Transcript for:
Mga Pagsusumikap at Pangarap ni Miss Catering

Hello mga kumari kong expat! Nay! Pag-iika ka kay St. Peter kay any moment na madedoan, arrival ka. St. Peter, sponsor naman dyan para kay nanay. Ano yung gusto mong kabao? May tempered na o may wifi? Kaya iniisip nila, meron kang catering business? Wala. Wala? Wala ng kinakain. Business pa catering. Sa amin, mga kapatidwala nakatapos mag-aral. Si Miss Catering, hanggang ano lang naabot? Grade 3 lang. So, asa na ngayon yung kapatid mo? May galit pa rin ako eh. Kung ginawa ko, kakalaman mong iripan-gipo hinura. Hindi na-offend ang nanay mo pag medyo morbid yung joke mo? Kung ano man yung i-ano ko sayo na hindi maganda, masakit dito pero busog naman tayo. Wala akong choice kundi magtrabaho sa construction worker. Si nanay kasi nagtrabaho din siya. Nagkakarga din siya sa truck. Nang hollow blocks? Oo. Doon yung pinakamasakit sa akin na part na ay kita mo yung nanay mo. Totoo ba yung kinuwento mo na yung kuya mo na binugbog yung tatay mo? Oo, dati nag-away silang dalawa, nagkasabutan, nagbubuhan sila. Tapos inapakan yung, alam mo yung GSM na inapakan yung liin? Yun ay namati na yung tatay ko. Makikilala niyo si Miss Catering? Ay nako. Makikilala niyo pa siya ng lubos pag nakahuntahan na natin. Kung kumari niyo na nakakatawa at gustong gusto siya ng marami. Imaginin ninyo kahit hindi artista to ha. O, sikat na sikat. Bakit nga? Di nga ba Miss Katerine ang pangalan sa kanya? Saan hango yun? At bakit lagi siya nakikipag-usap sa mga afam? May boyfriend na ba siya ngayon? Ano ba tunay niyang pangalan? Ako, lahat ng yan, yung mga katanungan sa isip nyo, masasagot na yan. Kaya, 30 minutes pa. Makakarating na tayo doon sa kanyang barangay. Ano na, Miss Katie Ring? O yan na, o. Diba? First time namin magkita ni Miss Katie Ring. Pero wala naman talaga siyang Katie Ring. Hi! Hi! Hello po. Hello, welcome to my home town. Yes. Hi. Hello po, magandang hapon po. Ano yung sawara yung magandang hapon? Maupay na kulot. Maupay na kulot? Maupay na kulot. Hello po. Dito tayo sa bahay. Hello po. Ayaw si Nanay. Nay! Kilala mo ko. Kilala mo siya, Nay? Ha? Kuna kilala ko. Kilala mo siya, Nay. Amoy ng kilikili ko, Nay. Mabangong, mabangong. Tignan mo naman. O, tignan mo. Oo, nakakatawa. Ay, may langka. Paborito ko yan. Langka yan, di ba? Hindi mandor yan. Langka. As in, meron kayong tanin ng langka. Niready niya yung para sa'yo. Ah, kaya pala nauna na ang mga langgam. Oo. Ano yung iba sa labas? Nakatambay. Ito lang pala siya. O, ito yung ano namin. Kitsi na dal. Kitsi. Ah, ikaw. Ito! Oh, hi! Siya, sino naman? Asawa ko siya. Wow! Mabae! Ang sisira yung buhay ko! Siyempre, habang dumadayo kami rito, tulad ng aking sinabi, talaga ng mga personal natin pinuntahan, ang sikat na sikat ngayon at laging nagpa-viral kasi dahil sa kanya mga itinuturong pag-iingles, yung pakikipag-usap sa AFAM. at yung klase ng buhay na meron siya at napaka-unique at hindi niya ikinaihiya. Sino pa nga ba ang aking tinutukoy? Ang Miss Catering or Amor. Yes. Hello po. I'm Miss Catering, ang kumarin yung expired. Kumarin yung expired. Bakit ba Miss Catering ang bigla mong tinawagan sa sarili mo? Miss Catering kasi nung nagvideo ako, nakausap ko yung foreigner. Sinabi ko sa kanya na busy ako, I'm catering to my mother because my... Mado is mild stroke. 2019 yun. Tapos, doon nila akong binansagyang Miss Catering. Miss Catering to my Mado yung una. Sabi ko, parang haba. Ginawa ko lang Miss Catering. Doon nag-start yung problem ko. Kasi yung iba na hindi ka kilala, baka iniisip nila meron kang catering business. Wala. Wala? Wala nga kinakain. Business pa catering. Siyempre, lumusog kami sa inyong barangay, no? At napaka-payak. ng inyong pamumuhay. So, syempre, pag nakita nila ito, syempre feeling nila kumikita na si Miss Katering. Ano nang naipundar ni Miss Katering habang siya'y nakikilala na? Sa totoo lang, ang tagal ko nang nag-social media five years na. Palagi akong nababan sa mga sa TikTok ko, social media. Kaya, hindi ako makapag-focus. Pero, inisip ko na lang, siguro may reason kung bakit nangyayari sa sakin to pero hindi ako nang pipinaan ng loob gumagawa pa rin ako ng bagong account gumagawa ko ng paraan kasi yung mga tao ang nagmamahal sa akin at sumusuporta alam ko nga na pinila ako at babalik sila para supportan ulit ako. Pero sa totoo lang wala pa ako masasabing na ipundar pero ang laki ng pinagbago ko dati ngayon kasi kahit wala pa naman contento naman ako, masaya ako kasi mayroon mga bagay na hindi ko in-expect na makukuho o darating. Meron mga lugar na hindi ko in-expect na makupuntahan po. May mga pagkain na hindi ko in-expect na makakain ng pamilya ko. Kung dati, hindi kami nakakain three times a day, minsan once a day lang. Nag-aaral ako, pag-uwi ko ng bahay, iinom lang ako ng tubig. Wala mo kain? Wala. Tapos nag-construction pa ako noon, kaya hindi rin ako nakapag-focus mag-aaral. Pero contento lang ako sa buhay ngayon at masaya ako kasama yung pamilya ko. Pero wala pa akong masyado na... Iipundar pero ginagawa ko ang lahat para makapagpundar para sa nanay ko, para magtupad ko yung pangarap ko para sa nanay ko. Bakit ganun mo kamahal ang nanay mo? May mga tao kasing mapanghusga. Gusto kong tuparin yung pangarap ko para sa kanya. Kasi ang hirap na anghusgan yung mga pamilya mo, ganoon, construction lang, wala pong pinag-aralan. Kaya gusto kong mayroon kaming sarili naming lupa, bahay, ganoon. Yun lang, maayos na wala kaming... utang na loob sa ibang tao. Bakit? Marami bang nang-aapi sa inyo? Oo, dati. Mahirap ikwento kasi, alam nga, dito tayo sa Siamitia. Mahirap kasi gusto ko ay may sarili na kami ng lupa kasi. Ingusgan ka ng mga tao, tapos magpapakumbaba ka, magre-respeto ka sa mga tao hindi naman deserve. Ng respeto mo, oo. Kaya gusto ko talaga matupad yung pangarap para sa nga. Ito lang, kumukulo na. Kapi lang ama, ibibigay ko sa'yo. Yung train, dumating na. Kukunin ko lang yung kapi sa second floor. Kay Raffle to. Wow, ang daming kapi. Anong gusto mo? 3 in 1 plus 1, happy kaarawan? Walang kaarawan. Yun na lang isa. Great taste. Oo, yan. Great taste ko, oh. Napakala. Great taste na lang. Nag-init ko ng tubig si Ano. Kaya ako pinapawis yan. Kasi yung init nandito sa likod ko. Tinitiis ko lang. Mabuti na pansin mo. Gusto ko. Para maramdaman mo. ang ano, init. Kailangan mo kape lang muna para malasap mo ang prudensya. Ito yung pinaka-pantry nyo, yung kahon, kung saan nandyan lahat yung mga kape, asukal, ganun. Anong password nito? Hindi ko mabuksan. Ako na. Anong password to? Hindi dito yan sa gilid. Yaya! Eh, ba't mayaya ka? Mayaman kami. Thank you so much. See? Ganyang kapayak ang buhay nila. Maano dito? Parang maaliwalas, mahangin, mapipil mo yung nature spring. Nature spring. Oo, yung parang peaceful. Lalo na pag gutom ka, mananahimik ka talaga. Pag gutom, mananahimik na lang kayo. Oo, hindi ka gagalaw. Bakit? Kaya gutom ka. Pag gumalaw ka, gutom ulit. Alam na alam mo, no? E, open-minded mo nga yung isa. Saan isang kape? Now, over-welcome ako sa'yo. Ayun pala yung kape. Nakaka-loka. Ayan. Okay lang, kape lang? Okay lang naman, Diyos ko. Yung iba nga, walang pang kape. Ano pa? Hindi dapat i-appreciate na. Diba? Anything goes pagdating sa ganito. Payak na pamumuhay. Itong kusina mo napakalaki, no? Sa screen. Ang liit lamang po nito. Talagang abot mo lahat. Ang sulok nito, no? Ito na yung kape mo. You're nothing. For a second-grade case. Huwag mo sa... 3-1. Ayun. Masarap ang timpla mo ng kape. Yes. Yung tubig namin masarap kay tubig kanal yan. Dito naman malinis naman ang tubig. O nagmumibili rin kayo ng mineral water. Dati maano yung puso namin. Niimlan namin yan. Eh ngayon may lumalabas na ng buhang yan. Hindi na kami umiinom. Gaga. O anyway, gaano kahirap ang buhay? I mean, nakagisnan mo na ang ganitong klaseng buhay mo na dito nakatira at ang early age nag-work ka. Dati grabe yung hirap ng... buhay namin, lalo na pag uras na yung pagkain, wala kang kakainin. Si nanay, nandun naman siya naglalabas. Dati okay naman yung buhay namin, yung buhay pa yung tatay ko. Nakakain pa kami three times a day. 2010 yun, bata pa ako nga. Nung namatay na yung tatay ko, doon ko na feel na maganda talaga yung kompleto pa yung pamilya mo. Nung nawala yung tatay ko, parang, parang kaming napilayan. Kaya wala akong choice kundi magtrabaho sa construction worker. At what age? 13. 13? Nag-construction ka na? 13. Anong ginagawa mo bilang construction worker? Nag-haloblocks. Haloblocks ako kinakarga sa truck. Tapos minsan humusgahan ka pa ng mga tao kasi ganito yung suot ko. Nakikipiksyon ako. Nakababae outfit ka habang nagbubuhat ka ng haloblocks at isinasampan mo sa truck? Oo. Tapos yung kita ko, 125 pesos. Minsan, 50 lang sa isang araw. Hindi lang ikaw naman yung gumagawa. Marami kayo. Kaya yung pera, pinag-ati-hatian nyo. Kaya yun ang equal sharing kayo. So, magkano yung 100? Minsan, 25 pesos lang. Kaya kailangan mo pa mag-work ulit. Depende lang kasi kung ano yung trabaho mo. Yun lang yung sasahol mo. 8 years ata ako, 10 years. Nagsimula ka ng 13. Oo. Sinani kasi nagtrabaho din siya. Nagkakarga din siya sa truck. Ng hollow blocks? Oo. Tapos may kita mo sa kanya na ang init-init. Tapos nagkakarga siya. Doon yung pinakamasakit sa akin na partner. May kita mo yung nanay mo. Ang init-init. Nagtatrabaho. Ang sakit para sa akin. Parang wala kang magawa. Oo. Kasi kailangan namin magtrabaho. Ilang bibig ang nakaabang para makakain? Umalis kasi yung mga kapatid ko, tapos ano lang kami sinanay ako, pamangkin ko, kaya yun lang. Yung 125 pesos, binabudget ko yun. Bilal ko ng isang bigas, tapos ulam namin, tapos yung iba binibili ko naman. Para sa akin na sabon, ganyan. Tapos minsan, sa mga kaibigan ko, tingin ako ng ulam, sinachat ko sila nung sumupunta. Kunwari tatambay ako, pero may ikikain lang ako. Tapos minsan, kapag nagiinom sila, miinom na lang ko kahit walang kain. Kasi yung pulutan, nilalagay ko sa bulsa. Tapos pag-iit ko ng bahay, kakain ako. Kasi may kanin dito sa bahay. So hindi mo kinakain yung pulutan? Hindi. Binubulsa mo? Binubulsa ko. Pero tumatagay ka? Oo. Hindi umiikot ang tiyan mo noon, dahil walang laman. Oo, pero laban lang. Sobra palang hirap ng buhay niyo. Tapos ilan pa kayo lahat magkakapatid? Sa unang asawa ni nanay, eight sila. Tapos ako, pangalawang asawa na. 8 din kami. 16, lahat ang anak ng nanay mo. Sa amin, mga kapatid walang nakatapos mag-aral. Hanggang ano lang naabot? Mga elementary lang. Si Miss Catering? Grade 3 lang. Grade 3 lang ako. Grade 3? Ilang years ako nag-aral, pabalik-balik. Sa grade 2, dalawang beses. Sa grade 1, dalawang beses. Sa grade 3, tatlong beses. Pabalik-balik nga ako. Abang pabalik-balik ako, iba-iba na yung teacher. Yung iba nag-retard na. Kaya na-realize ko, ako na lang kaya mag-retard ko. Yung ibang teacher ko nag-retard na. Ako grade 3 pa rin. Kaya nag-retard na rin ako sa pag-aaral. Inaaral ko na lang yung pamangkin ko. Siya na lang pinag-aaral ko. Sabi ko, nag-aaral ka na mabuti. Huwag mo unahin yung kalandian mo. So bakit si Ms. Katie Ring ay hindi man lang tinapos yung grade 6 noon? Hindi ko na tinapos kasi... Hindi dahil sa nahihiya ako, dahil ilang taon na ako, pero grade 3 pa rin ako. Bakit? Mahina ka ba sa klase? Wala kang focus? O wala sa'yo talaga yung pag-aaral? Wala na rin. Na-wrong way na yung pagkatao ko. Bakit? Hindi naman ako mahina. Parang gusto ko lang din yung makapag-aaral. Parang napariwara ako. Habang nag-construction ako, nakatambay ako sa barkada, gano'n. Ah, wala kang focus sa school talaga. Pero sa umaga? At construction ako noon. Tapos sa anong gabi, nagtambay na ako. Parang, Construction saw umaga, pokpok sa gabi. Lady dog, lady dog porn star. Ngayong ikaw eh kahit paano ay nakikilala na. Wala bang plano si Miss Katering na bumalik sa pag-aaral? Wala na. Okay naman, nakakaya ko naman. As long as I can handle myself. As long as I know how to love and respect too many people. Wow, first time. Oo yun. Okay na naman kahit hindi ako makapag-aral. Para sa akin ang importante, matupad ko lang yung pangarap ko para sa nanay ko na magkaroon ng lupa at bahay. At makapagtapos ko yung pag-aaral ng pamangkin ko. Okay na sa akin kahit hindi ako makapag-aral. Kaya kaya ko naman. Ano lagi ang sinasabi sa'yo ng nanay mo kapag nag-uusap kayo? Gusto niyo magkaroon ng bahay at saka lupa. Kahit hindi maganda. Yung priority namin lupa talaga. Para hindi kayo pinalalayas? Oo. Dito ba sa bahay niyo pinalalayas? Hindi naman. Pero nararamdaman namin. Ang sakit na. Basta yung pakiramdam ko ngayon, hindi nila deserve respetuhin. Ang hirap kasi umirespeto ka sa isang taong hindi deserve at magpakumbaba ka. Kaya pinaproyect ko talaga magkaroon kami ng sarinam. Pero itong mga pangyayari sa buhay, katulad ng struggle mo dito sa... sa komunidad niyo. Somehow ba, parang ano yan, okay na nang nangyayari ito. Kasi nalalaman ko kung sinong tunay kong kaibigan, kung sinong tunay na nagmamalasakit sa amin. Oo, yun nga. Kaya kailangan kong gawin ang lahat para makuha ko yung gusto ko. Mahirap bang hindi nakatapos? Para sa akin, hindi. Hindi ko alam. Hindi naman ako, kahit hindi ako nagkapag-ara, hindi naman ako nahirapan. Pero sinasabi ko yung totoo na ganito ako. Wala akong pinag-aralan, wala akong perma, hindi ako nakapag-English, hindi ako masyadong marunang sa spelling, pagsulat. Yung nasa isa ko lang, as long as marunang akong makisama, promespeto, magmahal, at sinasabi ko yung totoo na wala akong pinag-aralan, eto ako, as long as wala akong tinatatakang tao, naging totoo lang ako. Yung aso, yan ang sisira sa pangarap natin. Di ba pati aso mahad lang? Di ba? Nakamute na, nakamute na yung aso. Sixteen kayo, ikaw lang bang nag-asikaso sa namin? Sa ngayon na may ano ako, may kinikita kahit pa paano, yung priority ko lang talaga, si nanay, si kuya, tsaka yung pamangkin ko. Eh, nandito lang kami sa isang bahay. Kapag nakikita ko na wala sila, kahit bumili ako ng pagkain, hindi lang yan para sa amin, para sa aming lahat. Kasi pag walang ulam yung mga... Pamangking ko sa kabilang bahay, kaya napapunta ko dito. Pag ano yung dala ko, gusto ko, kahit sila na na na yung priority ko, gusto ko, ma-bigyan ko rin sila. Wala silang isipin na hindi maganda. Mayroon ako, magbibigay ako. Kahit may sarili na silang pamilya. Since 2019 ka pa nagsimula sa pagiging influencer mo, at ngayon ay kumikita ka na. When you say kita, so ito na yung parang ikaw na yung breadwinner? Minsan. Ba't iniisip mo pa kung aaminin mo o hindi? Hindi ko alam. Basta ako lang yung nag-pro-provide ng pagkain nila nanay. Pag meron ako nagbibigay. Pero sa akin talaga lahat sa ngayon. Since sa'yo lahat sa ngayon, kaya rin hindi mo ma-improve itong bahay. Or pinili mo ng ganito na ganito ang bahay namin. Kasi ito na yung kinagisna namin. Dito na kami lumaki. Ito na siya. Hindi ko siya babaguhin. Hindi ko ito i-improve na ganito lang ito kasi lilipat kami. Lilipat kayo soon. Oo, kasi nag-ano ko ng lupa. Sakto lang na dalawang bahay, 200 square meters. Okay. Hindi ko masyadong... Pinagaganda ito. Oo. Kasi lilipad din kami para matapos na yung kababalaghan namin dito sa aming tinitirahan. Kaya dadandain ko munang ayusin doon. Tapos pag okay na, pwede ko na lilipad sila nanay. Kaya masaya ako ngayon. Kasi masaya ako dahil may isang taong tumulong sa akin para matupad yung pangarap. At yan ay si? Si Madam Hera. Hera Glo. Anong nagawa ni Madam Hera sa buhay ni Miss Katelyn? Tinupad niya yung pangarap ko para kay nanay. Na? Magraon ng lupa. Kaya yung ginagawa ko para masuklihan si Madam. Ginagawa ko yung trabaho ko ng maayos. So siya yung bumili ng lupa at yung narigalo sa iyo? Oo, para kay nanay. So kaya naman ganun din ang pagtanaw mo ng utang na loob? Oo. Kaya para masuklihan. ko siya dahil tinulungan niya kung ano kinutulong niya sa akin. Yun lang yung mapasaya ko siya at matulungan ko sa produkto niya makapag-ano ako. Siyempre, kapag nagla-live ka, anong hindi mo makakalimutang eksena mo sa pagla-live mo? Anong comment ang na-encounter mo? Sa mga bad comments, ako kasi binabara ko. Sabi nila, huwag daw seryoso. Dapat daw ignore the bashers. Pero ako hindi ko ini-ignore, ini-entertain ko. In what way? Ano, sinasabihan ko sa inyo na pakialam ko sa inyo, hindi ko kasalanan kung bakit nyo ako pinoproblema. Kaya kung pinoproblema mo ko, ipagpatuloy mo lang yan. Dahil hindi naman ako yung maihirapan, ikaw. Pero siguraduin mo muna bago ka mag-usgat, tignan mo muna kung nakakakain ka three times a day. Maka mamaya, hosga ka ng hosga dyan. Once a day ka lang pala kumakain, di ba? Minsan nga, may condolence. Sabi ko, nai, condolence daw. Sabi ko naman, thank you so much sa nagko-condolence. Condolence din sa inyo. Ganon yung nireply ko. Hindi ka galit noon? Oo. Kasi b*** nila, kaya you need to refund the ball. You need ano? You need to refund. Kung ginagagaw ka, kailangan mong i-refund. Gagawin mo rin. So, ang isa pang cute mo yung nanay mo. O nay, meron ng St. Peter. Ano yun? Oo, St. Peter. Meron kasing TikTok account na yung pangalan St. Peter. Kaya sabi ko, St. Peter, nakaluwag-luwag ka na ngayon. Siguro marami nang nadid on arrival. Sabi ko, St. Peter ha, i-ready mo na kayong nanay. Gusto ko yung kabaong yun, naka-tempered glass. Oo. Hindi nina-open ang nanay mo pag medyo morbid yung... joke mo? Hindi naman. Sabi ko, yan mo lang na. Ito ang pagbabago ng buhay natin kung sakali man. Alay. Sinasabihan ko sa nanay na sakyan mo na lang na ikaw. Kung ano man yung i-ano ko sa iyo na hindi maganda. Pero talagang maisipin, mahal na mahal kita. Kung may sabi mo na kung about St. Peter, then on arrival, ganyan. sakyan mo na lang ako kasi ito yung dahilan kung bakit tayo nakakakain three times a day. Diba? Masakit dito pero busog naman tayo. Ang isa pang nakakatuwa sa'yo ay kapag nakikipag-usap ka sa mga afam o sa mga foreigner syempre yung iba ano ba ito? Scripted ba ito? May usapan na ba sila sa umpisa pa lang bago sila mag-live? Ano yun? Hindi. On the spot na. Walang scripted. Kung ano lang yung gusto ko sabihin sasabihin ko. Recycle kasi yung English ko. Assorted. Ikaw na ang bahala. Hindi mo siya maintindihan pero ikaw na ang magpapuzzle. Ikaw na ang magagawa. Magulo yung English ko. Ikaw na ang bubuo ng puzzle. Oo. Ikaw na ang bubuo ng sentence. Ganun yun. Pero lagi ka nakaka-jackpot ng foreigner na kausap? Oo. Ang pupugil. Isa lang yung na-meet ko na foreigner. As in, in person? Oo. Pero baka tapos siya 21. So nung na-meet mo yung foreigner, ano reaction niya? Ang sarap niya. Natikman mo din? Hindi pa. Pero, kumusta ang puso ni Miss Katering? Masaya ba? Oo, masaya naman ako. Meron kang jowa? Oo, may jowa ako pero syempre may mga tao mapangusga. Akala nila, ano lang ako sa social media. Pakontent lang? Oo, I can handle myself kasi mahirap nasaktan at maloko ng isang tao. Kahit may tao akong mahal, I prioritize my family. Nahandol ka naman kasi I know love is not refundable. Kaya pag iniwan ka, magmahal ka ng iba. Kasi libog lang yan. Hindi ka umiiyak sa lalaki? Hindi, kasi tinatanggap ko na lang. Na? Na iniwan tayo kasi maraming pa mga lalaki. Kung iniwan ka, magmahal ka ulit. Buti okay lang sa nanay mo na meron kang partner. Okay lang, masaya naman siya. Hindi naman straight yung partner ko. Crossing. Crossing. Made in Bauma By Goygol Gagawin talaga O anyway Dati, Miss Katie ring Nag-guest ka sa Magandang Buhay Tapos parang nangako si Carla Estrada sa'yo na Gagawin kanyang PA Ano nangyari to? Yung time kasi noon Yung in-interview ako Mga 3 days Nagsara yung KBS Nag-stop Ah, nag-stop Oo, nagsara na Kaya, nahag din yung account ko. Parang wala, nangyayaan ko na lang. Pero may pinangako siya, nakukunin niya akong PA. Pero wala nangyari. Kahit nagkita nga kami dito sa lugar namin, hindi ko lang pang naalala niya. Pero hindi naman ako nag-ano na. Oo, wala sa akin. Okay lang, hindi mo na ako nagkaroon ng ganit. Kung gusto niya, siya nalang kunin kong PA. Joke! Joke ako! Oo. So dito, ano ang routine mo everyday? Yung return ko everyday, tapos kumag-live. Pag-isip ko na umaga, mga 6-7, nagla-live na ako. Gano'n, nasend, abuloy, abuloy, ganyan. Tapos, ano, walang ulam, ganyan. Papabili ko yung kapatid ko, ganyan. Tapos, kasi ngayon, ano, nak-focus na kasi ako sa ano. Palaga kong nagla-live. Dato yung ginagawa ko, nag-uugas ako, nagwawalis bago mag-live. Pero nagkagawa ko pa rin naman. Saan galing yung pagiging funny mo? yung marunong kamag... Matawa, nasa timing. Ganun lang kasi ako, bata pa lang ako. Pariwara ako, bata pa lang ako. Kaya naano ko siya magpatawa, ganun. Alam mo, ganun din sinabi sa akin dati. Saan galing? Sabi ng psychologist. Galing niyang pagiging masayahin, kumedyante. Dahil habang kumakalam daw ang sigmura mo, ang dami-dami mo nakikita sa paligid para libangin ang sarili mo na hindi mo maalala na naguguto. Kaya ginagawan mo ng kwento, ginagawan mo ng katatawanan. So gano'n yun sa'yo. Kailangan maglibang-libang. Pag gutom ka, libang-libang yung sarili para hindi mahalatang gutom ka. Pag busog na, manahimik ka na kasi busog na. Hindi ka na pwedeng gumalaw. Kasi pag gumalaw ka, magugutom ka ulit. Malaking tulong yung nangyayari, kahirapan sa buhay mo. Kasi alam naman natin na may hirap ang buhay talaga ni Miss Katie. Pero dito ka humuhugot ng lakas sa kahirapan. Oo. Kailangan talaga dito yung, syempre mahirap lang tayo. Kailangan natin lumaban. Kahit gano'ng kahirap, lumaban lang at maging masaya. At maging contento na lang. Kasi hindi man natupad yung pangarap natin, at least contento ka na. Masaya ka. Paano naman yung naiyo? And I'm sure yung nanay mo masaya sa'yo. Kasi sabi ng nanay niya, parang lumalabas, ikaw ang breadwinner niya. Kausap ko siya kanina. Sabi, parang ang laki-laki ng tulong mo talaga sa kanina. Sobra yung pagiging blessing mo sa kanila at sa apo niya at sa kuya mo. Oo. Kaya ako, alam mo, sa mga kapatid ng nanay ko, eh dito sa lugar namin, wala kaming kamag-anak. Parang wala kaming pinsan, ganun. Oo. Dito lang nag-stay yung nanay at tatay ko dito sa lugar mo. Kasi dito si tatay nang katrabaho dati. Yung mga pamilya ni nanay kapatid niya nandun sa ibang lugar. Yung mga kapatid niya doon may lupa. Yung mga anak nila, mga professional, may abogado, may holiest. Kaya minsan naisip ko bakit yung mga kapatid nila na yung mga anak, mga professional, pero kami grade 3 lang, ganito lang, parang dito na upunta sa amin yung sumpa. Kaya nag-ano din ako, kahit papaano, meron din akong... Nagsusumikap na. Oo, para kapag pundar din, kahit ganito lang ako, kahit hindi man ako professional, kahit grade 2 lang ako, at least meron akong... May pagmamalaki. Pero hindi mo naman pinagsisisihan. Hindi. Dahil alam ko kahit wala akong pinag-analan, kaya ko matupad yung pangarap ko at yung gusto ko. Kung magpupursigil lang ako. Yung naiingit lang ako kasi sila, kapag tapos mag-arang, kami dito kumatos. Three times a day. Kumatos ang brain tumor. Nag-live kayo ni Aling Mirna. Tapos ikuwento mo yung sa tatay mo. Totoo ba yung kinuwento mo na yung kuya mo na binumbog yung tatay mo? Oo, dati nag-away silang dalawa, nagkasabutan, nagbubugan sila. Tapos inapakan yung, alam mo yung GSM na inapakan yung leeg? Oo. Di ba may angel at saka yung baby? Ah, yung picture? Oo. Parang yun yung ginawa. Tapos mga ilang days, mga 10 days atak. Yun na yun, namatay na yung tatay ko. Kaya ang hirap sa may pamilya, may isang pariwara. Oo. Kaya... kami na lang yung umiintindi. Lalo na ngayon na ako yung nag-aano ko na. Inaasahan? Oo. So, asa na ngayon yung kapatid mo? May asawa na. Pero ano, may galit pa rin ako eh. Sa mga kapatid ko, may galit ako. Kasi alam mo yung uuwi, kakain lang. Parang ginagawa nilang restaurant yung bahay namin. Tapos asa-asa rin pa ako. Kaya nananahimik na lang ako. Pero wala naman akong magawa kasi mga kapatid sila. So, literal talaga na po. Upunta rito, kakain lang, aalis din. Oo, kasaalis. Aha, kaya sinabi mo parang restaurant lang. Oo. Pinagagalitan mo sila? Hindi, minsan. Kasi pag ako magalit, ako na naman yung mali. Kaya hinahayaan ko na lang. Kesa maano pa ako, napabayaan ko na lang. Kasi may mahalis lang yung katapos kain. Hinahayaan ko na lang. Pag andito yung kapalid mo, anong reaction ng mamam? Excited siya? Tuntua siya? Hindi, alam niyang magaano ako. Kaya tumitingin agad si namin sa akin. Anong ibig sabi ng tingin mo? Parang sumising mas agad na huwag pabayaan mo lang ganun. Si nanay din kasi yung nasasabi na huwag mo anong kasi kapitid mo rin. Kaya nayaan ko na umayon sa dyan kasi alis din naman. Pero nagingit-ngit ka deep inside? Oo. At yun hindi niyo pinag-uusapan mga kapatid? Hindi, nayaan ko na lang. Basta ang priority ko si nanay pa mangkin ko. Sino layo nandito? Kaya pala one time nag-ano ka, ginagawa niya itong restaurant. Oo. Kakain dito alis. Uuwi lang kayo para kumain. Pagkatapos kumain, naalis kayo. Anong akala mo sa pamumahay na restaurant? Tapos kain fire exit agad. Kain fire exit agad. So, wala kang remedyo doon? Tanggap na lang? Kayaan na? Tanggap na lang. Kasi pag mag-anak, baka mabog-bog pa ako. Ma-disable ako mamaya. Hindi na ako makapag-live. Papatuloy to. Hindi na yung abuloy ko mo din. Kaya ano na lang, hiyaan na lang. Anong wish mo para dun sa mga kapatid mo o yung sana mo sa mga kapatid mo? Sana hindi na kayo pariwara. Kasi gusto ko patrabaho sila, pero hiniinom pa rin. Bahala sila. Inapagod na. Wala na akong sana. Sana maging okay lang sila. No, kagod. Namiirap-irap ka. Wala na akong sana, basta okay lang sila, humihinga. Dahil pag nagkakabulang hininga yan, sa'yo rin lalapit. Doon ako magsasana. Sana makahinga ka pa. Grabe, no? Tinitiis mo lahat? Kailangan. Datingan bata pa ako, dinilipog ako, pero may hindi na. Okay na lang sa akin. Pero minsan lang naman silang balik dito, kakain. Buti may naabutan silang pagkain dito. Paano pag wala? Oo. Sabi ko nga, i-chat nyo ako kung uuwi kayo kayo para maitago ko yung pagkain. Mesa pag kumakain dito, so kaano, bill out ka na? Papa, bill out ka na? Gaganon ko minsan. Anong sagot? Wala. Komatos lang siya. Ano lagi yung narinig mong pahayo sa'yo ng na? O bilin sa'yo ng na? Para hindi ka kumawala doon sa konseptong wag lalaki ulo mo, wag kang mag- Ano lagi ang biling niya sa'yo? Ano parang ako? Same difference. Ano same difference? Same difference. Same o different? Ano ba? Mag-isa lang. Same difference. Parang yung, ano yung dati? Arungsin ata ako. Same pa din, kung ano man ako dati. Di ka nag-ibaan? Oo. Your mom is 65 na and you cannot imagine na, sandali, na... Ayaw nating mangyari pero diba minsan may takot tayo. Ano yung takot mo? Yung takot ko, dumating yung time na matupad yung pangarap ko pero wala na yung nanay ko. Yun yung kinakatukutan ko na ayaw kong mangyari. Kasi kung matutupad yung pangarap ko na wala na si nanay, sana hindi nalang matupad yun kasi sayang lang. Ginawa ko yung lahat. Kahit matagal, matupad lang yun pero andito. Bakit mas pipiliin mong mas kasama mo nanay mo kesa matupad ng pangarap? Kung hindi niya maabutang magkaroon ng katuparan yung pangarap? Kasi ang hirap kasi na nangarap ka yung gusto mo para sa mga gulang. Natupad pero hindi niya nakita. Para sa akin, sayang lang din. Mas gusto ko pang mabalik yung dati na andito pa siya. Kahit hindi ko man naibigay yung pangarap ko, at least andito siya, malakas siya. masaya kami. Contento kami. Grabing magmahal ng nanay si Miss Katering, no? Pero, inaano ko talaga na matupad talaga yun. Na hanggat, nakikita kong nakakalipan pa siya. Oo. Hindi naman naman nananggal yung nanay. Nung gagak. Half kasi siya. Anong half? Half body. May cut off. So, yung alas doon sila. Nagagagag. Kaya, lumaki siya sa farm. Pero hindi, sobrang happy ng nanay mo for you. Kanina kausap ko si mami. Ano siya sa'yo? Sobrang bilid. Tinan mo naman ha. O sino pa yung, minsan alam nila yung bakla yung pariwarain, di ba? Hindi nila alam. Yung bakla pa pala. Ang sasalo ng lahat. Meron ka bang ganun dati na parang ayaw nila ng bakla nung araw? Oo. Parang hindi katanggap. Pero sila pala yung gagawa ng magandang gawain para sa pamilya mo. Oo. Anong message mo sa nanay mo? Yung gusto kong sabihin kay nanay na... Lumaban ka lang, huminga ka pa. Pwede mong tigilan yung paghinga pero huwag mo lang ipagtuloy-tuloy. Maging malakas ka. Ingat ka sa paglanding pag lumilipad ka alas 12. Kasi alam ko na darating na yung time na mabibigay ko na yung pangarap ko para sa'yo. Kunting panahon lang. Kaya maging malakas ka para makapag-ano ka pa, galagala. Diba? Anong message mo doon sa mga naniniwala sa ito mga tangkilig sa'yo at napapasaya? Yes, sa mga on course, gusto ko munang mag-thank you sa mga taong sumusuporta sa akin at natutuwa sa akin at tumutulong sa akin. Thank you sa inyong lahat. Alam ko na sa una lang masaya, balang araw magsasawa din kayo. Kaya hanggat maingay pa yung ano natin, go lang ng go lang tayo dahil alam ko na kayo din yung tutupad yung pangarap ko sa buhay sa inyong suporta. At syempre kay Ma'am Hera, kay Madam. Thank you so much, madam, kasi dumating ka sa buhay ko. Ikaw yung taong nagtupad ng pangarap ko para sa nanay ko. Kaya maraming salamat, of course, kay Aling Noy na syempre kung hindi dahil sa kanya, hindi kita makita. Oo. Uy, thank you nga pala kasi pinagbigyan mo kami. Alam ko maraming kumukontak sa'yo pero kami ang naging priority mo. Oo, kasi pupunta ka dito at gusto ko rin naman makita mo yung munting bahay namin. Gusto ko maramdaman mo yung... Buhay probinsya. Oo, diba? Kaya ang cute niya kasi ang diit lang pala nito pero ang laki sa screen. Oo. No? Anyway, thank you so much. Yes, thank you so much. Miss Katie ring at pagpatuloy mo yung pagiging mabuting anak. Para pag ano, pwede ko naman maging masamang anak. Pag matupad na ba yung pangarap, pwede nang maging masamang anak. So anong na-realize ni... Miss Katie rin sa buhay. Yung narealize ko lang sa buhay kasi syempre maramang akong pinagdaanan. Pagsubok, mga hirap na akin yung pinagdadaanan. Pero kahit anong mangyari, hindi ako sumuko. Lumaban ako kahit wala akong pinag-aralan. Kahit hindi kami nakakain three times a day, lumaban ako dahil naniniwala akong darating yung araw na matutupad ko rin yung mga pangarap ko sa buhay. Kahit ano pang pinagdadaanan natin, lumaban lang tayo. At hindi... Sumuko.