สวัสดีครับ ทุกคน อาจารย์ ตอนนี้ปลอดภัยดี ส่วนคำพีศ์ก็ไร้กังวล ข้าต้องการก็เพียงแค่ความอิสระเสรี เหมือนในตอนที่ข้าใช้ชีวิตบนเขาผลไม้ พ้นจากคุณธรรมของเจ้า พวกเบื้องบนมันไม่ไว้ใจในตัวข้า โถ่เอ้ย แล้วทีนี้พวกมันก็ทรงเจ้าและพวกงี้เง่าพวกนี้มาที่นี่ เพื่อคมคูบีบให้ขายอมจํานนต่อพวกมัน เข้าใจได้อยู่ แต่ที่รับไม่ได้ คือพวกเจ้าข้าร้านบางพวกของข้า สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย ส ช้าก่อน! เจ้าหมาโง่! ถอยออกมาก่อน! จงจำเอาไว้ว่า...มันไม่ใช่แค่ลิงธรรมดา มันคือพญาวานอนแห่งสวรรค์ ผู้เคยถูกยกย่องว่าเป็นผู้บรรลุ ผู้ที่จะสู้กับมันได้...มีเพียงข้าวผู้เดียวเท่านั้น เงียบหูฟังให้ดี ข้าไม่ชอบสู้กับผู้ที่เคยแพ้ข้ามาแล้ว ถ้าเช่นนั้น หากเจ้าแพ้ข้า ข้าจะพาเจ้าไปสารสวรรค์ แล้วพวกเขา จะมาทำลายข่าวผลไม้ของเจ้า แต่หากว่าเจ้าชนะ ข้าจะหาทางเอาคืนอย่างแน่นอน จากนั้นพวกเขา จะมาทำลายข่าวผลไม้ของเจ้าอยู่นี้ อ้าว น่าเศร้าจริงๆ เลย หึ เจ้าก็เป็นพวกเดียวกับเรา ไม่เห็นต้องใช้กำลัง แค่เจ้าคุกเข่าแล้วยอมรับโทษของเจ้าสิ แล้วเราจะลืมเรื่องนี้ไป ว่าไหม ยกเว้นไอ้หมูตัวนั้น เจ้าคือคนที่พูดพร่ามขี้โม้ได้น่าฟัง ฟังแล้วน่าสนุกดีนี่ ฮึฮึ พูดถึงความสนุก มันคงจะดี ถ้าข้าจิ้มเอาตาที่สามของเจ้าควักออกมาเคี้ยวเล่นเป็นขนม แล้วเหลือตาอีกสองลูกของเจ้าเอาไว้ เพื่อที่เจ้าจะได้ไม่พลาดเห็นกับตา ตอนข้าร้างบาพวกชาวสวรรค์ทีละคนทีละคน ทั้งพวกเมื่องละ และพวกเมื่องบน แล้วก็ไอ้หมาดำของแกด้วย พวกแกทุกคน ดาหน้าเข้ามา