เฮ้ย กลับมาแล้วนะครับทุกคน กับผมนะครับ เชน ช่อง G Label นะครับผม วันนี้ก็กลับมาเป็นคลิปที่สองนะครับ สําหรับผลการตอบรับจากคลิปที่หนึ่ง ถือว่าดีมากมากเกินค่านะครับผม ผมไม่นิกว่าแบบเพื่อนๆหลายๆคนจะเข้ามาชม แล้วก็เข้ามาคอมเมนต์เยอะขนาดนี้นะครับ ยังไงก็ขอบคุณที่ให้การสนับสนกับคลิปของผม แล้วก็ช่องผมนะครับ แล้ววันนี้ถือว่าเป็นการตอบแทนนะครับ ผมจะได้มาพูดเรื่องราวประสบการณ์เสี่ยวๆ ประสบการณ์ที่มัน ตื่นเต้นและเลาใจสําหรับผมเองนะครับ ผมไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะยังไง แต่ส่วนตัวผมคือค่อนข้างเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นมากครับ แล้วก็มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวผมใช่ไหม คือเอาจริงคือตั้งแต่เด็กมานะ ผมก็ต้องบอกว่า ผมเริ่มจากที่ผมเคยบอกคือผมเริ่มรู้ตัวจริงก็คือช่วงประมาณ ป.ห้า ป.หก ม.หนึ่งอะไรอย่างเงี้ยใช่ไหมครับผม แต่ว่าหลังจากนั้นผมก็ไม่เคยคบผู้ชายหรือว่าไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนเลยนะครับผม จน กระทั่งผมมีแฟนคนแรกจริงจริงก็คือช่วงอายุประมาณยี่สิบใช่ไหมครับผม แล้วทีเนี้ยแต่ก่อนหน้านี้ แต่ก่อนหน้าที่ผมจะมีแฟนผู้ชายคนแรกนะครับ ที่เป็นตัวเป็นตัวหนัก มันเกิดเหตุการณ์สุปร้ายให้ผมอย่างหนึ่งนะครับ ซึ่งผมก็ไม่เคยคิดแล้วก็ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่า เรื่องแบบเนี้ยมันจะเกิดขึ้นกับผมอะไรแบบนี้ใช่ไหมครับผม คือถ้าพูดไปแล้วทุกคนอาจจะมองว่าอี้มันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่าอะไรอย่างเงี้ย แต่คือที่ผมพูดมาทั้งหมดเนี้ย ตั้งแต่คลิปที่แล้วยัน แล้วที่กําลังจะพูดอีกในคลิปนี้คือทุกอย่างเป็นเรื่องจริงนะครับผม ซึ่งมันเกิดขึ้นกับชีวิตผมเองครับผม คือช่วงมันจะมีช่วงหนึ่งนะครับที่ผมเรียนจบม.3 แล้วใช่ไหมครับ อ่าแล้วทีนี้ผมต้องย้ายไปเรียนช่วงม.4 ที่ต่างจังหวัดหรือว่าที่จังหวัดอื่น อ่าผมลืมบอกไปว่าส่วนตัวผมเป็นคนอีสานนะครับ แล้วทีนี้ช่วงที่ผมจบม.3 ที่อีสานแล้ว ผมก็เลยต้องย้ายไปเรียนม.ศ.ที่ภาคอื่นนะครับผม เพราะว่าย้ายตามพ่อแม่ครับผม คือพ่อแม่ไปทำมหากินที่จังหวัดอื่น ก็เลยต้องย้ายตามเขาไปอะไรอย่างเงี้ยครับ ต้องบอกว่าเป็นจังหวัดหนึ่งในภาคใต้นะครับ ซึ่งเป็นจังหวัดที่ใหญ่แล้วก็ดังในประเทศไทยเช่นเดียวกันนะครับผม อันนี้อาจจะไม่ได้บอกว่าชื่อจังหวัดอะไรครับ แต่คือเป็นจังหวัดดังในภาคใต้นั่นเองนะครับ แล้วทีนี้ผมก็เลยต้องย้ายไปอยู่กับท่านนะครับ แต่ทีนี้พ่อแม่คือเขาทำงานอยู่อีกที่หนึ่งใช่ไหมครับ แต่โรงเรียนผมอะ มันอยู่ที่หนึ่งก็คืออยู่คนละอำเภอกันของจังหวัดนั้น เพราะเวลามาเรียนมันก็จะไม่ค่อยสะดวกมาเพราะมันไกลอะไรอย่างเงี้ยครับ อ่อคือแรกๆผมก็คือนั่งรถรับส่งจากบ้านมาโรงเรียนอะไรอย่างเงี้ยครับ มันก็ค่อนข้างไกลใช่ไหมครับ แต่พอเรียนไปสักพักผมมีเพื่อนสนิทคนนึงนะครับ อยู่ในห้องเป็นผู้ชายครับผม ตั้งใจเรียน แล้วเขาก็อยู่กับย่าเขาอะครับผม แล้วทีเนี้ย แต่พ่อแม่เขาน่าจะไม่ได้อยู่ด้วยตอนนั้น เพราะผมไม่เจอพ่อแม่เขา บูมเองก็อยู่แค่กับย่าและกับน้องครับ พอเราเรียนไปด้วยกันสักพักนะครับ คือไม่กี่เดือนนะครับ เรารู้สึกว่าเราถูกชะตากันมาก บูมก็เลยอ่ะ ถามผมว่าเออผมอยู่ยังไง อยู่ที่ไหนอะไรอย่างเงี้ย ผมก็แบบ เออตอนเนี้ยผมอาศัยอยู่อําเภอนั้นนะ คือต้องเดินทางมา เป็นระยะเวลาค่อนข้างแบบ กลายอยู่ประมาณเกือบชั่วโมง บูมก็เลยบอก เออเดี๋ยวจะไปลองถามย่าให้ ถ้าย่าโอเค เอ้ยเชนย้ายมาอยู่กับเราก็ได้นะ เดี๋ยวบูมลองไปถามย่าก่อน ทีนี้วันถัดมาโอเค บูมกลับมาแล้วก็มาให้คําตอบว่า โอเค ตอนเนี้ย ย่าอนุญาตแล้วว่า ให้ผมอ่ะ ย้ายไปอยู่กับบูมได้ โอ้ว วันนั้นผมก็ดีใจมากกลับไป กลับไปบอกพ่อแม่ พ่อแม่ก็แฮปปี้ด้วย เออ ผมจะได้เดินทางสะดวกขึ้นในการมาเรียนครับ หลังจากนั้นผมกับบูมก็ได้ย้ายเข้าไปอยู่ด้วยกันใช่ไหมครับ แล้วก็เดินทางมาเรียนด้วยกันทุกเช้า ไปกลับทุกเช้า เพราะว่าบูมเขามีมอเซ็นต์ผมก็ โอเค อาศัยมอเซย์เขา แต่ก็จะออกค่าน้ํามันช่วยเขา ส่วนค่าบ้านค่าเช่าไม่ได้เสียอะไรช่วยนะครับ ผมพยายามที่จะบอกว่า โอเค งั้นผมช่วยเป็นค่าเช่าหรือค่าไฟได้ไหม แต่ทางบ้านบูมกับย่าบูมก็บอกไม่เป็นไร ก็ถือว่ายังไงก็ช่วยเหลือกันไป แต่ว่าถ้าจะช่วยจริงจริงก็อาจจะเป็นพวกค่าน้ํามันครับ แล้วเราก็ไปเรียนด้วยกันทุกวันครับ จนมันมีอยู่ช่วงหนึ่ง ผมกับบูมก็เลยต้องการที่จะมีรายได้พิเศษครับ ก็เลยเข้าไปหางานทําครับในเมือง พอดีว่าช่วงนั้นนะครับ มันจะมีงานพาร์ทไทม์สําหรับนักเรียนนะครับ ที่อยากได้รายได้เสริม นั่นคือการแจกโบชัวร์นั่นเองครับ ผมกับบูมก็เลยเข้าไปสมัครนะครับ เป็นพนักงานแจกโบชัวร์ให้กับบริษัท นึง และตอนนั้นเองพอเข้าไป มันก็ไม่ใช่มีแค่ผมกับบูมไปนะครับ มันก็จะมีนักเรียนจากโรงเรียนอื่นมาด้วยเช่นกันนะครับ ก็จะมีทั้งโรงเรียนจากเทคนิค โรงเรียนมัธยม แล้วก็พวกที่เป็นนักศิษย์สามหาลัยอะไรอย่างเงี้ยครับ ก็เข้ามาทํางานค่อนข้างหลายคน แล้วทีนี้หลังจากนั้นนะครับ เขาก็จะจัดเป็นทีมครับว่า โอเค ทีมนี้นะครับ 35 คนให้ไปอำเภอนี้ แล้วก็จัดไปอย่างนี้ครับ ให้ครบในทั่วพื้นที่ ผมกับบูมก็เลยได้ไปด้วยกันครับ ที่อำเภอนึง แต่เรื่องๆมันจะมีพี่อีกคนหนึ่งครับ ที่เขาเป็นนักศึกษามหาลัยของจังหวัดนั้นแหละครับ ได้เข้ามาอยู่ร่วมกับทีมพวกผม ซึ่งผมไม่รู้จักพี่เขามาก่อนนะครับ คือทางบริษัทเขาจัดมาให้ แล้วเราก็เลยต้องไปด้วยกัน หลังจากนั้นครับคือ งานเนี้ยมันงานแจกโบชัวร์เนี้ยมันจะเสร็จ ก็ต่อเมื่อคือเราต้องแจกโบชัวร์ที่เขาให้มาทั้งหมดนะครับ เสร็จ เช่น เขาให้มาเป็นจํานวนหมื่นใบ เราก็ต้องแจกให้เสร็จจนกว่าหมื่นใบ แล้วเราค่อยไปรับเงินกับเขา ถือว่าปิด นั้น แต่ระหว่างที่มันยังแจกไม่เสร็จ เราก็ต้องทํางานด้วยกันไปอย่างเงี้ยเรื่อยเรื่อยครับ อืม และด้วยที่งานมันค่อนข้างเยอะ แล้วเราทําเป็นงานพาร์ทไทม์ใช่ไหมครับผม คือวันหนึ่งอ่ะ เราจะได้ทําแค่ไม่กี่ชั่วโมง หรือว่าได้ทําแค่เฉพาะสองอาทิตย์ อ่ะ หลังจากนั้นมันก็ยังไม่เสร็จ ดังนั้นผมสามคน ผมแล้วก็พี่เขาอ่ะ ต้องไปด้วยกันตลอด แล้วหลังจากเลิกงานบางทีมันเลิกงานดึกอ่ะครับ คือไปแจกเสร็จบางทีอย่างเงี้ย หลังเลิกเรียนไปแจกเสร็จอ่ะ กว่าจะเสร็จบางทีทุ่มสองทุ่ม เราก็มากินข้าวด้วยกัน อ่า มากินข้าวเย็นด้วยกัน กินนู่นด้วยกัน จนเริ่มสนิทกัน แล้วก็เข้าบ้านกันดึกดึก บางทีแบบกินเสร็จมานั่งคุยกันนะครับ เด็กคือตอนนั้นมันยังแบบรู้สึกว่า เอ็นจอยกับการคุยอะไรอย่างเงี้ย คือกินข้าวเสร็จสองสามทุ่ม อาจจะนั่งคุยกันถึงแบบเที่ยงคืน ห้าทุ่มเที่ยงคืน เราทีนี้มันก็เป็นอยู่อย่างเงี้ยเรื่อยๆ หลังเลิกงานนะครับ ผมรู้สึกว่ามันเป็นการรบกวนย่าบูมเกินไปนะครับ เพราะว่าผมเกรงใจใช่ไหม แล้วพี่คนนี้เขาก็เลยว่างั้น เขาเขาคุยกับผมกูมึงใช่ไหม งั้นมึงก็ย้ายมาอยู่กับกูเลยละกัน เพราะว่าเรื่องของเรื่องคือเขาอ่ะไปเช่าบ้านนะครับ คือหมู่บ้านที่บูมอยู่อ่ะ เป็นหมู่บ้านจัดสรร ซึ่งเป็นหมู่บ้านจัดสรรที่ค่อนข้างใหญ่ แล้วพี่คนนี้เขาก็มาเรียน เขาไม่ใช่คนในจังหวัดนั้น แต่เขามาเรียนในจังหวัดนี้ แล้วเขาก็เลยมาเช่าบ้านอยู่ตรงข้ามกับบ้านบูม อันเนี้ยเขาเพิ่งจะย้ายมาที่หลังนะครับ ตอนที่เขาได้งานแล้ว แล้วเขาก็มากับน้องชายของเขาด้วย คือน้องชายเขากับเขาอ่ะ เป็นคนอีกคนละจังหวัด แต่ว่าเขามาเรียนด้วยกันที่จังหวัดนี้ แล้วพอเขาย้ายมา เขาก็ย้ายมาทั้งพี่ทั้งน้องอะไรอย่างเงี้ยครับ แต่เขาตั้งใจย้ายมาอยู่บ้านตรงข้ามกับวูม เพราะว่าอาจจะง่ายต่อการเดินทางไปทํางานร่วมกัน เสร็จแล้วเขาก็เลยชวนผมครับ โอเค งั้นไปอยู่ด้วยกันกับกู้ เพราะว่ามันจะได้ไม่เป็นการรบกวนย่าของวูม บางทีกลับบ้านเหลือครับ ห้าทุ่มเที่ยงคืนตีหนึ่ง ก็รบกวนว่าคนแก่อะไรอย่างเงี้ย เขาจะอาจจะไม่พอใจไหม รบกวนการนอนเขาไหม ผมก็เลยไปคุยกับบูมอยู่สักพักครับว่า เอ้ยมันจะดีไหม ถ้าเราจะย้ายไปอย่างเงี้ย แรกๆ บูมก็ว่า เอ้ยไม่เป็นไรหรอก เพราะว่า ย่าเขาก็โอเคอยู่ พออยู่ไปนานๆ ผมก็เริ่มเกรงใจจริงๆ ผมก็เลย เออ บูมไม่เป็นไรหรอก งั้นเดี๋ยวเราย้ายไปอยู่กับพี่เขาก็ได้อะไร เพราะว่า ยังไงบ้านมันก็อยู่ใกล้ๆ กัน พอเราไปทำงานอะไรร่วมกันมันก็จะง่าย ใช่ เพราะว่าเอาจริงๆ ช่วงหลังๆ มา Boom เหมือนจะไม่ค่อยได้ไปทำงานกับผมแล้ว เหมือน Boom เขาเป็นคนเรียน เป็นเด็กเรียนนะครับ เขาก็ตั้งใจเรียน ทำการบ้านตั้งใจเรียน แต่ผมเองกับพี่เขาก็จะไปร่วมงานกันเรื่อยๆ ครับ เพราะว่าเหมือนอารมณ์เราไม่ได้เป็นเด็กเรียนของเขาแล้วเราก็ชอบหาเงินนะครับ คืออะไรที่เป็นเงินเข้ามาเราก็พยายามหาๆ แต่แล้วผมก็ได้ย้ายเข้าไปอยู่กับพี่เขาครับ แล้วก็ไปทำงานร่วมกัน แล้วก็กินข้าวด้วยกันหลังเลือกงาน บางทีวันไหนวันดีขึ้นดีอารมณ์แบบคึ้มๆ ก็อาจจะจิบเบียร์กัน คนลากระป๋องซึ่งตอนนั้นถามว่ามันก็ไม่ดีเลยครับ เพราะว่าผมยังอายุไม่ถึง 18 เนอะ ช่วงนั้นอายุ 16-17 แต่ว่าก็มีบ้างแต่ไม่ได้จิบทุกวันครับ ส่วนน้องชายของเขาที่ย้ายไปอยู่บ้านเดียวกันเขาก็ไม่ได้สนใจป๊อป เพราะว่าเขาก็มีกลุ่มเพื่อนของเขาต่างหาก ส่วนมากเขาก็จะไปกับเพื่อน แต่เห็นหน้ากันก็ทักทายกันครับ ส่วนตัวผมก็จะอยู่กับแค่พี่ชายเขา ก็ไม่มีอะไรครับ เออ ผมลืมบอกไปว่า อ่า บ้านนั้นนะครับ มันมีแค่ 2 ห้องนะครับ มี 2 ห้องนอน ก็คือเป็นห้องนอนของน้องชายเขากับห้องนอนของพี่คนนี้ พอผมย้ายเข้าไป ผมก็เลยต้องเข้าไปนอนในห้องเดียวกันกับพี่คนนี้ ซึ่งมันเป็นเตียงใหญ่ครับ เป็นเตียงน่าจะ ถ้าจําไม่ผิดนะ เป็น Queen Bed อะครับ ก็คือเป็นเตียงไซค์ค่อนข้างใหญ่ อืม ก็นอนคนละข้าง แต่ก็ไม่มีอะไร แต่มันจะมีครับ เรื่อง มันจะมีวันหนึ่งที่รู้สึกว่ากินเหล้า ไปกินเบียร์กันมา อ่ะ คึ้ม หน่อย ก็นอนไป กลับมาน่าจะเที่ยงคืนหรือตีหนึ่ง ก็นอนไป แต่วันนั้นอ่ะ ผมรู้สึกผมยังไม่หลับ แต่รู้สึกแบบยังมึนมึนอยู่ แต่ยังยูสึกตัวอยู่ แล้วก็เหมือนพี่เขาก็มา เหมือนจับจับมากอดกอดตามท้องอะไรอย่างเงี้ย ผมก็ปัด ผมมองว่า อุ้ย มัน มันรูปแปลกแปลก ผมก็จับมือออก แต่เขาก็เหมือนไม่ยอม เขาไม่ยอมนะ เขาก็ยังมารูปอีก รูปรูปรูปรูป ตามตัวผมนี่แหละ อืม หน้าต้นนั้นอ่ะ ต้องบอกเลยว่าผมรู้สึกไม่พอใจ เพราะว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเขา คือในความรู้สึกคือผมคิดว่าเขาเป็นพี่ร่วมงาน แล้วก็เป็นพี่ที่น่ารักสําหรับผม เพราะว่าเขาให้ความช่วยเหลือผมหลายอย่าง แล้วอย่างเขาก็ไม่ใช่สเปคผมด้วยว่า อ่าจะจะบอกอย่างงั้นก็ได้ แล้วเราก็ไม่ได้คิดกับเขาว่าเขาจะเป็นแฟนเราตั้งแต่แรก อืม แต่ทีเนี้ย ด้วยความที่เรา เมื้นเมื้นเมาเมาอะครับ เขาก็รูปเรา อืม เขารูปเขาก็ไม่ได้รูปทองนะครับ เขารูปมาที่นม เขาก็รูปที่หัวนมอะไรอย่างเงี้ย คือถามว่าคนเราทุกคนอ่ะ มันก็มีความรู้สึก คือ แรกๆ มันก็รู้สึกปฏิเสธครับ แต่พอเขารูปไปรูปมามันมีอารมณ์ ผมก็เลยหันไปบอกเขาว่าเหมือนแบบ เออตอนนั้นผมไม่ได้เรียกเขาพี่แล้วนะครับ เพราะว่าเหมือนอารมณ์ว่าเราเริ่มเป็นเพื่อนกันแล้ว เหมือนเป็นรุ่นพี่ แต่ว่ามันคุยกันจนเป็นเพื่อน ผมก็จะพูดกูมึงอะไรอย่างนี้ เฮ้ยมึง ผมก็เลยหันไปหาเขาแล้วผมก็บอกว่า เฮ้ยมึงกูให้มึงทำได้แค่นี้นะ ก็คือแค่ให้รูปครับ แค่ให้รูปตัว รูปนมรูปอะไรอย่างนี้ แต่ห้ามทำอย่างอื่นอะไรอย่างนี้ มันก็เหมือนตอบว่า อืม แต่พอลูบไปนักพักแล้ว ข้อผมก็บางทีมันก็เขิมเขิมแล้วมันก็เหมือนจะหลับแล้วมันก็เขิม เพราะตอนนั้นก็เมาหน่อยหน่อย อุดไปแล้วก็เขิน แล้วหลังจากนั้นวันนั้นมันไม่เกิดอะไรขึ้นนะครับ แล้วหลังจากวันนั้นมันก็ไม่มีอะไรกันจริงครับ มันก็แค่นั้น มีแค่รูปรูปแล้วก็หลับกันไป แล้ววันถัดมาอีกใช่ไหมครับ วันถัดมาอีกเราก็ยังไปทํางานกันอย่างเงี้ยอย่างเหมือนเดิม แล้วก็เหมือนมันก็มีเหตุการณ์เหมือนเดิม เกิดซ้ําซ้ําไปกินข้าวเสร็จ บางทีก็จิบเบียร์มากระป๋องหนึ่งเหมือนเดิม แล้วก็มานอนอีก แล้วเหตุการณ์ มันก็เหมือนแบบประวัติศาสตร์ซ้ำรอยครับ เขาก็เหมือนเขาเคยทําได้ เหมือนอารมณ์ว่าผมเคยอนุญาตให้เขาจับได้รูปได้แค่เนี้ย เขาก็จะทําเหมือนเขาแบบมีสิทธิ์แล้ว เขามองว่าเขามีสิทธิ์ที่เขาจะสามารถจับได้ เขาก็จับครับ แต่เขาจะจับแค่ส่วนบน ผมก็ยอมให้เขาจับนะ เออ เพราะว่าเหมือนเราอนุญาตเขาไปแล้วเขาก็ทำ เออ ก็ปล่อยเขาทำ แล้วเหตุการณ์มันเกิดขึ้นอย่างเงี้ยครับ ซ้ำ เป็นอาทิตย์อะ โดยที่ไม่มีอะไรกันนะ คือเขามีสิทธิ์แค่จับแค่เนี้ย แล้วผมก็รู้สึกเหมือนชินไปแล้ว ชินไปแล้วว่า เออ ไอ้คนนี้มันจับเราได้ แล้วเราก็รู้สึกดี รู้สึกเสี่ยว แต่เราไม่อนุญาตให้เขาทำมากกว่านั้น เพราะเราไม่ต้องการให้มันมีความสัมพันธ์ไปมากกว่านี้ เราไม่ต้องการเป็นแฟนกับเขา จนมาถึงวันเองครับ เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นแบบนี้อีก ผมก็ปล่อยให้เขาจับอย่างงี้ มันก็เคิร์มนะครับ เคิร์มไป เคิร์มไปนักภาพผมไม่รู้เกิดอะไรขึ้นทีนี้ เขาถลกกางเกงผมเขาอมเลย ซึ่งผมใส่กางเกงเหมือนกางเกง เอ่อ กางเกงบอลนะครับ กางเกงนอน ที่มันเป็นหัวรูด หัวยาง ซึ่งมันก็ถลกลงง่ายใช่ไหม แล้วตอนนั้น คือเขาทำอย่างเร็วครับ คือเหมือนเขารูปให้เราเคิร์ม พอเราเคิร์มแบบตามปกติที่เราแบบ คิดว่าเขาจะไม่ทําอะไรไปมากกว่านี้อะครับ เขาก็จับกางเกง ตลกลง แล้วเขาก็แบบ คอบปากลงอย่างเร็ว แล้วผมก็ทําอะไรไม่ได้ แต่ตกใจ ตกใจเพราะว่านั่นคือเป็นครั้งแรกของผมนะครับ ที่โดนอมจากคน คือเป็นครั้งแรกของผมเลย ความรู้สึกเหมือนแปลกไหม แปลกเพราะว่าผมไม่เคยเจอมาก่อน แต่ก็ตกใจ คือจับหัวเขาถอดออก ถึงหน้าจุดนั้นเขาไม่ยอมแล้วครับ เพราะว่ามันอยู่ในการครอบครองของเขาแล้ว เขาก็ไม่ยอมถอนออกแล้ว แต่ทีผมก็สู้ไม่ได้ เพราะว่าตอนนั้นมันรู้สึกว่า มันก็เหมือนแบบ เราแบบ เออ มันไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วก็เออ ผมก็เลยต้องปล่อย ก็ปล่อยให้เขาทำจนเสร็จ แล้วก็นอนตัวใครตัวมัน ตื่นเช้าขึ้นมาทีนี้ เรื่องของเรื่องคือมัน มันจะมีอารมณ์ตอนเช้านี่เลยครับ คือมองหน้ากันไม่ติดเลยตอนเช้า คือไม่คุยครับ ผมก็คือมองหน้าไม่ได้ คุยไม่ได้ คือรู้สึกโกรธมาก เพราะว่าเรา บอกแล้วว่าเราให้ทําได้แค่นั้น แล้วเราไม่อยากมีความสัมพันธ์กับเขาไปมากกว่านั้น เพราะว่าเราไม่ต้องการเป็นแฟนกับเขา หรือไม่อยากเป็นอะไรแบบนั้นกับเขา อยากเป็นแค่เพื่อน เป็นพี่กันแค่นี้อะไรเงี้ย ก็มองหน้ากันไม่ติดคุยไม่ได้ มันก็พยายามมาง้อผมครับ แต่ผมแบบรู้สึกจะไม่คุยกับมันเป็นอาทิตย์ คือจะย้ายกลับไปอยู่กับบูม ก็ไม่รู้จะบอกบูมว่ายังไง เพราะบ้านมันก็อยู่แค่ตรงข้ามกัน จนวันหนึ่งนะครับ มันก็อยู่กันแบบอึนๆ อย่างงี้นะครับ เป็นอาทิตย์ 2 อาทิตย์ จนน้องมันก็คงรู้สึกว่ามันเกิดอะไรขึ้น เพราะว่าสถานการณ์มันผิดปกติ แล้วสุดท้ายอะครับ ด้วยความที่ผมอยู่แบบลำบากใจผมก็เลย ช่างแม่งคือแบบมันเกิดไปแล้ว ก็มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ก็เออ พอมันเข้ามาง้อผมมากๆ ผมก็เออ ก็ยอมใจอ่อน ก็คุยด้วยกัน ก็คุยกันแล้วก็กลับมาคุยกันปกติ ถามว่าจะปกติขนาดนั้นไหม ก็คงไม่ แต่คือก็เริ่มคุยกันนะครับ แล้วก็เหตุการณ์นะครับ มันก็เลยกลายเป็นว่า ผมตกอยู่ในสถานการณ์แบบจำยอมครับ คือตอนนั้นน่ะ จะไปย้ายออกไปช่วงนั้นก็ยังไม่มีตังค์ครับ คือถ้าจะออกไปอยู่คือเมืองบางนั้นมันก็ค่อนข้างแพงครับ ที่จะเช่าห้องก็เลยจำใจต้องอยู่ จะย้ายไปหาบูมก็ไม่รู้จะบอกบูมว่ายังไง ผมก็เลยต้องอยู่ต่อไปแล้วก็จำใจที่อยู่กับเขานั้นแหละ แล้วพอเรากลับมาดีกับเขาอ่ะ มันกลายเป็นว่าพอเขามีโอกาส เขาก็ทําแบบนี้กับเราอี�� ก็คือเรียกว่าฝืนใจก็ไม่เชิงครับ เพราะหลังๆ มาผมเองก็เริ่มขัดขืนน้อยลงละ เพราะว่าเหมือนอะไรที่มันเคยอ่ะ เหมือนเขาเรียกว่า อ่า วัวเคยค้ามา เคยขี่ ผมก็เลยแบบ เออ ยอมๆ ไป แต่ใจผมอ่ะ มันอาจจะเป็นเพราะว่าด้วยอารมณ์ตอนนั้นเราเป็นวัยรุ่นใช่ไหมครับ มันก็แบบไปตามอารมณ์ด้วยอะไรแบบเนี้ย แต่ว่าในใจผม ผมก็ยังไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบอยู่ดี คือมันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบที่รู้สึกว่า เออ มันรู้สึกดี ก็คือปล่อยๆ เขาทําไป จนพ่อแม่เขาอ่ะครับ รู้ ว่าลูกเขามาชอบผู้ชายเพราะว่าอาจจะเป็นเพราะน้องชายเขาไปบอกคือพ่อแม่เขาก็เลยจับแยกครับ จับแยกนี่คือหายไปเลยนะครับคืออยู่ดีเขาหายไปจากชีวิตผมเลยแล้วก็ไร้การติดต่อ แล้วก็ไม่กลับมาบ้านเช่านี้อีกเลยคือปล่อยผมว้ายบ้านเช่าคนเดียวกับมอเซย์ของเขานะ ส่วนเขากับน้องชายคือหายไปเลยแล้วผมก็อยู่แบบงงๆคือเกิดอะไรขึ้นอะไรอย่างนี้ครับ เอาเป็นว่าเรื่องของเราก็จบแบบงงๆ ซึ่งผมก็งงจนมาถึงทุกวันนี้ว่า มันไปตายที่ไหน เพราะผมก็ไม่รู้ แต่ผมรู้ว่าน่าจะเป็นเพราะสาเหตุ เพราะพ่อแม่เขาจับแยกครับ เพราะว่าน้องชายเขาอาจจะรู้แล้วแหละว่าผมกับพี่เขาอ่ะ มีอะไรแบบนี้กัน ซึ่งพี่เขาเปลี่ยนไปจากเป็นผู้ชายแล้วอยู่ดีๆคือแบบ มันมาชอบผู้ชาย ก็เลยพอถึงห่วงพ่อแม่เขา เขาก็เลยจับแยกไปเฉยๆ นี่ครับก็เป็นเรื่องครั้งแรกของผมนะครับ ที่เสียเวอร์จิ้นให้กับผู้ชายนะครับ แบบงงๆ เสียแบบไม่ได้ตั้งใจครับ เสียแบบเผลอๆ จะเรียกว่าลักหลับก็ไม่เชิงครับ เพราะตอนนั้นผมไม่ได้หลับแต่ผมเคริ้ม ด้วยอาการเคริ้มก็เลยทำให้เสียตัวนั่นเองนะครับ เอาเป็นมากนะครับเพื่อนคนไหนที่เข้ามาแล้วก็ ถ้าชอบเรื่องที่ผมเล่านะครับหรือชอบในรูปแบบที่ผมทำคลิปก็อย่าลืมนะครับที่จะกดติดตาม ตามกดไลค์ กด Subscribe เอาไว้นะครับ หรือว่าใครต้องการจะเล่าเรื่องตัวเอง หรือคอมเมนต์ไว้ด้านล่าง ก็สามารถทำได้นะครับ ผมมีเวลาผมจะตอบในทุกคอมเมนต์เลยนะครับ สำหรับวันนี้เองผมเชน ก็มีเพียงแค่นี้ครับ บาย