Zespół Tietzego

Definicja

• Zespół Tietzego (ang. Tietze's syndrome) to rzadka i łagodna choroba.
• Dotyczy stawów mostkowo-żebrowych, mostkowo-obojczykowych lub połączeń części chrzęstnej i kostnej żeber.
• Najczęściej zaangażowane są żebra II i III.

Objawy

• Bolesne zapalenie stawów.
• Obecność bólu i obrzmienia na przedniej powierzchni klatki piersiowej.
• Ból może promieniować do barku i ramion.
• Nasilenie bólu przy kichaniu, kaszlu i skrętnych ruchach tułowia.
• Może być mylona z stenokardią lub sugerować zawał mięśnia sercowego.

Terminologia

• Zapalenie chrzęstek żebrowych (łac. costochondritis) czasami stosowane zamiennie z zespołem Tietzego.
• W sensie ścisłym zapalenie chrzęstek żebrowych dotyczy wielu chrzęstek, częściej u kobiet.

Leczenie

• Stosowanie niesterydowych leków przeciwzapalnych doustnie lub miejscowo w formie maści.

Historia

• Po raz pierwszy opisana przez niemieckiego chirurga Alexandra Tietze w 1921 roku.

Klasyfikacja

• ICD-10: M94.0

Ważne uwagi

• Należy różnicować z zespołem Tietza.