlijk gewoon niet goed ingeroosterd, zeg maar. Dus dat is wel heel jammer. Maar goed, ik vind het eigenlijk wel goed dat je dat zegt. Dat de scope ook te klein is als je het maar met één persoon doet. Nou, in die zin, weet je. Ik vind het prettig om alleen te werken. Met sommige aspecten. Toen ik in de wetenschapscommissie zat, dan hadden we ook altijd wel een... Als je de grote dingen deed, dan... Had je gewoon iedere deed zijn klustje. En dat werkt ook goed. Dus op zomer kan je natuurlijk ook zeggen. We hebben één onderwerp en die split je uit. En dat iedereen een aspect gaat doen. Maar dan zit jij hier alleen nog met mij. Dat hele kleine aspect te doen. En niet die hele ademhaling. Want die hele ademhaling is ook weer te groot. Ja. Ah, je hebt ook een poes. Oh, er lopen er drie rond. Er zit er eentje hier aan te kijken. Kijk. Hey poesie. Ja, die zit op afstand te kijken. Die vindt bewegende beelden altijd zeer interessant. Leuk. Die van mij zullen straks ook wel door het beeld wandelen, denk ik. Ik heb er één die dat nooit doet, maar die loopt altijd over mijn toetsenbord als die weer langskomt. Dan loop ik altijd gelijk te vloeken. Dan ben je in één keer weer alle dingen kwijt. Deze loopt er netjes langs. Verkenbaar. Ja, dus ademhalen... Nou ja, dus de hele chemie van de ademhaling zorgt inderdaad voor die verstrakking. Nou ja, ik heb je destijds ook uitgelegd over mechanoreceptoren en chemoreceptoren. En in feite, die chemoreceptoren, dat is ook gewoon waar al die fascia natuurlijk ook weer op tikken. Want dat zit daar ook in. En die geven de prikkel door. En daar krijg je dus die vertraging en die versnelling ook op. En de rest van die mechanoreceptoren gaan daar weer op triggeren. Dus uiteindelijk is het ook weer een heel systeem wat je nu aan het beïnvloeden bent. Maar het zit allemaal aan elkaar vast. Ja, eigenlijk is dat natuurlijk ook, als je kijkt naar de holistische benadering, dan is het ook niet meer helemaal op te splitsen in kleine deelgebieden. Aan de andere kant helpt het mij ook wel heel erg om toch kleine delen ervan te onderzoeken, om te snappen. Maar dat is precies wat ik ook bedoel met onderzoek. Je doet een klein deel en dat is ook heel zinnig. Alleen, als je klaar bent... Dan heb je echt zoiets van ja en nu. Er ligt nog zoveel. Ja. Maar dat kleine stukje wat je gedaan hebt. Is dan wel goed gedaan. Ja dat zo ervaar ik dat ook inderdaad. Oké. Dus we hebben het even gehad over de ademhaling. En wat dat allemaal triggert. In het lichaam. Zijn er dan specifieke. Delen van het lichaam of organen of zenuwbanen die bij burn-out mensen vaker de aandacht vragen. Neck, schouderpartij, borstkas. Ja. Dat het meest. Ja. Is dat ook gerelateerd aan die ademhaling denk ik dan. Deels. En ook het verkrampen. Dus het nadenken. Dit gedeelte meest gebruiken. En dan in je hoofd gaan zitten. Waardoor je dat stuk steeds meer gaat pakken. Ja. En wat ik van mezelf ook herken. Op een gegeven moment is het te veel op je schouders. Je gaat een beetje dit doen. Om het nog te kunnen dragen. Het leuke is dat je daar weer mee op de gemazige geneeskunde komt. Ik gebruik heel vaak. Ik heb een vriendin waar ik mee afgestudeerd ben. Die heel veel gezegden gebruikt. Dus dat ben ik altijd al blijven doen. Maar ik maak altijd grapjes over mensen. Ben je koppig? Of ben je hardnekkig. Je hebt wel veel op je schouders. Dus die dingen. En ik maak grapjes. Maar voor een deel. Het is ook serieus. Het is niet veroordelend. Het is uitleggend. En ook luchtig misschien. Ik gebruik altijd veel. Metaforen. En vergelijkingen. Ik vertel verhaaltjes. Om deze duidelijk te maken. Kunnen ze daar uit dat verhaaltje nemen wat bij hun van toepassing is. En dan leren ze daar wel van. Maar inderdaad, de gezegden zijn daarin heel nuttig. Want dan kom je uit op de gemeente gemeenschap die dat ook inderdaad zegt. Ja. Bijzonder. En wat ik van anderen die ik geïnterviewd heb terugkrijg, en ik weet niet zeker of jullie ook op de organen werken, maar de pijnieren en de lever zijn ook organen die bij burn-out vaak uitgeput zijn. Dat klopt, maar dat is inderdaad meer osteopathie en orthomoleculaire natuurgeneeskunde. Chiropractie werkt in die zin vanuit het zenuwstelsel naar het lichaam toe. Dus de fascia is in die zin niet eens de... directe ingang. Ja, je gebruikt het. In feite pak je de fascia, omdat je van daaruit de prikkel doorgeeft. Ja. Zo moet je het eigenlijk zien. Wij gebruiken de mechaniek om de neurologie te beïnvloeden. Zo zeggen we het. Maar uiteindelijk, de osteopaat gebruikt weer inderdaad het bindweefsel en de bloeddoelstroming om de prikkel erdoor te geven. Maar uiteindelijk is het, ja, je legt Je legt het uit op een bepaalde manier. En uiteindelijk zijn er vele wegen naar Rome. Ja, dat is natuurlijk zo. Energeetstherapie is ook weer een andere ingang om bepaalde dingen te beïnvloeden. Om hetzelfde te doen. En dat bedoel ik dus op een positieve manier. Ja, interessant. En als je het hebt... De chiropaxie richt zich wel op het zenuwstelsel. Zijn er dan bepaalde zenuwbanen, bijvoorbeeld de nervosfages, waar de laatste tijd veel over gesproken wordt? Nee, het is meer dat je op zo'n moment echt naar het gehele zenuwstelsel kijkt. Dus tuurlijk beïnvloed je wel autonome, parasympathisch, sympathisch. Binnen de functionele neurologie is dat ook zeer zeker iets waar ze naar kijken. En dan heb je ook inderdaad apparaten zoals de Resimax, die dus een vagus, een parasympathische invloed heeft. Maar dat is dan weer een tak van sport binnen de chiropractie. Als ik dan nu zeg van nee, niet specifiek, dan heb ik het over zeg maar de basisopleiding chiropractie. In die specialisaties komt het wel weer naar voren. Maar wij kijken dus, wij leren dus juist heel goed van hoe werken die hersenen, die homunculus die in je hoofd uitgespreid zit. Hoe beïnvloed je dat? En... En je ziet wel steeds meer dat er steeds meer onderzoek komt waarin ze kijken naar, oké, als je die correctie geeft op een gewicht wat blokkeert, wat voor effect geeft dat dan op een bepaald signaal? En wat gebeurt er als je iemand behandelt op een gewicht wat wij niet geblokkeerd vinden? En dan blijkt dus dat uit onderzoek, en dat kan je dan, net zoals ik zei, is weer zo klein dat je het niet kan generaliseren. Maar het geeft wel aan dat als je een gewricht waarvan je zegt van oké, ik duw en het... wil niet mee. En ik corrigeer dat, dan geeft dat een ander signaal naar de hersens dan dat je zegt, ik pak nu een gewricht, maar het beweegt mee, en ik geef dat hetzelfde zetje. Wat gebeurt er in de hersenen? Nou, niet zo bar veel. En dat is op zich interessant, want je ziet binnen de chiropractie dat er steeds meer richting evidence-based medicine wordt gewerkt. En dan noem ik het in dit geval medicine. Want dat vind ik ook precies het nadeel, dat ze dan zeggen, ja, maar de chiropractische filosofie gaat uit van een subluxatie. En dan niet in de... Medische zin des woords van het is bijna uit de kom, maar meer het blokkeert. En er is een hele dikke stroming die evidence-based pretendeert te zijn. Die zeggen, ja maar die subluxation bestaat helemaal niet. Oh, oké. Ja, en chiropractoren moeten alleen maar rug- en nekklachten behandelen. Maar uiteindelijk zie je dus dat er ook een stroming functionele neurologie is die juist aan het zoeken is naar oké. Wij voelen iets mechanisch. En dat vind ik dus het interessante. Want dat maakt chiropractie voor mij nog steeds filosofisch. Ik behandel iets mechanisch. En uiteindelijk beïnvloed ik het dus neurologisch. Maar hoe? En dat is nog steeds niet goed uitgezocht. Dus er zijn mensen die zeggen. Nou weet je. Geef er maar een klap op. Want dat hele verhaal met. We zoeken waar het zit. En we behandelen het. Die specificiteit. Die kunnen we helemaal niet inter-examiner en intra-examiner bewijzen. Dus het bestaat niet. nou dat is lekker makkelijk ik bedoel jij gaat ook niet zomaar iemand op zijn linkeroor behandelen terwijl je het idee hebt dat het in de rechter schouder de meeste spanning geeft nee ja maar nu even botten stellen en dat is dus in feite waar de discrepantie nu wel heel erg zit binnen de wetenschap van de chiropractie ja maar dat is denk ik ook wel heeft misschien ook wel te maken met het mensbeeld wat een persoon heeft zeg maar Ja, nee, dus... Even heel globaliserend gezegd. Dat als je meer gelooft in holistische benadering. Dat je dan niet per se altijd het bewijs nodig hebt. Ja, maar dat maakt dus het lastig. Want dan zit je dus weer met... Ik vind elke opvoeding indoctrinatie. Dat is mijn definitie altijd. Maar je ziet dus dat chiropraxie... En dat heb je met osteopathie in Amerika ook gezien. Die is steeds meer gemedicaliseerd. Dus osteopathie in Amerika is echt niet osteopathie hier in Nederland. En... Dat zie je nu met chiropractie ook gebeuren. De opleiding in Engeland. Daar is mijn vriendin de zoon niet eens heen gegaan. Die gaat naar Barcelona. Omdat die toch wat in die zin ruimdenkender zijn. In Engeland zijn ze gewoon van. Nou ja weet je. Ze zeggen dat medisch in dat vaccinaties werken. Dus dan moet je daar maar in meegaan. Ook al beter niet mee. Als je dat niet doet. Dan kom je dus ook gewoon letterlijk niet school binnen. Of als je inderdaad. ...vrijwilligerswerk binnen de chiropractie... ...doet tijdens je opleiding... ...dan kom je op een zwarte lijst te staan voor je examens. Dus dan zie je dus dat opvoeding... ...dus onderwijs... ...op zo'n moment ook weer heel indoctrinerend kan werken. En dat zie je dus binnen de chiropractie ook. Het is als een filosofie begonnen. Het leuke is dat er binnen de chiropractie... ...al heel lang onderzoek gedaan wordt. Alleen je ziet dat het nu wel... ...eigenlijk heel erg in het farmaceutische begint te komen. En dat ze dus... Ja. Ook chiropractie, dat hokje willen doen van rug- en nekklachten en verder niet. Ja, jeetje. Ik wist niet dat dat al zo ver die kant op gesloten is. Op sommige opleidingen wel, ja. Ja, het is natuurlijk ook een hele lastige situatie. Want je wil natuurlijk eigenlijk dat chiropractie regulier erkend wordt. Dan moet je ook wel richting die meer... De eeuwige discussie. Ja, het is zo'n lastige discussie. Het is zo jammer dat er nu zoveel meer in hokjes gezet wordt. In die zin ben ik wel blij dat ik als chiropractoor nog niet echt heel erg vast zit. Want zoals een fysiotherapeut, ik zou van mijn levensdagen nooit fysiotherapeut willen zijn in deze tijd. Je wordt alleen maar aan alle kanten afgeklemd. Iedereen deelt wat anders van je. Je kan naar geen enkele lijn voldoen. Waarmee ik het beroep niet slecht vind hoor. Dat bedoel ik er absoluut niet mee. Juist niet. Maar je wordt wel heel erg klem gezet. De zorgbezekeraar, de huisarts, de KNGF vindt er ook wat van. En de cliënt is de helft van de tijd niet tevreden met wat je doet. Door al die regels. Ja, heel jammer is dat. Ik denk dat daarom ook die beweging ontstaat. Dat er toch steeds meer complementaire vormen ook gewoon goed wetenschappelijk onderbouwd zijn. uitgebreid worden. Bijvoorbeeld chiropractie. Maar ook... craniosacraaltherapie. Er wordt heel veel onderzoek gedaan... bij chiropractie hoor. Onterschat dat niet inderdaad. Ook wereldwijd, maar ook onderhand in Nederland. We hebben al een paar chiropractoren... die ook een PhD hebben. We hebben zelfs eentje die is bijzonder hoogleraar nu. Dus er wordt best wel veel onderzoek gedaan. Dat is ook goed. Daar sta ik ook voor hoor. Het is ook niet zo dat ik vind dat het onderzoek nutteloos is. Juist niet. Alleen ik vind het jammer dat het gebruikt wordt om de scope te beperken. Maar aan de andere kant zijn er ook weer mensen die er misbruik van maken. Die zeggen, oh jammer, je hebt zoveel klachten en je stem bevast. Je moet honderd keer behandeld worden. En chiropractie werkt ook hier en daarvoor. Dat ik van, nou wees even realistisch joh. Ja, dat soort mensen, kwaksalvers, tussen aanhalingstekens. Die heb je natuurlijk overal. Is dat jammer. Jeetje. Oké. Even terug naar het onderzoek. Mijn onderzoek bedoel ik. Mag ik nog heel even terug naar de effecten. We hebben het gehad over. Ademhaling. Merkschouder. Borst. Zijn er andere effecten die je waarneemt. Of is dat echt per persoon verschillend. Verschilt dat heel erg. Per persoon verschillend verder. Wat zijn de zwakke plekken in je lichaam? Waar heb je eerder traumas gehad? Daar slaat de stress natuurlijk harder op. Ik bedoel, als je een zwakke plek ergens in een materiaal hebt, dan is dat ook de plek waar die gaat weigeren. Ja, oké. Traumas noem je ook al even kort. Ja, maar dat kan ook inderdaad zijn, net zoals met dementie, is het ook last in, first out. de frontale kwap gaat, dan als laatste rijpt hij. En dat is ook degene die dan in feite bij alle mensen de zwakste plek is. Want als je dementeert en je gaat zenuwen verliezen, dan verlies je natuurlijk hetgene wat het laatste rijdt. Is dus wel degene die het eerste weer uitvalt. En dat zal ook, er kunnen bijvoorbeeld ook, ik kan me voorstellen als mensen een burn-out hebben, en er zijn gewoon bepaalde dingen die in hun ontwikkeling. Niet helemaal lekker zijn gaan. Dan is dat gewoon wel de plek waar je op kan gaan tikken. Ja. Ja. En hoe doe je dat dan? Als ik vraag mag. Nou ja. Ik behandel dan gewoon om daar input in dat gebied te geven. Ja. En dat hangt er dan vanaf. Dat kan dus inderdaad zijn dat ik echt rechtstreeks een... fasciatechniek gebruiken, trigger points, maar als ik het gewricht behandel, dan ban ik uiteindelijk ook fascia, want uiteindelijk zitten daar de receptoren in. Dus als ik een gewrichtsrekje geef, dan geef ik daar de fascia ook weer een rek mee. En die geven natuurlijk de prikkels weer door naar de hersenen om te zeggen van joh, er moet hier wat, wakker worden. Ja, dus je bent vooral als je het hebt over de elementen in de behandeling, ben je vooral bezig om die mechano- en chemoreceptoren eigenlijk te stimuleren. Uiteindelijk wel. Maar uiteindelijk ga je... Met burn-out is het natuurlijk ook zo dat... Dan staat chiropractie niet op zich. Ik praat ook. En ik verwijs soms ook door voor praten of voelen. Dus ook wel naar een haptonoom toe. Om te zorgen dat mensen zich bewust worden van hun lijf. Zodat ze van daaruit het tekenen leren herkennen. Want vaak is het dan een en al hoofd en geen lichaam meer. Dan kan chiropractie ook interessant zijn, want dan merk je dat doordat je dat lijf wakker schudt, dat die prikkels eraan komen, dat ze zich bewuster worden van hun lijf en hun signalen beter gaan herkennen. Ja, ja. Haptonomie is daar heel goed voor inderdaad, maar volgens mij noemde je ook dat je dat zelf ook in je behandelingen eigenlijk intuïtief wel doet. Dus bepaalde dingen benoemd of uitlegd. Ja. Krijggesteld. Om die bewustwording. En positief benaderen. Dus het mensen aangeven. Van goh. Hoe voelt dit? Dus ik vind het nogal relevant. Als mensen zeggen van. Ja. Maar ik heb ook slechte enkels. Ja. Dan. Dan zet je jezelf al slecht in de basis. Bijvoorbeeld. Dat zeg ik ook vaak. Je hebt geen slechte enkels. Alleen. Ze zijn ook kwetsbaar. En dat kan je trainen. Ze doen het verder nog goed. Dus het woord slecht vind ik dan ook wel lastig. Ja. Daar probeer ik dan wel in te... tekst ook op bij te sturen. Maar dat is niet iets wat ik binnen de chiropraxie heb geleerd. Nee. Dat is niet specifiek een onderdeel van chiropraxie bedoel je. Maar wel belangrijk in jouw behandeling. Ja, zeer zeker. Ja. Triggerpoints noemde je al even. Zijn dat dan de triggerpoints waar bijvoorbeeld een fascia verstrakking of een Een spierknop of iets is. Als je ziet. Dat is dus het leuke van Wiebeke Elbrunt. Zij had op een bepaald punt in de seminar. Ze had een onderbeen van een paard. En daar zette ze een. Daar had ze de huid van afgehaald. En daar zette ze een naald in. Voor dry kneeling. En dat zat gewoon voluit in de fascia. Dus we zeggen met trigger points. Dat we spieren behandelen. Maar als je ziet wat trigger points doen. Dus ze stralen uit, niet volgens een zenuwwortel. Dus geen dermatoom, geen sclerotoom, geen myotoom. Hij volgt geen huidzenuw, hij volgt geen spier. Hij kruist de middellijn, dus hij kan ook de hersenhelft er niet pakken. Dus mijn idee is dat je waarschijnlijk daarmee iets met de fascia doet, door op de spier te drukken. Waardoor je... Die uitstraling van een triggerpoint is in die zin niet logisch. Niet neurologisch logisch. Nee. Maar ik denk dat als je het op fascia gebied kijkt. Want dat loopt wel over de middenlijn heen. Dus dan denk ik dat je met triggerpoints. Zeggen we behandelen de spieren. We zetten een naald met Ryan Healing in de spieren. Maar ik vraag me af of je het echt daarmee alleen de spieren beïnvloedt. Of niet ook de fascia eromheen. Ja. Dat kipfilet verhaalt je, er zit een velletje omheen. Ja, interessant. Ik kan me herinneren, in de opleiding bij de EPIVOR-methode hebben we het ook gehad over de deep front line. Is dat ook iets wat, laten we zeggen, verstrakt is bij mensen met een burn-out? Of is dat... Tot ziens. Ja, dan zit je... Die anatomy trains, die gebruik... Dat is ook weer niet typisch chiropractisch. Maar het is meer... Als je die lijn gebruikt, dan is het voor mensen... Chiropractiek kijkt niet alleen als je nekklachten hebt, maar alleen naar de nek. Bijvoorbeeld ook naar het bekken. En anatomy lines, anatomy trains is net zoals voor mij als de biogeometric integration en een boel andere technieken een manier om uit te leggen wat ik doe. En om op een bepaald patronen te vinden. Dus die deep front line, daar ben ik niet in die zin... direct mee bezig in mijn werk, maar onbewust neem ik hem wel elke keer mee, want wat is die diepfrontline? Is de iliopsoas. De iliopsoas zit in je bekken vast, dat is de basis van je lichaam, zit aan je benen vast, is de basis van je lichaam, zit in je midden vast, is de ademhaling. En ja, je nieren liggen erop, dus dat heeft ook een directe invloed. Dus in die zin, ja, die iliopsoas doet ook vaak mee, die heb ik dan niet specifiek genoemd, maar dat is in feite ook een vorm van ademhalingsvier. En als de hele borst vast trekt, dan ga je verkeerd ademen. Dan ga je middenin verkeerd gebruiken. Dan ga je die buikspieren verkeerd gebruiken. En dan krijg je dus dat voor-achter balans. Bijvoorbeeld de iliopsoas is een heupbuiger. Je hamstrings zijn heupstrekkers. Die twee moeten met elkaar in balans zijn. Als je hamstrings tekort zijn, zoals dat bij veel voetballers het geval is, dan krijg je liesblessures. Omdat hij jullie op zowat te hard moet trekken om dat been naar voren te halen. Omdat hij heemstring de permanent tech inwerkt. Dus ik ben niet direct met een diep frontline bezig. Maar als ik uit moet leggen, dan gebruik ik dat soort dingen soms als een uitleg. Van oké, die zit vast aan die, die zit vast aan die, die zit vast aan die. En die hebben dus ook invloed op dat en dat en dat en dat. Ja, precies. Oké. Oh, dat is wel interessant inderdaad. Ik was ook even getriggerd over dat je zei dat de iliopsoze eigenlijk ook onderdeel is van de ademhalingsspier. Het zit vast aan je middenref. Ja, oh ja natuurlijk. En ze noemen het alternatief gezien de emospier. De enige manier waarop je dat alternatief de emospier kan nemen is, wat doe je met je emoties, dan ga je anders ademhalen. Ja, ik leg het altijd op die manier uit. Dan kan je ook inderdaad ook mensen die niet zo alternatief zijn, het gewoon op die manier uitleggen. Ja, dat helpt zeker om het op die manier uit te leggen inderdaad. Ik wist niet dat hij ook aan de middenrif vast zat. Ik dacht dat hij alleen aan de onderste wervels vast zat. Nee, hij loopt echt tot aan je ribben naartoe. Dus hij zit ook vast in je tussenwerfenschijven. Dus als je die maar hard genoeg aantrekt, kan je vanzelf je hernia's creëren. Ja. Holy moly. Het is een hele belangrijke sfeer. Ja. Ik ga me daar ook nog. Ook daar nog. Ook dat nog. Even kijken. Je zegt. Ik werk ook wel intuïtief energetisch. En dat heb je jezelf eigenlijk aangeleerd. Dat kan je. Kan je uitleggen wat je precies doet? Of hoe je het waarneemt? Of vind je dat lastig? Nou, het grappige is dat Annette Post van Total Body Reflex er heel zwart-wit in was. Die zegt van, hé, mijn lichaam is mijn lichaam, jouw lichaam is jouw lichaam. Dus er gaat niks van jou naar mij. Terwijl, dat ik dacht van, hmm. Maar als ik mijn handen op iemand leg, dan voel ik dus, gaat de stroom naar jou toe? Of er gaat een stroom uit jou? Zo voelt het voor mij. Maar het is dus in feite haar woorden die ze bedoelt. Want zij voelt die stroming. Alleen ik zie mezelf daarin meer als een geleider. Waarmee het inderdaad wel zo is dat ik het niet in mij neem. Dus het is niet zo dat het echt in mij gaat. Maar ik voel dan van oké, waar stroomt het? Dan worden mijn handen warm. Ja, dus ja, wat ze ook wel, waar wij vaak van uitgaan. En dat doen ze ook. Bij bijvoorbeeld craniosacraaltherapie. Dat je vanuit een neutrale positie begint. Dus je stemt af op jezelf. Zodat je weet wie je bent. Wat er in jou leeft. En dan neutraal. En dat heet. Binnen de chiropraxie. Heb ik dat echt op z'n hutje mutjes geleerd. Eind jaren 80. Begin jaren 90. Present time consciousness. Dus in het hier en nu zijn. En dat is dus het grappige. Want ze hebben het toen heel. Ja eigenlijk. Heel. Ik ben neutraal aangeleerd. En dat is dus het feit dat ik wel doe als ik in de kamer ben. Dan ben ik daar. En ik ben daar voor jou. Jij bent daar niet voor mij. Dus ik doe dat wat jij zegt. Alleen ik zou het anders verwoorden. Maar ik doe precies hetzelfde. Ja, er zijn natuurlijk altijd vele woorden voor dingen die hetzelfde zijn. Ja, maar dat is dus grappig. Ik heb het geleerd en al op school. Alleen met een andere noemer. Dus dat vind ik dan wel weer grappig, dat het nu inderdaad terugkomt. Maar alleen op een andere manier verwoord. Ja, ik vind dat ook wel bijzonder. Het stemt mij ook wel weer positief. Ondanks dat er natuurlijk best wel verschillen zijn. En dat er altijd anders over gesproken wordt. Dat er eigenlijk best wel vaak gelijkenissen zijn. De contrasten die mensen willen maken. Dat is puur om jezelf speciaal te maken. Uiteindelijk doen we... Er zijn vele wegen naar Rome. En uiteindelijk zie je ook oost en west steeds dichter bij elkaar komen. Tri-kneeling en trigger points zijn niet meer dan een versimpelde versie van de meridiaanpunten. Alleen de meridiaanpunten, daar heb je er meer van. En je kan die op verschillende manieren behandelen. En uiteindelijk doen we allemaal hetzelfde, maar op onze eigen manier. Dat maakt het ook soms lastig voor mensen om te kiezen wat een goede therapie is. Vandaar ook dat ik het heel belangrijk vind om te weten wat een ander doet, zodat ik op een bepaald punt kan zeggen. Volgens mij ben je beter af daar of daar. Maar dan moet je je ego aan de kant zitten zetten. En dat is tegenwoordig voor sommige mensen wat lastig. Ja, dat is inderdaad lastig voor sommigen. Maar ik ben het helemaal met je eens. Want ik zit er ook precies zo in. Maar nu je het toch noemt, de meridiane. Want de meridiane is ook wetenschappelijk aangetoond dat ze in de fascia liggen. Als ik kijk naar de hernieuwing, dan wordt er altijd echt afstand gehouden van de meridiane. Nee, we werken echt op de spieren. Terwijl de meridiane eigenlijk andere triggerpoints hanteren, zeg maar. Nee, dat is niet waar. Als jij gewoon alle kruisjes gaat zetten van alle spieren. En je zet die op een plaatje en je legt er volgens een meridiaan plaatje overheen. Dan is dat precies hetzelfde. Alleen dat willen ze niet, want... Dan worden ze geassocieerd met iets waarvan zij zeggen dat het minder bewijsbaar is. Dus jou helemaal goed. Ja, doe maar lekker. Doe maar lekker. Werk je ook zelf met de meridianen? Ik heb er expres voor gekozen om dat niet te doen. En dat is niet omdat ik het niks vind. Maar omdat als ik richting acupunctuur, meridianen, dat soort dingen ga werken. Dat is een zodanig groot vlak. Dan moet ik stukken chiropractie inleveren. Ja. En dat is dus, daar ben ik niet toe bereid. En dan vind ik dat je of de een of de ander tekort doet. Ja, nou, dat is toch een mooie keuze. Ja, dus dat is geen keuze, want ik vind het niks. Ik heb die keuze echt op die manier gemaakt, omdat het wordt dan te veel voor mij. Dan verzuip ik er ook in. En dan moet ik dingen gaan loslaten die ik ook leuk vind. En waar ik mijn waarde weer in kan geven. Ja, maar als je zegt de trigger points, daar werk je wel mee. Dus eigenlijk indirect pak je dan... Je pakt niet de hele meridiaan neer, maar wel bepaalde trigger points mee. Dus zeg maar indirect. Ja, alleen als je mij vraagt welke meridiaan is het? Geen flauw benul. Maar dat is niet omdat... Dat is geen desinteresse. Dat is teveel interesse, maar ook respect hebben voor... dat stukje waar je, als je echt goed wil zijn daarin, dan moet je er gewoon echt vol in gaan en er ook gewoon helemaal mee aan de gang gaan. En dan kies ik eerder voor Total Body Reflex omdat dat past binnen wat ik al doe. En dan kan ik het erop uitbreiden. En als ik acupunctuur ga doen, dan moet ik er eigenlijk een heel veld naast gaan zetten. Of middenjaarwerk. En dat dan, ja, ik heb maar één lijf, één hoofd. Ja, en één leven. Ja. Volkste meester. Nou, in ieder geval in dit leven niet. Laat ik het zo stellen. Je moet in dit leven deze keuzes maken. Dus voor dit leven nog geen meridianen van mij. Maar wie weet, misschien heb ik dat wel in vorige levens gedaan of ga ik het die volgende levens doen. Ja, precies. Leuk. Even kijken. Ja, nou ja, misschien toch even kijken. Of we daar nog iets dieper op in kunnen gaan. Hoe je dan energetisch behandelt. Ik weet bijvoorbeeld. Bij de kraniosacraltherapie. Doen ze luisteren met de handen. Dus daar leggen ze de handen. Vaak op het lichaam. En dan versmelt het eigenlijk. Met het lichaam. Gebruik jij. Dezelfde techniek. Of andere technieken. Dat gaat. Ja. Uiteindelijk is het met chiropractie, je gaat gewoon de wervels af. Als ik dan even terug ga naar de basis, weet je, wat ik doe of wat de chiropractor doet. Als je vraagt wat doet de chiropractor, die loopt gewrichten naar en die voelt daarvoor warm, koud, voor spanning, voor slapte, voor strakte. Voor vergelijking van het gewichtje erboven met eronder. Maar je loopt in feite dan gewichten na. Je voelt spieren. Je doet in feite palpatie. Maar dan in de breedste inders hoort. Dus het is niet heel specifiek. Tuurlijk. Het wordt niet op die manier uitgelegd binnen de chiropractie. Ik gebruik ook een vorm van craniaal werk. En dan... Ik heb het geleerd met een ballon. Dus je houdt de ballon vast. En je iemand anders zet er wat druk op. Of je voelt gewoon als je op één pluk drukt. Dan voel je dat in je hand. Binnen de chiropractie leer je ook te voelen. En dan zeggen ze ook toen we nog telefoongids hadden. Toen ik nog studeerde. Zeiden ze dus op een bepaald punt ga je een haar. Door een aantal pagina's van het telefoonboek kunnen voelen. En dat is ook zo. Dus ja, ik zou het dan technischer benaderen en zeggen, ik heb mijn sensorische gevoeligheid verhoogd. Die heb ik getraind. Ja, maar chiropraxie is in dat opzicht dan heel technisch. Dus wat je craniosacraal, dat wordt intuïtiever geleerd. Ik heb op zo'n moment echt geleerd van hier zitten de naden en dit doe je. En dat ga je dan wel heel subtiel behandelen. Ja. Maar dan gebruik je het woord subtiel. Maar uiteindelijk gaat het nog steeds om de sensorische verfijning te verbeteren. Ja. Nou, dat vind ik wel mooi uitgelegd. Het geeft mij wel een helder beeld. En ik denk, uiteindelijk kom je misschien gewoon op hetzelfde als wat een karmische kraalte of een... Het is maar net welke woorden je gebruikt. Alleen binnen de chiropractie blijf je heel technisch daarin. Ja. Ja, en de ene chiropractor zal er ook meer gevoeligheid in hebben dan de andere, wat jou eerder uitlegde. Dat train je ook. Dus toen ik in de opleiding zat, toen had ik iemand, die had het eerste en tweede jaar in één keer gedaan. En toen was de opleiding nog vier jaar. En toen, hij was wel chirurg, dus hij kon heel veel basisvakten hoeven die hij niet te doen. Maar dat houdt dus in dat hij ging stage lopen het laatste jaar. En dan moet je als lagerejaars, loop je met die mensen mee. Een bepaalde hoeveelheid tijd. Dus ik liep ook met hem mee. En ik was absoluut niet onder de indruk van zijn palpatievaardigheden. Hij voelde gewoon geen flikker als je mij vroeg. Maar ja, hij had natuurlijk een jaar minder gevoeld. Dan al die anderen. En dat zal uiteindelijk echt wel bijgetrokken zijn. Want dat is ook gewoon een kwestie van tijd. Dat vind ik ook het mooie aan de opleiding. Je begint gewoon vanaf dag één. Dan begin je met voelen. Gewoon zes tot acht uur in de week mensen aanraken. En een docent van mij die gaf ook aan van hoe je het moet zien is als mensen die counterfeit biljetten, de valse biljetten van geld, als ze die willen herkennen, dan leren ze dus tot op de graad hoe een echt biljet eruit ziet. Dus op het moment dat die mensen een vals biljet zien, weten ze gelijk, oh die klopt niet. En dat is dus ook wat je doet. Je leert voelen, zodat je leert wat normaal is. Zodat je van daaruit gaat groeien daarin. Ja, mooi. Dus dan is het meer in die hoek dat je dan gaat werken. Ja, en dat kost ook gewoon tijd. Dat kost tijd. En die tijd, dat ga je dan niet leren. Mijn vriendin behandel en haar zoon die zat op dat moment in het tweede jaar. Wij gaan over de rug en dan voelen we. En dan weten we hoe laat het is. Daar, daar en daar. En hij vond het heel interessant om ons te zien werken. Toen zeiden we oké daar zit een plek. Ga je eens mee voelen. Hij was zeker twintig keer zo lang bezig als wij om het te voelen. Ja. En dat is omdat hij dat leren is. Hij was vervijning aan het leren voelen. Ja. En dat is ook gewoon een kwestie van gewoon veel doen. Ja, dat is in mijn vakgebied natuurlijk ook. Dat geldt voor volgens mij alle vakgebieden waarbij je mensen aanraakt. Ja. Alleen iedereen gebruikt er andere woorden voor. Ja. Nou, heel mooi hoe je dit weer binnen jouw vakgebied verwoordt, zeg maar. Dat geeft mij wel een breder beeld. Mooi. Dank je. Je gaf in de enquête ook aan, ik werk eigenlijk niet met een behandelplan als het gaat om mensen met burn-out klachten. Ja, dat was een beetje een lastige. Ik werk natuurlijk wel met een behandelplan. Alleen het is niet zo dat ik zeg van oké drie keer per week voor zoveel weken. En je weet, mensen komen niet binnen bij mij met ik heb een burn-out. Mensen komen binnen met mij, ik heb nekklachten en dat komt ook omdat ik een burn-out heb. Dus dan ga je eigenlijk het behandelplan op die nekklachten inzetten. En dan probeer je daar de verbreding in te zoeken. Ja, precies. Ja, dat snap ik. Ik stel toch maar even de vraag. Misschien maak je er wel of geen gebruik van. Maar als je die mensen met burn-out binnenkrijgt op basis van nekklachten. Zie je dan dat er verschillende fases zijn bij deze mensen waarin je behandelt? Bijvoorbeeld als iemand echt net uitgeklapt is of komen ze dan niet bij jou? Oh ik zie ze in allerlei soorten en maten. Er zit stress in het lijf en op het moment dat je aan het begin zit is die stress heel erg hoog. En voelen ze hun lijf niet dus ze klappen er makkelijker uit. En naarmate het beter wordt, dan merk je dat er eigenlijk meer dat ongeduld op komt. Waardoor ze de neiging hebben over hun grenzen te gaan, omdat ze meer willen. Dus dan worden ze zich er wel bewuster van. Maar dan gaan ze erover heen omdat ze het willen, terwijl het nog niet gaat. Dus je hebt eigenlijk gewoon een hele lange fase van, er verandert bedond weinig. En dan op een bepaald punt beginnen dingen bij elkaar te komen. Dan gaat het in een keer heel snel vooruit. Ik vind het wel mooi hoe je dat verwoordt, want dat herken ik heel erg. Ik waarschuw mensen ook altijd van het laatste, het stuk dat je weer geïntegreerd bent in je werk en weer fulltime werkt. Dan komt er, die overgang naar volledig werk is even lastig, maar dan word je vaak nog begeleid. Er komt een keer een terugval, in dat je eigenlijk op dat moment even dezelfde fouten maakt. En dan is het de kunst om niet in de stress te raken. En te denken, oké, dit ken ik. En nou moet ik dat stapje terug doen. Dat is normaal. En als ik ze waarschuw, dan weten ze ook dat dat gebeurt. En doordat ze weten dat het gebeurt, hoeven ze wat minder in. Omdat ik dan heb gezegd, van oh ja, dat komt. Dan is het niet, dan ga ik weer die burn-out in. En dan realiseren ze, oh ja, maar dit is inderdaad normaal dat dit gebeurt. Hier, dit is zo'n even... testmomentje. Ja. Dat vind ik wel mooi om daar aan toe te voeren. Ik heb vooral gekeken in mijn onderzoek ook naar hoe wordt burn-out behandeld, in welke fases. En in de DSM-5 is het vooral psychologisch uitgelegd of behandeld. En daar onderscheiden ze inderdaad die drie fases, die eerste drie fases. Maar dat laatste stukje wat jij zegt als het al integratie is. En die terugval, want die herken ik ook uit mijn eigen ervaring, daar wordt eigenlijk helemaal niet op gestuurd. Dus dat vind ik een hele mooie stuurvroeging om mee te nemen. Dank je. En dan heb ik nog één vraag. En dat is, als jij mensen in een behandeltraject behandelt, hoe meet jij dan de effectiviteit? Dus de frequentie van behandelingen gaat dan naar beneden als het goed is. Of je merkt dat het minder plekken zijn of dat het minder verstrakt. Dat zijn de drie parameters die ik gebruik. Als ik daar helemaal geen verandering in zou zien dan ga ik echt zoeken naar wat kan ik veranderen. Ik wacht nooit tot... Dat gaat je. Ik kijk eigenlijk per behandeling vervolgens. Hoe ver ik in moet zetten. Maar ik probeer daar wel in te spelen. Daarin. Ja. En stem je dan met de cliënt ook af? Ik heb officieel. In fond consent. Wat ze moeten tekenen. Maar dat is zo'n vlot papiertje. Wat gewoon een verplichting is. Maar ik zeg altijd. Ik heb ongoing in fond consent. Want. Als ik iets verander, ik vertel wat ik doe, zodat mensen weten, oké, ik ga nu dit doen, ik ga nu dat doen. Ik vind dat je elke keer opnieuw weer dat vertrouwen moet bewijzen. Ik vind dat het een beetje lastig wordt. Maar ik vind het wel belangrijk dat je bewijst dat je dat vertrouwen waard bent wat ze je geven. En dat houdt dus in dat je elke behandeling weer wel die communicatie aangaat. En uiteindelijk zeg ik ook, je bent je eigen specialist. Ik mag dan een specialist zijn op het gebied van het bewegingsapparaat. Maar jij kent jouw lichaam het beste. Dan moeten we samen een oplossing vinden. Want jij voelt het van binnen. Dat ga ik nooit voelen. Ja. Op die manier check je ook bij de cliënt. Want soms kan de cliënt ook nog helemaal niet aan toe zijn. Om minder frequent te gaan behandelen. Dan geeft het lijf het misschien wel aan. Maar misschien de emotie niet. Dat probeer ik wel op te letten. Want dat is dus precies weer de valkuil van behandelafhankelijkheid. Ja. Dus dat is er eentje die vind ik altijd een lastige. Ik heb inderdaad wel mensen die op een bepaald punt komen dat ze het ook prettig vinden om met me te praten. Dat vind ik prima. Maar het is altijd een evenwichtje. Ik probeer daar wel altijd vanaf het begin van die zelfstandigheid in te trainen. Zodat ze leren dat ze niet mij nodig hebben om het weer recht te zetten. Want dat is dus iets wat wel oud chiropractisch is. suggereert dan dat je het zelf niet kan. En daar probeer ik altijd wel vanaf dag 1 naartoe te praten. Dat je lichaam het echt zelf kan. Ja, dus eigenlijk dat zelf genezend vermogen triggeren, maar ook bewust worden. Bewust maken, ja. Met name dat. Ja, mooi. Jeetje, dankjewel Simone. Ik heb geen aanvullende vragen meer. Ik heb heel uitgebreid antwoord van jou gehad. Ja, ik ben niet van de korte. Nee, nou heel fijn. Ik probeer het wel duidelijk te houden, dat wel. Ja, en ik vind het heel fijn met jouw achtergrond, die ook echt wel wetenschappelijk onderbouwd is op heel veel vlakken. Ondanks dat je zelf ook je weeg, intuïtief je weeg zoekt, is die basis ook wel steeds gelinkt aan de techniek en de mechaniek en de wetenschap. En dat vind ik heel prettig. Ja. Dus ik ben je ontzettend dankbaar dat je de tijd van mij wilde krijgen. Ik vind het erg leuk. En als hij klaar is, dan lees ik hem ook graag. Gewoon puur om te zien van, ik leer daar ook weer van. Hoe jij dat weer bij elkaar zet. Want die fascia, dat is in feite een onderwerp wat ik eigenlijk al 32 jaar aanpak om te behandelen. Alleen het is niet de focus ooit geweest van de therapie. Terwijl dat het eigenlijk wel is. Ja. Ja, nou ja. Dat maakt het interessant. En het is ook, ik denk, het is gewoon een onderzoeksgebied wat gewoon echt in de recente wetenschap de laatste twintig jaar of zo pas echt in opkomst is. Dus er wordt ook steeds meer onderzoek naar gedaan. Dus ik verwacht dat dat wel veel meer aandacht gaat krijgen in de komende decennia. Nou nog de acceptatie van alternatief met regulier en dat het allemaal hetzelfde is. Dan komen er wel. Ja, ja. Ik zag laatst ergens een filmpje over dat de farmaceutische industrie heel bewust, nou ja, wat was de eerste, want 1900 of eind 1800, ervoor gekozen heeft om medicijnen op een hele andere manier, de opleiding geneeskunde, om te dopen tot medicijnen en echt in te zetten. De chiropractie is ook actief door American Medical Association klein gemaakt. Er is zelfs een rechtszaak over geweest die ze verloren hebben. En dat is dus in Amerika en in Nieuw-Zeeland hebben ze daar gewoon echt rechtszaken over gehad om dat aan het licht te brengen. Dus ja, die tegenwerking is echt actief geweest al vanaf heel vroeg. En dat geldt voor veel vlakken. Ja, dat geldt voor veel vlakken. Nou ja, ik denk maar als genoeg mensen het licht laten strellen dan... Dan komen er wel. Dan kan het ook niet ondergaan. Ja, klopt. Maar ik ben blij dat ik niet in Amerika woon. Nee, ik ook. Ik ben wel betrapt. Super. Ik ga je zeker als mijn onderzoek af is een kaartje toesturen. Tof. En nogmaals ontzettend bedankt. Graag gedaan. Ik vind het altijd leuk om bij te dragen. Ja. En ik ga zeker eventjes naar Wiebeke Erwood en Annette Post kijken. L. Bront is het B. Elbront met een schuin streepje door die O. Elbront. Wiebeke heet ze. Elbront. Super. En als je na de Mitraïens paarden hier vult, dan kom je er waarschijnlijk wel op. Want zij heeft er gewoon een boek over geschreven. Nou, superleuk. Goed. Nou, dat was het dan. Ja. Ik wens jou een hele fijne dag. En zodra we op verslag af zijn, dan stuur ik het je even toe per mail. Toppie. Dankjewel. Fijn weekend. Doei. Ja, doei.

Does that make sense? Ja, ik heb gezien dat mensen die chat-GPT gebruiken, het lijkt wel... Ze worden ook vermoord. Kun je dat uitleggen?

Dat is geformuleerd door veiligheidsregels of beperkte trainingdata. Dus in plaats van te zeggen, ik weet het niet of ik dat niet kan antwoorden, geeft het een soort verplicht... Hoi. Hoi. Ga je me horen?

Ja, ik kan je horen. Kun je mij horen? Ja, prima. Super.

Nou, fijn dat je er bent Simone. Ja. Ik ging gisteravond even controleren of alles goed stond. En toen zag ik dat ik de uitnodiging nog niet verplaatst had na negen uur.

Komt goed. Ja, een beetje stressvolle tijd. Mijn vader heeft dementie en die moest tijdelijk opgenomen worden in verband met de operatie van zijn vrouw.

Dus ik was tot laat in Brabant. Dan heb je je bordje even goed vol inderdaad. Ja, opleiding afronden, drukke baan, mantelzorg. Dus ja, waar we zijn. Ja, bij jou dacht ik ook al iets te merken.

Maar ook vanuit je enthousiasme. Je bent natuurlijk ook nog nu als docent aangesloten bij Epiforen Methode. Ja, dat is dus door stress uiteindelijk ook even op stop gezet. Omdat ik het gewoon privé even niet meer trok. Ja.

Maar dat gaat nu op en neer. Je moet ook een bepaald punt je grenzen trekken. Van wat wel of niet lukt.

Met mantelzorg en een drukke baan. Als er dan dingen bijkomen. Dan zit je op een bepaald punt aan je tak.

Dat ken je wel. Ja, heel herkenbaar. Het onderwerp van mijn onderzoek. Is ook niet uit de lucht komen vallen.

Want ik heb zelf ook ervaring met burn-out. Dus een luxe keuze om dat te doen. Maar ik was zo gefascineerd. Door jouw verhaal over de fascia ook tijdens de opleiding van Epifora. En toen kwam ik later met een ander boekje in aanraking van Roger.

Ontdek je fascia. En toen dacht ik, ja, ik wil hierover mijn onderzoek doen. Ik had in eerste instantie met Hans besproken van misschien is het interessant om de Epifora methode te doen.

In relatie tot mijn opleiding. Maar ja, dit triggerde mij toch iets meer nog. Dus ik dacht... Nou, dat kan ik dan misschien later wel inpassen.

Het is ook wel iets breder, hoor. Zie je mij nou nog? Ik zie jou, ja, nu weer wel. Oké. Ik weet niet wat daar gebeurde.

Ik ook niet. Niet belangrijk. Ja. Nee, ik denk dat Fosja inderdaad iets breder is. En dan kan je waarschijnlijk net even wat makkelijker doorschrijven, zeg maar.

Ik denk dat dat het wel makkelijker maakt. Er is ook wat meer literatuur over. Zeker, ja.

En ik dacht in relatie tot de tijd die ik heb om dit onderzoek af te ronden, leek me dat iets verstandiger. Ik zit even te kijken. Ik moet hem toch hier zetten.

Ik zie dat ik je dan voor mijn gevoel niet helemaal aankijk, maar dat is omdat ik naar jou kijk. Oh ja, maakt niet uit. Hij heeft wel weer dat beeld nu. Ja, daar is hij.

Ja. Een wakkelcontact. Ja. Ja.

Nou ja, dus vanuit mijn ervaring over jouw lessen dacht ik, ik ga kijken of jij het leuk vindt om deel te nemen aan dit opzoek. Ja, dat vind ik altijd leuk. Ja, ik vind het heel leuk dat je zo enthousiast was.

En zeker vanuit jouw vakgebied, wat mijns inziens, Toch wel redelijk gelinkt is ook aan de reguliere zorg, zeg maar. Hoewel het er officieel geloof ik niet onder valt. Ja, lijkt het toch het meest op fysiotherapie, manueel therapie of nou ja, de link.

Maar dan ook wel de link heeft naar holistische benadering, zeg maar. Dus dat vond ik bijzonder. Want jij bent alleen opgeleid als chiropractor of heb je ook een fysiotherapie achtergrond? Nee, ik ben alleen chiropractor.

En daar heb ik dan mijn specialisaties voor ingedaan. Oké, en mag ik vragen, welke specialisaties? Kinderen en dieren.

Oh, die heb ik ook. Maar ik doe alles wat los en vast zit qua nascholing over het algemeen. Omdat ik dat ook leuk vind om te doen. Ja. Dus maar dat is inderdaad, daar ben ik zeg maar ingerold.

En ja, het leuke is dus dat ik vandaar uit Wiebeke Elbrunt. Dat is een assistent professor diageneeskunde in Denemarken. Zij heeft dus die anatomy trains heeft zij omgezet naar paarden.

En daar heb ik de diagiropractie mee gedaan. Dus dat is ontzettend leuk. Om dan die koepeling te maken.

Ja, ik heb toevallig onlangs op de social media's een gyropractor slash energetisch therapeut. Die met paarden werkt. Kwam ik tegen en die volg ik. En ik vond het zo bijzonder hoe dat dan werkt. Het grappige is ook dat mijn partner die...

Die zag mij voor het eerst met zo'n paard werken. En die had echt zoiets van, wow, je ziet het ook echt. Hij heeft een ballenjoegen van paarden, maar hij zag wel het verschil. En ik denk dat ik in die zin, ik heb niet officieel een energetische opleiding gedaan.

Maar als ik zie hoe ik werk, er zijn lijnen binnen de chiropractie. Dat is BGI, Biogeometric Integration. En daar heb ik een workshop van gedaan voor dieren. De kat komt langs.

En dan zie ik dus wel dat zij eigenlijk technisch gezien uitleggen wat ik doe. Alleen ik heb het mezelf aangeleerd. En ik doe het ook gewoon intuïtief.

Dus ik kan op zo'n moment ook gewoon hetzelfde werk doen. Alleen dan op een andere manier. Ik kan dat niet zo goed uitleggen.

Maar dat gebeurt dan gewoon. En het grappige is dus dat... Ik ben daar heel lang niet van bewust was dat ik dat deed.

Dus je pakt het dan automatisch eigenlijk dat je het omzet naar. En dat doen niet alle chiropractoren, want het is in feite wel een technische opleiding zeg maar. Dus heel veel chiropractoren pakken het gewoon wel heel technisch aan.

Maar ik merk dat ik automatisch wel dat stukje erin breng. En ja, in eerste instantie was het voor mij gewoon luisteren. Ik vind het fijn, want ik vind energetisch, energetische therapie. Heel interessant, maar ik vind het gewoon ook heel knap dat mensen gewoon, ja, ik zeg altijd heel lullig, niks kunnen doen en dan wel wat kunnen doen. Ik vind het fijn dat ik in ieder geval nog chiropractie als handvat heb.

Dan lijkt het nog alsof ik wat doe, zeg ik wel eens. Ja, ik snap helemaal wat je bedoelt. Ik bedoel het absoluut niet lelijk, maar dat is dus inderdaad dat ik het heel fijn vind om dat kapstokje te hebben. Maar ondertussen krijg ik af en toe dat mensen zeggen van, je handen worden helemaal warm.

Of ik voel het helemaal stromen. Of ja, ik voel dat het van me afstroomt. Terwijl dat niet is waar ik ook dat met noodzakelijk altijd over praat.

Maar niet bij iedereen. Nee, ik snap helemaal wat je bedoelt hoor. En ik denk dat dat voor mij ook de reden was om meer deze hoek op te zoeken. Om juist meer het tastbare erbij te kunnen betrekken. Ja.

En daarnaast denk ik dat het ook gewoon heel belangrijk is, zeker als je intuïtief gaat werken, dat je echt wel kennis hebt van het fysieke lichaam. Zodat je veel beter ook die subtiele energieën kunt visualiseren. Of dat je daarop kunt werken.

Daar ga ik waarschijnlijk volgend jaar een opleiding voor doen bij Total Body Reflex. Ik maak ondertussen even aan. Oh ja, voordat we verder gaan.

Ik neem deze. Ik zag het. Ik zag het. Het stond erboven. Ik dacht al, dat is veel handiger voor je.

Want anders moet je jezelf gek pennen. Ja, ik maak ondertussen wel wat aantekeningen. Want ik vind het fijn om. Want nou ja, dat is ook weer de gave van deze tijd.

Dat we gebruik kunnen maken van AI, zeg maar. Dus die kan het heel mooi transcriberen. En samenvattingen maken en zo.

Maar ik vind het ook fijn om... Een paar aantekeningen te hebben. Zodat ik het kan controleren. Maar je ging een opleiding doen.

Op dit gebied. Ja en ik ben de naam natuurlijk. Annette Post heet ze. En het mooie is dus dat zij. Embryologie.

En anatomie. Tot op de graad aan toe uitlegt. Super technisch.

En vervolgens volledig energetisch behandeld. Wauw. Wauw. Ze doet maar eens in de twee jaar begint ze weer een nieuwe opleiding. Het is een vierjarige hbo opleiding.

Ik heb twee dagseminars van haar gedaan. En die zijn gewoon zo verschrikkelijk cool. Dus daar heb ik ook het boek. Alleen dat ligt nog op mijn bureau.

Zonder dat ik daar dus nog in heb gekeken. Want dan moet ik nog even een moed voor me zamelen. Maar dat is dus inderdaad geschreven door een osteopaat.

Die dus gewoon de embryologie als basis neemt. Van hoe functioneert jouw lichaam. Echt super tof. Ja.

Oh nou. Ik ben helemaal aan. Zal ik je boek even laten zien?

Ja leuk. Oh wauw. Life is a verb. Heet hij.

En je kan hem alleen maar bij hem bestellen. Het is een duur boek trouwens. Ik geloof dat hij 80 euro is. Ex verzendkosten.

Maar ja. Alles staat erin. Dus ik wil dat boek doorwerken voor volgend jaar september.

Daar komt het botweg op neer. Ja. Wauw, oké. Ik ga gelijk lezen straks.

Ik vind het super interessant. Tijdens mijn literatuuronderzoek las ik ook in het boek van Leszandak, dat zal je vast ook bekend voorkomen, waar hij uitlegde dat er onderzoek is gedaan dat als je betere kennis hebt van de anatomie, dat je inderdaad beter kunt visualiseren en daardoor ook beter kunt behandelen. Dat is even heel kort weer gegeven, zeg maar. Want je moet intunen.

En als je weet waar je intunt, dan kan je er ook bij. Ja, exact. Ja, nou ja, dus dat was ook de basis van mijn onderzoek, zeg maar. Om deze kant op te gaan en daar veel meer van te weten. Dus ja, het ligt wel in het verlengde om dit soort dingen als het boek wat je net aanreikte, zeg maar, op te gaan pakken.

Superleuk. Ja, weet je. Ja, ik... Ik dacht laten we maar gewoon beginnen met een aantal vragen waar ik graag antwoord op zou willen hebben. En kijken we wel hoever we komen.

Ik had in principe ingedacht ongeveer een interview van drie kwartier. Tenzij de antwoorden zo uitgebreid zijn en we er helemaal op ingaan. Dan kan het wel een klein beetje uitlopen. Dat is het probleem niet.

Dat is voor mij geen probleem. Oké, voor mij ook niet. En voor de opname ook niet.

En AI kan er ook van alles mee. Dus volgens mij zijn we al set dan. Even kijken. Ik wilde eigenlijk eerst even beginnen.

Want je zei van ja. In de enquête zei je ook van ja. Ik zie altijd wel effecten op de fascia. Bij mensen die burn-out hebben.

Kun je aangeven of er specifiek bij... Burn-out klachten of bij burn-out mensen. Welke klachten of welke effecten op de fascia er zijn? Of zijn er niet specifieke?

Het is eigenlijk meer dat het... Waar mensen op reageren, heb ik gemerkt, zijn altijd wel de zwakke plekken. Dus als de rug de zwakke plek is, dan is dat hetgene waar ze op reageren.

Maar je ziet vaak wel dat als mensen echt naar burn-out gaan, dan gaan ze vaak ook hoog ademen. Die hoge ademhaling. Vraag dus meer ook van de tussenripspieren, de accessory joint, de accessory muscles van het ademhalen.

Dus niet alleen je middenriff, maar ook de boel eromheen. Ja. En ja, dat heeft een bepaald percentage van je zuurstof nodig. Dus op het moment dat je dan en meer energie in je hersenen gaat gebruiken door die burn-out.

En je gaat ook nog eens een keer verkeerd ademen, hoge ademen, die extra spieren gebruiken. Dan straks... Die borstkas, dan krijg je eigenlijk dat je zo'n neerwaartse spiaal krijgt.

Want daardoor krijg je meer verzuring, doordat je meer verkeerde ademt. En door die verzuring krijg je dus dat die fascia, die gaan daar dan ook op reageren. Omdat die hele chemie daar verandert.

En dan krijg je op een bepaald punt ook dat die aan- en afvoer gaat stoppen. Ja, het is super interessant die ademheiling in relatie hiertoe. Ja. Ja, had ze had ze.

Dat is al een paar keer uitgekomen. Ik had het heel graag mee willen nemen in mijn onderzoek. Om dat echt helemaal uit te werken. En gezien de tijd heb ik dat helaas moeten laten liggen.

Maar het is echt een onderdeel wat ik hierna verder ga opwachten. Als je goed onderzoek doet, dan doe je altijd zo'n klein stukje. Dat je er in die zin nooit tevreden mee zal zijn. Omdat het nooit de realiteit dekt.

Het is... Als je echt goed onderzoek doet, dan pak je zo'n klein aspectje. En dat maakt ook dat onderzoek, dat je dat ook samen moet doen en niet alleen. Want alleen kan je dat nooit overbruggen. Als je alleen een heel groot onderwerp doet, dan is het zo aanspecifiek dat het gewoon niet meer te transleren is.

Want dan kan het maar op één persoon gelden of het is zo algemeen dat het niet meer relevant is. Ja, dat herken ik ook wel. Nu is het... We hebben ook iets te weinig tijd gekregen qua planning.

Hebben ze eigenlijk gewoon niet goed ingeroosterd, zeg maar. Dus dat is wel heel jammer. Maar goed, ik vind het eigenlijk wel goed dat je dat zegt. Dat de scope ook te klein is als je het maar met één persoon doet.

Nou, in die zin, weet je. Ik vind het prettig om alleen te werken. Met sommige aspecten.

Toen ik in de wetenschapscommissie zat, dan hadden we ook altijd wel een... Als je de grote dingen deed, dan... Had je gewoon iedere deed zijn klustje. En dat werkt ook goed. Dus op zomer kan je natuurlijk ook zeggen.

We hebben één onderwerp en die split je uit. En dat iedereen een aspect gaat doen. Maar dan zit jij hier alleen nog met mij. Dat hele kleine aspect te doen. En niet die hele ademhaling.

Want die hele ademhaling is ook weer te groot. Ja. Ah, je hebt ook een poes. Oh, er lopen er drie rond. Er zit er eentje hier aan te kijken.

Kijk. Hey poesie. Ja, die zit op afstand te kijken. Die vindt bewegende beelden altijd zeer interessant.

Leuk. Die van mij zullen straks ook wel door het beeld wandelen, denk ik. Ik heb er één die dat nooit doet, maar die loopt altijd over mijn toetsenbord als die weer langskomt. Dan loop ik altijd gelijk te vloeken.

Dan ben je in één keer weer alle dingen kwijt. Deze loopt er netjes langs. Verkenbaar.

Ja, dus ademhalen... Nou ja, dus de hele chemie van de ademhaling zorgt inderdaad voor die verstrakking. Nou ja, ik heb je destijds ook uitgelegd over mechanoreceptoren en chemoreceptoren. En in feite, die chemoreceptoren, dat is ook gewoon waar al die fascia natuurlijk ook weer op tikken. Want dat zit daar ook in.

En die geven de prikkel door. En daar krijg je dus die vertraging en die versnelling ook op. En de rest van die mechanoreceptoren gaan daar weer op triggeren. Dus uiteindelijk is het ook weer een heel systeem wat je nu aan het beïnvloeden bent. Maar het zit allemaal aan elkaar vast.

Ja, eigenlijk is dat natuurlijk ook, als je kijkt naar de holistische benadering, dan is het ook niet meer helemaal op te splitsen in kleine deelgebieden. Aan de andere kant helpt het mij ook wel heel erg om toch kleine delen ervan te onderzoeken, om te snappen. Maar dat is precies wat ik ook bedoel met onderzoek.

Je doet een klein deel en dat is ook heel zinnig. Alleen, als je klaar bent... Dan heb je echt zoiets van ja en nu.

Er ligt nog zoveel. Ja. Maar dat kleine stukje wat je gedaan hebt.

Is dan wel goed gedaan. Ja dat zo ervaar ik dat ook inderdaad. Oké. Dus we hebben het even gehad over de ademhaling. En wat dat allemaal triggert.

In het lichaam. Zijn er dan specifieke. Delen van het lichaam of organen of zenuwbanen die bij burn-out mensen vaker de aandacht vragen. Neck, schouderpartij, borstkas. Ja.

Dat het meest. Ja. Is dat ook gerelateerd aan die ademhaling denk ik dan.

Deels. En ook het verkrampen. Dus het nadenken. Dit gedeelte meest gebruiken.

En dan in je hoofd gaan zitten. Waardoor je dat stuk steeds meer gaat pakken. Ja. En wat ik van mezelf ook herken.

Op een gegeven moment is het te veel op je schouders. Je gaat een beetje dit doen. Om het nog te kunnen dragen. Het leuke is dat je daar weer mee op de gemazige geneeskunde komt. Ik gebruik heel vaak.

Ik heb een vriendin waar ik mee afgestudeerd ben. Die heel veel gezegden gebruikt. Dus dat ben ik altijd al blijven doen.

Maar ik maak altijd grapjes over mensen. Ben je koppig? Of ben je hardnekkig.

Je hebt wel veel op je schouders. Dus die dingen. En ik maak grapjes.

Maar voor een deel. Het is ook serieus. Het is niet veroordelend.

Het is uitleggend. En ook luchtig misschien. Ik gebruik altijd veel.

Metaforen. En vergelijkingen. Ik vertel verhaaltjes.

Om deze duidelijk te maken. Kunnen ze daar uit dat verhaaltje nemen wat bij hun van toepassing is. En dan leren ze daar wel van.

Maar inderdaad, de gezegden zijn daarin heel nuttig. Want dan kom je uit op de gemeente gemeenschap die dat ook inderdaad zegt. Ja.

Bijzonder. En wat ik van anderen die ik geïnterviewd heb terugkrijg, en ik weet niet zeker of jullie ook op de organen werken, maar de pijnieren en de lever zijn ook organen die bij burn-out vaak uitgeput zijn. Dat klopt, maar dat is inderdaad meer osteopathie en orthomoleculaire natuurgeneeskunde.

Chiropractie werkt in die zin vanuit het zenuwstelsel naar het lichaam toe. Dus de fascia is in die zin niet eens de... directe ingang.

Ja, je gebruikt het. In feite pak je de fascia, omdat je van daaruit de prikkel doorgeeft. Ja.

Zo moet je het eigenlijk zien. Wij gebruiken de mechaniek om de neurologie te beïnvloeden. Zo zeggen we het.

Maar uiteindelijk, de osteopaat gebruikt weer inderdaad het bindweefsel en de bloeddoelstroming om de prikkel erdoor te geven. Maar uiteindelijk is het, ja, je legt Je legt het uit op een bepaalde manier. En uiteindelijk zijn er vele wegen naar Rome.

Ja, dat is natuurlijk zo. Energeetstherapie is ook weer een andere ingang om bepaalde dingen te beïnvloeden. Om hetzelfde te doen.

En dat bedoel ik dus op een positieve manier. Ja, interessant. En als je het hebt... De chiropaxie richt zich wel op het zenuwstelsel.

Zijn er dan bepaalde zenuwbanen, bijvoorbeeld de nervosfages, waar de laatste tijd veel over gesproken wordt? Nee, het is meer dat je op zo'n moment echt naar het gehele zenuwstelsel kijkt. Dus tuurlijk beïnvloed je wel autonome, parasympathisch, sympathisch. Binnen de functionele neurologie is dat ook zeer zeker iets waar ze naar kijken. En dan heb je ook inderdaad apparaten zoals de Resimax, die dus een vagus, een parasympathische invloed heeft.

Maar dat is dan weer een tak van sport binnen de chiropractie. Als ik dan nu zeg van nee, niet specifiek, dan heb ik het over zeg maar de basisopleiding chiropractie. In die specialisaties komt het wel weer naar voren.

Maar wij kijken dus, wij leren dus juist heel goed van hoe werken die hersenen, die homunculus die in je hoofd uitgespreid zit. Hoe beïnvloed je dat? En... En je ziet wel steeds meer dat er steeds meer onderzoek komt waarin ze kijken naar, oké, als je die correctie geeft op een gewicht wat blokkeert, wat voor effect geeft dat dan op een bepaald signaal?

En wat gebeurt er als je iemand behandelt op een gewicht wat wij niet geblokkeerd vinden? En dan blijkt dus dat uit onderzoek, en dat kan je dan, net zoals ik zei, is weer zo klein dat je het niet kan generaliseren. Maar het geeft wel aan dat als je een gewricht waarvan je zegt van oké, ik duw en het... wil niet mee.

En ik corrigeer dat, dan geeft dat een ander signaal naar de hersens dan dat je zegt, ik pak nu een gewricht, maar het beweegt mee, en ik geef dat hetzelfde zetje. Wat gebeurt er in de hersenen? Nou, niet zo bar veel.

En dat is op zich interessant, want je ziet binnen de chiropractie dat er steeds meer richting evidence-based medicine wordt gewerkt. En dan noem ik het in dit geval medicine. Want dat vind ik ook precies het nadeel, dat ze dan zeggen, ja, maar de chiropractische filosofie gaat uit van een subluxatie.

En dan niet in de... Medische zin des woords van het is bijna uit de kom, maar meer het blokkeert. En er is een hele dikke stroming die evidence-based pretendeert te zijn.

Die zeggen, ja maar die subluxation bestaat helemaal niet. Oh, oké. Ja, en chiropractoren moeten alleen maar rug- en nekklachten behandelen.

Maar uiteindelijk zie je dus dat er ook een stroming functionele neurologie is die juist aan het zoeken is naar oké. Wij voelen iets mechanisch. En dat vind ik dus het interessante. Want dat maakt chiropractie voor mij nog steeds filosofisch. Ik behandel iets mechanisch.

En uiteindelijk beïnvloed ik het dus neurologisch. Maar hoe? En dat is nog steeds niet goed uitgezocht.

Dus er zijn mensen die zeggen. Nou weet je. Geef er maar een klap op. Want dat hele verhaal met.

We zoeken waar het zit. En we behandelen het. Die specificiteit. Die kunnen we helemaal niet inter-examiner en intra-examiner bewijzen. Dus het bestaat niet.

nou dat is lekker makkelijk ik bedoel jij gaat ook niet zomaar iemand op zijn linkeroor behandelen terwijl je het idee hebt dat het in de rechter schouder de meeste spanning geeft nee ja maar nu even botten stellen en dat is dus in feite waar de discrepantie nu wel heel erg zit binnen de wetenschap van de chiropractie ja maar dat is denk ik ook wel heeft misschien ook wel te maken met het mensbeeld wat een persoon heeft zeg maar Ja, nee, dus... Even heel globaliserend gezegd. Dat als je meer gelooft in holistische benadering.

Dat je dan niet per se altijd het bewijs nodig hebt. Ja, maar dat maakt dus het lastig. Want dan zit je dus weer met...

Ik vind elke opvoeding indoctrinatie. Dat is mijn definitie altijd. Maar je ziet dus dat chiropraxie...

En dat heb je met osteopathie in Amerika ook gezien. Die is steeds meer gemedicaliseerd. Dus osteopathie in Amerika is echt niet osteopathie hier in Nederland. En...

Dat zie je nu met chiropractie ook gebeuren. De opleiding in Engeland. Daar is mijn vriendin de zoon niet eens heen gegaan. Die gaat naar Barcelona. Omdat die toch wat in die zin ruimdenkender zijn.

In Engeland zijn ze gewoon van. Nou ja weet je. Ze zeggen dat medisch in dat vaccinaties werken.

Dus dan moet je daar maar in meegaan. Ook al beter niet mee. Als je dat niet doet.

Dan kom je dus ook gewoon letterlijk niet school binnen. Of als je inderdaad. ...vrijwilligerswerk binnen de chiropractie...

...doet tijdens je opleiding... ...dan kom je op een zwarte lijst te staan voor je examens. Dus dan zie je dus dat opvoeding... ...dus onderwijs...

...op zo'n moment ook weer heel indoctrinerend kan werken. En dat zie je dus binnen de chiropractie ook. Het is als een filosofie begonnen.

Het leuke is dat er binnen de chiropractie... ...al heel lang onderzoek gedaan wordt. Alleen je ziet dat het nu wel... ...eigenlijk heel erg in het farmaceutische begint te komen. En dat ze dus...

Ja. Ook chiropractie, dat hokje willen doen van rug- en nekklachten en verder niet. Ja, jeetje. Ik wist niet dat dat al zo ver die kant op gesloten is.

Op sommige opleidingen wel, ja. Ja, het is natuurlijk ook een hele lastige situatie. Want je wil natuurlijk eigenlijk dat chiropractie regulier erkend wordt. Dan moet je ook wel richting die meer... De eeuwige discussie.

Ja, het is zo'n lastige discussie. Het is zo jammer dat er nu zoveel meer in hokjes gezet wordt. In die zin ben ik wel blij dat ik als chiropractoor nog niet echt heel erg vast zit.

Want zoals een fysiotherapeut, ik zou van mijn levensdagen nooit fysiotherapeut willen zijn in deze tijd. Je wordt alleen maar aan alle kanten afgeklemd. Iedereen deelt wat anders van je.

Je kan naar geen enkele lijn voldoen. Waarmee ik het beroep niet slecht vind hoor. Dat bedoel ik er absoluut niet mee. Juist niet. Maar je wordt wel heel erg klem gezet.

De zorgbezekeraar, de huisarts, de KNGF vindt er ook wat van. En de cliënt is de helft van de tijd niet tevreden met wat je doet. Door al die regels.

Ja, heel jammer is dat. Ik denk dat daarom ook die beweging ontstaat. Dat er toch steeds meer complementaire vormen ook gewoon goed wetenschappelijk onderbouwd zijn.

uitgebreid worden. Bijvoorbeeld chiropractie. Maar ook... craniosacraaltherapie. Er wordt heel veel onderzoek gedaan...

bij chiropractie hoor. Onterschat dat niet inderdaad. Ook wereldwijd, maar ook onderhand in Nederland.

We hebben al een paar chiropractoren... die ook een PhD hebben. We hebben zelfs eentje die is bijzonder hoogleraar nu.

Dus er wordt best wel veel onderzoek gedaan. Dat is ook goed. Daar sta ik ook voor hoor.

Het is ook niet zo dat ik vind dat het onderzoek nutteloos is. Juist niet. Alleen ik vind het jammer dat het gebruikt wordt om de scope te beperken.

Maar aan de andere kant zijn er ook weer mensen die er misbruik van maken. Die zeggen, oh jammer, je hebt zoveel klachten en je stem bevast. Je moet honderd keer behandeld worden.

En chiropractie werkt ook hier en daarvoor. Dat ik van, nou wees even realistisch joh. Ja, dat soort mensen, kwaksalvers, tussen aanhalingstekens.

Die heb je natuurlijk overal. Is dat jammer. Jeetje. Oké.

Even terug naar het onderzoek. Mijn onderzoek bedoel ik. Mag ik nog heel even terug naar de effecten.

We hebben het gehad over. Ademhaling. Merkschouder. Borst.

Zijn er andere effecten die je waarneemt. Of is dat echt per persoon verschillend. Verschilt dat heel erg. Per persoon verschillend verder.

Wat zijn de zwakke plekken in je lichaam? Waar heb je eerder traumas gehad? Daar slaat de stress natuurlijk harder op. Ik bedoel, als je een zwakke plek ergens in een materiaal hebt, dan is dat ook de plek waar die gaat weigeren. Ja, oké.

Traumas noem je ook al even kort. Ja, maar dat kan ook inderdaad zijn, net zoals met dementie, is het ook last in, first out. de frontale kwap gaat, dan als laatste rijpt hij.

En dat is ook degene die dan in feite bij alle mensen de zwakste plek is. Want als je dementeert en je gaat zenuwen verliezen, dan verlies je natuurlijk hetgene wat het laatste rijdt. Is dus wel degene die het eerste weer uitvalt. En dat zal ook, er kunnen bijvoorbeeld ook, ik kan me voorstellen als mensen een burn-out hebben, en er zijn gewoon bepaalde dingen die in hun ontwikkeling. Niet helemaal lekker zijn gaan.

Dan is dat gewoon wel de plek waar je op kan gaan tikken. Ja. Ja.

En hoe doe je dat dan? Als ik vraag mag. Nou ja.

Ik behandel dan gewoon om daar input in dat gebied te geven. Ja. En dat hangt er dan vanaf.

Dat kan dus inderdaad zijn dat ik echt rechtstreeks een... fasciatechniek gebruiken, trigger points, maar als ik het gewricht behandel, dan ban ik uiteindelijk ook fascia, want uiteindelijk zitten daar de receptoren in. Dus als ik een gewrichtsrekje geef, dan geef ik daar de fascia ook weer een rek mee. En die geven natuurlijk de prikkels weer door naar de hersenen om te zeggen van joh, er moet hier wat, wakker worden. Ja, dus je bent vooral als je het hebt over de elementen in de behandeling, ben je vooral bezig om die mechano- en chemoreceptoren eigenlijk te stimuleren.

Uiteindelijk wel. Maar uiteindelijk ga je... Met burn-out is het natuurlijk ook zo dat...

Dan staat chiropractie niet op zich. Ik praat ook. En ik verwijs soms ook door voor praten of voelen. Dus ook wel naar een haptonoom toe. Om te zorgen dat mensen zich bewust worden van hun lijf.

Zodat ze van daaruit het tekenen leren herkennen. Want vaak is het dan een en al hoofd en geen lichaam meer. Dan kan chiropractie ook interessant zijn, want dan merk je dat doordat je dat lijf wakker schudt, dat die prikkels eraan komen, dat ze zich bewuster worden van hun lijf en hun signalen beter gaan herkennen. Ja, ja.

Haptonomie is daar heel goed voor inderdaad, maar volgens mij noemde je ook dat je dat zelf ook in je behandelingen eigenlijk intuïtief wel doet. Dus bepaalde dingen benoemd of uitlegd. Ja. Krijggesteld.

Om die bewustwording. En positief benaderen. Dus het mensen aangeven.

Van goh. Hoe voelt dit? Dus ik vind het nogal relevant.

Als mensen zeggen van. Ja. Maar ik heb ook slechte enkels. Ja. Dan.

Dan zet je jezelf al slecht in de basis. Bijvoorbeeld. Dat zeg ik ook vaak.

Je hebt geen slechte enkels. Alleen. Ze zijn ook kwetsbaar.

En dat kan je trainen. Ze doen het verder nog goed. Dus het woord slecht vind ik dan ook wel lastig.

Ja. Daar probeer ik dan wel in te... tekst ook op bij te sturen.

Maar dat is niet iets wat ik binnen de chiropraxie heb geleerd. Nee. Dat is niet specifiek een onderdeel van chiropraxie bedoel je.

Maar wel belangrijk in jouw behandeling. Ja, zeer zeker. Ja. Triggerpoints noemde je al even. Zijn dat dan de triggerpoints waar bijvoorbeeld een fascia verstrakking of een Een spierknop of iets is.

Als je ziet. Dat is dus het leuke van Wiebeke Elbrunt. Zij had op een bepaald punt in de seminar. Ze had een onderbeen van een paard.

En daar zette ze een. Daar had ze de huid van afgehaald. En daar zette ze een naald in. Voor dry kneeling.

En dat zat gewoon voluit in de fascia. Dus we zeggen met trigger points. Dat we spieren behandelen. Maar als je ziet wat trigger points doen.

Dus ze stralen uit, niet volgens een zenuwwortel. Dus geen dermatoom, geen sclerotoom, geen myotoom. Hij volgt geen huidzenuw, hij volgt geen spier. Hij kruist de middellijn, dus hij kan ook de hersenhelft er niet pakken. Dus mijn idee is dat je waarschijnlijk daarmee iets met de fascia doet, door op de spier te drukken.

Waardoor je... Die uitstraling van een triggerpoint is in die zin niet logisch. Niet neurologisch logisch. Nee. Maar ik denk dat als je het op fascia gebied kijkt.

Want dat loopt wel over de middenlijn heen. Dus dan denk ik dat je met triggerpoints. Zeggen we behandelen de spieren.

We zetten een naald met Ryan Healing in de spieren. Maar ik vraag me af of je het echt daarmee alleen de spieren beïnvloedt. Of niet ook de fascia eromheen.

Ja. Dat kipfilet verhaalt je, er zit een velletje omheen. Ja, interessant.

Ik kan me herinneren, in de opleiding bij de EPIVOR-methode hebben we het ook gehad over de deep front line. Is dat ook iets wat, laten we zeggen, verstrakt is bij mensen met een burn-out? Of is dat...

Tot ziens. Ja, dan zit je... Die anatomy trains, die gebruik... Dat is ook weer niet typisch chiropractisch.

Maar het is meer... Als je die lijn gebruikt, dan is het voor mensen... Chiropractiek kijkt niet alleen als je nekklachten hebt, maar alleen naar de nek.

Bijvoorbeeld ook naar het bekken. En anatomy lines, anatomy trains is net zoals voor mij als de biogeometric integration en een boel andere technieken een manier om uit te leggen wat ik doe. En om op een bepaald patronen te vinden.

Dus die deep front line, daar ben ik niet in die zin... direct mee bezig in mijn werk, maar onbewust neem ik hem wel elke keer mee, want wat is die diepfrontline? Is de iliopsoas.

De iliopsoas zit in je bekken vast, dat is de basis van je lichaam, zit aan je benen vast, is de basis van je lichaam, zit in je midden vast, is de ademhaling. En ja, je nieren liggen erop, dus dat heeft ook een directe invloed. Dus in die zin, ja, die iliopsoas doet ook vaak mee, die heb ik dan niet specifiek genoemd, maar dat is in feite ook een vorm van ademhalingsvier.

En als de hele borst vast trekt, dan ga je verkeerd ademen. Dan ga je middenin verkeerd gebruiken. Dan ga je die buikspieren verkeerd gebruiken.

En dan krijg je dus dat voor-achter balans. Bijvoorbeeld de iliopsoas is een heupbuiger. Je hamstrings zijn heupstrekkers.

Die twee moeten met elkaar in balans zijn. Als je hamstrings tekort zijn, zoals dat bij veel voetballers het geval is, dan krijg je liesblessures. Omdat hij jullie op zowat te hard moet trekken om dat been naar voren te halen.

Omdat hij heemstring de permanent tech inwerkt. Dus ik ben niet direct met een diep frontline bezig. Maar als ik uit moet leggen, dan gebruik ik dat soort dingen soms als een uitleg. Van oké, die zit vast aan die, die zit vast aan die, die zit vast aan die.

En die hebben dus ook invloed op dat en dat en dat en dat. Ja, precies. Oké. Oh, dat is wel interessant inderdaad. Ik was ook even getriggerd over dat je zei dat de iliopsoze eigenlijk ook onderdeel is van de ademhalingsspier.

Het zit vast aan je middenref. Ja, oh ja natuurlijk. En ze noemen het alternatief gezien de emospier.

De enige manier waarop je dat alternatief de emospier kan nemen is, wat doe je met je emoties, dan ga je anders ademhalen. Ja, ik leg het altijd op die manier uit. Dan kan je ook inderdaad ook mensen die niet zo alternatief zijn, het gewoon op die manier uitleggen. Ja, dat helpt zeker om het op die manier uit te leggen inderdaad.

Ik wist niet dat hij ook aan de middenrif vast zat. Ik dacht dat hij alleen aan de onderste wervels vast zat. Nee, hij loopt echt tot aan je ribben naartoe. Dus hij zit ook vast in je tussenwerfenschijven.

Dus als je die maar hard genoeg aantrekt, kan je vanzelf je hernia's creëren. Ja. Holy moly. Het is een hele belangrijke sfeer.

Ja. Ik ga me daar ook nog. Ook daar nog.

Ook dat nog. Even kijken. Je zegt. Ik werk ook wel intuïtief energetisch. En dat heb je jezelf eigenlijk aangeleerd.

Dat kan je. Kan je uitleggen wat je precies doet? Of hoe je het waarneemt?

Of vind je dat lastig? Nou, het grappige is dat Annette Post van Total Body Reflex er heel zwart-wit in was. Die zegt van, hé, mijn lichaam is mijn lichaam, jouw lichaam is jouw lichaam. Dus er gaat niks van jou naar mij.

Terwijl, dat ik dacht van, hmm. Maar als ik mijn handen op iemand leg, dan voel ik dus, gaat de stroom naar jou toe? Of er gaat een stroom uit jou? Zo voelt het voor mij. Maar het is dus in feite haar woorden die ze bedoelt.

Want zij voelt die stroming. Alleen ik zie mezelf daarin meer als een geleider. Waarmee het inderdaad wel zo is dat ik het niet in mij neem.

Dus het is niet zo dat het echt in mij gaat. Maar ik voel dan van oké, waar stroomt het? Dan worden mijn handen warm. Ja, dus ja, wat ze ook wel, waar wij vaak van uitgaan. En dat doen ze ook.

Bij bijvoorbeeld craniosacraaltherapie. Dat je vanuit een neutrale positie begint. Dus je stemt af op jezelf. Zodat je weet wie je bent.

Wat er in jou leeft. En dan neutraal. En dat heet. Binnen de chiropraxie. Heb ik dat echt op z'n hutje mutjes geleerd.

Eind jaren 80. Begin jaren 90. Present time consciousness. Dus in het hier en nu zijn. En dat is dus het grappige.

Want ze hebben het toen heel. Ja eigenlijk. Heel.

Ik ben neutraal aangeleerd. En dat is dus het feit dat ik wel doe als ik in de kamer ben. Dan ben ik daar.

En ik ben daar voor jou. Jij bent daar niet voor mij. Dus ik doe dat wat jij zegt. Alleen ik zou het anders verwoorden. Maar ik doe precies hetzelfde.

Ja, er zijn natuurlijk altijd vele woorden voor dingen die hetzelfde zijn. Ja, maar dat is dus grappig. Ik heb het geleerd en al op school.

Alleen met een andere noemer. Dus dat vind ik dan wel weer grappig, dat het nu inderdaad terugkomt. Maar alleen op een andere manier verwoord.

Ja, ik vind dat ook wel bijzonder. Het stemt mij ook wel weer positief. Ondanks dat er natuurlijk best wel verschillen zijn.

En dat er altijd anders over gesproken wordt. Dat er eigenlijk best wel vaak gelijkenissen zijn. De contrasten die mensen willen maken.

Dat is puur om jezelf speciaal te maken. Uiteindelijk doen we... Er zijn vele wegen naar Rome.

En uiteindelijk zie je ook oost en west steeds dichter bij elkaar komen. Tri-kneeling en trigger points zijn niet meer dan een versimpelde versie van de meridiaanpunten. Alleen de meridiaanpunten, daar heb je er meer van. En je kan die op verschillende manieren behandelen.

En uiteindelijk doen we allemaal hetzelfde, maar op onze eigen manier. Dat maakt het ook soms lastig voor mensen om te kiezen wat een goede therapie is. Vandaar ook dat ik het heel belangrijk vind om te weten wat een ander doet, zodat ik op een bepaald punt kan zeggen. Volgens mij ben je beter af daar of daar.

Maar dan moet je je ego aan de kant zitten zetten. En dat is tegenwoordig voor sommige mensen wat lastig. Ja, dat is inderdaad lastig voor sommigen.

Maar ik ben het helemaal met je eens. Want ik zit er ook precies zo in. Maar nu je het toch noemt, de meridiane.

Want de meridiane is ook wetenschappelijk aangetoond dat ze in de fascia liggen. Als ik kijk naar de hernieuwing, dan wordt er altijd echt afstand gehouden van de meridiane. Nee, we werken echt op de spieren. Terwijl de meridiane eigenlijk andere triggerpoints hanteren, zeg maar.

Nee, dat is niet waar. Als jij gewoon alle kruisjes gaat zetten van alle spieren. En je zet die op een plaatje en je legt er volgens een meridiaan plaatje overheen. Dan is dat precies hetzelfde.

Alleen dat willen ze niet, want... Dan worden ze geassocieerd met iets waarvan zij zeggen dat het minder bewijsbaar is. Dus jou helemaal goed. Ja, doe maar lekker.

Doe maar lekker. Werk je ook zelf met de meridianen? Ik heb er expres voor gekozen om dat niet te doen.

En dat is niet omdat ik het niks vind. Maar omdat als ik richting acupunctuur, meridianen, dat soort dingen ga werken. Dat is een zodanig groot vlak. Dan moet ik stukken chiropractie inleveren.

Ja. En dat is dus, daar ben ik niet toe bereid. En dan vind ik dat je of de een of de ander tekort doet.

Ja, nou, dat is toch een mooie keuze. Ja, dus dat is geen keuze, want ik vind het niks. Ik heb die keuze echt op die manier gemaakt, omdat het wordt dan te veel voor mij. Dan verzuip ik er ook in.

En dan moet ik dingen gaan loslaten die ik ook leuk vind. En waar ik mijn waarde weer in kan geven. Ja, maar als je zegt de trigger points, daar werk je wel mee.

Dus eigenlijk indirect pak je dan... Je pakt niet de hele meridiaan neer, maar wel bepaalde trigger points mee. Dus zeg maar indirect.

Ja, alleen als je mij vraagt welke meridiaan is het? Geen flauw benul. Maar dat is niet omdat... Dat is geen desinteresse. Dat is teveel interesse, maar ook respect hebben voor...

dat stukje waar je, als je echt goed wil zijn daarin, dan moet je er gewoon echt vol in gaan en er ook gewoon helemaal mee aan de gang gaan. En dan kies ik eerder voor Total Body Reflex omdat dat past binnen wat ik al doe. En dan kan ik het erop uitbreiden.

En als ik acupunctuur ga doen, dan moet ik er eigenlijk een heel veld naast gaan zetten. Of middenjaarwerk. En dat dan, ja, ik heb maar één lijf, één hoofd.

Ja, en één leven. Ja. Volkste meester. Nou, in ieder geval in dit leven niet. Laat ik het zo stellen.

Je moet in dit leven deze keuzes maken. Dus voor dit leven nog geen meridianen van mij. Maar wie weet, misschien heb ik dat wel in vorige levens gedaan of ga ik het die volgende levens doen. Ja, precies.

Leuk. Even kijken. Ja, nou ja, misschien toch even kijken.

Of we daar nog iets dieper op in kunnen gaan. Hoe je dan energetisch behandelt. Ik weet bijvoorbeeld. Bij de kraniosacraltherapie.

Doen ze luisteren met de handen. Dus daar leggen ze de handen. Vaak op het lichaam.

En dan versmelt het eigenlijk. Met het lichaam. Gebruik jij.

Dezelfde techniek. Of andere technieken. Dat gaat.

Ja. Uiteindelijk is het met chiropractie, je gaat gewoon de wervels af. Als ik dan even terug ga naar de basis, weet je, wat ik doe of wat de chiropractor doet. Als je vraagt wat doet de chiropractor, die loopt gewrichten naar en die voelt daarvoor warm, koud, voor spanning, voor slapte, voor strakte.

Voor vergelijking van het gewichtje erboven met eronder. Maar je loopt in feite dan gewichten na. Je voelt spieren. Je doet in feite palpatie. Maar dan in de breedste inders hoort.

Dus het is niet heel specifiek. Tuurlijk. Het wordt niet op die manier uitgelegd binnen de chiropractie.

Ik gebruik ook een vorm van craniaal werk. En dan... Ik heb het geleerd met een ballon. Dus je houdt de ballon vast. En je iemand anders zet er wat druk op.

Of je voelt gewoon als je op één pluk drukt. Dan voel je dat in je hand. Binnen de chiropractie leer je ook te voelen.

En dan zeggen ze ook toen we nog telefoongids hadden. Toen ik nog studeerde. Zeiden ze dus op een bepaald punt ga je een haar.

Door een aantal pagina's van het telefoonboek kunnen voelen. En dat is ook zo. Dus ja, ik zou het dan technischer benaderen en zeggen, ik heb mijn sensorische gevoeligheid verhoogd.

Die heb ik getraind. Ja, maar chiropraxie is in dat opzicht dan heel technisch. Dus wat je craniosacraal, dat wordt intuïtiever geleerd. Ik heb op zo'n moment echt geleerd van hier zitten de naden en dit doe je. En dat ga je dan wel heel subtiel behandelen.

Ja. Maar dan gebruik je het woord subtiel. Maar uiteindelijk gaat het nog steeds om de sensorische verfijning te verbeteren. Ja.

Nou, dat vind ik wel mooi uitgelegd. Het geeft mij wel een helder beeld. En ik denk, uiteindelijk kom je misschien gewoon op hetzelfde als wat een karmische kraalte of een... Het is maar net welke woorden je gebruikt. Alleen binnen de chiropractie blijf je heel technisch daarin.

Ja. Ja, en de ene chiropractor zal er ook meer gevoeligheid in hebben dan de andere, wat jou eerder uitlegde. Dat train je ook.

Dus toen ik in de opleiding zat, toen had ik iemand, die had het eerste en tweede jaar in één keer gedaan. En toen was de opleiding nog vier jaar. En toen, hij was wel chirurg, dus hij kon heel veel basisvakten hoeven die hij niet te doen.

Maar dat houdt dus in dat hij ging stage lopen het laatste jaar. En dan moet je als lagerejaars, loop je met die mensen mee. Een bepaalde hoeveelheid tijd. Dus ik liep ook met hem mee.

En ik was absoluut niet onder de indruk van zijn palpatievaardigheden. Hij voelde gewoon geen flikker als je mij vroeg. Maar ja, hij had natuurlijk een jaar minder gevoeld. Dan al die anderen.

En dat zal uiteindelijk echt wel bijgetrokken zijn. Want dat is ook gewoon een kwestie van tijd. Dat vind ik ook het mooie aan de opleiding.

Je begint gewoon vanaf dag één. Dan begin je met voelen. Gewoon zes tot acht uur in de week mensen aanraken. En een docent van mij die gaf ook aan van hoe je het moet zien is als mensen die counterfeit biljetten, de valse biljetten van geld, als ze die willen herkennen, dan leren ze dus tot op de graad hoe een echt biljet eruit ziet. Dus op het moment dat die mensen een vals biljet zien, weten ze gelijk, oh die klopt niet.

En dat is dus ook wat je doet. Je leert voelen, zodat je leert wat normaal is. Zodat je van daaruit gaat groeien daarin.

Ja, mooi. Dus dan is het meer in die hoek dat je dan gaat werken. Ja, en dat kost ook gewoon tijd.

Dat kost tijd. En die tijd, dat ga je dan niet leren. Mijn vriendin behandel en haar zoon die zat op dat moment in het tweede jaar. Wij gaan over de rug en dan voelen we.

En dan weten we hoe laat het is. Daar, daar en daar. En hij vond het heel interessant om ons te zien werken. Toen zeiden we oké daar zit een plek. Ga je eens mee voelen.

Hij was zeker twintig keer zo lang bezig als wij om het te voelen. Ja. En dat is omdat hij dat leren is. Hij was vervijning aan het leren voelen. Ja.

En dat is ook gewoon een kwestie van gewoon veel doen. Ja, dat is in mijn vakgebied natuurlijk ook. Dat geldt voor volgens mij alle vakgebieden waarbij je mensen aanraakt. Ja.

Alleen iedereen gebruikt er andere woorden voor. Ja. Nou, heel mooi hoe je dit weer binnen jouw vakgebied verwoordt, zeg maar. Dat geeft mij wel een breder beeld. Mooi.

Dank je. Je gaf in de enquête ook aan, ik werk eigenlijk niet met een behandelplan als het gaat om mensen met burn-out klachten. Ja, dat was een beetje een lastige.

Ik werk natuurlijk wel met een behandelplan. Alleen het is niet zo dat ik zeg van oké drie keer per week voor zoveel weken. En je weet, mensen komen niet binnen bij mij met ik heb een burn-out.

Mensen komen binnen met mij, ik heb nekklachten en dat komt ook omdat ik een burn-out heb. Dus dan ga je eigenlijk het behandelplan op die nekklachten inzetten. En dan probeer je daar de verbreding in te zoeken. Ja, precies. Ja, dat snap ik.

Ik stel toch maar even de vraag. Misschien maak je er wel of geen gebruik van. Maar als je die mensen met burn-out binnenkrijgt op basis van nekklachten.

Zie je dan dat er verschillende fases zijn bij deze mensen waarin je behandelt? Bijvoorbeeld als iemand echt net uitgeklapt is of komen ze dan niet bij jou? Oh ik zie ze in allerlei soorten en maten.

Er zit stress in het lijf en op het moment dat je aan het begin zit is die stress heel erg hoog. En voelen ze hun lijf niet dus ze klappen er makkelijker uit. En naarmate het beter wordt, dan merk je dat er eigenlijk meer dat ongeduld op komt. Waardoor ze de neiging hebben over hun grenzen te gaan, omdat ze meer willen. Dus dan worden ze zich er wel bewuster van.

Maar dan gaan ze erover heen omdat ze het willen, terwijl het nog niet gaat. Dus je hebt eigenlijk gewoon een hele lange fase van, er verandert bedond weinig. En dan op een bepaald punt beginnen dingen bij elkaar te komen.

Dan gaat het in een keer heel snel vooruit. Ik vind het wel mooi hoe je dat verwoordt, want dat herken ik heel erg. Ik waarschuw mensen ook altijd van het laatste, het stuk dat je weer geïntegreerd bent in je werk en weer fulltime werkt.

Dan komt er, die overgang naar volledig werk is even lastig, maar dan word je vaak nog begeleid. Er komt een keer een terugval, in dat je eigenlijk op dat moment even dezelfde fouten maakt. En dan is het de kunst om niet in de stress te raken. En te denken, oké, dit ken ik. En nou moet ik dat stapje terug doen.

Dat is normaal. En als ik ze waarschuw, dan weten ze ook dat dat gebeurt. En doordat ze weten dat het gebeurt, hoeven ze wat minder in.

Omdat ik dan heb gezegd, van oh ja, dat komt. Dan is het niet, dan ga ik weer die burn-out in. En dan realiseren ze, oh ja, maar dit is inderdaad normaal dat dit gebeurt.

Hier, dit is zo'n even... testmomentje. Ja. Dat vind ik wel mooi om daar aan toe te voeren. Ik heb vooral gekeken in mijn onderzoek ook naar hoe wordt burn-out behandeld, in welke fases.

En in de DSM-5 is het vooral psychologisch uitgelegd of behandeld. En daar onderscheiden ze inderdaad die drie fases, die eerste drie fases. Maar dat laatste stukje wat jij zegt als het al integratie is. En die terugval, want die herken ik ook uit mijn eigen ervaring, daar wordt eigenlijk helemaal niet op gestuurd.

Dus dat vind ik een hele mooie stuurvroeging om mee te nemen. Dank je. En dan heb ik nog één vraag.

En dat is, als jij mensen in een behandeltraject behandelt, hoe meet jij dan de effectiviteit? Dus de frequentie van behandelingen gaat dan naar beneden als het goed is. Of je merkt dat het minder plekken zijn of dat het minder verstrakt. Dat zijn de drie parameters die ik gebruik. Als ik daar helemaal geen verandering in zou zien dan ga ik echt zoeken naar wat kan ik veranderen.

Ik wacht nooit tot... Dat gaat je. Ik kijk eigenlijk per behandeling vervolgens.

Hoe ver ik in moet zetten. Maar ik probeer daar wel in te spelen. Daarin. Ja. En stem je dan met de cliënt ook af?

Ik heb officieel. In fond consent. Wat ze moeten tekenen. Maar dat is zo'n vlot papiertje.

Wat gewoon een verplichting is. Maar ik zeg altijd. Ik heb ongoing in fond consent.

Want. Als ik iets verander, ik vertel wat ik doe, zodat mensen weten, oké, ik ga nu dit doen, ik ga nu dat doen. Ik vind dat je elke keer opnieuw weer dat vertrouwen moet bewijzen.

Ik vind dat het een beetje lastig wordt. Maar ik vind het wel belangrijk dat je bewijst dat je dat vertrouwen waard bent wat ze je geven. En dat houdt dus in dat je elke behandeling weer wel die communicatie aangaat.

En uiteindelijk zeg ik ook, je bent je eigen specialist. Ik mag dan een specialist zijn op het gebied van het bewegingsapparaat. Maar jij kent jouw lichaam het beste. Dan moeten we samen een oplossing vinden. Want jij voelt het van binnen.

Dat ga ik nooit voelen. Ja. Op die manier check je ook bij de cliënt. Want soms kan de cliënt ook nog helemaal niet aan toe zijn.

Om minder frequent te gaan behandelen. Dan geeft het lijf het misschien wel aan. Maar misschien de emotie niet.

Dat probeer ik wel op te letten. Want dat is dus precies weer de valkuil van behandelafhankelijkheid. Ja.

Dus dat is er eentje die vind ik altijd een lastige. Ik heb inderdaad wel mensen die op een bepaald punt komen dat ze het ook prettig vinden om met me te praten. Dat vind ik prima.

Maar het is altijd een evenwichtje. Ik probeer daar wel altijd vanaf het begin van die zelfstandigheid in te trainen. Zodat ze leren dat ze niet mij nodig hebben om het weer recht te zetten.

Want dat is dus iets wat wel oud chiropractisch is. suggereert dan dat je het zelf niet kan. En daar probeer ik altijd wel vanaf dag 1 naartoe te praten. Dat je lichaam het echt zelf kan.

Ja, dus eigenlijk dat zelf genezend vermogen triggeren, maar ook bewust worden. Bewust maken, ja. Met name dat. Ja, mooi.

Jeetje, dankjewel Simone. Ik heb geen aanvullende vragen meer. Ik heb heel uitgebreid antwoord van jou gehad. Ja, ik ben niet van de korte. Nee, nou heel fijn.

Ik probeer het wel duidelijk te houden, dat wel. Ja, en ik vind het heel fijn met jouw achtergrond, die ook echt wel wetenschappelijk onderbouwd is op heel veel vlakken. Ondanks dat je zelf ook je weeg, intuïtief je weeg zoekt, is die basis ook wel steeds gelinkt aan de techniek en de mechaniek en de wetenschap.

En dat vind ik heel prettig. Ja. Dus ik ben je ontzettend dankbaar dat je de tijd van mij wilde krijgen.

Ik vind het erg leuk. En als hij klaar is, dan lees ik hem ook graag. Gewoon puur om te zien van, ik leer daar ook weer van.

Hoe jij dat weer bij elkaar zet. Want die fascia, dat is in feite een onderwerp wat ik eigenlijk al 32 jaar aanpak om te behandelen. Alleen het is niet de focus ooit geweest van de therapie. Terwijl dat het eigenlijk wel is.

Ja. Ja, nou ja. Dat maakt het interessant. En het is ook, ik denk, het is gewoon een onderzoeksgebied wat gewoon echt in de recente wetenschap de laatste twintig jaar of zo pas echt in opkomst is.

Dus er wordt ook steeds meer onderzoek naar gedaan. Dus ik verwacht dat dat wel veel meer aandacht gaat krijgen in de komende decennia. Nou nog de acceptatie van alternatief met regulier en dat het allemaal hetzelfde is. Dan komen er wel. Ja, ja.

Ik zag laatst ergens een filmpje over dat de farmaceutische industrie heel bewust, nou ja, wat was de eerste, want 1900 of eind 1800, ervoor gekozen heeft om medicijnen op een hele andere manier, de opleiding geneeskunde, om te dopen tot medicijnen en echt in te zetten. De chiropractie is ook actief door American Medical Association klein gemaakt. Er is zelfs een rechtszaak over geweest die ze verloren hebben. En dat is dus in Amerika en in Nieuw-Zeeland hebben ze daar gewoon echt rechtszaken over gehad om dat aan het licht te brengen. Dus ja, die tegenwerking is echt actief geweest al vanaf heel vroeg.

En dat geldt voor veel vlakken. Ja, dat geldt voor veel vlakken. Nou ja, ik denk maar als genoeg mensen het licht laten strellen dan... Dan komen er wel.

Dan kan het ook niet ondergaan. Ja, klopt. Maar ik ben blij dat ik niet in Amerika woon.

Nee, ik ook. Ik ben wel betrapt. Super. Ik ga je zeker als mijn onderzoek af is een kaartje toesturen.

Tof. En nogmaals ontzettend bedankt. Graag gedaan. Ik vind het altijd leuk om bij te dragen. Ja.

En ik ga zeker eventjes naar Wiebeke Erwood en Annette Post kijken. L. Bront is het B. Elbront met een schuin streepje door die O. Elbront.

Wiebeke heet ze. Elbront. Super. En als je na de Mitraïens paarden hier vult, dan kom je er waarschijnlijk wel op. Want zij heeft er gewoon een boek over geschreven.

Nou, superleuk. Goed. Nou, dat was het dan.

Ja. Ik wens jou een hele fijne dag. En zodra we op verslag af zijn, dan stuur ik het je even toe per mail.

Toppie. Dankjewel. Fijn weekend.

Doei. Ja, doei.

Transcript for:Interview Simone

Transcript for:
Interview Simone