馃嚨馃嚤

Mickiewicz i pi臋kno ojczyzny

Feb 6, 2025

Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz

Inwokacja

  • Rozpocz臋cie: Litwo, ojczyzno moja, Ty jeste艣 jak zdrowie.
    • Ceni膰: Ile Ci臋 trzeba ceni膰, ten tylko si臋 dowie, kto Ci臋 straci艂.
    • T臋sknota: Autor t臋skni za ojczyzn膮, dostrzega jej pi臋kno.

Opis pi臋kno艣ci ojczyzny

  • Widzenie: Dzi艣 pi臋kno艣膰 Tw膮 w ca艂ej ozdobie widz臋 i opisuj臋.
  • T臋sknota: T臋skni臋 po Tobie.

Panna 艢wi臋ta

  • Modlitwa: Panno 艢wi臋ta, co jasnej bronisz Cz臋stochowy.
    • Obrona: Ostra 艣wiecisz bramie, chronisz gr贸d zamkowy nowogr贸dzki z wiernym ludem.
  • Cud: Autor odnosi si臋 do cudu, jakim by艂o powr贸cenie do zdrowia dzi臋ki opiece Matki Boskiej.
    • Pami臋膰: Dziecko ofiarowane pod opiek臋 Matki Boskiej, podnosi martw膮 powiek臋.
  • Wdzi臋czno艣膰: Autor dzi臋kuje Bogu za przywr贸cone 偶ycie.

Powr贸t do ojczyzny

  • Cudowny powr贸t: Tak nas powr贸cisz cudem na ojczyzny 艂ono.

Opis krajobrazu

  • Dusza ut臋skniona: Przeno艣 moj膮 dusz臋 ut臋sknion膮 do pag贸rk贸w le艣nych, 艂膮k zielonych.
  • Pejza偶: Szeroko nad b艂臋kitnym Niemnem rozci膮gni臋tych.
    • Pola: Pola malowane zbo偶em rozmaitym, wyz艂acanych pszenic膮, posrebrzanych 偶ytem.
    • Bursztynowy pugryka: Jak 艣nieg bia艂a, gdzie panie艅skim rumie艅cem Dzi臋cielina pa艂a.
    • Wst臋ga miedzy: Wszystko przepasane zielon膮 miedz膮 z rzadko siedz膮cymi gruszami.

Full transcript