Transcript for:
Notes on Cupid at Psyche

Si Cupid at Psyche Ang sabi nila, bulag daw ang pag-ibig. Ngunit ang mga nakaranas na nito ay kabaligtaran ang sinasabi. Ang pag-ibig, sabi nila, ay nagbibigay raw ng malinaw na pananaw, matatag na karakter at magaan na puso.

Oo, ang pag-ibig nga ay kakaibang halimaw, ngunit hindi kasing kakatuwa tulad ng buhay natin. Psyche? Psyche?

Bagay na malalaman ng isang maharlikang dalaga at ng kanyang pamilya sa madaling panahon. Oh, nasaan na ang aking anak? Mali kami, ama!

Ngunit nasaan ang inyong kapatid? Oh, Psyche! Lumabas siya kasama ang isa sa mga maniligaw niya. Oo, mabuting balita yan. Malamang ito na ang makakatuluyan niya.

Hindi ako sigurado, Rino. Bakit naman? Kayong dalawa ay nakatagpuna ng prinsipe bilang asawa.

Bakit naman iba ito para sa kanya? Eh masyado po kasi siyang maganda. Baka maghanap din siya ng iba.

Opo, ang sabi-sabi rin ay maging si Venus ay nagsiselos sa kanyang ganda. Bah, ang diyosa ng kagandahan mismo? Nagsiselos? Music Nagsiselos? Ganon nga ba?

Walang katotohanan. Parang ganon na nga, aking binibini. At ano naman ang iyong opinion dito?

Mas maganda nga ba talaga siya? Alam ko na. Dalhin dito ang aking anak, kung sakaling matatagpuan niya siya, nang gising.

Ipinatawag niyo ako, Ina? Ano, may ipagagawa ako sa iyo. Isang napaka-importanting trabaho. Sa paglipas ng mga araw, dumating ang mga maharlika mula sa kalapit na syudad upang makita nila ang sikat na ngayong si Psyche. Ang atensyong ito ay nagpagalit kay Venus na naniniwalang siya at siya lamang ang dapat tingnan nang may ganoong pagiliw.

Simple lang ang kanyang plano. Dahil alam niyang nagdudulot ang pana ni Cupid ng habang buhay na saya o pighati, inutusan niya ang kanyang anak na sugatan si Psyche. At sa pamamagitan nito, manghulog ang loob niya sa pinakahamak at kinatatakutang nilalang sa buong sang katauhan.

Ngunit maging ang mga simpleng plano ay nabibigo. Wala pa rin bang balita mula sa aking anak? Wala pa po. Hinahanap na po namin siya kung saan saan, ngunit wala siya. Ang mga gustong manatiling nawawala ay bihira ng makita.

Gayunpaman, nabigo siya sa kanyang misyon. Panahon na para ako ang mismong gumawa gamit ang sarili kong mga kamay. Oo, mahal ko ang psyche. Ipahinga mo ang mga magagandang mata mo. Dahil ngayong gabi, ang mga mata ng kalalakihan ay hindi na muling titingin sa'yo nang may paghiliw.

Mula ng araw na yun, wala nang lalaki ang nanligaw kay Psyche. Naabanduna na rin ang minsang magarbong syudad, na ngayon ay nakakaranas ng paghihirap. Nagsara ang mga tindahan at lumipat ang mga tindero sa mas maraming mamimili. Dahil sa lakas ng gayuma ni Venus, ang mga lalaki at mga babae ay iniiwasan na siyang upang hindi madamay sa sumpa. Dahil hindi nila gustong tumandang dalaga ang kanilang anak, ang hari at ang reyna ay gumawa ng paraan upang makatulong.

Ikaw ba ay sigurado na riyan? Hindi nagsisinungaling ang mga dahon. Ang prinsesa ay hindi na makakapag-asawa ng isang mortal. Siya ay ibibigay sa naghihintay na nila lang sa kinalimutang bundok.

Siya ay ang kinatatakutan ng mga diyos at ng mga tao. Hindi ito maaari. Ako ay, patawarin mo, iha. Ano ang dapat natin gawin?

Dalhin niyo siya sa itaas ng bundok. Ang kanyang magiging asawa ay dalhin niyo. at kukunin siya bilang kabiyak.

Ngunit, paano namin siya makikilala? Makikilala niyo siya agad dahil siya ay... siya ay isang dragon. Hindi ito nangyayari.

Hindi ito totoo. Saiki, anong gagawin mo? Saan ka pupunta? Ako ang dahilan kung bakit nagalit ang Diyos, ah. Isuko nyo na po ako, ama.

Saiki, hindi! Sandali! Kung susuko ako sa kanya, baka bumalik sa pagiging maunlad ang syudad natin. Huwag mong gawin ito.

Kailangan mo na akong isuko, ama. Kaya si Saiki ay tumakbo. Saiki! Psyche!

Tumakbo siya hanggang sa ang mga paa niya ay hindi na kayang buhatin siya. Ngunit sa swerteng taglay, ang tadhana ay nakialam. Bakit ka nawawala ng pag-asa?

Ano yun? Hindi naman lahat ay masama tulad ng mga nangyayari. Ano?

Saan? Sino ka ba? Kilala ko bilang si Zephir, ang kandurang hangin.

Ah, oh! Salamat! Mas mabuti nga ito.

Walang anuman. Sandali ka na bang? Sandali?

Sandali para saan? Para makilala ang master ko, siyempre. Ang master mo? Ah, ako… Huwag kang matakot. Walang panganib dito.

Oh! Wow! Hello! Lahat ng nakikita mo ay iyo, banayat na prinsesa.

Huwag kang matakot. Mag-utos ka lang at narito kami upang pagsipihang ka. Kami? Sa paggabay ng mabubuting espiritu, ang dalagang prinsesa ay inilibot nila sa kanyang engrande at bagong palasyo. Sigurado siya at nasa isip niya na hindi halimaw ang kanyang mapapangasawa ngunit isang may kamanghamanghang kapangyarihan, hindi nakikita tulad ng mga espiritu.

Kapag gumagabi, dumarating ito, ang boses nito, ang magandang boses ng isang Diyos. Iyon lamang ang tangin niyang alam tungkol dito. Madalas sinihiling niyang manatili ito kasama niya buong araw upang kanyang masilayan ang mukha nito. Ngunit hindi ito pumapayag. Huwag mo kong pagdudahan, bahag kong psyche.

Maniwala ka lamang na tanging pag-ibig ang hinihiling ko lang sa'yo. Magtiwala ka. Sa maraming araw, kontento si Psyche.

Ngunit sa paglipas ng oras, nagsimula na siyang mangulila sa kanyang mga magulang at mga kapatid. Iniisip niya kung naaalala rin ba nila siya tulad ng pag-aalala niya sa kanila. Isang gabi, labi sa pag-alala niya. Isang kalungkutan ang kanyang nararamdaman. Nakiusap siya sa kanyang asawa, nahayaan siyang bumisita sa kanyang mga kapatid.

Nanatili itong tahimik, ngunit hindi tumanggi sa kanyang hiling. Nang sumunod na araw, nasurpresa siya sa balitang dala ni Zephir. Oh, nasasabi ka kung makita kayong dalawa. Isipin mo ang pagkagulat namin matapos hindi makarinig ng balita tungkol sa'yo. Oo, nagsimula na kaming mag-isip na may nangyari ng masama sa'yo.

Wala kayong dapat ikatakot, ligtas ako. Ngunit masaya ka ba? Oo naman, bakit mo naitanong?

Mukha ka lang malungkot. Ngunit kung may asawa kang kayang ibigay ang lahat ng ito, sigurado kong hindi siya malungkot ngayon. Tama, Psyche?

Makalipas ang ilang araw, ang mga kapatid niya ay nagselos sa magandang kapalaran ni Psyche. Sa kanilang inggit, nagplano sila na sisirain nila si Psyche at ang kanyang perpektong buhay. Ako gawin!

Psyche, kapatid ko, hindi mo ba gustong malaman ang itsura ng iyong asawa? Siyempre gusto ko, ngunit nirerespeto ko ang kanyang hiling. Mabuti siya at mapagmahal na asawa. Paano ka nakakasama?

Siguro. Malay mo kung ang asawa mong dragon ay pinapataba ka lamang para kainin. Hindi.

Hindi. Mali kayo. Kung ganun, patunayan mong tama ka at mali kami. Dalhin mo itong lampara at pumunta ka sa kanya habang natutulog. Ikaw ang tumingin.

Dalhin mo ito. Ano? Bakit? Kasi, kung siya nga ang tulad ng sinasabi mo, hindi na ito kailangan.

Subalit kung siya ay tulad ng pagkakakilala namin, gamitin mo ito at lahat ng pumamayari niya ay mapapas sa'yo. Eh, hindi, hindi ko kaya. Pag-isipan mo, Saiki. Lumipas sa mga araw at habang mas iniisip ni Saiki ang mga sinabi ng kanyang mga kapatid, mas nagkakaroon ito ng linaw.

Para bang naghahanap ng huling piraso ng isang palaisipan. Kailangang malaman niya ito. O, Psyche!

Bakit ka nagduda? Ako! Ako!

Ako! Hindi mabubuhay ang pag-ibig kung walang pagtitiwala. Ako! Hinanap ni Psyche ang kanyang mapagmahal na asawa ng ilang araw, ngunit hindi niya ito matagpuan. Sa wiang puso at nahihiya, wala siyang ibang maisip na makakatulong sa kanya kundi si Venus mismo.

Naparito ako para hanapin ang aking asawa. Ang iyong anak, pakiusap, kailangan ko ng tulong mo. Bakit ka naghahanap ng mga bagay na hindi naman mapapasayo? Mahal ko siya!

Mahal? Ano ba ang alam mo sa pagmamahal? Kung wala siya, wala akong gusto. Wala akong nararamdaman.

Wala akong silbi. Talagang isa kang hangal na munting babae na hindi kayang mag-isi para sa sarili niya. Tama ka!

Malinga na pumunta ako rito. Sandali! Tangin paraan para sa tulad mo upang makita ang iyong tunay na pag-ibig ay sa pamamagitan ng pagsunod at serbisyo. Serbisyo? Tatlong gawain.

Tatlong... simpleng gawain. Kumpletuhin mo ang mga ito at kakausapin ko ang aking enak sa ngalan mo. Anong kailangan kong gawin? Upang maging karapat dapat sa pag-ibig, dapat ang isa ay maging masipag.

Kaya, Kaya naman, kailangan mong iwalay ang lahat sa silid na ito at isaayo sa apat na malinis na tambak. Ano? Kahit magtrabaho ako buong buhay ko, hindi ko pa rin makukumpleto ang gawain ito. Kaya nga kailangan mong magsipag ng mabuti. Inaasahan kong handa na ito mamayang gabi.

Ngayong gabi? Ngunit imposible ito! Kung gayon, patunayan mo sa akin at sa iyong asawa kung gaano ka.

Mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga m Patawad po, nakaidlip yata ako. Nagustuhan niyo po ba? Nagustuhan? Imposible ito!

Ito ay gawa ng anak ko. At hindi sa'yo. Ngunit walang dapat ikabahala.

Magiging isang alaala ka na lang sa kanya. Kainin mo ito at magpahinga ng mabuti. Kakailanganin mo yan.

Kinaumagahan, dinala ni Venus si Psyche sa kalapit na tabing ilog. Habang itinuturo ang kabilang dako, sinabi niya, Nakikita mo ba ang kagubatan sa kabilang dako? Opo!

Iyon ang tahanan. ng mga kawan ng tupa. Ngunit hindi basta ordinaryong tupa.

Ang mga tupang ito ay may gintong balahibo. Upang maging karapat dapat sa pag-ibig, ang isa'y dapat maging matapang. Ang susunod mong gawain ay dalhan ako ng isang bungkosi. ng gintong balahibo kada isa sa kanila.

Piraso lamang ng kanilang balahibo? Yun lang ba? Yun lang. Mamayang paglubog ng araw, tama ba?

Matalino kang dalaga. Iiwan ko na ito sa'yo. Oh! Mag-ingat ka, banayad na psyche.

Hindi normal ang mga tupang iyon. Nakita ko yun. Habang tirik ang sikat ng araw, mabangis sila tulad ng mga lobo.

Ngunit kapag nagsimula ng lumubog ang araw, namamahinga na sila at nananaginip. Kaya maaari ka ng tumawid at kumuha ng mga bungkos sa mga tupang iyon. Nang makatulog ang mga tupa, ginawa ni Psyche ang sinabi ng nilalang sa tubig. Tumawid siya ng ilog at ligtas na nakakuha ng mga bungkos ng gintong balahibong kailangan niya.

Puno ng bitbit ang mga kamay, tumawid siya pabalik ng ilog nang nag- Ipakita si Venus. Narito na po ang mang gintong balahibo. Walang mortal ang makakaligtas dito. Napatunayan mo na ang sarili mo bilang isang masipag at matapang.

Ngunit tikna natin kung ano ang masipag at matapang. Tanda ka na nga ba talaga para naman sa susunod? Haharapin ko maging kamatayan para sa mahal ko. At iyon ang haharapin mo. Kunin mo ito at maglakbay sa lupain ng mga patay.

Doon, hihilingin mo kay Proserpina na ilagay ang ilan sa kanyang ganda sa kahunayan at ibalik ito sa akin. Proserpina? Ang reyna ng mga patay?

Matalino? Sige, bilisan mo na! Kung haharapin ko ang kamatayan upang mahawakan muli ang mukha ng mahal ko, isa lamang itong maliit na kabayaran.

Sandali, Saiki. Kung dadaan ka sa mga pasukan… Mas nanaisin ko pang mamatay kaysa mabuhay nang wala ang aking mahal. Saiki!

Hindi na kailangan. Mayroon pang ibang paraan. Ina paraan? Oo.

Ilagay mo ang kahon malapit sa pasukan. Ako na ang bahala kay Proserpina. Nalagyan ito ng kanyang ganda at ipalikip ito sa iyo.

Bakit mo ito ginagawa? Para hindi ka magdusa tulad ng kapalaran ko. Paano mo ito?

Paano mo ito napuno ng napakabilis? Marami kang mga tanong na siya naming napakahirap sagutin. Dalihin mo ang kahon kay Venus, ngunit ingatan mo itong hindi ito mabuksan.

Salamat! Mula sa akin at sa aking asawa, salamat! Humayo ka.

Sa kabila ng kanyang pagpipigil, hindi matiis ni Psyche kinatingnan kung anong laman ng kahon. At dahil nga roon ay nakatulog siya hanggang sa matagpuan siya ni Cupid. Hindi ako kinalimutan ng pag-ibig.

Paano ko magagawa iyon? Pinagsama tayo ng pag-ibig. Walang makapaghiwalay sa ating dalawa. Oh, mahal ko! NGAYON Ngayon ay masasaksahan natin ang isang pambihirang pangyayari.

Bumalik ang pag-ibig pagkatapos mapagtagumpayan ang mga pasakit. Bukod doon, mayroon ba rito na tumututol sa pag-iisang dibdib nila Cupid at Psyche? Mabuti!

Hib! Pag-iusap! Tulad ng paru-parong lumabas sa kanyang kukun, si Psyche ay namulaklak rin mula sa buhay patungong imortalidad. At kaya naman, nagsama si Psyche at Cupid sa buhay ng walang hanggang kasiyahan.

Ang pag-ibig tulad ng nakita nyo ay kakaiba ngunit hindi kasing kakatuwa tulad ng buhay natin.