Ito na, ang huling tula na isasulat ko para sa iyo. Pangako yan. At totoo, hindi ko alam kung magiging gaano kahaba, kung kaso ba sa isang piya sa ilang pahina, ilang minuto, ang itatagal at iahaba nito.
Kaya posibleng hindi ko kaagad makabisado pero pangako yan. Ito na, ang huling tula na isusulat ko para sa'yo. Itagamo ko sa bato, abutin man ako ng umaga dito, hindi ko ipipikit ang mga matang ito.
Ubusin ko ang lahat. sa lahat ng salita na posibleng tugma ng pangalan mo o ng anumang tawa ko sa'yo Mahal Sinta Irog Pangga Babe Birth Babe Asawa ko Mine Wifey Bay Kulit Kapal? Kubal? Walang yak? Puking-puking?
Pinaka? Ano ba? Wala akong parealam. Kung abutin ako ng ilang talaga dito, pero hindi ko na pwedeng patirahin lang.
Dito sa loob ko, ang mga salitang ito, kaya pangako, ito na, ang huling tula na isusulat ko para sa'yo. Magsisimula ako sa umpisa, sa kung paano nginitian mo ako at tinanong kung saan ako nakatira. Hindi mo mapinansin ang mga agyo sa dingding. Hindi.
Hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating sa iyong pagbisika. Pero hindi mo rin man lang tinignan ang mga libro na nasa tabi ng kama ko. Natutulog din at tangi ko noong kapiling magsisimula ako sa umpisa.
Sa kung paano niyakap mo ako noong sabihin ko sa iyong mahal kita. Sa kung paano hinalikan mo ako sa loob sabay sabi ng mahalaga ka. At ako naman tong sita nga.
Tuwang tuwa dahil hindi pa nalilinawan na ayaw ko na maging mahalaga. Ayaw ko na maging mahalaga. Hahaha!
Hindi ako antigong salamin na matagal mo ng pag-aari na tinignan mo lang para ipaalala sa sarili mo na maganda ka. Ayaw ko na maging mahalaga. Hindi ako telepono mong tutukutin lang sa bulsa. Kapag kailangan mo ng solusyon, sa kawalan mo ng koneksyon, sa mundo mo masyado ng malawag para bigyang atensyon ka pa. Ayaw ko na maging mahalaga.
Hindi ako kwenta na isusuot mo lang sa piling-piling mga okasyon. Kapag merong mga sitwasyon na pakiramdam mo ay kulang ka pa. Ha? Hindi ako para ibalik sa loob ng isang kahon.
Kapag matutulog ka na sa gabi, sa takot na masakay ka sa yakap ko, kapag mahihimbing ka na ako, ibalik sa loob ng kahon at itabi sa sulok ng isang aparador sa takot na manakaw ako ng iba. Ayaw ko na maging mahalaga. Ang gusto ko ay mahalin.
Ang kailangan ko ay mahalin. Kailangan ko na mahalin mo ako. Game! Kaya ng kapi mo sa umaga, tanggap ang tamis at pait.
Kailangan para sa init pero hindi isingasang tabi dahil lang nanlamig na. Kailangan ko na mahalin mo ako gaya ng sarili mong opisinya. Kapisado kong para saan ang ano.
Kapisado kong nasaan nakatago ang alin. Kapisado ang mga tinatago kong patalim. Silbe, dumi, lihim.
Patalim, silbe, dumi, lihim. Kailangan ko na mahalin mo ako gaya ng unan mo sa gabi. niyayakap sa ginaw sinasandalan kahit na mainit binubulungan ang mga pinakatatawang mong panaginip ayaw ko na maging mahalaga ang kailangan ko ay mahalan at nagsulat ako naman