Ömərsədsəd kim idi? Ömərsədsəd Qurayşdən olan adam idi, yəni Məkkəli idi. Atası da ki, Sən ibn Əbu Vəqqas idi də, İslamı ilk qəbul eləyənlərdən biridir və çox da şərafətli adamdır, yəni İslam cəhətindən.
Əlinibəttə, soralar Həzrət Əliniini qəbul etmədi, imamət sistemini tutmadı deyə Həzrət Əlini də onu tənqid elədi və s. və ilə axır. Amma bir cəmiyyət üçün parlaq bir şəxsiyyətdir ki, o ilk. Müsləmanlardandır və bir xeyli döyüşlərdə iştirak edib.
Üçüncü xəlifənin seçilməsi prosesində də altı nəfərdən biri Sən ibn Əbəbəqqası idi. Çox mühüm adam idi. Reyn mülkü ki, var reyn valiliyi. Əslində, Kərbaladan əvvəl Ömərsədsədə o yazılmışdı.
İbn Ziyad reyn valiliyini Kərbaladan əvvəl onun üçün yazmışdı. Amma icrası üçün əmir verməmişdi. Yazmışdı, demişdi ki, səni üstün artıq rey məsələsi həll olub.
Yəni, Ömərsədsəd ondan əvvəl bu məsələni həll eləmişdi. Elə ki, İmam Seynə məsələsi gündəmə gəldi. Ömərsədsədi çağırdı, dedi ki, bu işin bütün rəhbərliyini sənə ver.
Bu işi sən həll eləməlisən. Bilirsiniz də, axırda 30 minin rəhbəri idi Ömərsədsəd. Ömərsədsədi çağırıb belə deyəndə, Ömərsədsəd bildi ki, İbn Ziyad elə bir adamdı ki, İmam Seynə'i öldürəcək.
Çünki İmam Hüseynə beyət etməyəcək, bunların məqsədi beyətdir. Ömərsədsət çox siyasətçil adam idi və gedişət də göz qabağındadır. Ona görə Ömərsədsət nə elədi? Bu məsələdən boyun qasırdı, üzr istədi.
Dedi ki, məni üzrlü bil, mən bu işə qor qoya bilmərəm, mənə ki, reyi yazmışsan icazə ver, mən gedim, burada o qədər adamlar var ki, bu işi eləyə bilərlər. İbn Ziyad dedi ki, əra gedisə. Çünki İbliziyyat da bilirdi ki, Ömərsədsəd həm çox bacarıqlıdır, həm də ki, tanınmış adamdır, Qurayşdən, atası çox məhşur adamdır, özü də ki, bir xeyli döyüşlərin qalibidir, Ömərsədsədin özünün də bir xeyli naliyyətləri var idi.
Ona görə də Ömərsədsədi heç vaxt əldən bıraxmaq istəmirdi. Ömərsədsəd dedi ki, yox, o güldü, dedi ki, sən əgər belə olmasa, onda reyadından çıxar. O dedik ki, ax, sən mənə, demirsən, biz yazmışıq, hər şey həll olub.
Dedi, bilirəm, amma hələ ki, icrasına başlamamsa, bu problemi həll eləyirik, bu məsələni həll eləyirik, ondan sonra rahat çıx ki, işimi gör. Orada Tarix yazır ki, Ömərsədsət razı olmadı həmə. Çox üzrə gətirmək istədi, İbnziyyat Ongabağına sözlər qoydu. Dedi ki, qəbul eləməz.
Dedi, onda mənə bir gün icazə ver. Tarix yazır ki, getdi bir xeyli adamla məsləhətləşdi. Sünçə İmam Səyəli Tanıyırdı.
Həm imamsiyyəni nüfuzla dam idi, həm də din tərəfi var idi. Həm də bilirdi ki, Peyğəmbər balasını öldürəcək, yəni İbn Ziyad onu axır öldürəcək, onun günahına da əlinin batmasını istəmirdi. İndi həm mənəvi cəhətdən bəlkə də istəmirdi, çədə zaten mənəviyyəti yox idi, elə mən burada bunu demək istəyirəm.
Amma bir ağlı da var idi, başa düşürdü ki, Peyğəmbər balasının əlini qanına batırmağın özü də hətta insanı dünyəvi cəhətdən də rəzil edir. Getdi, kimlə də məsləhətləşdi, hamı etiraz edək. Dedi ki, Ömərsədsə, duşa get.
Bacısı oğlu var idi, o gəldi, bir xeyli sözlər. Dedi ki, dayıcan, belə eləməyəsən, ha, bax, belə olacaq, belə olacaq. Dedi, düz deyirsən, bacı oğlu, başa düşürəm, mən də elə bunları bilirəm. Səhər-sü gün getdi İbn Ziyad yanına, dedi ki, məni üzürlüm. Mən düşündüm, daşındım, mən gedə bilmərim.
Bax, amma filan kəs, filan kəs, filan kəs, bir neçə nəfərin adın saydı ki, bunlar küfədə çox. nüfuzlu adamlardır, rahatçılıqla da bu işi bacaralım. Tarix yazır ki, İbn Ziyad gülümsədi, dedi ki, sən mənə yol göstərməyə ehtiyac yoxdur və mən kufədə kimlər var olar, hamısını yaxşı bilirəm.
Bilirəm ki, kim nəyi bacarar, kim nəyi bacarır, məsələhət vermək haric eləyirəm. Sən iki şeyin arasında sən, ya rey, ya da ki bu iş. İstəmədin deyə get, get və s. söhbət bağlandı. Belə şey ola bilməz.
Ömərsədsəd istəyirdi ki, rey əlində qala-qala məsələni həll eləsə. Amma belə oldu ki, gördü ki, İbn Ziyad artıq qəti qərar verdi, ondan sonra məcbur razılaşdı. Məcbur qaldı və Kərbalaya getməyi məsləhət bildi.
Bax, tarix belə oldu. İndi gəlirik məsələyə. Ömərsəd Sən həmən dönəmlərdə əslində bir yollar fikir rəşmək istəyirdi ki, İmam Hüseynələ İbn Ziyad arasında ortaq bir məxrəcə gəlinsin ki, əli günaha batmasın. Yəni, Ömərsəd Sən yollandı ora.
Kərbalaya yollandı. Birinci hür getmişdi ora, min nəfərlə İmam Seynə qarşısını kəsdi, sonra 4 min adamla göndərdi və qalanlarını da göndərəcəkdi. Mən İbn Ziyad ümumiyyətlə, bu işə o qədər səhərbərliyir.
Mən özü şəxsən iştirak edir. Bir də bu məsələndə deyim sizə ki, küfəlilər barəsindəki deyir ya, küfəlilər içində alçaqları da var idi, biz bunu Kərbalada da gördük, nadanlar var idi. Elmsizlər vardır, hər cürə var idi.
Bu, söhbəti yox bunun. Yəni, əgər İmam Hüseynəə qarşı çıxılarsa, bu belədir. Ümumiyyətlə, yolunda sabit deyirlərsə, belədir. Amma İbn Ziyad çox təhrik oldu. Şüreyq Qazidədə, Ömərsədsəddədə və özü kufədən əli silah tuta biləcək hər bir kəsin orduya qoşulmasını istəyirdi.
Təsəvvür edirsiniz, 30 min ordu çıxarda bildi İmam Hüseynəin qabağını. Balaca-balaca... Dəstələr düzəldirdi, min nəfəri. Qarşısına bir dənə komandir verirdi, deyirdi ki, yolda 400-500 nəfər ayrılırdı.
Nuxeylə deyilən bir yer var idi, ora qəribə bir yer idi ki, bütün ordular gedirdilər orada düzəlirdilər, oradan gedirdilər bütün döyüşlərə. Nuxeyliyə özü şəxsən gedirdi. Təsəvvür edirsə, sən bir böyük valisən. Amma qoşun nə sərinə işinə?
Özü şəxsən gedirdi, baxırdı ki, komandada nə qədər adam var, nə qədər yoxdur. Mən 1000 nəfər düzətmişdim. Xüsusi gizlin kəşfiyyatlar düzətmişdi ki, nə söhbətlər gedir, kimlər İmam Hüseyin qoşula bilər. Hətta Ömərsədsədin özünə də etibar etmirdi. Ömərsədsədin yanına da gizli kəşfiyyatlar göndərdi ki, orada nə proses baş verirsə, tez gəlsinlər onu.
İbn Ziyyata çatdırsın da. Yəni, Ömərsədsəd orada başa düşürdü ki, mən İbn Ziyyatın nəzarətin deyəm. Çox məsələlər var idi ki, onları Ömərsədsəddən qabaq və yaxud da Ömərsədsəddən eynanda o bilirdi. Çünki xüsusi kəşfiyyətləri var idi.
Həm küfənin içində, həm Ömərsədsədin yanında çox qəribə bir siyasətçilik insanı idi. Çox bacarıqlı adam idi. İmam Hüseyin eləkisəramı çox tərkisləri. Bilirsiniz, Peyğəmbər balasını öldürmək asan deyil idi. Belə bir fəlsid, belə bir bacarıqlı adamın sayəsində çoxu getdi.
Nə qədər adamlar var idi ki, ora gücünən gedirdilər, məcbur yollanırdılar. Hətta məsəlçün, bu hadisənin danışımı sizə. Ömərsədsət gəldi, dedi ki, kim gedər İmam Hüseynəə? Mənm sözümü çatdıraq.
Deyər ki, niyə gəlməsən bura? Bir nəfərə dedi, adları da var tarixdə, e, bunları. Dedi ki, sən get, danış.
O dedi ki, mən... İmam Seynə məktub yazanlardan biri. 18 min adam məktub yazmışdı.
18 min. Dedi, mən onu çağıranlardan biriyəm, utanıram. Sonra dedi, o birisinin adını çəkdi, dedi ki, valla mən də utanıram.
Neçəsinin adını çəkdi, dedi ki, mən utanıram. Axırda bir nəfər var idi, çox imansız bir adam idi, çox həyasız bir adam idi, həyası olmayan bir adam. Dedi, mən utanıb eləmirəm, hətta desən öldürərəm. Ömərsət dedi, yox, öldürmək yox, getdi ki, niyə gəlirsən?
Eşmişsiniz bu hadisəli. O getdi imamla danışmaq üçün çəri girmək. Amma silahla.
Qapıda olanlar da dedilər ki, silahla mümkün deyil. Dedi ki, yox, mən silahımı verməyi özümə sıqışdırmam. Dedi ki, da gördülər, razı olunur. Dedi ki, onda silahından tutaraq sən gir içəri.
Dedi, yox, bu da mənim xoşuma gəlmir. Mənm silahımdan nə üçün tutasın? Dedi ki, onda sən bizə de, biz imama de. Dedi, bu da mənim xoşuma gəlmir.
Qayıdıram, dedim. Dedi, onda get. Başqa bir nəfər göndərdilər.
O da necə bir adam idi. Gəldi imam s.ə.v. Görüşdü, danışdı, sözü soruşdu ki, Ömərsədsəd deyir ki, nə üçün gəlir?
İmam da dedi ki, mən bunun üçün gəlmişəm. Mən çağırıblar, mən də gəlmişəm. İndi də gəl istəməsələr, mən çıx gedərim. Amma hür imkan vermədi mən gedim, indi də Ömərsədsəd imkan vermədi mən gedim.
Və belə dedi. Bu hadisəni də gəldi Ömərsədsədə çatdırdı. Hətta deyirlər ki, oradan səndə Həbib ibn-i Məzarə yaxınlaş dedi ki, Sən imanın adamsa, sənin orada nə işin var? Sən imamsiyinə qoşulmalısan, sən haqq tərəfində olmasın, dedin ki, mən gedirəm, sözümü deyib qayıtacam.
Yəni, içlərində kimləri görürük? Sanki məcbur gələnlər var idi. Həm məcbur gələnlər, xüsusən Ömərsədsəd nə baş verdi? İmanlarının zəifliyi, günaha qarşı ehtinasızlıq, böyük bir imtihandan çıxmağa güclər satıb.
Məsələn, Ömərsədsədə nə dedin? Səni işdən azad eləcəm. Mən, deyəsən, bir tarixdə də oxumuşdum ki, Ömərsədsədə dedi ki...
səni işdən azad eləyəcəm. Ümumiyyətlə, sənin artıq kariyerən bitəcək. Bu, daha çox onu narad eləmişdir.
Həm rey, həm də bu onu daha çox. Yəni, neyini mədum etsin? Deməkdir ki, ebi yoxdur.
İmam öldürməkdə isə ebi yoxdur. Amma deyə bilmək. Orada da şeytanın vəsvəsəsi var, nəfsin vəsvəsəsi var ki, gedirəm.
İnşallah elə yollar eləyəcəm ki, ya belə olsun, ya belə. Bəzən olmur ki, bu şeytanın aldatmasıdır. Görürsünüz, ömərsət bir imtihandan qarşılaşdı ki, əslində sadi imtihana idi. İmam öldürmək olmaz təbii.
Amma rey, amma təqvasızlığın elə bir mərhələsidir ki, təqvasızlığın elə bir mərhələsidir ki, bax, o gəldi belə. Ömərsədsət özü də atasına çox vəsvəsələr eləmişdi ki, sən get xilafətə çatsan, parlaq keçmişin var, o da deyir ki, mən də siyasətlə qutarmışam. Yəni, hakimiyyət sevdası başında çox dolanırdı.
Bax, bu rəzaləti əldən vermirdi. Biz təkcədə rəzalət, vaq insanın qəlbində bir dənə rəzalət var, hər istilik filan, naməhrəmə qarşı his, nə bilim, qəzəb, bunlar var, vaq bəzən insanda bu ola bilər. Bundan əlavə təqvasız olsa o cünah eləyəcək.
Elə adam var ki, içində rəzalət var, məsələn, qadınlara qarşı zəifliyi var. Məsələn, mal dövlətə qarşı zəifliyi var. Məsələn, fulan yeməyə qarşı, haram yeməyə qarşı zəifliyi var. Bəzən belə olur, amma təqvası o qədər var ki, görərsən ki, olar eləməz. İndi vay o günlən ki, mövzumuzda çox adiyyətə var, ey bunun.
Vay o günlən ki, səndə bir rəzalət var, bu tərəfdən də təqvada yoxdur. Sən, sənə Allah imtihanı qismət eləməz. İmtihan qismət eləsə, sənin içində rəzalət var, məsələn, hər istih var, naməhrəmə qarşı. cazibə var, nə bilim, valideynəsən, rahat aqqı ola bilərsən, rahat qış qıra bilərsən, rahat söyüş söyə bilərsən kiməsə, rahat kimisi haqqına girə bilərsən və s.
və ilaxır. Bu dəfə də səni saxlayanda bir təqva yoxdur. İmtiham qarşıva çıxsa gedəcəksən, maqum, Ömərsədsət eləyib. Ömərsədsətdə mal, mülk, dünya hərəsliyi var idi, hakimiyyət sevdası var idi, bu dəfə də belə bir şey yoxdur.
İmam öldürmək çox çətin idi. İnsanın vücudanı imkan verməzdi, həm insani cəhətdən problem idi, çünki cəmiyyət onu rahat daşqana eləyəcəkdir. Amma öldürdü. Burasını da deyim ki, axırıncı söhbət Ömərsədsətdən gəlib istəyirəm Ömərsədsət barəsində. Bir xeyl məlumatları verim sizə.
Ömərsədsətlə Kərbaladi İmam Hüseyin rastlaşdıdır. Bir yeri oldu ki, orada İmam Hüseyin rastlaşdıdır. İmam ondan dairşi dedi ki, Ömərsədsə, sən ki, məni tanıyırsa, sən bilirsən mən Peyğəmbər balasıyam.
Sən nə iş görürsən? Dedi ki, mənim səni öldürmə fikrim yox. Dedi ki, amma sən mənim ölümümə...
Hər şeyi düzəldirsən. Dedi ki, bu işdən əl çək. Dedi, Ömərsədsə bu işdən əl götür. Dedi, belə eləsən, məni həlak eləyərək.
Dedi ki, mən sənə zamirəm. Dedi ki, mal mülküm əlimdən var. Dedi, mal mülkünə də zamirəm, nə istəsən.
Buların hamısını deyəndən sonra, o dedi ki, Rey əlimdən çıxacaq. Bayaqdan ailə uşaq deyirdi, bayaqdan vəzifə filan deyirdi. İmam dedik ki, hamısına mən zamirəm. Bax, məndən heç vaxt yalan eşməsən, mən tanıyırsan mən kiməm.
Ulan hamısına mən sənə zamirəm. Bu işdən əl götür. Bilirsiniz, Ömərsədsəd elə belə adam deyil idi. Bütün sistemin komandirliyi onun əlində idi. Yəni, Hür Ömərsədsədin nəzdində olan bir komandir idi.
1000 nəfərin başçısı idi. Amma Ömərsədsəd 30 minin başçısı idi. Şimir 1000 nəfərin başçısı idi.
Amma Ömərsədsəd mühüm adam idi. Dəqiqət edin, onu girdi, yox, mənim insanım, bu işdən əl götür. O belə deyəndən sonra imam ona bir-bir deyirdi ki, mən zamirəm.
Baxın, gəlib rey deyəndə imam Tarix yazdı ki, atını döndərdi ki, qayıda. Çünki sən mənim müqabilə reyi qoysan, imam üzünü döndərdi ondan danışmamaq üçün. Gedə-gedə dedi ki, elə-elə üzü o tərəf, artıq arxası ona tərəf. İmam ona dedi ki, reyin bir buğdasını da yeməyəcəksən.
Belə dedi, getdi. Adam nə tür pəşirəyə? O! Nadanlığı görsənir burada. Tarixin hamısı yazıb ki, dedi ki, buğdası olmaz, arpası olur.
Yəni imamdan elə bir sözcüləşdirdi də. İmam sənə xəbər verir, bədbəxt. İmam sənə deyir ki, reynbur buğdasını yeməyəcəksən, söhbət buğdadan getmir ki.
Sənə demək istəyir ki, reysənə qismət olmayacaq. Sən imama bu nə hörməzsiz deyəcəksən ki, buğdası olmaz, arpasa. Yəni güar ki, sən nəsə söz dedin da orada.
Bu yüzden ahırında bədbəxt olur. İmam sözcüləşdirməkdən onun sözünə qula asmaq lazım. Allaha anlayıram, Allahlıq xatırına ki, bizi həm nəfsimizin təmizlənməsində bizə kömək eləsin, həm də təqvalı olmağımızda bizə kömək eləsin ki, belə imtihanlardan üzü ağa çıxa biləcək.