Эйн бүг таллулж байна. Наттаа үлдээж сэм. Зохолч даасдийн тауу. Орчулсан гэрлсохдийн мүнхүүлд. Зохоли гөншсан болдуатарийн аруун зүл. Умнутгүл. Нүдээ ана нь гудл хөөч нэ дурсан цэдэрч бүхцүү лихилжасан тэрхүү үйрүү эргээд чхамит болно. Намын дэлгүүр энэ хаала гонгож түүний горж эрхэд салхар төгцөн хоер-гүрөн шаргалнафч эргэлдэн бүтсээр гацаар үнлээ. Хувн даауу нь гадуур хүрвнийхийн ханьцууг шамилж дотуур нь уртхолуу та цагаа ноос нь цамц өмсжээ. Би энэ дажилад хоер долох хонж байна. Харын тэр 3-дагаа орж ирж байгаа энэ. Туунийгээ сэм обая шигидг. Бид айнг лэлнийг хичээлд хамцуудаг. Унудур туунийг ороод ирэх үлвүү гэж өдөрж нь цонх харуулдаж үлээ. Гэхдээ ягаад чин байг бид нэгчүүг сольжуудзай гүй. Тохрооб үрдээг үгэхүүдээ. Намаг хүмүүс дүүлчэлж нам үрж байх зор тэр дэлгүйрээр холхин. Ямар нэгээм хайгаа юу? Эсвэл зугаарл нь омийн дэлгүйр таалагдаг хэргүй. Эрээ би таалагдагдгийн мишугаа. Нэрээ эгмэн мэдэдэг болву? Гэж бодсор, тавуур ас ном болгаа жуах зур түүний хүрэн борнуд онгурхоо цапсараар өзэгдэж бид ангүүдээ хартсад болгарла. Бид нэг нэг нэж хэртээдл, хэртээдл бэ. Даран тэрэй нэмсгэлж юуүхчим хэлхээр ам нэгтэн, би тавуурийн хоос нь зэг шалаа хүншэг номор бөглөөд хаджуудээсэн хайртсагаа шуур нь ахуулхруу гүүгээд орч бү. Дуур чигсан тэнийг эмдээ би. Ядахтах харуу энээмсгэлч болохшууды. Сайх мөчийг бөснөөл жорихсон өөрийгөө нэг сайн зимлиж авад түүнтээ таньилцахар зэрг шуулаудан гарж ирлээ. Данч сэм барасурггүй алг болж. Тодсоний лангүүндээр өөрдөөмнөө харахтаж өзэг дээгвий цаас нөгөлч өрлсэн саа гүрөө ацитсгүй ахииг олж харуу. Гарт авч нээмбөө нүүлөөсэн бахдан харлаа. Сээ мүлдээсэн бахдаа? Хоонас нь гарвал холтавгүй ч өжимээд нь? Халгар сэлэг татуулын гүйн гархад, Қүдэмч талпай оргуы хоос нь болон замахарч, энэ явдалаас хоер долу онгийн дараах дур зург тодорч. Би 3-4 үдэмчний болон гийн шууганд нэгэн кафеад оржирлээ. Модон шалан цэвлэхсэн дөгөөр ширийн өддер суух өйтэнгийн залуус хүүхдүүд керамог гайгнаа сууцхаж өцээрөө сэлфийдгийн харыгдан. Харин би яламгүй тамцан ивсгэр сааралцамцаа өмсөд өсээ гөлчийтл самнач ардан божи. Тэгний арзохсоо цэхэлэг авгасэймийг би хархасаа өртэж хол үгорын таньла. Хармэх зуусан болоо тач тэрвүү тэр нэлээн өндөр харыгдан. Би болангийн ширийн тухлаад юм зуумаа гаргач тавилна. Тэндэглээн дифтрий дэлгэн цаг үнгэрүүх зөрөө түүнрөө очих зөргөө хурцалан оур тугуу ярилзан. Ухтаа ваал зүгээрл оур инхүй оох ямийг захиалхгаж байгаа хэрэгшүү дээ. Дифтрийсээ харцалган дээж харахууид, сээм хаджудмийн ирчихсан оур савсан айг бараад зоогсаж бай. Хуй, би загалу гуды? Гэж намаг гаяхан хилхид. Мэдэж байнаа, өмнө нөөж байсан болхоор нь аваад ирлээ? Гэд сээм айгтага өмнөмэн тавиу. Зөгийн болта лавандийн латээ мүм билцдээ. Би эхлээд айгаруу дараан дугаарлсан хүмүүсрүү тэгээд сээм лүү ширдлээ. Сээм энээм сэглээд зөгээрээ манаахаас үхчүү гамаа санаа зауух хэрэгүү гээв. Ааа, бидээд ахиадал дуугаа хөрөөцгээб. Альвайж ол ямар нэгээм хэлээч дээ? Ууур юм уух юмүү? Гэж сээм намгүй мэг ээбдлээ. Үгээ, зүгээр байна? Нүгүй, юу байрла? Аан зүгээрдээ, гэсэнээ, сэм энээмсэглэн хормогч нэхоо халасанд гараш өргөлсэн аа. Чамаг Джули гэдэг уахаа, гэд энгрийн зүвлдээ цаан. Намаг сэм гэдэг хэмээн оор егөө тайналц болоо. Мэднээ, бэд анг лэлдээр хандсоодог? Тээм тээм, чыэд алгүйраа бүгдээн хичгс нөг. Амжааг өл яон. Эж гүйдээ бич бас хийгээгүй гээд сэм санаа алдлаа. Эхэн намгүйм нь ойллоо. Түүнээс синээмүүн хангал нь хэммандж юу яархаа мэцэнгүй. Би кафэг төөрөөлөн харла. Чээд зафсарлач угоом? Сээм технийй арлоо харц чулуудсана эрөөгээ өрчинж өөмөлцэж. Гүйээ яахаа үнэдр менеджер алг тэхээр зафсарлжил угоо гаймш бүн. Чамд тийм эрэх би юу? Үнэдр тав зафсарллаа. Толох үн байхгүй надзийм дай? Хойуулаа зэрэг энээ талдлаа. Мүрн дээр хачаа арайл хүнгөрчихшэг саныгдав. Чамтай хамт жааг нь суу бол дургудгүйд? Тэгэлдээ? Би эд зүйлсээ холдулын зая гаргач, түүнийг хачууда суугаж гэж өөрлөө. Ханас шилжийж ирсэн гэлээ? Сиад лас? Бараа хүр үйхдийг азаргийд сонссан? Тэмийн үнэн? Би энээмсэглөө. Анг хуутаагаа ярилзаж байна. Хичээл нам сургуул соилгид өөрсдийгүй тухаа агааршаагар яраг анг хувар ягүй өрнөөлөө. Сээм эрхтэй дууды хөгч мэн сэдэвтэй бэрымдээд кинон дуртай бас гэхтар тогилууд чададаг аж. Сээм байсг хэгээдл өрөөг төөрөөлөн аж нь. Сандраад ого бололд бэж нэгэх ялгааг өдээ. Гэхтэл хэдгэн цагин дараа бэд эртний танлөөчийг инээлдээж сооцхаж байб. Жаргаах нарний олбор туй анд сээмий эрээс алтран харыгдан. Анзарахгүй өнгөрхий араа гуу аж. Нээ зуд нь орж ирж түүнийг дуудох өртэл цаг хохцаа өнгөрс нэгч мэдсэнгүй. Үрт чаргал үстээ охин Сэмийг мүрүүр нь тэвирсэнээ надруу хүмсэг зангдлаа. «Хин хин бэ?» «Жули, сайхан энд нүүр жерсэн?» «Ага, ханас?» Охин намаг сонжи жажин. «Тэнл цач, Тейлур?» Гэсэнээ Сэм мүрүндээр нь анал байх тууний гарийг зүйлэн алахдсаннаа. Ажилээн цагдосхар бид хамт явж киноу үзгэж баймаа. Цагин дараагисууг хамт явилдаа. Сэдгэлсэн амж гэнэхээ нь ом? Гэж Тейлор нь имирлээд. Чам таалигтагүй луу луу? Гэв. Бид өөд өдөгсөө шээртэлсэлээ. Алпар өдөө түхэн болуу. Ширээндээр тавсуу отс минччээш би цагаа харлаа. Амтад зүүднийсээ цачин сэрэгшээл санагдав. Зүүгээрдээ харлагу болгон, өзэж амжгүйнээ гэж хэлээ дүндээхүүд Тейлор миний байрай гэзэлээ. Ууирихтаг имшгэл харагда жүйн. Би байртаг эж гард аллаан ширинээс босож отсанч явгаса өмн тээ крүвачыж, сээмээг харагуу эсгийг маагдалсаниха дара цунгх нээсээ цаасн цитэг гарга жэрэн тафцандээр өлтэлээ. Номийн дэлгүүрээс нэгийг олсаниха дара Сакура цитэг эвхэд сурхгаж бүтэн долоонгийг энтернэтээс цаву рүзүн өнгөрөөс емдэг. Ээ мүрхөө зүвэлд эв лавгүй өчер ямар хитсүү өссөнгэж сараан эвхэг араа амархын энэ билээ. Цунгхы хумад кафээнээс яаран гарлаа. Гэтэл нэг мэдхэд би гэрэнхий орталин довжон дээр тэгшилч таярсан зүйлгийн ширтээд зооқсаж байб. Өглөө ирдийн шүүдээр өвсний талгаад бунж байна. Цанхон ангурхоо семий машин дэргий дээрээд зооқсала. Учигдэр орой тэр надроод зороос илгээсэм. Сайно, сем байна. Би өнөөдөр жолоони өнөмлэхий авла. Хусул чамаг сургул төргийж өгий, овчаад ави. Ур цуудал цуугад халгийн хам. Бүхээгээс амтад Джордж арсан гэдэлээ уныр уныртан. Сөрчэг энэ бахта? Сээм хүрмээ хоож чулуудаж харамбай хамгалтан бүхсээд зүйлээ. Уцца айганы тавурд хэж машинээ хөгчимтэй USB гэр холобж бай. Мэний мэдэхгүй нэгэн хөгчим ханг нь. Тордаа доугаа тавжуу ала шуу гэжээ сээм хэлээд уу нэг уцндаа холобжих гэв. Тэрхэн зуур тэвдээд сандарад гар уццаа чанг хадаглаа. Хүгч мин сонголтай одоомийд рүүлмэргүй нь таалихтгүй ол яахин. Зүгээрээ, гүвээл дөвий авж байш дээ. Наттай эжэл радио хийд сонсдагүй ах нь. Дургүй хүн бэд гэмүү? Бэд үй-үй харц алилцхоос бус тар дөвөгүй авцгав. Яраний сэдүү болж яраа өдөгсөн. Арин сөдлөрөө өнгэж чулуудаж архсан хүрмийн харлаа. Чинний машин нүү? Биши авих гэсний сэм хүгч мин дууг намсгаад. Ав бүрүү гарих тамардыг болохоор би машин энэ бэрдгийн. Гэхдээ өөрийнгс машиндай болохоор мөнг хүрээж байгаа. Тэн болохоорл кафей дажилдог. Би час мөнг хүрээдог юуунд зэрүүлж? Би хэсэг бодол хэлэлээ. Коллэжад сурхар бас гэнээд нөөл бэр дүрээслэг мөнг ч хэрэхтэй. Тэгээд хан амдарх санаатаваан дунгуд зааих нөөж ирсэн бидсэдий. Юу гэж харуулхаа мидсэн гүй? Сэн тулгаад ухн, тэхээр нөө зээх нээ гэв. Би ч мэгүл харуу нь нь сэглэв. Дарааг илээ, заа. Болж байна, гээд, сээм намаг ширтүү. Дарагын бүрүү гарэгд гэвэл яа жүйн? Сурголын зохсаларуу эргэх зур, би инээдээ бэрж яцар явла. Яасан хуртун хүрээд ирвээ. Энэ янзаара бүрүү гарэг миний дортаа өтөрвалч мэдхээр вэшүү. Дорсамж ахиад сайлүүдө. Алт мүнгөн үнгөд агарийн бүмбөлгөр эмжээрлэн чимсэн номын халгны даа хүргарч хүгжүм нэжгэнж хурц гэрл гэлс хийг таанхимд орла. Үнээдр мана сургултайр бөжэг цэнгүйн болж байгаа им. Таныг хүн нэг чалаг. Ээжийн сонгож үхсэн хүг сэтийн дашин заар гойоод, үсээ шууж богоод, наа ширсэн хэрэг. Талин тараад өөр югож танысан гүй. Гэртээ үлтмээр байсан хэдийч, аав эж хойр гарч нээ зуудтай болгийч шахад байсан үхжээр, тэднийхий өөрмийг хууглхайг хүсээг үйим. Хүйтэн ханналж хүгжилтэн бүжээ хүмүүсийг ширтэн цаг гарууд зоогсав. Үй-үй гар хуцаар шалгаж хүнгүйлээжүй царайлсанч уцни дэлгэц хоосон хэвээр. Хэрэггүй лэндээрлээ. Яу игсан боловж юуунд чинбээ хорогдан. Сээм үнэдэр эрж магадгүй гэж үгэн цахсраа хэлээ дамжилан. Даханж хойр цагий үмэн түүнрөө зурвас бидсанч харуу алг. Уншаагүй бололдай. Хүгж мүүд аширж хүмүүс шингэр чихилгээд би сээмийг хайгаар бүчгийн талбаруу гарлаа. Хаж-хаж ара гэж олдал зург зубсчиг шиг боло. Сэм, Тейлерийн билхүүсээр тэвриэд намахуу бөжэж байга. Холоо бач орж дэвж байга шиг соногдан. Яхгаж ээ шээрэвдээ гэртээл үлдээ хэстээ байсан. Зургс бичих ч хэрэгүй эж. Би үхүүн харчгаа сурдаж башуухуу гүйн гарлаа. Шууныин харанхуу намаг үхдэн авхад чанг хуугжимна амжиж амсга авхад арааг хэлбэр боло. Сүүн хэдэн гудамжны гэрэл ялтааг сургуулаа нь зооқсуулаа бүчэн талпатай харсуулахад ажин төжэн. Манан татсан ороо аж. Бороо орхоо сумон харилгүй болгүйн. Ээрж аваж гэж ээжрүү зурвус бичхүү. Арай лэртиймээ, яас иэсэн гэж асууд шалгаага цалггүй з. Алхаж харад симээрхүү өрөн дурчгийн. Үндэр үсгийд хүл өвтгүйхж, таахгүй гэж байна алахлаа. Зогсал уруудан алхаж явгод, залний хаалааг нэгдэх ардаас дуулдаж, намаг дуудхад би хол оогин даруу таньла. «Жули!» Эргээд хардал хидзээ хидзээ нэгээсэй илүү чухул царайлчихсан хар хуслолтаа сэм зогсаж бай. «Хач гүж угаан бай?» «Гэртээ харий?» «Боро оржуах дуу?» «Югэж харуул хэстөөн боло?» «Бийч тэнээ көймдээ?» Хучлын энээм сэгилээд. Зөгээрлөө, жаах манан төдийшүүдээ бичээм боронийн хоотаа сиатлаас ирсан хүн, мартачгаа юу, гэлээ. Хөргээ дүгий. Зөгээрээ, жаах алхмар байна. Хацар халуу шатна. Үнхээр алхмар уугаа хэргүй? Тэмээ бэдгий санайц ово. Бүхшүүхэн алагуулаад өгмөөр санагдан. Гэсэнч сэм хүдвэлсэнгүй, дэхийр нь өөрөөр оролдоод өзхээршийн идлээ. Нэц хүнчийн хүлэгээ дагамшуу. Хээ? гэж тэр баак нь түгдэрсний. Тээлэр би түйр болцдгүй зүгэрл нээ зүд гэж талбарла. Зүндөй эмэ ярмар вэсэнч холо зэнгрээд өгөө гэрсэнгүй. Би юур нь ягад вэн вэ? Ямар сэм миний нээ цалууч үш? Би ягад ээмэ эрт харж байгаа им? Бучгийн талбан хурц гэрлдор тээлэрээн билхусыр тэвэрэн бучиг түүний дүр нөтн тарихдад болдоггүй. Дан жамар үнний хэлтэй бишдээ. Сургуулин бөжэг анс санагдидгүй маа? Тэгээдл тэр? Сээм толгоо дахууд гараа халасандоо хийлээ. Чамаг ойлгож байнаа, лэгтогон санагдидгүй уахилд? Юн сээхэн байд гэн бэ? Зүү хүнтэгээ отжоогуу ол хорол тэгэж байгаа. Үүгийн сонсгод амсгаа дээрдүү. Датар нэжигний хүүгжээ махан даган цөөрөө ацар, ахин намуху нь айлагүй явж эхилгэн дуулдла. Халгандыр зогзог Сэм гэлэлцэн ганган шахан ихээ үлмий өсгийг тофшин бөж бүж бү. Яас бэ бөжгэлэг дургүй мү? Харин лдээ, би тэнд сэм бөжихчин биш бас намаг хүмүүс хараад уаахад дургүй? Сэм эргэн төрнөө нэг харснаа надруу гарсонган инийм сэглэв. Хэнд хэнд жалагуу анаа? Сэм гэж намаг ам нээ жамжагуу ахад мүнөөг танын линээм сэглээл тодруу? Гансхан бөжгээ? Сэм өрг шалхаж гарагмийн атаад өөрлөгээ татаав. Амсгаа дээрдээ дээрлээ. Ангны бүжгээ сургуулин зооқсолд ир хийгчинээ сансанг бай. Мананд түүний цэрээ шүүдэртэн өзэгдэн. Тэнл сурчхийн өнер өөржэг дотриймийн дөөрэгкээд би хацраа түүний цэж нь днаав. Мурн дээгүр нь гарад аволох үйд сэм нэг зүйл анзарчхан тэр. «Эн юу ээ? Цасн сакуур ацдаг, эрзэн бэхлээд бүхэнд аз зүйчихсэн байсан? Хацар ахиадал халууд үүгүй? Зүйл талтаагу алхаар нь өөрөө хэсэй ма? Бээ чам дүгсэн саныгдаг хэм? Чама гэж мэтээд эсэй ма? Үүнийг сансаад сэм энээм сэглээ. Аан гэж, үнээр бээ чамааг бөжэн дөрхэгэсний... Тадгалцах уаах гэж аягаад чатаг умаа. Яагад, намийн дэлгүүр тавирсан ийхад араа зуроз бичийгүй алхарж нь л. Би инүүдээ зэрмийлгэн түүнийг ширтэн болохийлээ. Гэхдээ чин адаа түүгээр өгөөг үшдээ. Сээм талгаа үдалган жуумалцлаа. Юу нь энээд дэвээнаа? Гэж намаг баахгой оууурсонгүй асууүхд. Сээ миний гарас атаады июхмэл цаасан сакуураадс гэг дэлгэн задаллаа. Би эсэргүй цэг гэж оролцан болобж түүний гардвайгаа бичгийг харад даруу айлахлаа. Зорус байжи. Цасандыр сээмий нээр уцны дуугаар дурян. Заталж уций гэж юур бацаангүй гэж би үнний хүлээм. Үгүйдээ минээл бүрөө. Би дээнээлдөө. Тудалгүй миний царай хувьрхад сээм. Яасм бий гэж сандраан асуулаа. Тэцэгүй альчлааш дээ. Цаас урагдаж манангийн чийг нээвдэрч бай. Зугээрдээ, дахиадал хийгээд үгч гэхий, мэнгээг хийж үгэн? Би түүнийг тэвэрлээ. Бидээ цохсал дээр хөөгч мэн бүглөө айлгонд бөжиглэн эргэлдэн. Уулс гацаар бөөсөө мэд эргэн тавирнад мэн битөө манан хөөч бай. Манан эрэлж шууниин тэнгээр цэлээхээд 470 ахин үүрчлэгдлөө. Хувц хунар мэн хуир дохрийн цонхуур нэсч зүйлгэндээр хүрээсэн авийн эд зүйлсдээр бүүн. Авий аж маан бүтэнцаа керилдээж бүйн, тэвчид суу хара галаг. Сал цар нэхэн элэрхий боло дуэсэнч гэлээ эм хүрдэн гэж сансангүй. Бээ хач хүй. Сэмэг намаг аваж гэж гөөсэнч тэр хараахыр жамжагуул байна. Хүршүү цонхуур харадуаган мэдрэлдэн хүлээж тэвч гүнээ. Би болон тар махзуо хар хуртараа гөөж бүхийм ард хооцрог хүртэл гөөсээр лүйлээ. Хашай явж угаагааж мэдэхийм алг. Тандж мэдэх зүйл нэгээхэнч харагдагаа болох хүртэл би гөөсээр лүйлээ. Тэгсээр, хоотин захад хүрч үүлэн зүг цэлэх бэлчээр тулж ирэх үйдээл, би гар утцаа мардаж байсан. Хуусан замиг машинний эх гэрл гэрл тулуу. Замасгар зохистул мүнэг машин хуртаса асар ордмийн зохисхон сээ мүн. Орд сүүдэл дьяар нь суух надастыр зүгээрүү гэж асуула. Гэрдчин, отсанчин ч байгаагүй. Отса мардаж гагуусан бол түүнд байршлаа элгээхэл байсан. Намаг яаж олов? Мэдгүй энд тэндгүй хайгаад луулаа? Тууний машинд худалгурийн хунгныг жимиг чагнаан хэсэг суулаа. Гэрлүүгээ явахиймүү гэж сэм амни. Ясан чуугүү? Хашай абмаруу ян? Харсан зөгөрүүгээ? Сэм машиннаа худалгыч бэд ямарч зөрлөгүү хотор баахин хэсөөчлөө. Хэчнийн хохцаа үнгэрс нэгч бөөмэд. Элгүүр хоршоодийн гээрл нэг нэгээрээ өнтөрсөө замхаргуу харынхуу татаж байхилүү. Нэгэнд явах гадаргүй болсон үчэр, Сээм 24 цагийн үрт үлчлэг дэлгүйрийн гада машина зохсож худлгүйрээ ондраалаа. Толгоого цонхний шиланд наагаад нүдээ анын суугаад мэн тэр олондолаа иймасуусангүй ч мэгүйл байлаа. Зудний үртэнцө дайлжалхасаа өмнөх санджуугаа дурзураг гэвил. Дэлгүйрийн гэрүүлтэдэг паад Сээмийн осон хуром. Дурсанж ахин солюгдалаа. Алт нарний туй авлаар нь тусаж хацрээмэн A хүйд B зүлгэндээр сэрлээ. Босоод хардал эргэн төөрний моддаг цаас нь цитгээр чимгэлжээ. Гараар нүглсан хэдэм янган сакура цитгээг өрт өтсөөр мөчрөөдээс дүүж лсан аж. Айсан салаг зүүлэн сэвэлцэг төдийд өнжүү өтшэг нэмэлцэн байхан ясан үзгэлсэлнэдээ. Хүлтөөр дэвистсэн цитгэн зам гитарийн айл 3 үдлэн. Цасн цицгээр хэсэн хүшгийг цанын гарад сайлник хан ирсэнээ сандлаа. Бидний болсадог нөрэн эрг. Уур хэнийч мэдэхгүй гацар. Умун хэдэн зүүн үдээ хамтутаа ирсэгээсэн бах. Дээрэх нөөцлөө гацар. Модудын чулуунд гархад нар бөжгэлсэн нөрэн эрэг дээр сэм намак үлээгээд зооқсаж бай. Жоли Гэжээ тэр миний нэрэг дуудсанна гэтараа дауштай бүл. Эрсэнээ ч мэдсэнгүй, хүлээж байна гэж мэдсэнгүй. Сээм гарээмэн ахдагаад, бээ чамааг өргөлч хүлээний гэв. Бээ түүнд хэдэгсэн, ямардач тэр үйдлаа хэдэгсэн. Нөөрийн нэрэгд хамдтайс өөгөөд осны тайлаа гачиллаг. Ягаран харыгдах тэнгэртөө өөлс хувь н нар битгий чаргааса. Түүн тэгээ хамц суугаадал, ээрлц адал, зүхэн өөрсдийгүй ойлгүй хошин яранд инээлдээдл, бүх зүйл инэл хэвээрээ байгааса. Би түүнээс хартсалгаах гөж ирдэн. Сахин инээмсэглэл, дохт арсан гэл харус, борлсан арс. Цаг хуүхцаг зүхсохсон, тэгээд эндээ өөр дүлдэгсон. Данч чадахгүй. Зүүдэн дэж түүнтээ үүрт хант байч чадахгүй. Үүлс хүрлт нь зуцарсан гацар нэгэлж эгтэй дөргөн чижир хийлж эхлүү. Сээм чинэг амзаарсан нь лавда шалуухан басла. Би түүний гарас шуурин авж «Битхий явач» гэв. Сээм надруур ширтээд «Жүүли, нада цонголт вэсэн бол би хэдсээ ч чамааг орхихгүй» хэмээн. Чийн амааг альхиидийн орхсан. Мэдээж байнаа, харамс жуйн. Бүр байрдач гэж хилээгүй. Яугаас өөр аргүй олон гэдгий мэдээгүй маа? Ханас чим сэлэгсээвшэн. Тэр сэлэгсээ мэг надас болааг гэд ваахшыг. Нар мөддэн цагурд алдарж нөөрийг сөдөр нөмөрлөө. Бүхийм ингэж доос хөчэргүйсэн. Дөнгчэл эхилчвасын бидсдээ. Хандида тулы хүрд айниига гаранд чачагуу өссөн. Зурх амар гарчих шахан авулзож би түүнийг яволхгүй гэсэн дээ гарасны хамагхувж эрээ зурн. «Шудрог бишвэн?» Үгээд оосгай гэсэн болувж холоо зөнгэрч нүдмийн нөлімсар дүүрээд чадсангүй. Сэм намаг суулчийн удаа үнсэлээ. «Жули, бидний хэммандш ээмийн болно гэж мэдээгүй. Гэсэн ч бид дорсамж бүтээч чадсан бэдсдээ. Жамааг мэдээсээгээч хүсч байна. Үнгүрсэн бүхнийг чамтай дахин нэг үдээ түүлч болхуу эсэн бол би эргэлцэйгүй түүлн. Төгсөглөн энэг тэл өбтгийн чанлах хэн бол дахин түүлэх эрэг байна. Энэ түүхээ бодоод би зуурсан гараа суулахлаа. «Намаг өч лараа, Сэм. Гэхдээ би чадахгүй?» Гээд би нэг алхам өхрөө. Сэм намаг өгөө бодоох болууг иж хир цээр асанч цаг өлтсэнгүй. Нүтний мин нүрдээ Сэмийн дүрд замахрин болорж үү олон сакуураад зиг болон хувьрүү. Салиг зидзигсийг хаман үсний мандалт тараан цатхад, Сэмийг бүр мүсэн алагуулхоо сумун би амжиж нэгэн дэлбийг шуур нь афч энгэртэй наав. Данч тэрхүү дэлбий 3 ас мин гулсан одоод тэнгэрт хуур нь алагууллаа. Ягал бусад шигээ.