Ik sta hier bij de melkveehouderij van Joke en Henk. Henk maakt zich zorgen over de enorme groei van de Jacobs kruiskruid. Wij zijn ook wel benieuwd wat dan precies zo zorgelijk is.
Dus we gaan met hem mee in het land. Dit is een jong plantje Jacobs kruiskruid. Misschien dat het plantje twee, drie weken oud is. En die zal dit jaar nog wel een beetje groter worden. Maar volgend jaar komt ze opnieuw terug.
En dan komt er een hele mooie bloem uit. Maar je zegt mooie bloem, maar volgens mij zit er ook een beetje een keerzijde aan. De plant en de bloem zijn giftig. En giftig in die zin, als je ze opeet, en dat geldt voor mensen, voor koeien, voor paarden.
Als ze in het spijsverteringskanaal komen, dan worden ze giftig. De plant is er altijd al geweest, maar nu de laatste, nou misschien. Vijf tot tien jaar komt hij echt op en ik denk de laatste paar jaar dat het echt in het kwadraar gaat.
Dat je hem steeds als het ware explodeert. In de bermen en andere skrale gronden waar hij heel makkelijk zijn plek kan vinden. Want hoe doet hij dat dan, die plek vinden?
Nou, het zijn, kijk maar net als hier, een beetje de open plekjes. Als daar een zaadje op komt, dan is het wel een beetje licht nodig waarschijnlijk. En skrale grond, dat zijn eigenlijk twee.
Maar ook op... op een redelijk bemeste grond doet hij het ook wel. En wat kun je er tegen doen?
Je kunt ze spuiten, maar ook dan ben je het nog niet helemaal kwijt. Je weet ook niet of de wortels doodgaan. Dit voorjaar hebben we een paar keer een rondje gemaakt langs de berm, de sloot en hier het weiland.
En gewoon alles eruit trekken met de handen. Dit is een zuringssteek. Dat zijn eigenlijk niet anders dan twee pinnen. Die steek je vlak naast de plant. Onder de wortels en dan licht je de hele plant eigenlijk op.
En nu kun je in ieder geval zeggen dat je de wortels en de hele plant te pakken hebt. Is het een probleem dat ze hier staan? Nou, voor mij is dit geen probleem. Dit ligt ver van onze gronden, om het maar zo te zeggen.
En ik denk dat het hier ook zeker wel een functie kan hebben voor insecten, zagen we net al. Het beangstigende is wel eigenlijk dat er in twee jaar ontzettend veel planten zijn. Dat die zich in één keer zo kan vermeerderen, dat vind ik nog wel een beetje beangstigend.
En het verspreidt zich, als je andere haarden dichter bij ons huis ziet, die verspreiden zich toch elk jaar een beetje in de rondte. En dan heb je er nog heel snel last van. En hoe gaat dat dan, dat verspreiden? Met de wind.
Maar ik denk dat het verkeer misschien ook wel, dat ze als het ware langs de weg meegezogen worden. En zo verder verspreid worden. Ik denk wel dat het maaibeleid van de gemeente, zoals Rijkswaterstaat, dat dat ook wel mee te maken heeft. Er wordt minder gemaaid om planten tot bloei te laten komen. En dan komen ook dit soort planten tot bloei.
En voor alle boeren. Zorg dat je de wegbermen en de sloten langs je perceel schoon hebt. Eigenlijk moet het gezien worden als een gezamenlijk probleem. En gezamenlijk als in, met wie ga je die medewerking... Nou ja, met een gemeente, met overheden, met een gemeente, met een Rijkswaterstaat.
Je moet wel heel goed nagekeken worden van hoe houden we hem in bedwang, want anders heb je over een paar jaar een gigaprobleem. wel heel bezorgd hoeven dat er zoiets gaat ontstaan.