มือมองทุกท้องฟ้า เมื่อมองนาฬิกา ได้แต่คิด ว่าเธอจะทำอะไรอยู่ สบายดีใช่ไหม อากาศเป็นยังไง รู้ไหมว่าฉันคอยจะรับฟัง ห่างกันสักขอบฟัง และเข้มของนาฬิกาของเรามันนาน ไม่เท่ากัน แน่นอนว่าฉันจะรอ อย่างเดิมและทุกๆวัน แม้จะทรมานเท่าขาดใจ แค่คิดถึงเธอทุกนาที ที่จริงยังน้อยไปห่างกัน ยังรู้ว่าตอนมีเธอมันที่มาเท่าไหร่ คืนวันที่ไม่มีเธอ คืนนานและเหงาเกินไป เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึงเธอแก่ไหน คิดถึงเธอทุกวินาที เธอคือลมหาห้าใจ ฉันคงจะจนอยู่ไม่ไหวจริงๆ ก็ดูไม่เหมือนเดิมมือเธอไป จะรอให้ถึงวันใด จะหนานาฬิกาเราหมุนใดพร้อมเพราะกัน เธอจะเคยบ้างไหม หลับตาลงเมื่อใด แต่แต่คิดถึงเธอจนฝันจะละเมิง เปิดข้อความทุกครั้ง ก็อยากให้เป็นเธอ แอบเลิศร้องเพลงที่เธอนั้นชอบฟัง ห่างกันสุดขอฟ้า และเข้มข้างหน้า นาฬิกาของเรามันเดินไม่เท่ากัน แน่นอนว่าฉันจะรอ อย่างเดิมและทุกทุกวัน แม้เธอทรมานเธอขาใจ แค่คิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อยไป ห่างกับยังรู้ว่าตอนมีเธอมันดีมากเท่าไร คืนวันที่ไม่มีเธอคืนนานและเหงาเกินไป เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึงเธอแค่ไหน คิดถึงเธอทุกวินาทีเธอคือลมหายใจ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหวจริงๆ ก็คงไม่เหมือนเดิมมือเธอไป จะร้อยถึงวันใดที่นาน แต่เราหุ่นไปพร้อมกัน ฉันรู้มันไม่ง่ายเลย ที่เราไม่ได้เจอกัน ฮ่า... เพราะฝันนั้นที่แสนใบ โอ้... มีการและกัน สักวันพยุกธุ์ทุกภาพ เปลี่ยนเป็นวันที่ฟ้าสาวใส ข้าคิดถึงเธอทุกนาทีที่จริงยังน้อย แต่ยังห่างกัน ยังรู้ว่าตอนที่เธอมันดีมาก เธอไหล คือวันที่ไม่มีเธอ คือนานและเหงาขึ้นไป เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึงเธอแค่ไหน คิดถึงเธอทุกวินาที เธอคือลมหายใจ ไม่มีเธอ ฉันคงจะทนอยู่ไม่ไหวจริงๆ โลกดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอไป จะรอให้ถึงวันไหน จะนานนานวนไป พร้อมพร้อมกัน อีกน้อย อีกน้อย จะได้กลัวไปได้จัง