үнээ хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд хүмээд Найадон ихвэйн нэгэн саршнын дараахан, гувийн нэгэн амгийн нэгэн сумий харияад нэг дэлдээ адуучин байсан батмүүг шурн сууж, жилсараудыг өнгөрөгөөд сууллагдаж нудахтаа иржий. Тэрээрээ хэлсэр гээрж журн сууж хүний хэсэн нөглээн тулу өөрийн зувалгайг зуваач. Уч ранаа бааг залуу гэсэн адуун түрхөө таа байсан батмүүгэд мэрдийн тус туваргүн дас сан таваг сурн гэхч адуу гашилж үлж байхч. Зээд өөхөө, ахан энээдээ адсахнаас баргал өөдэж гөөцлээ. Сон зэгэргөө чамдал өхчих гэж байна. Гэж тэрээр сайрхав. Ямар сайх эрэг байд авусур ахмэн байрлаа. Та манахар ороо тархгүй өө. Зүгэээр зүгээр зүгээр зүгсээлжэл сайх авараа тод олган бүрөн бүтэн шуу. Та авусур хүнэн энэгийж илчихээд марноосоо ч болгуу болсаа тавхиж отч. Батмаа хэнээлх болч байрж байсал мүрөөд хэдэг байсан атоон сургийн идсан болсан доо байрлын үлдэж. Цэлээсэн байлч байр түүндээг үр тус басган үрлдэж тоглаж нь атаон үнгэлтсэн атоон хэмээг дэлтээ сэлг. Үүнээс зүйр авгачаргал түүндээ юу байх байлээ. Тэрээр бүхэд бүгэд зүйсээр нь явдалар нь янцхалт аран данин. Харин хэдээ атоон байгаа билээ үнээгэл тэр тауудсан куй. Үгэн зод отрон эмж хасаад чадхалдаа адууний хэмрэл үүнийг нь алмайруулж мард тулж. Бүгдээв ясил нь ойд иний хүртээ, заясан гэнг үйээс ч зарага зальхаа ихтээ байдаг нь айтил сучлээс нэг мийн сонжож гуу ч лэгч байд нэг нь үдр хүрээд ирж. Тэдээ Батманхын бүх гадообий яс талав. Яахин жараггүй олон гадоод отч. Таад алхоон бүрэн гэж хэлж байсан давууг сурн дээ тэрхэн үйдээ гамда чуу асанж. Бэлд отооч ч тээгэж Батманх хүб бобтан санаж. Нэгэмэн өмч байгаа цалгар түгэлж ашгаллаа гэсэн эрэгээр ман ирэг шоронд орох. Ахан дууды ахиад эдэг нэмж гэнөө гэжээлсэнд авгусруунгийн үгийгээ адууд авалсандо байралсанд тэрүүдр үхээр аг байг байг гэж бодомог саил нэгээм ойлгаж бай. Гэвч тэрээр нөхрээ одолтаги бодсан гүй шоодол дээлээ нөмрөөд ялаа идлээд гарч ирж. Үдвэ сүгшээд ахыст айтсай гээ хүндлэн золгоодогоо хаварийн дэргүйн сарийн дэрэл сайах нь өдрүүдэд эрэхчүйлөө энгвийн өөдөм сайах нь талноодогоо зоргойр сальгийг мүрүүдө мүрүүцөөрээ гарчирч байдар. Дэвч түүний сэтвээл нэгээл барцгар. Ягаад гэвээл хүний хийс нүглэг минээ би юуний вачар эдлиг болгоо гэсэн нэгээл бодол дотар нь өөрлөн. Өөрлөж бодохдосам өзөр нь өөр зүрхрүүн адхан. Батмогох Алихан эгэвгүйнэг дагуул муртожаа Даугсрун гэн дочиж. Сараш шинээ хоо ч рагуу асан цаг. У ян дээрн бөж унамир доо үйг. Даугсрун халам цоог эртэй гандсара байж. Тэрээр Батмогохтай золгсон ч гүй үлээ оо шуусан айтай арцаж байлаа. Сая ау ч байнаа гэж илсэнээ цая ч айгалч гүйлгүй шуудалдаа шаадзан таарих гардан барвилж. Эн тэрэг нэг хүүр нэн сооснаа. Зайхо, хэдээ айлаар орхо. Гэжээ, давгусурн хэлээд дээлээ өмсөн гарахдаа эрэгэнэг дээрээсээ хурцин-хурц иртээ нэг хуутаг шуург нь төрүүлж. Гарчарайд эхэд аламцан дээр батмогхийн мөрнөй зулбург шууд охдолч байадаа. Хормагаа дээр вуулын үргээж хүүжээ. Батмогх дээрэсэн жалхуу ч үгэсгийн мэрэндээ мүртэн алдурсан адуусыг олж ирхээр нэхийн одов. Энгээдэл хэрвүүл маргаа нь зоодоон ихлээв. Давгусурн хэлээд давсал жарадыг үнд болоб аргил 2 метр орчим өндөр биихаа болжин жирм Сон зэнгэрсэн эрвай сон гэдэг. Гэвжээ батмэн хорсон сэдгэлдэй автан хүч нэмж түүнийгээ дээлчий. Тэрээр дээлхээр бархуу түүний толгаа гоорийх нь авчирсэн хүдхар салгаж орхидж. Устээ толгаа цусыг нь гожуулаад баржилгсан батмэн хүз алдол мэрэг нь баржирсэн айлэх нь залуу аяхта мэрэг нь орхин зүгдэн отож. Батмүү хмэрэндөө мордон зулсабирүүлсэн талгуу барисар худаг дээр байгаа даугсурн гийн амгаа хүүхүд дэрээрээд. Уган бий өнөөдөр 3 хүн алгас таваассэн. Гэгчий ахав чинний амийг хүүхдээ тичий үлдээ. Гэж хэлээ талаугын шийд тичгийт дабхан оджий. Зандай тэрээ сумаа малай имждээ даралдаад. Сай бээ даугсурн гийн талаугы тасадачил. Алодоо ч хамаагаа алныг гэж дээрч. Аж боломгтсан малай имж мацааг гэлтэй явсан тулдал түүний гард өргөлтсэнгүй амгаар ч чадж. Хүн альчихсон дабаргалаа соли урах шихсон бодмог хийг хийд хоног хаяж. Орон нөвтгийн загдаг нь хэлтэй солон зэргийн ангуд эргүйл хайгаулаа хийж. Түвүүс жэд өсгээ мэргэцэн дүвлөөлгч байд гэдгээм. Гэдэл загин шуүгүйд отроон онтаж байбадсан түвнийг нэгэн эмгэн аргалайн савраараан намцгаж байнаад байрваж лууилж. Шоу хурлан амгийн тавдолсон шоу гэжээд мэдээж олон зүйл асууснан додорхоо. Хараа хуирхан асуулт хариуулт эгэнэлсэнэр хүүлээ. Хүүний толго дастах амархнай мүү? Толго дастах ч байхвай хараа амаа хүдзүй хаду хүдзүй ойрынл салхиидсүү мээлээ. Толгоогын дастах ч байхад яж байна. Нашай харж нүдээ аныфч хаалуу айлаа. Харин дурм үшнэн савч ч үдлүүдэв айдаг шуу. Та үсэрүүндийн зогтойг оршуулах гэжээ толгоогын холбоо жоо юсунж тогтсан гүй. Аргаа вараахтай имж нэрээ хуирхуу агцан хүдзүүрүүн. Модчихэж байж ойсан гээлсдэг. Энэ хүн нэгэн хүн хүйдэм байсан дээ, нөгөө хүн халуун саадсон, дамнасаа алсон харагуу нэгэд түүх адаглагдан үүлдэж байд. Эл үнсэж гэшүүр тэрхийн тухаад эрвээд нэгээ хэрэссэн гүй. Магадгүй социализм хэмээхэч нэг мэг бэрэж байгаа үлж байсан тухан үйн төрэдөө цүүз болох хвийгэж болхонжилс нэгээч байж мэдэн. Учир мэдэхүүн эрэхтай ад авусруунгийн долгоги тастачихаад авахад 3 минутын дурш нь үдээн авчаад 4 мүч нь салгалцаад хүдлээд байсан ий учир нь гэвэл түүний зонсон харахан заялж амжаг байсан дурш хэмгэн. Мүмэд авал тул өгөө галаг болсон гацаар тавж үгсэнд авусруунгийн долгогүй бийй шин дүлээр тэнүүч байлж, байсуул тастуулсон долгогийн сар нэгэрэлд өзгэгдэж хүммөлэйг айлах сар байдаг гэлтсэн. Үйн батуум нь үнээл үүл өрхэй нэгэн кампанады инжинээр хэдэг вайсан болувч санаанд бахталгүй үүл явдалтай өжерсэнэй болмасаа нэгээсэг сэдэгтсэн хэмролдорон ажилай саагарж. Сүүлдээ гайхал таруулсан хэв үзгэд лүүдэг дусуудалдаг чухол ажил тавуулсан аж. Бээ түүнээс чухом ямар зонанд ухтамгүй өчерлтайд хуу байсаг нь бай гэж сандарх болд тэрээрээ даурах зүвэлсэг ерсэн. Нэг вуу та тэрээг хэдүүүний хамдаа өөрхөйн гүн дэжилж байгаад жижиг төхтолусу бол ч харч бай. Гадаргас үй-үй бахур өсж үргэн гарч ирэхт холдолу байдагч өөгөө төхтолус эхил зэнгээг ягаа болгийн өсжэг байсан аж. Тэймээ зэгэлээд болгийн өснөө эсөөдөл тандыжилүү гэж бодооцгоо сумаань. Гэвч мөнөөгө төхтолус даурах соод ихтлээг өөргөөлж өндэрсэн гүй хүнгөн заган тогон эхиртээд зандыг Мэлтэлцэн гарч рээдээ тогтаж байж. Харага энэ үйд ягаад чинбээ ойон баадад үүгүйсэн ас амсаж үзэг хэмсэн гэдэг хүзэл түрж. Гэхэдээ тэрээ хэдэг хурмин дараа хач мүүх аймтан бол ч буран гэж аахм мэдгүйлээ. Тэрээ эрвүүснөө ас алгараа хуудхан болгахад тавуузтай хүйтэн харц ажиг сэдэгээдл түрүүлсэн аж. Гэвч тунг уудуулгүй, дээшээ ямар нэгийн нь юурвусын халуун зуул окошин хувьргүй шиг болсноо хамаг зуудсар нь халуун гүй дэлж ирвэл зэн хачин болоод явчихсан. Хуюн байтаа би хачин болчихлагаж бусуддаа элхээр хажив дээшээ артал нэгийн тулын дүүний гармах зоо мүүхээр лэлдэн нэгийнээ дарж унхан холгой зуугтад явчихсан ганьж. Майнаар тэдний хуйнаас гарасарвол зулган үж явах таа хуир гаран мурнусыг лэгэн хайрсаж чадварсар хур ван ууд нь ягал шуууний зарволшиг болч бурхий гарж байнаар. Мөн бүгсөнөөсөн ямар нэгэн зэвэл хоож байч ангааж, яг алын нөрөө нээхэн яссонж байгаа ямшиг санагидааж гацаарчириг техмийт болсан нь суул өргөн гарчирсгэй хэрэг байж. Арц гар джадашиг өргөстэй ордсгүйл түүний хоер талаар таилан сабагидааж шаахудсгүйр нөрний нь өмнөн гарчирээ талгаад яг өрнөн эсэгэрэн шаахуурдаж байсан байна. Өөрээгөө өзөншүй мухаа амьтан бол шуврла гэдэг мэдэрсэн ойон бод тэнгээдэл хүний амьдарил маань доос тагуу эжээ гэж бодсан гэдэхэм. Гэхдээ дэрвээд түүний талаад хүний зүйр ордсгүй бас байна. Хээддэг байхнаа гэсэн хачин бол зурс хийсэн эмсэнж. Үйн баат яаж хонголиин амхурдалгүйс нээч мэдсэн гүй, нэгэл мэдгээд хонголиин аман дээр илгарчихсан хэвдээж байж. Харин энэ үүд хамдачилж байсан нүхд нь хэлээд холос асам айгтайд үхэн гэрж байсан бүгүүд үнэг анзаар махцаа үйн баат ийн юм нь хүлгаралуугу харвалдаа үрдэн хэвдээ ороссон байж. Харин хүлэн нь ажиудалд нэгүй ахачин арцар оригусд зүүлний тухоог ирэн тазархаа хэвдэж байсан маань. Хамдачилагасд нь алгүйрдэг үжээрэн сай чий аж бай, тэр ажиуусна самсан ид. Дэр айн тэндээс чин салпача талбасан ян зургийн ма үргэж гарч гэрээд, бидэнээр энэ зург хамара гарч гэж лаа. Хотооб хийч зүгэрүү гэж асуусан маань. Эгэхдээ Үйн баад гэдгээ энж аюрдож ирэхийг хүссэн гүй. Бүх гэдэлээр хайдаа амж гэдээд үрээд хоборч маагаад үү гэж болсан бололтой төөр хооодл байж. Хүйн баад үрээ үндэгийг тэнхээгүй болчихсон байсан тул, хаж бод хургүйстай зүүл нэгийг айт азаргаанаа солдог гэж жадахгүй хэсэг сарвааг над. Үү нэгийг над азхолдог ладгүйч гэж гаряа ядан хилсумын. Энэ үгийг сонсоот нэгэн өнөө хачин зүйлрүүд үхэнэн ирж, муотны өзөөрээр займчулын хүдвэлгэж өзтэл тэррээд даривы тоз бурган үнсэн шигит самахраам бодорч орх ч. Бүхэр хачаад авийн ба тэг овоо тэнхэрээсэн хонгилар варж нөгөө хачин өсийг хайсан боловч олсонгүй. Тэр зүйл ягал гээнийт гарч ирээсэн шигээ алг болсан байж. Энэ хача явдалийн сургий тэр дарууха байр нэг тарахаж ноткин онгол нь савдыг инжинээрийг цэлгийж эрэгүйд бүг сүр баагаад гарах чихсан гэнээ. Угас энэ алтны орохайд огшин луу савдыгтайх азар байг болгодсан. Кэхэмээд үгээ хур авсан тэбэсэн гал шиг хурдан тарахач. Майнаарийн сарахэрээдээ эмэлгээр явж байж яхан зурин эмжилгээ хэлгээд өөрч лүүлт алгаа гэсэн үнэштэй эмэлгээс гарсанж өөрхөөрөө дахиж өчих бас орх зург хүрсэнг буй. Шүн өлгөн хардар зүүдлээд байсан тул ажиласаалагдад хоторгүй рж алтмонгүйний дараахны ажил эргэлэн ам зуу холсанж. Тэгээд нэг байдаа эмэг хэлгэж байсан бүүсгүй оршин зуудаг байшангаа хийнээ мтай болч лүүг жирхийг сонзсан. Тэрээ хамт ябсан хүүхэндээ шуунин арван хойрцагийн үйд байшимгийнээн соонхоор тас хар мөөр эрэжийн шагаагаад ивэдэг түхээ эрэсэн санж. Найц хүүх нэн хүн биш мөөрийн мөөгөж асуу хүд. Нүрн дээ хүний байгаа мүсч байсан хар цоохор мөөр эрэжийн соонхоор шагаагаад үсэрч гарайнаа нь элтвээр айгилж байсан алах болчихдаг болсон гэж ерэжийн. Үүрхэн хүнгэлд өзээрэн амтан болч байсан асхоож байнаа гачаа түрэж боломаа өөрөөршэхүүн хий амтатийн талаар санрихдаг болсон ойон бод. Энэ эрээгээ машиг санрихд гэж гэрэхт нь отжиж бүзгээг хүссэн байна. Эмгэнээ идзон гусгүйж, түүнийг элтэв хийн эмдэр хүвдэстэй хүм байж мааг түүгэж бодсон болуултаа, эхэлээ суу чигилэн гэрлүүгээ дагуул ч явж байд. Хүйн батаа тэр үгнийг эртөөр махцоваа байшынгийн зүүн талий анан зобсараа талнын шатаж үгсэм үүрний зэрмдэг би хүйр талааса авчуулаг дад үгчгсэм байхийг олч орж. Ханн нээв тарсан гээ сөгэлдээ? Гэхдээ ахайд сайдар арах гээ тэл нөдөндэн юуу ч үзгэцэнгүй? Энгээд ойон баад оо ханыг цоолж цаннагаад зүүлийгээ гаргааж үстахгүйл тэр хачин үзгэдээл харгад царабайх болноогж шашный намандаг имааргийцсан ламгүншийг илчиргүйд өөрөө ихидгай ахсаман. Мүгөөр хаяд үүл мэдэгдэг хүүлсэн асамасаж хувьрисн ас хоо шинаг хүүд алд имасыг хардаг зуршилтай болоо юу гэж тэр үйдээ бодсан маань. Харин үгээ хүүхэнээ хэлсгийн осоор нь ханагийг цуулж байрт тарчилж гусам үүрний зэрмдэгэсгийг хол аваачаж болсон асах байш гэрт нь элтвийн зүйлс үзгтэй байлж бай. Үнээс хож ойон бод хэдээд бүйт байд хийм оргонсон га цариг шууд мэдэрч байсан байна. Гэвч нэг байд насварсан хүний сунс гэртэн хоргцан айлдожиж засал хийж гүхдэв шашны цанг үйлиг сайм мэдэггүйн харагаагар, бүрүү засал хийс нээс жулс ямүү нэгүй хиймсийг харагдалт чадурн оргуу алг болж. Гэлэг үхдээдрээр үнээс хож жудгур жулам хиймсийг мүртэн зудлах дадлаа оргсон гүй. Тэднийг суталч байхад хүнэг төрөлтөөлэг хэгэж хорвоогийн амар нэг нөвцэг адалгүйд нээс би болсон. Маага түгэвий нөвц аранхүү байдалд юртэнцэг байлах зөрлөлөгөөр оршин төгтөнт гамдад баяч болхиймаа гэсэн бол төрөх болсон гэж тэрээр ерж болоо. Гээсэн алтгай цар тэшэг дэдгэг, хулгаа лигцэн алтгай адах болдог гэдэг. Чинээлгээ мдэрлтээ бүхэн алтар түрсөн би егийг үйж мдасарг болхоор алтандаа сунсан хороохдан дайждаг бололтай им. Рэгэцэд маа айлийн хансахан болч түрсөн үчээр алт мангүй торг дурдан да умбаад жаваад хороохгүй рэгсэн гээн. Юмтай айлайс гаралтай болхоор ажил явдалаанаа эхээл өргөн болч нь гэрэсэн гээд хэм. Туу нэг үсэн дэж бж бусан нэгээ хоор 3 хонс нэг дараал арагээр ахтусан мэдсэй. Рэгцээд маах байгаа гээдсгүй хэгүйр тэтнийхтэй олонжил аял явсан долом зург нь гэдэг авгаа авторсаваа егэн оонгчаж, алтын эмэг бөгч соотн даруула гээдээ бүхвэл зүйлэг нь авцом. Тэрвэд түрээ Эрэг зэдэм агваан хойр хүн тарвааг алхаар хойол үүлрүү явусан байж. Энэ боломжигээ тулумсаруу авгаа эхвэлээсэн мэдээжилдээ. Хүдөө нэхэн гэдэгээг сануумүүс. Хөөрөлцөө ажил түрлөөр явахтай одоон нэгэшээгээ хаалг үүдээ цоочилн гэж байх. Тэрвээ үйдээ хуутайлый хуулгаагаж барг байхгүй асуу үймдээ. Эрэг зэдэм агвааг ас хуваш алт мөнгөрөө анахарсан хүн тухан үйд байгааггүйн хажирхалдаа. Тулмусын хулаа хэсээ алтан бүгж эмгүүдийг хотор үлч хэмээгээгэн үрч лүүлэн чихээ хүрөн дадзвууч. Нотийн хүмүүсж гэнээд хоосан хүн байчихады дор бүрнээл шивэр явар хийцгээсэм байна. Хүмүүсээ ярхийг сонссон рэгцэдмагийн томхуу ээжийхээ алтамонгийг гэнээд сонодж. Тэр бүр хүрээд байдаг байдаг үй ээжийхээ нэндэн баад ангаа гаргаа чуудсан үлээ. Ээжийхээ нэгч бүгж эмэг байгаа гүй одж. Эргцэд мааг бая 4 хус алтан аймаг зургаан алтан бөгөж 300 мүнгөн савтан дараулах баяс насаа нэгчирхэг болдсан гүй. Хэдэгээр дайлагаач иж зүүлээ зүүлээ гэхэд агсай гэн зүүлээл эхийм гэдэг нь тодорхоо түл түлэгчээр очи жүзүүлсан гэнэ. Хадзгай хэлжүүдсэйгүй төлэгчээ доломусурон амсан гэдгийг өнгөц зүүс шарагсарвар нь гурдалгайлаа идогч. Эргэцэдэм агийн хойрхүү тэрвийдээ багбаайсан бол хуроо тэгсийг ээлэрхэж. Эцэнээ олагуу алт аминасанд халтаваад гэдэг. Долом зүрүүн таван үхэн хойрхүү тэн эгэн. Хулгаа нь алтар гойсан долом зүрүүн гээнтээ тодорохоо, оношгүй, бийн, мүүдэж байгаа да хагасчилгэрдээ дарчиланг нь суултай нэрээндэж нь асуурсан мань. Долом зүрүүнгийн эргэлээж байсан алтын идиллийгий том үхэн нь үүлэн авж идилж гэлж бай. Томохон ойон жимыг үүгээ алтан гэдлүүдэг зүүх үхүүлөөд удулгүй бийн мүүддэн дамжир саар байгаад мүнэл нарин тэг чорбоо гүргсэн гэн. Тууний одахохон ойон зэцгэн алтмонг нь бүгжээ хүлэн авж олон иймэн нүүр барадам алхах болж. Ойон зэцэгээ томо ихжийхээ үгэлээг жилийндэр адаф тава. Үгч нь одомжтгаа гэсэн эрэээ долом зурн гээ үг дүүдийн сэдэг лэг зобох болж. Қороудхох нь айал ям бэрээ болж ажихтаа айж ихээ нүүлд алтан бүгж мүнг нь дарволгаар үйж өжцөн мэн. Хадам үд нь жаца бүсэн сахтаа ям болж. Бэрээдээ болгож хүрнгэдээ бэрээдээ болсон доо сэтфэл үйгүй байсан байна. Туламзурнгийн хүгтөө санхууда аял доджийч байгаан ойон ирдэн байж. Үгээн ажилт махараду хүний хайр хүндээд билиг дадаж үссэн энэ үхэн аялийн бэрээ болоо дож иргэл амасасан гүй. Хэдэгээр өрөх тусгааралсанж ойон үрдэн хагасчилгирдэй болод нэрийн өвч нь тусганд ир. Тэрвээд ойон үрдэн давхар бийд тэй байсан болохоор бүрч гэцэв байж. Өнэгээн ойлагасан үхэр нь эмж цалж хүүгдэг нь авхуула бай. Тэгсэнж айу өрдэн өдрөөс өдр тороцор байгаа мөнэл хорвоог орхсан байж. Толом зурн гээн тамах ойрох нь аз болсаднаа бүгүйдөө өөр өөр хүний хүгдөөд байж. Доломзоронгийн дэрвудхой хүнэн олдох Чулуун зэцгийн бийгээнээ тачил эрэгэхээдээ эцгийн ламахүн баясан бол хороо санаа тавж хаудзайаг нь үзвэлээ хүнээ эсвэнс хорох зэйм нас болоод вагааг мэдэж нээрэээн үзвэлээ Доломзоронгийн бүх талиихч бологыз сута гандсах нь хүнээ эсвэнс нь торлогцом байж дэрэгтэн байдаг үрнэээн болох хороо Чулуун зэцгийн аваа хүнэдээрээгч байж гартан болонж ихинд нь вайсан бүгж аймагийн гавж хэргэлэхүү ахаги зэвүлс нь хүрсэй Чулуун зэцгийн айм аврагдсан маань Тээдний хэргэлээд байгаа алт мангүн идлэлэгийн гэрөөрөөн биээсээ холт Үнээ холж амий авар гэсэнээ дахгүй чулуун зэцэг хэрээлцөө хүмүүс хай айргийч тавраад вэдэг хаданд аваачийч тавсан. Нодгийх нь сем-семхийн жүүддийг хаданд очийж мүрүүх гэж ябусан бацаа ахан гэдэг залоо үнөөх алтмунгийг холж бүм байр хайрсан. Аваачийч тавжаа чилгийц ада болно сэжгэлэн бацаа ачтай байгаадж бай. Бацаа ахан аваачийч тавилаг иж гарада гэрээхээ бүрээсэнд авсар хэгээд ноожихсан. Уунийг өөрөөснөөр хэнч мэдэггүй байж. амтай холташ үүл амтай болж. Авээж нь сандар нь ламдож бүлсэнээ хэлвэл бүл нь үг лам. Хээрээ савсай ямданаа гэрт байнаа, хүртэн сайл болг бол хүүгээ чаймнаас нь талтай маань, гэжээ. Харайд хүүгээ саас ол гэрээн бүрээс нь савсарах хийсний хэлж бүгч. Тэдний хэн үүг бүгжиймгий гэрээсэй холд олж буцаа чадай бүсэн асахааваш бацаа ахны би сайжирам басуу жирэсэн гэдгийм. Түүн асахааваш үнээ хад ээгээ алтад хад гэдэг болсасан гань. Тав зургаан жил алтадай баясан хад нэгээл өдрөө алт мөнгөгөө болчихаж. Хэн гэдэг зургадын аваад явсан болох их яраад дэгдээд намчсан гэдгийм. Там сург сонсахнаа зургилтай саманд нь уайдаг сургийн илаам ирж явсан сург сонсах дэж. Тэдний исумын лам апбал авчих боломжтай байсанж тэр лам ихсээж байж байж. Уч ир нь осно дугсан хүний исумын саургодсон зүйлий маших гайд отур бодзарад агуулж байгаа сайм идээдийг байсан болхур авагуу байж. Алтасынус хойр нь элвэл тун айуултай байд гаа гэдгэнж ишээ энэ бую. Зогтой шарунгоос гарч рээд мөнгөө гэдээ бүсгүйтээ амин дэрлөө холбав. Тэрээр шарун 3-хай орж гарсан бүгүүд хамагийн ах үчингийргээр шарун доросныг оо эхэд нь оцолтога ч. Мөнгөө арваад насныг нэгэхэндээ. Зогтой түүнийг үй-үй шонахаарийн харах болдавж дахиад шарун дорчихүй гэхээс зурхалдран. Сухтой Нарандгарч таамтай ажилхийсангүй, хуучний чангай ржүүлтэйний элэн эрэг дарс эргүйлсээр нэгэл хэрээ компания агулах тунжихад байргдаж ахиадал 3 жилий яал сонсоо. Дурүүдгүй тагаа ороо до шарунгүй осоо суллаг цэнийхай дараа сухтой юстай хүншийг эмдэрнагаж Монголд амалч бай. Тэрээрээ Нарандгал заах тэрээг отол зорж байггүй Монголдаг байф. Монголгай амдарилд нэмэр болсоор энэхүү 2 жилан гурхуд тэрээрээ өөгтөнч эрэх амасасангүй. Гэвч түүний дотруу агуулж яуудаг отол эгээ. Хэнч мэдсэнг бай? Мөнгөөд гамадан задан гэг хүн нээслийл хүдүүд байхаггүй хүдөө гандсанаг ахтусуу ах боловч ирж бай чхонохоор хүн. Ээм нэг ядарсан бүсгүй байж. Согтой ого гүй ажил сар 32-н ойролцог утолч ний шоугородаа болж баймж бай. Энэ хүү Монгоогийн үмнээ итил найдар болж байнаа монгоор даслахгүй болсоноон түүний нэр хүндэг эхийд өргөлөө. Тэрээр барг хаша байшангийн үртэл зорсонж өөрийн дурин асуудал болон хуврив. Энэ тухаа яра гархад Монгоо ч өөрөө лмээдээд зор болцар харин суулдан хаша болдгүй хэцээ болгүй гэсэм байна. Энэ хүү 5 жил амдарасны эцээст мөнгөө нэгээлөглөө нөөрнөөсөө зэрэлгүй өөр дуунда чихаж. Гэхдээ нэн зоохтогийн айлерд нээ здуулаулаан гүйцдэгсэн аллах байлаа. Тэрээр ихтангвар нөөр зүүлгэй мтээрхийг шунуу нь шахаад олх чихсан мэж. Хамадан садам байхгүй бүсгүй гээ хэнж яагаад өгч байж арасны хүүц үлтсэн гүй. Сохтой өөрийн хэдэн надзан үхдийн хамт нь оо цар алсан эхнэрээ оршуулах чан болоо. Энгээд этөөний мэдэлдээ наамдгүйр ангийд орч буй охин, хашабашин хойру тэр чихтээ үлтгэн тэр. Мэнээрээ хуиронгийн дараа үдамжиндаа шаранд хамтавасын хүртэгээ таар алтаад арихууд суугаа. Хүгшэнж нь долгаад ташаа башин тавалсаа. Бас цалаваа авгаа ав��аа. Энэ жил дунгаж араван зургаа хүрч байгаа. Хэмээн хүрлэхжээ. Тэрээрээ гүн элэээн арихуувж эшчал зоктууг эртээ салгаан хүрч байсан мэн. Эжийн амьдвайхад өөрийг нь элтүүр оролтаж чагангааж байсан хууад ицэхтэгээ хамтуултсан сайнаа үхэн гэрээсээ явч мар байсанж өчих гадзаргүйн эрхэн дуултлээ. Захдад өнгөж 16 хурч байх нэг өөрэнэг эхэнээр хүр зүүлдээ бол шивигч байм болг нэгэж дууц олж. Тэрээрээ шал сахдог эртээ орж рээд ордзас өгнөө шунж нь ададан тунтыш байш шүүлүүхээ хэлэв. Өхэн дагжидал чиж рэнг гарж зуүгтгийг оролцон болох ч амжис нь гүй. Сахдог байш үнгийн үүдийд отраас нь өнслэн төгжэж рэхэв. Тэрээр орн дэргэрцэвүү ад арайхин гудлаа таалин үн дийд түл үүн нүн үгожгоороон асныг ауу зэгсэнэд бүсгүй нүүн үтсэн зүгсэж байлаа. Согтон өдэн дэж эдэгсэнгүй, энэ ч отоо хэмбээ, архин нэлээд халамцад согтон үй асан үжэр үлтэнэх бүсгүйг аваадырсийн болууг имаань гайхин сажиртсанж асангүй. Харин ч биийгэн ешөн хараа харж байлаа. Сайнаа ухын харин гээнийт гарчирисэн бүүсгүй крад эхэд ажийн. Тэр дэрвэг гэрэл нь тарч тас аранхуу болсан бүхүүд нүцгэн бүүсгүй цоктоог тасц дэврэн авж орон дээр үнлэл. Маргашигулан зөхтөө орчуны явдалыг зөвдэлсэн болоо, хэдрэхийн зөхтөө тхиймээ харсан оо саянаа газ асуух гэсэн боловж үхэн алхи дээн хийж аилтай явж бай. Тэр өдрөө зөхтөө аерихч бусан гүй, гад орч харсан гүй. Ороо үхэн эхээ адуул саянаа үхэнийг оролтожи татарчангаа жуу айтайлаа гээн эдэхэн үүдөнгүйн орчунын зөвдэн дээ арсан үцэн бүсгүй зогсадарж. Энэ үдээ зөхтөө ухангүй аж тэр бүсгүйгээ гард заа элхэмээ хүвсэн байна. Гэвж бүсгүй агаарта замарах мээд өөрөө бүвсэн алг болж бай. Тэрээр сайнаа ухныг оролтог бүр үнэ үх нь үцгэн бүсгүй амилан гарч ирдэг бич. Согтол амхар дэр үтсэнг үй үр эхүү болигцүүлэг уханар үлхан эрэгцүүлсэн ицээст, хоролож алаасын эхэнэр эхэнэ сүүнс үүр үсэн үх нь амгаалан ээнэ хүү эрээ дугааг ух харч ий. Тэгээд нэгэн засал ээдэг үнээс ададзад хэрээ хээ үзгэдээл оролжсан суунс ийг хүүн заял үлх томз алахаж тэр шунүүл гээр орондаа үүлтлээ. Хэнгээд сайнаа үхнийг оролтунж ангаач байдал гэнээдээ ширийн дээр байсан шилт эрэх айндаа үүрүүл Хагусрлээ Тэрээр хараусан гайахан эргийн хардал Том Сандлан хий агардыргүйгдэн боса жирийд нөр нь дундур нь цихууд өнссэн байна. Түүнийг үхэн орхотхийн нэгийн таа цинааса хүлөөр нь доош харуулг нь өлгэж байб. Цохито хайч байд гар байрлсэн боловж 11-12 үлвудзгийд хэмтэн хаймарар часгийд тэл ороолг нь цихууд овж. Таа цинаас үйсэн үй ян тасрайгүй үлцэгтөө үлвудзгийд хэмтэн зодолж үхэх байсан бид. Тэрээр бараг шавишалтан ч гэрээ гэрээсээд зууқтан гарч байна. Түүнээ эсхэв шимай нээр гандсахангүй дал хувцаа авгаж очисан бүгүйд хаалгар ормогцад ухруу нь бас үүл үзгэдэхэн маторцога тунгсан маань. Сухд оо өөрөөс нь өхнөө амгаалж хургдсан бүг сувийнсэн сэг тунээлхэв хоор домг хээсэнж, зүйхэн түүний үзгдээл дүрсэг арилгасан гачи. Тэрээр эхэн дэр байш нь нь рүү ухт хүнж зүйлээг үбэгүйд, сайнаа үх нь үхэрт гарсан ий дараа ламцалж эхийхээ сунсиг амирил болсон гээдгийм. Элв олон санархалтай хува ч арав олон бусуд контент үдэг үцгийг үсвэл. Ганагин сүгүйгээ сабсгра бич, хаджуд нь угаа хонхийг дарж айдугч бүлс нэр. Бичлэг орохбүрд танд цагалдалгүй нотификаш нэр мэдэг лэгч бүл. Байрлаа. Би архангаа эмгээ оо голг нь. Намаг аруунас хүрээг үйд манаа нүдгийг хээдээд зэрэн дандавгийг виш гэмээхээ эр дэмтээ нь омтой гэж олон төндлэгцэн нэг ламбаа лаа. Тэржил ламнарайг бараж гэлэлдээ. Жохом яагаад баражилжихугааг хуугуд бидий аж мэд хүү. Томчууд ий аерээж ивнэлдээ нэгээл зонсахдвэдийг үсгээд рэхгүй. Цэрэндандав гэвш яагаад өөрийн баагш ихчадалтай болсон гэдэг ламдач бий ото яахвилээ байдлиг ажаад суу чуу хүү гэж гэнээ. Баагш шана, чамаз дэрвэлж намаг авааж хэггэж эрэнээ би яаж игээд амай аргалан. Хэрэнж ию отоо хүдүй юу. Уртуулын зуун суу гардаавад барун дээж ий юу. Эмтний амь тасалчуулхгүй тусалч бай. Борхон баагш... Тайм нас садоо таж сайн зэлбар чугаараа гэжээ. Тэгэхэрээн байгшиих азарилгараа цэрэндондоо нэгөө үүлэн өөрөөр бараа үнтээш явж эхтэмээр сумин отихд нэг ага байхтайд аралтаж тэндэхийд хонж гэн. Авч гарсий ямнэн баргадаж их үлсэж байж. Харин дэргэд өрөн үн үх үрсэж байсан тул цангасан гүй гэн. Гэлэн сагилтай гэвэшлээ маа амтны амтайсалч болохгүй нөгөл болно. Түүнийээс бүс үүл хадан даан амтны жүзэгтэн даан ч болно. Гэлээг чадоо үлсэгийг дэвч байс өөр араа халга байлаа. Гэдээл хашгүй нэг өдрөө бүө өөрөөсөн үүгэн агаа нь ороол царад гэрөөлхөө адалтай тухуулж, мөрөө тушийчийд орондаа жиглээ вэгэн. Тэгсэнээ цэрэндандувыг олж харууд хүрээ дэрж. Байдлиг аж басаа гүн дүүгвий тухдой ирээч. Амар мэн дэг эрэлцэнээ дараа нэгээсэг дуулг нэж соосна цэрэндандув аж зугтаж байваа үнэн үч байгаа хэлж бай. Үгэнж тухулж цагуу ийн амж байдлиг сайм идэж бай тул тэр дэрвий хууол үндай бж ирж байж цэрэндандувын тухаа хэндэж амна ихгүй байхаа эрээл. Тэгээд хоол хүнэсээ баянг залгуулаад байдаг болж. Цэрэндандав нөгөө агуидаа долонжил хоргдон суусан гэнэ. Нөгөө өгөнж этгэл алдах гүй хэдэн өхрэнэ хамда цэрэндандав гэвшийг хоол чууцуулхийн хамда баса шуудыж зайлбарх болж байд. Энэ энж баса учир та гэнэ. Өөгөнээ дханил нэг айлэнж ахан хүүхэд өдөөд насавралаагаад оршуулах гэж байж. Гэнээд ээм өөгөөгөө шуудалтаа явдал болсон дүхээ цэрэндандав гэвшийг дэдээр дэрвээрвэж айлдагч бай. Юуу нь өчер шалтхаа нарх. Хүүхдээд айуул нь мүрүү гэж байсад, сож магадалхар нэг үүгэн эрсэн байдаг. Гэтэлсээр нь дондоо. Би ороо биэр хачиж бүтсээ гэж бай. Тэгээд гэртэн ороо хүүхдэг шившиджийт хэр нь дад шуурж авууд, 4 мүчүүс нь орол дүүл нь 2-оо даа сонгож татаад орон дээр нь бүцэн байгаа тэвч байж. Тэгээд саян хуучаад хуу тулчих гэсэн байна. Тэгтэл нэгүй хувьхыд 20-23 гэр гараг хүлээ хүдэлгэж идэх уухиим нэгэж гэлж байна. Тэгээд маргаа шигүйлэн эртлөн басаж зуудзгүйр болоод гүйж явсан гэнэ. Энэ мэдэгээр цэрэндондоув олон аялдаа тав сургийж байна. Энөө этлэй харбуроос санаа таангаа иж дээш нь мэдээлсэн бололтой. Тандаж мөртөг явдал иксэг хэдөл үтээ болж хаав айгаа гацараас нь барвчил нь гэсэн сург сонсда бүгэнэ. Эмээс цэрэндондоув... Тэднийээс зугаа бүрүүлэн Барон Тиши эгийн давааны залгаа нөтэгтөжээж Джамбал Аргыча гэдэг Монгол бичхийн хүнтээ танылцаж тэднийд бас нэг жил суу ч. Хоохцоз хуундар нь хуврог баядлаас алхидийнээ хувирас нь зэрэнданд вийг таныг мэдэг хүнгүй гацар харда цэрэдэг хүнч гүйч. Джамбал Аргыча анчаа айлаамтнас хуулаа зэлүүд гацараар нөтэглэдгүй байсан гэн. Гээл ээж бас хүмүүс 7-гоороо мэдэж байсан байна. Чулуу түүлэн сэрчин гэдэг үгэнээх гэрэхтээ зургуулаа суу даг байж. Байсан адлаа зургуулаа өвтэж бич. Серчин өгөн сандаж нь эрэж. Манахан бүг дээр айуулдогч ирэлээ хотоо яах вэлээ гэж асхууд ж ирэж. Тэгэхдэн зарин данд бүй надад эдгээд эрэж байгаа бол мэнээ хэлсэнэг бай лүүлгээд түүндээ 42 чахирий тарин дэж бүд чахирийдэж байгаа чахирийлжээ. Тээр чахирийгээн долоооноо хүртэж эргэлээд серчин гийхэн зургуулаа цомиидагсан гэдгийн. Түүнээс хоож басаа сертэлгэн дурдогхы янс таволсон тул тэр нь отыгт нэгэж луулаад сахуулаау ставчихсан. Хоо ч нь от их та эргэж ирч бай. Арваад жил алагуулсан, насчахсан, бас тэгээд хардлагийн асуудал сууларсан гэж бодсан эрэгүйдс. Гээдэл тэгэж амирлангуусу ухцаг болоогүй байж бай. Нодихтай эрээд үдагуу ая тал нэгий шабин ирээд хуюулаа хууч хүүрөн хунсан маань. Тэгээд тэр шүн дээ хуюулаа үгсан гээдгийм. Хүмүүсийн ерээлцхана. Ногом алгаат нуд эрэн саруулжил жуваань гэдэгийг шабин ирэж гэлсэн. Тэгээд тэж тэр шүн тэдний тэхийдэн хүүн ирээд явахийн хажаау гэн хажаа нэхэн сонсож мэдсэн. Тэднэр бол гарцааг үнэгүй ногом алгаат нудууд. Энгэж бараавчилгаас нь үр сөвөдөл зэрэн дондоо шавийхаа амда зарууд үхсэн гэдэг. Чухом нэрээ учириг бэд мэдэхгүй юм. Даа, энэ болоо дөчийг дууныээ суулж дөчнэг оон ийхээр болсай ирэг. Ээм нэгий авдалаг бээ мэдэн. Үүнээс гад нь басуур нэг хачин авдалаг бээ биээр үдсэн. Энэ болоо эрээн зээнд хүрч тарайнаа нь оон ий мэргжилэн сургулдаг сүүд туваа эмгэн жаралнын тэн сангийн ажихүйд тасхийн даргаар ажилж байсан үйвээлээ. Тэн дээ шудгүй цайдан дамгийдг мөжж байнаа. Энэ хүнийг ихавиас өвдээс чад вор та гэж хэлэлцдэг. Мана сангийн ажихүүн орлагч тараага цэвээн жау гэдэг хүүний эхнэр нь нэг үдр хүгтэн би тэр явжуу нь гэж ажихараад үхэн алдаж. Тэгдэл хүхдэм би нь үхээд хэдэн саруулж байсан билээ. Сэвээнжаваань ихнээрээ ахтун сандар нь сэвээнжавааг ажил дээрээс нь өдөжээр үлсэн байна. Сэвээнжав басаа жахан хэнхэгдүй хүн байссээм. Тэрээр хүрчирээдээ. Би албанай мэдээд айлаан гаргаа завгүү айн ажилтай явлаа таа нар арг имж авчуудз. Гэжхэлээд ажилтай явчихаж. Тэгхээр нэгүй дулнын цэдэндамбаа иг өрөөж авчирай адаа өвчдээ хүнээ үзүүлээ байна. Тэгдэл дэрээ үхнийг цэдэндамбаа ганцүүлээгээд зугар болгссээм. Тодолгүй магал... Тээрээлж байгаа хэж адуу чиннээ хэгдэнээр сортчлагааж мана сангийн ажихуу хэн сандаралдам. Тэгээдээ тэргүй үхний орошуулгийн ажилд оролцолхар цэдэн дамба бас хэдэн эмэхтэй эрэгтэй гүйнийг магалжаваа ихэрвээ ябулссэйм. Тэдэнээр отжаж хаярцага савийг бэлтээд хүүрийг орошуулнын тавих гэж байдалаа цэдэн дамба гээнээд окцим холоо ацангаруулнын дуу алдаад. Магалжаваа ихэнээрэн шээрэлрүү чад нам ууны шийж гэнээ. Гээдээл ихэнээр нь гээний цар гэж би амд ваань гэж гэлж байд. Хүмүүс гайхан харатал үнэхээр нэгүй өгсэн хүн үндийгүй гудбасуу дэрэсэн дэн бид үхэнд ойнсог болонг үлдсэн били. Магалчавын эхнээр одоо ч амдсаруун эрвүүлсар бол хануухм байгаа гаад, ач зээнэр атаар үлнэн суу ч гуа гэн. Энэ мэдээ сон нь сутаан явдал болонг баяд гэвэм. Эцээст нь элхэд зэд нь дамгүү туулаад хэдэн арван жил болж байгаа бил. Байжандына хан токшдог халган үүр онгоодог үзгдэл би олод отож байна гэн эрээн ерээг хүргий. Батаг эдэг энэ эрээ өгөн энэ байшангаа өөрөө бэрсөн мүүн энэ гаджариг ч удалтой жавахтаа лам харасаа чамгүй сан асуу жигдавсай ажийн? Тэгээдэж тэр гаджартаа өрдөөм нь айл амтан отогилаж байгаагүй болхоор ямар ямар ямар яхан сунс хий өзгэдээл хорохдог хвил эдээ. Тэр эрээ бээ энэ гаджариг арвааджил юм нь удалтой жавсан. Тэхээд хүдөн энэ гайл хуудж илж ирэхгээд өрдөөм нь өхтээл бүөж угаагүй цуу ирвүүл энэ гаджартаа том хашай хадагсан бил. Тэрээ элээ мал зург ихтээ байсан. Сон болхоор амдарилыг хаа аймураги дагаадаа, хотоод нөөжерээх боломжигүй болсон тул хашагаа надад удалцин. Бээж энэ ашаг ходолтаж авахтаа тандаги ламаас асуугуд эх саханг зургаа наа ав ав гэсэн. Энгээд энэ хашандаа гээрт 2 жил амдарсан. Дараан хэн тэгээс сахан дунз модиг өөрсдөө оолнас байлтхэн татаж хашандаа өлнийн саахан домбаа шин бэрлээ. Тудал буй наамаа бизнесынхий ашаг оролгоор хоотийн тувуд 2 өргөө байр ходолтаж баад эхэнээр хуух тувуд дэгээ нөөн эрч тавхан луу. Кэхтэй үнээ сайхай хашабайшангаа царсанг бай. Орон байргүй яваа ахтуус төгөн амдруулж байсан. Мэний хашабайшанд манахамадны 4 айлаа ээлч дараалаад 6 жил амдруулж байсан. Хамгийн ажиргалтайна, эдгээр айлаасаа тэнд эмдэрч байхгүй хүүгцээ андаа таму хүүм насуурс. Нээ хүүгшийн эхлээд насны дарууд лор насуурс нан хурваагын жам байлаа. Гэхдээ энэ хүүгшийн миний байшин гээ зарчхаагийж нь адаас их үйдгүйс. Энгээд ууадхуд эхлээд этэр хүүгшний суунс байшин дамын хороохцан бололд. Юр нь мана байшин дэмдэрч байсан амаатнуд маана, надаасаа, хуудалтай ч байгаа байнаа сандалуулгаж байсан нэг ватхуд тэдний шонул шин гэсэн байж болохталтай. Мэний байшин дэмдэрч байсан амаатнуд имаан ажил амдарил үүдлэн дээшлээд, удалвээ өөрийн гэсэн орон баяртай болгон гарж байсан нэг омсалах ирэхтэй байх. Насварсан таауухууний дэрвүүнээ энэ байшин дэмдэрч байхтаа зуур дар буюу гээнээд насварсан болхоор тэдний сунс байшин дэмэн хорохц маяна гэж ламаа илтсэн. 25 оонды миний бизнес тамфуурч би банкнаас авсан үр зээлээ хойруурүү байраа царж дараад хаша байшиндан үж өчлөө. Тэр зэгээсэгэлэн байшиндамын хий үзээдэлээ суумсах шигүйлсэнэг мэдрэсэн. Шуун үнтэж байгаад хан тогшин. Хэнбээ гэж асуугу тогшихаа болин. Хаалг дэгш чин гэж өтөөдөө омголих үхүүдөө хинж байх гүй. Гэрлээ өн тарагаад хэдэг дэж байгаад дэг хаадал тогшин. Үрээ суултай олон хүн токшидж баймашиг зуум, баргон, орд хооин хүртэл токшин. Цонх токшин. Тэгсээ атлаа хэнэж аргитахгүй. Үнэх талиигаач нарын нудин дүл үзгэдэг сунс нуд бид нэг энг гэж дайчгэн дээ бололтай. Гандангийн нэгэн номта ломта үүлзэж өчэрэй гасаа үхэд. Талиигаач нарын сунс тана байшн даруугтаж бай. Станар дгай бучруулггүй. Тали гааждийн сунсийг нөгөө үртөн зүрөө бүр мүсэнгээ муулах сайномоон шуулг рэгтээ. Бод хүггүй дахин шин үзгэдэл биуолхийм байна. Туу нэг биуолсан идэр аа миний заж гусан ламаараа тэр номоо сайн оон шуулараа. Тагсан идэр аа энэ бүхий үзгэдэл алг болон. Гэлээ. Үнэх шин үзгэдлэн хэдзээ би болгийг хүлээж хандогшилтай сонсон нэлээд хэд хонло. Хандогшилтай өдөрч сонсон гэддэг байсан. Тэгэж бай тэл үнэх шин хий үзгэдлэн гарад эрлээш бүх гэгээнд сагаан өдөргээж. Нэгээ өдөр намагаа гэртээс өж бай тэл халтад халг маань өөр өнгөөж байна. Бийг айхаджий хүн өрж эрхгэж байна болуу өж өдөртөөдөө халган дээрээ отчилуу. Хинж халгаа. Халгаа хачихаадоо цаш эрэгтэл тудвил байдаах халтал өөр өнгөөж. Гууэв. Уну ламиин хилиэд байсан шинэ үзгэлэн энэ ваахааг гэж бодлоо. Сүүлдээ энэ нь өдр болгаа үзгэд хүлөө. Намуун шиг ламдаа бар алахталаа. Хүдөө явахаа яр алтаа ажилгарсан. Яг утаа явах гэж байна. Толаа онгийн дараар яа танадаа чихгэлээ. Энгээдээд олаа хунах хандах шилд тоосуун суж хаалг өөрөө өнгөөхийг харж суухээрэг гарлаа. Хаалг өөрөө өнгөө нөгэдэг талиигаачтай хэннэг нийс үнсэн манаа гэрд орж ирсэн гэс үг. Нэгээ өдөр бүрээ хачаргалтаа ям болов. Мүүнлээ би гэртэй ган сараа хаалгаад отруус нь түгж байд тулхуургай сугуулж авалгвий үд рүүгээ хараад сууж байд тулхуур манаа өөрөө өргэдэж хаалга манаа өнгөө өхэндээр. Энэ явдал надад машаа амжихтай санагдсан шуу. Ламаа гэрж нь ом үншээ хүртэлээ энэ явдал 3-ууд ада авдагдсан. Нэгэн шуу нь бид хаалгаам үнэлд отроос нь дугж биджийг тулгуурай согулж авалгүй ууантадсгасиим. Тэгэхээд халганыи цоо ч чихиндээ тум мухаа чиртээд өөрхөөд, эхнээр хүүхдүүд маань бүгүй цэрсэн байх. Өнөө хүмүүхөө өзгэдлэд автагадхан гэж жордоод гэрлээ асахад бидний нүдэн дээр тулгүйр маань өөрөө эргэж хаалгаа өнгөөс нээ хүмүүхөө хахирийнээ тэгдэн тэй сонсгадс. Тэгвэсний хаалга маань өөрөө хүчтээ саугидаа хаагадаж бүр бидний өнгөөлсгийг хагаргаа шахадал айлаа гэж өөрөөс. Тууныээс бүлсдар хандохшил тунда манахан баргаа дасчаад, хандохшил цонсгэд авг бээ үдр түүнийг баргаа үгээлхэн холгүйн болоод байсан шүү. Ашгүй үнөө ламай эржээл үж нь тэвж байг их болон намаа ишсэн. Бээ үгээн абогчоо түрэхий үзгэдээл сүг сунс байдагт охд идэгдэг бээ тэдгээрэг нь омийн хүжээр цайлауулдаг идэгд бүүр идэгдэг гүй үлээ. Хүм бийрээ тулж байжил идэгдэг имээлээ. хандохшиж халгүй өөрөө. Тэлэг аж нэрээн сунца манай байшангас яуах төн дургуу айсан бололт. Хамгийн гайхалтайнаа, наман шуулсан өдрэн шануусагилн өнөөх хий өзгүйдлүүд ором өргүй алг болж бид байшандаа сэдгээл амар амин дэрх болсон. Өнээс хаш би сунц хий өзг дэлбайдаг ээм ямайг номин хүчээр зайл болтгаг эдэгтээ бүр нь этэг хэв болсон. Ээм зүйлээс зэргээлж авахийг ойр дотны хандоо зөвөлдөг болсон. Монголын илс, хуйс юн гува, дээр вийээс, ангурүүс, арадмаж гүртнээр арим байна нүтаг байлаа. Дээр нүтагда дансрангийн гуамб гэдэг залуу гүрүүч нь байж. Эдний нь утгалдаг шаух уулаандыж илбүрүү хошуунаа иний тумын сургу отурлын үвэлж үд хавар бодсон. Зодтай хавар торч ицэн адууул шурч борс ава таа хэгж гүү хоцорч. Үнэгээ үгээд аваагажаа адуууний дамал хэлгээд үн атауулахийн хүслэн болсон гонбхүү зүвш үрж. Ганцваныг ирээ авусан гүүгээ авхаара шаухийн үүлэг дөөрөн үчвэлж алгандаа үнчин зарбаа сэгсэг хэм байж. Адз болхуд ирээ дага байлаа. Хүү байрлаж үс өз зүйж дэжээ сэр нь ньогонда залголж бай. Тэр зүнээсэглэн гумбайндааг үүлхад арц ойлон дэвэхэн, делишээ шэр нүдхүрц, чигсоргог, таван аводагш, хүлэг гэдэс шулуун, цэж арцог үүчим бийг айлбар сайтаа ч. Хүмүүз дүний гэшгэх түрүү хараалт хүлэнхий босоосааг гэгийг шинжин хүртэм рүүлцэн. Дансарг нь үвгүүн миний хүгийн оолийн зэнхээр саймар болноогийн. Тэр зунаас оолийн зэнхээр алдарашиж авуутагилагаа наяр бүхэн дурвалтан дурглах болло. Гомбахуу ч үсэж, аравнаа махрууихтай, биарахтай, самбаадзайлтай, үйж ацуу байнаа хадуудар, дал шаруудадгүй үйр болч. Талийн гүрүүс химийнг тума ирээ цигуларадаг зээрэн үсгэмээх элсний байцхан орооин хүүүндэй хошуун айных үртөгээ байрахаар зууны сарийн шинэн үрв нэг сонгүн үжээ. Нойных нөггийхээ үмэн лагшин амагалан, санг хүү мүргаривын, үргөө сувырын баад нэр алтар үндэр үнэр байын байлыг хэн аврал баулахан нөрэн дурган болуунда санг бомба тарж оваавасхан сангийн далаагийч нэрлжээ. Нойныг ухан зэргэлэн ахааш алдам, цохдсайх нь сараа хүрхэн арван долаа хүрч бай шээрий маань иртээ эрэг таньихил үхэн түй. Хүхэн жороом ирмүүн аж үүрэх үрж аду үргэлхэлхэл сүүрээ ажил үлдсэн нь рахм. Айг чин хүхнүүдээр доох хүрц алгаач үртээнд үүг гарамгаа сурч бай. Үхэн энэ нудлээр ч ороомар бараа вэрэвэлж хунгүйн үхургод хүрвүүлэн эрэгүйний хауцаасаамсууд нудлэлдага ч бүсэн аа хадасан сөдөртсэн бэрхийн үүлэнд гарж үзнээгээд дэвхэв. Гомбийн өдөр томогуу насны сануучхан зонгаара нойнийх сангийн далад бүхгийн эхээлэн бараа харихийж өлэн зинхрийн өнөөдө бэрхийн рөөд мордаж. Хүг үүлэн бэлтгүрхэд хадны цурай чихний хадаж бүсгүүний үйхэндүүний эвлэг нь үгэлээд тодоо стодоо цурайдсан барон асган дэн дээ сайахан халюм мүртөө залуу жорол үлэн ас вэ. Ээ ч байлаа үүрээм сажи тамсан оонийн сурн хауи бтай нарин өөргөө соил зуулж дээлийгэн сомлаж засасан харголтай цаган халюм мүртөө хүг чэсчүү дээлийн хурмаа тушуургалган соосын залуу үйрэжий. Тэр жижигхэн долгодаа яаламгүй томцан хартануухта цаган эсээд орцог хэлтээлгэн дэвснэн нэн зогсан ачаа. Хойр залуу амар мэн дээн эрж нь нь отогуусаа асав. Энэ үдрээс хаваш гомбай гууланд явах бүр түрүүчийн сайхандуу сонсусдог авж эцэнээн үлмэдэг дээн. Гомбас үлдээ харих болгон долдог ч болом. Гомб гууланд явах бүрдээ доочин хүүхнийг аядаг болобж дарилдгүйл байлаа. Намай гууланд явах бүр энэ хүүхэн долдог мүртлөө үлзэдгүйн хаашаа юм бэгэж баудон. Гомбоо өглөө ү��тлөн босож бэрхийн үүлэнд гарлаа, үүү үг анга асага жалаг бүргийгийн нэгтлэн нэгжийж хайлаа. Басал байхгүй, долмж гархгүй луев. Нара үүлэн ороо дэдуслаа. Хүүрхэн борлог мэрээр хүндийн эрвэнэгийг тул ийдаа хүдэр зэрмэг түүнийхий хүнгэнэг түүгэн сонсон доог их дуу шоохийн билд хатав. Ногдаж авасар асгийн ороод гарлаа, хажаогийн завчим асгийн дэргийд эмээлтэй халию мэрөө харгидан. Умных үндэр асагүй дэвриад гардал эртээдийн олцан харгүүдээ халц олцав. Дээрээ улаан бансан альч урууцан гэдэж, сэцгэн хээдээ цэнхээрээ тарган дэрлэгийд дээрээ эрээ нь дооцар гойж хээсэн бүс бүслэж үгэл цитай шарцаа хургүйталамас нь хүүхэн хүншийг гаргийд ава. Нэгүй үгэл үзгэдэг сайхан доо чыг энэ залоо эргүүлдэг байж байсан бодолтур юн. Үүнээг нэг сайнжадыг бэрээд обол лав тэнхээ муутаав ахгайд. Хоо юг лаб эрэлдийн гэвэлээ. Залуу чинээ царай ягад хүрцгийг үвээ гэж даугалангүй асуул. Энэ вас надар тавлан болох нэгэж гомбийн үүр хүрч алгадлаа. Цаадхан дээлсэхийн, хайлдэцгүйлсэн альч уран асахин үрүүн амирын хийсэн. Гомбо чанг альгадах гэсэн дээг хүч альдаж хаднаас зол таал хайлч байсан гүй. Бурл ч хүрсэн арцаар эргээ чарвал үтгэн харуусан нөрэгэн бүрхэн хийсэн асандаа ч мүү хурмаань жижир нь зогсоо жууайлаа. Гомбочур гуй сандарч нэгэн бодоо зуудилж байхай ажимашиг санагаад ч. Шээр эмээгээ тун сайхан болтуулаа эргхүүн гэж бодоо жабуусан түүнд ахин ажих тэнхийл байсан гүй. Гомбоо яг нэг хэний ч үмэн хүлжийж байг омголон зург хүжүүн занаанаа акшин зур арилах мэд боллоо. Гадвур явахан байд хуу яг гадаж тодоох нь гардаг байсан таньхил үхнөө мэрүүн ада нөөрэн үснөө туй арах тэр тээ үүл үдээд авгдаг болсан нэг нойнын хонг айахаж цугрун. Хайшар нойн додро үхэндэ маань лавжиг өрглөө гэж байд отоод өчерэг мэдгээр шийджий. Зарцнаар нойонтогн хүрээ орохгон хэмээн сандарча сайм хүрээд бэлдэж бай. Нойон мордох хүгэлөө нүү цууг ябуххүн хэргүй гэж эртлэн мордож шаувхийн үүлээн чиг байх лувангийн хүрээний зүг хайдар болив. Энөөдөр шаариймаа ч зууал хар мордож тэртээ баруунаа суудардын харгидаг шаувхийн нөрөөрөө чигилэн дэвгэжээ. Нойон шаувхийн үүл хүрчгүйнээс талдор жалгадаган гээл дэрүүлэв. Гээдэлгээ нээд нэрийн зэнхэрэм өрөн надамин дурун тоглоонжаа нэндэн хайртай чамтайгаа Нээртээ болсондаа үүлцээ анжааг исэн шингэн дууд суураадхан үхнийн дүү мүнгэжээ. Үүгэн ойн мүрөө жалган тушижирхүү одоо яуголон юу сараа дурн үүлээсдээ сундаг дурнгай гарган дурн тлаа. Дурнгийнэн жижикин дугуид талгаа гурон адсан сайаган зэнхэр мүрээ эмээлдийцгсан. Хүхдээлтээ залуу охинтай нүүлцад тэврэлтэн байгаа анхаргитав. Лааа, зэнчээ хэний хүүүлээ. Үнүү харц дансарангийн хүүүүн. Мэний гансаахын санарахдаг. Санарах харчварахгүй бүр нөхцжигсөө хойр байш үдээ гэж амандаа үүлснээ. Ээ, ч аваас ойр инүүдзээ холын дуулхад ямар шившиг бай гээд нүдээ үлтээлгэн зараагаа үрчилгэм. Хүгшэн ойон оулзаж угаа зурхай даржиадан тэнхийгээрээ ажхартал холын зэнгэрээд доон гарсангүй. Нойны үүр хур хойрын хүдлэн мэрний хоо гүйгээрэж үргүн дуурлаа. Хатнаан сандамын дээ юу болсон игишэлгав. Нойн түн гэрэд отрох үмүүсээ хүүнгэргэж хатнаан даа үдсэнээд оочив. Хатнаан нэлээд оцнаа эхгүүний сэтгэл үрвчин зонгаараа ийн үчирилчий. Үүгэмэээ ухан та хүний үрвэн ухож сайн бод. Утамтаа дээдс югсаа ван үүр а бэрж үлтээ түнгээ. Чээ бэ түрээсэн ганцай үхнийхээ үүлсээд харбурвуу санаа тэрэггүй. Би түрээн бүйнээ авээжийн арман саган бүйнээг хэдүүлээ ядсан ж баралтай биш дээ. Хойргүйгэд байд хой хөөргөөчөөлөөэ цинж хотоохгүй гэж ядаглаа. Хатнын үгээ хэчнын үнэнч нойн таадхарсан гүй. Тахар морд болж, таанр бушу яв, дансарангийн гомбийг бэржир шаар имааг салга жэрвэл гэж тушачаа. Жилын дурож нойны өгсөр өл нь нь дофталгасан илч хоосан харж хонг нэ хоо махийг бараавч басуул хойруу олтсан гүй хэвээр. Нойн да тал засаж нэр шанг орилсан харин хашууны нэгэн нэ тэгээдээ. Танаа үхнийг авч оргосон босуулганб Монголын хэлсний улаанборголж нь дуа айтаг гэний гэж алтан хошуу өргөжий. Харталган асообусдаг идэхээ байлсан ойн тэр шуну хүрээ орж хэрцгийд окошноороон иртээ доо тушимлагийн дагуулын арван дахардаа чилжий. Тээд улаанборголж хүрч хайваа ороо рэгийг төршлөө. Нотгийн хэндээ гурайл үлч хамталандаа идэгсэн гомбо Санамара авгүрүү хийж амдарч байж. Хаварийн хөөсгөөр сайлах элсгийн сэвилдсэн нэг үгэлүү гомбо ганжуурийн сээрд гарч, аргалгар үлхүр яваад доогийн хэндээр оч ч. Гэмгүү царилсан дайс нүүд амтатай бүхэнээр дайалж байхтай нотс дахаа хүр цугулрав. Гомбийг маяханд уундлах зур гэнээд дайарж маяханд хайн бодж тамагаан гацаар төргэж бай. Энгээд харгасан айн гомбийг шувахин дурулж дээр мөртөн юсан альт нүгэнд энд аран болж. Эцгийхээ хүйдэн сэтгээл тэлгэнсэн шаари маа бүсгүй бээ хүндэж хаварч нэхээ хүмүүсэг дагуулан гэрж хаард нь хүрэхээ бонхалсан шурагаахож өрвөн шарилийг нь гаргаад өвлөн хаалин тэврэн байж орш болж бай. Хайр та ханасаа агацан шаарийм аа бүсгүй гунин гуд сараа нөхрийгүй мэрний зүсмийн мэрүү надаа түрсэн гэрээ орихин лашаач бай явсан гэдгийм. Тэрвий аз шоу хүүл гомбий мэрний нэрээр хүх мэртгэж алдараш сан гэнээм. Реклам, нефтэрвэлгийг холооншиг, хамтараа ажилг манаг контентуун дүрээ рекламаруулаг сандлаг үлээж авч байна. Таа инстаграммийн өөд канал ТВ хэгэрөө бичирээ. Хүдөнөө снуу жирсэнээсээ хууш хэдэн жилийн төрэш айла айлын хашаадамжин үйл ланджингаа айтилж байсан сономцарин. Дэнжийн маянгод хашаа байрачхараа сууулах азар болсан доо машиг байралаж энээд ала цараг гэртэй оржиж бай. Шинээр хашаа байшан хуудалда ч явхад арайл дуутаад байсан болхууас бүс хэдэн дөгөргөдөөнд хадгалагдаж байх. Энгээл бүн хүүр болсан хүн хоронийгхоо засаг дарааг дээр оров. Уг гаджирийг авгдхуу сонусан засаг дарааг ягаджим нь вилд урамчих имшэг санаги тахдан манерээ цун хэтн засааг арад үлж ирэхэв. Мүнг харасан засаг дараагч ягавд ий нүүр нь дэн Мишээл Тодороон. Зая ягав, би над гаджирийг чин баталгаа ч үлж бай. Хараа оджимаа иймээ тиймээ эмээрээ дуу шарадлаг байнаа қушу. Гэж маш нүүрдсэдэх нь хэлж бай. Энэ түхээд сономцарин ямар нэгийн бодсан гүй. Хэдэхүй онгийн дараа хашагаа босгож байсан сономцарин. Гүйр, ээм сайхан суулгацар байхад харадаггүй үмэсэв баяд гаа хэмэнээ бодож байж. Қүрээхэн хонгийн дотар хашаа гаваржи тогсан гэрээж бараад ава. Энөү ер нэгийн өөгөжөөрээр эрээссэнээ соном зэрэнгийн тогдаж ерээ өдөн. «Ягад энэ гадзараг авахуула ба? Жаха июг өлгөөд зардаа?» Гэхдэн соном зэрэнгийн эгдөө өдөлж. Мана монголч бүд хэм өөгөөд зонташт. Тараа намагаарихтаа миний үгээ тулгар үчин орх вээ гэж хэлээд нөрөөгөө өөрч одож. Бурхан дэхээлээ бөгөж бөргөө хэхээрээ хүхээ нээд нэг хүрдэг зонам зэрэнээ энд алаара лавшир болж бодохаа егч бүссэнгүй тэгээ гээдэж марадаж ирэхэж. Хэйтөнж байтаал нэг нь явдал дэгээлсэн боловч басаллаа цачир лавсангүй. Юүн үчэргэвээс нэгийн үдэш эхийн дэр нь биид зосхар гарж байд. Жорлонгоо үгэж аминжилгүй 5 сантиметр гэртэй авуулаад үргсэн байсан үчэрээс тэрээр авуулаад густо шаруу нээдрэгийд өмдөж өбтлэн сууусын байх. Гэнээдгийн гэрээл гарж хэхднах чимай гархад эргэн харж байд. Юү үлсэн гэд саннаа? Дотуу ухсан үхэнд дотирасаа хүхгээрэл сумуулз үлсэн аргээс босоод ир. Хувырхийн эмэгтээ энэ аям шихт зүйлий караа тэсвэрлэгжий дээлэл буй мөөчрөөн үнсэн маань. Эхэнэрэн хээ хашараах чимаг сонсон зоном зэрэнж гэрээсээ үхүсэхэн гарал. Түүнийг үчгод эхэнэр нь ухан алцын гэрний тагиж нь жижирж байж. Тэр дарууд нь эхэнэрээ цоос арвачион гэдсэн ада зуун 3-т тодлг бүв. Тург нь эмж эрэж эхэнэрэг нь үзс нэ. Энэ хүй ямнас иг аяч зожирцом нь тавин байлах эрэхтэй. Гэжхэлээд тав жүрвэлэх тарах ис нэ яваадохч. Эхэнэр ламаан үгэлэв үүр цүүрээр багаа цариг сэргэлээ. Соном зэрэнч эхэнэрээ аясан гэж эмч хэлсэн болхоор нь таавшир болох санаатай баагачыг аравчигач магадууг гэж болгаа мжилууд баагаа цариг арихаамс болооб. Эхэнэр нь жүндэхээр таавшир нь нүйлим сонган байж болсан явдалаг ирхэндээр. Энэ бүхнийг сонсоо до соном зэрэнгийн цэрэн бараж гэвч эхэнэрээхээ үгэнд өнөмш сангүй нь нүд өнөм чих хуудалаг идгэлэв болооб. Гэвч эхэнэрээхээ зэдгэлэг таавшир болох санаатай арцуу. Хээрээд хүгүйлэнээ хараавс цацан бол олон гэрүү. Энгээд майнээрээ хуир там хүгээд ого болон жорлон гэхүүн үгэх ух хар болооб. Тож агаа нэг аравны 5 метр үрчим өхтэлээ яалтсарч илжирсэн ясгарч ирээв. Майнээрэж заж агаа өхтэлээ хүгээс хүнэг болг нь тадархав болж. Үүнээ солдаад соном зэрэнгийн доттор бахчалуу эвгүйрхэн ачилад зогсаж. Тэрээр өг нөггийг болж байсанаа, хашан эхээ нөгөө болно дахин шинээр нөг өгөө чиглээм. Соном зэрэн энэ духаад хойр хөөгөө дэдээ. Таваар энэ өгсөө нь ясуу нь гэж яажтай бай тэлээрээ. Энэ хуу шоод, аландаахурийн шарилтүүнд хашага барчихсай лүү зандүүл байгааш дээ. Тэднэрээ гээ гаад чигтүүрж алмас нь байраад идж чигт хүм. Түүний орон барг зуугаа чил болсан энэ яас яа бол гэж хэмээн үхуулж харив. Том хүүнээ. Тэгвэл эжид яагаад яарагаа сарахцан бай гээ царгуулин ассаа ухтан соном зэрэн эхээд өөрлөж. Хүүнээ ая. Элг хийм архийг тэргийтгийн. Таа нар зүгээр ламаа татадсгаа хэмээн зод заган саман. Гэвчээ татруу нэгээл биш бол логаж бадаж байсан боловч болохгүй бол зорчинаг исэн болдол төрч. Үүнээс хоож хару гүрий болохоор гарч бийц астаг зубгтай хүнээ энэ гэрэхтэй сонам зэрэнгээс өөрөө үгвэй болом. Нэгэн шууны энэ айлаа хан гэрэнг эзэгтэйн орилг чамын ээр сэрцэг хэлээ. Гэрэлөө саага технарийхийн хүнжилг азаргаан чихсан гэдээс нээс нь цоос шуурч байхан дээр. Эхэнээр нүүл ангал зомиид. Тэр аргас мэний гэдсэг маач чихлаг хэмэн орилж байла. Уны хэрж эхэнээр эхэнээ гэдсэг хэнэг нь друун хүрүү гаран маш гүн маач сонос соос нь досолж байла. Мэнгээд бүүн божиг нь хамб болж эмж томж доодах гэсээр байдал золгу эмэгтээ эмэс хэлэх урач. Энгэжээлөө нөхөж вара мүгүй гарадс хөгөрл үдсэнээ тараа гар соном зэрэнгийн долгуад баагасааг емөрч. Тэднийхээ тайлаагчин буйны ажилыг өнгөрөөгөө тэндээс нөвлээ. Тэрээр дараан мүнөөхөн үүг нөөс өөчэлгөөж байж байж байж байнаа, энэ дүхээ амжихтай зүйл сонсаж байнаа. Өөг хадзартаа тэвээ өтөнээ идсээр ванчиг гэдэг айл байсан бүгүүд, эхэндэр нөөмөө авралж гэрийн идсэнээ нь оруус өргүй алг болсон аж. Тэрэцэг азагилын өөг хадзар ийг бүгч өтөртөө хэмэн айл амтан ойртхуу байсан гэн. Тэгээд өөг аргийас ванчиг их байсан бололтой. Одоож гэсэн тэрхүү солгаа цартаа бугжад хүртэйг айдаа айл буугаа гүйн. Харин сонон зурин энэ бүх цолгу явдлас болоод, эхийг нь суусигтай нэгэн болсан бүгээд энэ явдлыг нөлм сонган ердэг аж бай. Хүдээ нүүдгийн үхэм Берцэцг арвудгур ангаа алтам ид алтайд үгсэд анагаахын мээсцаслын ангаа дэдэнсийн үрэхүүд ав ээжээсн мувусуд хүмүүс жихтээх нь гаяхаж байла. Учир нь түүнийг аймахтай ирэсэн гададийн дээ царгуулийн үверээс хамгийн сайн хийн амнааг иж бододсгусгач. Берцэцг хичээ эмж болохоор шийц нь санаа өжэртээ. Түүний айжын олонжил өж нь эмгийг чаналсан болохоор сайн эмж болж айжыгий аймжлын идгийнэгээж бододг байж. Энэ тухаага авээжээсээ өөрхүүнд үүлээрдэг үчэр түүн эгээ ямарадээд сургуулаа хуваар авч биднийг балалдагийн болоог ихээс өөрсөлдөгч сургучдан сэтээл төгшэн. Харин энэ хуваарийг авасны дараа олон өөрсөлдөгч норо түүнд байраг хүргэж байсан гэдэг. Бэрэцээ циг болоо ядмаг имдэрлтай олон хуваар дээлэн томох. Тэрээр босууд ахууд ишээг үгийж гуувдог хуваар дээн анахараалаги датахийг өөхт үстэг. Гээсэн ч бэрцэцэг царайлага саах нь дурсан үхэн болохоор үгүүд түүнийг дуударуу хүсэн имжилэн. Бэрцэцгүй байд ганцахан хэжээлдээ шамдаан суролцаж хүсэн сургүүл та илсан урох сургүүл адуг сөөд ээжэгээ имжилэн ээблээх аргээрээхээ амдарлах вэг үүд дадаг зурилгтай байх. Тэрвэл тул юу нь үхэр тарж орх нь жилийн ажилгийг хурмогоо авжаад бусай ч анган бусалч байд явдаг байж. Энгэж хатоож ицэм. Эмгээн тувын нэгэн байга болгод нь манаачийн ажил та авана тэтнийг тэж эхэгэж олонжилган сараа зүйтэхсэнэг бодох тусама авыг хангурвудж берцэцгийн өлөмсөө сэмэхэнээ арчин. Харин дуу нь раа үсгэж хүмүүж өлэгтээ дээлхэг байгааж зүйтэг ч бав. Тэймээс айуутан үхэн зрууулдар ий болдог үдэжлэг үүл золтанды баргүй ч түгүй байсан нь өмсөх өлэгтээ хувцагүй байсан тээ холбад. Ав нь хэнээ хүрвэдвэж хэдэн зарин хацаалин гээ өөр үстөгсөө арамгалч хадгалч байгаад хоторуу дээ царгүйл зурхараа отхдан сөлчимсэх гайгу гээдэн хуудсас авч бүхд анх ээждээ нээлч байхтай авч бүссэн алтан бэлцгийг үгүйд явуулж. Ангай хэндээ царгуулын үүдэнд бүртгүйл хэрээ том хүрн жимдаана байрс аар учихад гацар гацар ас цагуларсан ойууд нь залууз түүнийг эхээдээ шоолон харж байсан гээдгийн. Бэр зэцэг нэг дүвэрг хүрсээ сайлаа сурлаа рацаар ч гэлэлээ. Үүндээн адааргасан хүмүүс цунгүй. Гэвч бэр цэцэг үдэжлэг дээсгүй хэсэг үйж гаутгойг ухт бодохгой. Гаахцгүй хэчээл дээл шамдсар. Бэр цэцэг хэд нэгээ томд отгадалуу эсэн. Хэчээл оонлай өвэд маш сай мэдэгдэгч практик дэр байоу үхсэн хүний цүгцэн дээр цадлан шинжилгээ хийл хэлгээдээ аргээсдээр тайлбаралгтаа гэрэвшэн зуугтан. Унын дээ хэмиймэн гар хүрхээ саяж хамаг байна салгалж гар хүлсэн зуутгаа тэрэддэг болод. Түүний энэ арчагаа уу аятлаа гарсан ойуутнүүд шоолж эг ма гэггүй энээлдэн. Ямар санды хүний гавлий асаги таалбаралгдаа нүүдээ та саних имүү нэгээ бол шал өөр тэжээ харч байгаад ерэхч байш байдай. Бэрцэцг нэгдвэр дамжандаа анагаа хүхэнний дайцарголийн ойуутны байрандаа ахлахгүй өрсэн ойуутны өтөдээ хандамдар чуул. Түн тээ амтныг тасаг тандардыг цингилмата баат цыцгийг айла гачи тарамтлах үсэл үй-үй түрн. Нэгэн үрөө сургуул дээр нь мүн лүдэжлэг болж охида түнэг яв-яв эхэд тэрээр басал датхалцаж. Тэгний явусны дэрээ берцэцгийг дэлгүйрээс хоолгүнснийгээ цүйлийг авахараа түрэх гарсан хоох үр цингилмаа 24-ос гарчарай цунхинээсээ арагайс гарган берцэцгийг хүнжилтогур хийчгээд энээ дал дэнг гарж отсон маань. Дээлгүйр явасам бэрэцэцэг нэгэх уудалгүй тасахтаа оржирээд хол үндаг хийф. Дар анхийчайлаад автодсуу сар шуунин 24 саг үргээд хэвтэй жамархар болж бай. Үүйхдэн бүсгүй орондаа ороо нүйтэн үвүү гүйн намандав. Нөрөнд өнтөн дүмний баалцур гэрвээсэн шуудыд ий аргээс тасцон тавхгүйсэг зэрч гэлэв. Бэрэцэцгийт авахийн сачаад зэртээл тасгат нь дууны зургүйн байсан гүй. Дууриг зорний олтхур гэрээлдээ ханан дээрэг цаг шарш-шархийн дуу үрж хач муу юуриг зүг нь үхмээд. Үхэн эргэж нэг хүрвүүх гэдэл цээж нь завсар нь ямар нэг им тулна. Нөөр мүгэлч байгаа тэрээр хүнжилд өгөрөө гарагаруула нь нөгөө зүйлий тэмтэч нь үзвэл цэвээ уидам бомбогшыг хадуу идээ тарж. Бэр цэцэг ямар нэг нь зүйл оцонгүй нөгөө хүй элгээр гаадар тэрээ түл үний хөөхмөө толгоо байхан тэрээр. Тэрээр орноос аугаал үсэрэн босаж үнөө гараги асаа авч чуулаа өдөхгээдэл үндлэгийн үцнийх нь хэнцвэдээд зувууролцан хөөхмөө толгоо мүүд салх шинжгүй. Үгэн байд гар абарахирж үүд аонголх гээд баралгүй хийл цамнаадж байд 3-ндаа үхрийн сонхар үсэрж амнассаа алдаж. Тоголом тоотаа нь дээрэг эдэгэшэг энэ залгу явдалг үүлсэн зингилмаа доломжилийн орих айлар шийдгүйлсэн маань. Харин хүүрхийн мөө бэрцэцгийн сунс зарандаа шуунын зэгээр ойоотний барний хүрдөөр ороор үрдүү алдын гүйж байдаг тухаа ерэлцэдэг байж. Энэ дээргцэн зүйлсэн батлага даггүй үлгэр домгийн шинжтээ Қоо чарага дэгийг эргэн саналдай. Минэ оролж бичилгүйдийг цагалдаалгүй алгсалгүй үзгийг үсвэл Сабсгрэб дарж, хаджуд нүүгээ ахуунхийг дарж, эдэг хүчээл.