El Filibusterismo Kabanata 8: Maligayang Pasko

Buod ng Kabanata

Nagsimula sa paggising ni Julie ng maaga bago sumikat ang araw.
Inakala niyang nagmilagro ang beer hen at hindi sisikat ang araw, ngunit patuloy pa rin itong nagising.
Malamig ang simoy ng hangin at tahimik ang kapaligiran.
Habang naghahanda ng almusal, pinilit ni Julie na maging kalmado.
Nagplano siyang magtrabaho para sa kanyang pamilya at madalas bumisita sa kanyang tahanan.
Natakot siya sa locket na bigay ng isang ketongin, baka mahawa sa sakit.
Nagpaalam siya sa kanyang lolo, si Tandang Selo, na malungkot na nagmamasid.
Umalis sa bahay at tila masaya ngunit bumalik ang lungkot nang lumingon siya, nagsimulang umiyak sa tabi ng daan.

Si Tandang Selo ay nanatiling malungkot habang pinapanood ang mga nagdiriwang ng Pasko sa kanilang magagarang damit.
Nadama ni Tandang Selo ang kawalan dahil wala siyang regalong maibibigay.
Natuklasan niyang nawalan siya ng boses nang subukang batiin ang mga kamag-anak.
Nagdulot ito ng gulat at pagkabahala sa mga tao sa paligid.

Huli (Julie): Pangunahing tauhan na naglingkod sa ibang tahanan; nagplano umuwi ng tuwing makalawa.
Tandang Selo: Lolo ni Huli, naiwan sa bahay, nawala ng boses at naging pipi sa araw ng Pasko.

Sakripisyo para sa pamilya: Personal na pighati tulad ni Huli na handang magtiis para sa pamilya.
Paghihirap ng matatanda: Kawalan ng kalinga tulad ni Tandang Selo na nagpapakita ng kahinaan ng lipunan.
Pasko at kalungkutan: Hindi lahat ay masaya sa Pasko; may nakakaranas ng kalungkutan at sakripisyo.
Kawalan ng boses: Simbolo ng kawalan ng boses ng mga mahihirap sa lipunan.
Pag-asa at pananampalataya: Hindi lahat ng hinihiling natutupad, mahalaga ang lakas ng loob at pagtitiis.

Ang kabanata ay nagpapakita ng kalungkutan sa likod ng selebrasyon ng Pasko at ang mga sakripisyo para sa pamilya.
Inaanyayahan ang mga manonood na magbigay ng kanilang natutunan sa komento.