Mga kwentong pambata Bakal at Ginto Dalawang magkaibigan ang umalim sa kanilang lugar upang hanapin ang landas at makita kung ano ang magiging kapalaran. John, papunta ako sa lungsod. Ako ay patungo.
Sa mga bundok na iyon. Sa kabilang lupain. Magkita tayo dito sa loob ng sampung taon at tingnan natin kung anong magiging kapalaran natin. Sampung taon talaga.
Sana swertihin. Sana swertihin. Naghiwalay ang magkaibigan at dumaan ng sampung tag-araw. Sa wakas, yun ang araw kung kailan sila magkikita.
Si Jan ang unang dumating. John? Patrick! Oo! Isang piling kasamahan ang nakuha mo ha?
Ahem! Ipinapakilala ko ang kamahalang ginoong Patrick Sullivan! Kamahalan?
Tama na Henry, ako nang bahala dito. John! Ako ang punong tagapagbantay ng kayamanang nakaharian.
Isa ka ng maharli ka ngayon? Oo, isang membro ng Korte ng Hari. Oo, alam kong magagawa mo ito.
At ikaw naman, ano naman ang nakita mo sa kabila ng mga bundok? Aking hilig, maglaro ng apoy. Ako isang panday.
Halika, nandala ko ng tanghalian. Ngunit, para lamang sa iyo, hindi sa iyong piling kasamahan. Maniwala ka sa akin, nagugutom na ako. Henry, bakit hindi ka bumalik sa lungsod ngayon? Ang iyong karuay!
Iwan mo ang kabayo dito. Pero! Henry, umalis ka!
Oo! Kamahalan! Mmmmm!
Nilutong patatas na may balat at mantikilya! Mmmmm! Nakakamis ito!
Ha! Sigurado ako na mas kawili-wiling inahanda sa iyo sa palasyo! John! Ang mga kamay mo! Ano ang ang...
Nakaasahan mo, kau ay umahawak ng ginto at pilak at mga hiya sa buong araw, habang ako ay umahawak ng karbon at bakal at apoy sa buong araw. Kaya dapat ganito ang mga kamay ko. Alam mo, bakit hindi ka sumama sa akin sa aking lugar?
Sa loob ng ilang araw, at pagkatapos ay maaari. Maaari akong bumalik sa inyo. Tingnan natin talaga ang uri ng buhay ng bawat isa sa atin. Sa tingin mo? Hmm.
Pero okay lang ba para sa isang karinamang tulad ko naman natili sa isang maralikang tulad mo? Bakit hindi? Sige na! Kailangan kong mabalot ng ilang gamit kaya...
Susundoyin kita bukas ng umaga. Sa tingin mo? Sige. Ano kaya ang problema ng kamahalan?
Taw po? Taw po? O manhin, ano?
Pinapunta ako ng kamahalan para... Ah, oo, syempre. Bigyan mo ako ng ilang minuto. Huuu! Ano?
Ang karuahing para sa'yo! Oo naman! Exactong ilang karawaheng meron si Patrick? Tawagin mo siyang kamahalan.
Pakiusap siya, isang napakahalagang tao. Kamahalan talaga? Ang kamahalan ay binabayaran ng 15,000 gintong bariya sa isang buwan.
Sapat na upang... Pag-iisipin mo ang iyong buong nayon at pati na rin upang ipaayos ito ng labing dalawang beses. Sige, ang aking kaibigan ay isang yayamanin. Isa sa pinakamahalagang tao at isa sa mga pinakamayaman sa buong karayan. Hindi na po.
Pag-iusap, tawagan mo akong dyan. Andito na tayo, ang Mansyon ng Kamahalan. Oh, er, maligayang pagdating, gino'o. Gino'ong Jan, ang kamahalan ay kailangan magmadali sa palasyo ng maharlika habang kami ay inutusan para maging kuportable ka. Dito ang daan, gino'o.
It-itong mga hawakan ay purong ginto. Alayin pa ba nga nagugustuhan mo, gino? Rosas, lavender, rosemary o citrus?
Ah, citrus? Totoo. Mainit na tuwal ya, gino?
Salamat! Hindi namin alam kung ano ang gusto mo, kaya meron kaming pagpipili ang mga tsia, mainit o malamig, limonad, mga juice, kung gusto mo, mga cake, pie, kaibang cookies at sandwich. Anong may hain namin sa'yo, Gino? Hindi pa ako nakakita na maraming pagkain sa buong buhay ko. Ano ang gusto mo, Gino?
Salamat! Ako, ako na lang, kaya ko na to. John, patawarin mo ko.
Nakatanggap kami ng mensahe tungkol sa isang delegasyon ng kalakalan mula sa kaharihan ng Rutterville na darating bukas makalawa. Ano yan? Para sa akin ba yan?
Wala. Wala ito. Ginawa mo ito?
Oo, isang sining na gawa sa bakal, ngunit hindi ito makakasama sa lahat ng ginto at kristal dito. Ito ay babagay sa aking opisina. Ang ganda.
Kaya kong uminom ng tsaa. Kain tayo. Kamahalan, hinihiling ni Binibining Reva na tingnan niyo ito.
Gusto ng katastasan ang inyong opinion tungkol dito bukas ng umaga. Patingin ako. Ah, alam mo kung ano?
Henry, tawagin ang lahat para sa pagpupulong sa loob ng isang oras. John, kakailanganin kong ang kinabukasan ng aming kaharihan ay nakasalalay sa kasunduan ng kalakalang ito. Alam ko.
Sige lang. Ito ang pribadong batis ng kamahalan. Ginawa niya itong espesyal. Ang batis at ang burol na ito ay eksaktang itsura meron sa ating nayon.
Ito ay isang tunay na kahangahangang likha, nagayahin ng kalikasan na tulad ito, at sobrang mahal din. Mahilig siyang lumangoy. Siguradong sarap na sarap siya dito.
Siya ay halos walang oras. Siya ay isang napakahalagang tao. Gusto mo ng prutas? Anong prutas ang mga ito?
Wala pa akong nakikita ang ganito. Lahat sila ay galing sa ibang bansa. Mga regalong pinapadala sa akin paminsan-minsan.
Paborito kong isang ito. May pulot at krema. Ngayong gabi ay may piging para sa delegasyon ng kalakalan na darating ngayong hapon.
Kailangan mong pumunta. Wala man lang akong damit na masusuot. Henry? Ako na po ang bahala. Almusal?
Kailangan na sa palasyo na ako sa loob ng sampung minuto. Magkita tayo ngayong gabi. Tiyaking akma ang damit.
At habang sinusukatan nila ang iyong mga sukat, inuko. Bakit hindi mo tingnan ang mga disenyo at ang tela na ito? Sutla, Velvet, Sake, Dintong mga Botones, Diamante, Ruby Ano man ang gusto mo?
Umipili kayo ng mga hiyas? Nang ganyan lang? Gustong-gusto ng kamahala ng kombinasyon ng ambra at ginto.
Kahit anong gusto ni ginoong mananahi? Ang aming hari ay hindi nabigong maging makinang. Kislap at masilaw.
Oo ngunit walang oras para kumain, matulog o lumangoy. Anong buhay? Akala ko lahat ng karangyan na ito ay nagpapadali sa buhay. Pero hindi pala, diba?
Halos lahat ng responsibilidad niya ay inalis ang kanyang mga luho. Ipinagmamalagi ko siya. Kamahalan, si John ang aking kababata.
Oo, aling departemento ang iyong pinaglilingkuran? Kamahalan, hindi po ako opisyal ng gobyerno. Isa po akong panday.
Napakahalagang profesyon, John. Natutuwa ko na nakapunta ka. Sa katunayan, kapag umalis na ang delegasyon na ito, maaari ba tayong mag-almosan lang sabay-sabay? Pwedeng pwede, kamahalan.
Kung akala ko wala nang mararating na karangyaan... Nasilaw talaga ako sa iyong hari. Almusal sakay ng barko, tatlong milya sa dagat na inihanda ng sampung chef mula sa sampung iba't ibang bansa.
Ngunit ang hindi ko naihintay ay patatas at mantikilya. Gusto kong makita kung ano ang buhay mo. Handa ka na? Oo, halika sa aking hamat na tahanan sa kabila ng mga bundok.
Dito! Paano kung magpalipas ka ng hapon matulog dito abang ako ay nag-aasikaso ng ilang trabaho? Mahari akong humingi ng maayos na kama para sa inyo, kamahalat.
Wala akong ideya kung anong perfectong kamang ito. Umalis ka na at hayaan mo kong matulog. John!
Nasirang martilyo na ito! Anong klaseng trabaho ito? Hindi ito ang ginawa ko para sa iyo.
Siyempre yan yun! Lahat ng gamit ko ay may marka ko. Itong isa ay wala at nararamdaman ko. Ha!
Itong isa ay sa aking kapatid. Hindi niya kayang bumili ng bago. Pumanhin! Pag-isabi na huwag mag-alala. Gagawa ko para sa kanya.
Wala akong may babayad! Huwag lang ulit pagdudahan ang aking mga gawa. Pwede? Ihahanda ko na ang martilyo sa ganitong oras bukas.
Patrick, ikaw ay basang-basa. Umunta ka rito sa tabi ng apoy. Pinakamasarap kong tulog sa mahabang panahon. Anong hapunan? Pinadala ko ang mga tagaluto mo, Ginoo.
John, anong meron tayo? Nagugutom na ako. Sabaw, tinapay na may kremang keso at sibuyas, na may patatas na ninloto sa mantikilya.
Gusto kong gumawa ng pay, ngunit napakaraming nakabimbing trabaho. Ginong Henry, pwede mo ba kaming samahan? Mas gugustuhin kung hindi.
Sige na Henry, samahan mo kami. Ito ay isang bakasyon. Ako na magbukas. Uy!
Kumusta, Eva? Ang aming takore nasira at hindi ako makapagtimpla ng saa para kayama at may sakit si ama. Alam mo kung ano, kunin mo ang akin sa ngayon at ayusin ko ang sa iyo bukas ng umaga, okay? At eto maglalagay din ako ng sabaw para sa kanya.
Sige! Salamat! Kumain na tayo!
Nagumpisa na akong kumain. Napakasarap nito! John! John! Sasama ka para maligo?
Sige! Uy, John! Saan ka nang galing?
Nagiging imposible ng trabaho. Salamat sa iyo, ako'y nahuhuli. Kumusta?
Ang aking lagarin napakauyong. Ayusin mo! Kailangan kong tabusin ang cabinet na yun bukas Gagawin ko ito At gawan mo ako ng bagong pangkat na may sukat na dalawa na pako Limang daan muna sa ngayon Papayaran kita kapag nabayaran na ako sa loob ng ilang araw Mas mabuting matapos mo yan, John Sige Pumunta ka na doon para lumangoy, kapatid Gusto kong magkita kang magtrabaho Meron ba akong maitutulong? Hindi ko alam Kaya mo bang punain yan? Intro Music Isa kang napakahalagang tao, John.
Ano? Itong nayon, ang sistema nito ay hindi tatakbo kung wala ka. Ang iyong mga kagamitan, sa bukid man, sa sakahan, sa kusina, sa lahat man. At si John talaga ang pinakamagaling na panday sa pitong nayon sa baligid. Walang gumagawa na mas matibay at matalas na kasangkapan.
Hindi ko alam kung anong gagawin namin kung wala siya. Oo! John, hindi mo ba naisip na dapat mas marami kang pera sa lahat ng trabaho ang iyong ginawa? Sa totoo lang, hindi ko iniisip pero ang taong pinagtatrabaho ko hindi hari. Nakukuha ko lamang kung magkano lang ang kaya nilang ibayad.
At hindi ko gustong maraming pera na natatakot akong mandumihan ng aking mga kamay sa karbon at bakal. Paano kung magtrabaho ka para sa hari? Paano?
At paano naman dito? Manatili ka dito. Kailangan namin ng mga kutsilo at espada para sa hukbo at sapatos sa kabayo.
Gamit para sa aming mga barko, kung aprobahan ng Heneralang iyong mga kalakal, ay gagawa ka ng mga bagay para sa hukbo. Magkaroon ng sapat na pera para makakuha ng mga katulong at patuloy tulungan ng mga tao sa pitong nayon. Nangangailangan kami ng mahusay na panday dyan.
Ang karyan ay kailangan ng mga manggagawang tulad mo, Gino. Ikaw ay isang napakalagang tao. Ang lahat ay mahalaga, Ginoong Henry. Hanggat ginagawa natin ang mabuting gawin, Jan, sigurado akong magugustuhan ng general ang iyong trabaho.
Hindi lamang pera o katayuan ang nagpapahalaga sa atin. Ito ay kung ano ang pinakamabuting gawin sa ginagawa natin na magpapahalaga sa atin.