Gevolgen van de crisis in Duitsland

Overview

Deze les behandelt de gevolgen van de economische crisis van 1929 in Duitsland en de opkomst van de NSDAP onder Hitler.

Door het Verdrag van Versailles kreeg Duitsland zware herstelbetalingen opgelegd na de Eerste Wereldoorlog.
In de tweede helft van de jaren '20 herstelde Duitsland langzaam door internationale hulpplannen, zoals het Dawesplan.
In 1929 begon de wereldwijde economische crisis na de beurskrach in Wall Street.
De crisis veroorzaakte een sterke daling van internationale handel en veel landen eisten hun leningen terug van Duitsland.
Duitsland werd harder getroffen dan andere landen, met hoge werkloosheid en diepe armoede als gevolg.

De economische crisis leidde tot voortdurende regeringswissels in de Weimarrepubliek.
Elke nieuwe regering slaagde er niet in de crisis op te lossen, waardoor het vertrouwen in de parlementaire democratie afnam.
Anti-democratische partijen, zoals de NSDAP van Hitler en de KPD (communisten), kregen steeds meer aanhangers.

Hitler was een charismatisch spreker die massabijeenkomsten en nieuwe media zoals radio gebruikte om zijn boodschap te verspreiden.
De partij maakte effectief gebruik van propaganda en intimideerde de bevolking via de paramilitaire SA (Sturmabteilung).
De NSDAP beloofde een einde aan de economische crisis, herstel van de economie en het verbreken van het Verdrag van Versailles.
Hitler beloofde sterk leiderschap, orde, stabiliteit en de heropbouw van Duitsland tot een gerespecteerde wereldmacht.

Verdrag van Versailles — vredesverdrag na WOI; legde zware sancties en herstelbetalingen op aan Duitsland.
Dawesplan — internationaal plan om de Duitse economie te ondersteunen en herstelbetalingen draaglijker te maken.
Weimarrepubliek — Duitse parlementaire democratie van 1919 tot 1933.
NSDAP — Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (partij van Hitler).
SA (Sturmabteilung) — paramilitaire knokploeg van de NSDAP.
KPD — Kommunistische Partei Deutschlands.