Transcript for:
อาชีพครูและความสำคัญของชีวิต

อีกร้อยปีข้างหน้า พระอาทิตย์ก็ยังตกและขึ้นใหม่ทุกวันเราเองก็ต้องก้าวเดินไปข้างหน้าใช้ความรู้ที่มี ทำประโยชน์ให้กับผู้อื่นนี่คือคำพูดของครู ที่บอกพวกเราเสมอ อ้าว หมอนกลุ่มสวัสดีครับอาจารย์เป็นไงบ้างครับอาจารย์ว่าอาจารย์หายดีแล้วอืม ผลแลปมันอาจารย์เป็นหมอเหมือนกันจะกลับไปออกเครื่องซอมให้เด็กครับไปเอาหน้าไปเอามัดเดี๋ยวช่วยนิ่งหน่อยครับโอเคนะครับขอบคุณ ขอบคุณ อา ท่านโดยอคิลิสมันขาดอืม แหม สมก็เป็นอาจารย์อาณาโตมี่เลยนะคะฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ห้องกายเล่นห้างของบทนี้วันนี้นะคะวันนี้นะคะวันนี้นะคะ เป็นวันแรกที่เราสุขาการสุขาพิชาพิชาพิชาพิชาการสุขาพิชาพิชาพิชาโดยอาศัยร่างกายอยู่ในจานยังโดยอาศัยร่างกายอยู่ในจานยังอาเจอไหม ทำอะไรครับเอาไปสอนหนังสือเอาของขาดไปแต่งเป็นสองอย่างคือ สมุดมาช่องดับใครครับสองนะคะผมชอบเธอเมื่อกี้เลยนะเธอมีปัญหาอะไรไหมป่าวเออ น้องไปไหนอะเอ้า น้องไม่รู้ดี นอฟ ทำไมไม่ไปเรียนนายว่าอยากเป็นหมอ อยากช่วยเหลือคนไงผมเนี่ยนะ สภาพแบบนี้แหละครับอาจารย์ ที่จะช่วยเหลือคนตัวผมเองผมยังไม่รอดเลยครับพ่อแม่ผมก็ไม่มีต่อให้ผมจบเป็นหมอได้เนี่ยนะไม่มีใครมาภูมิใจกับผมหรอกครับอาจารย์เนี่ยจะภูมิใจผมนี่มีเรียน ที่เราได้ยินคนเปรียบเปิดอาชีพครูว่าเป็นเหมือนเหลือจ้าจริงๆแล้วครูทำมากกว่านั้นไม่ใช่แค่ส่งสิทธิ์ให้ถูกฟัง แต่ยังคอยดึงเราขึ้นมา เมื่อเรารู้ที่นี่นะ ซึ่งจะมีมิวนิกเตอร์ลงมาเตือนสิ่งติว ให้เดินไปในทางที่ถูกต้องรู้ความว่ามันแปลว่าอะไรมิวนิกเตอร์ล่ะ แปลว่าลิฟท์ขยาถ่าย เดินกันก็ได้ด้วยการทำให้เห็น เป็นแบบยา สั สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท้าย สุดท สวัสดีครับ ทุกคน ตัวผมเองผมยังไม่รอดเลยครับพ่อแม่ผมก็ไม่หนีต่อให้ผมจบเป็นหมอน คุณหมอคะขอบคุณครับนบ เมื่อจดหมายฉบับนี้ถึงมือนบครูคงจากไปแล้วและนั่นทำให้ครูบอกนบได้ว่าที่แรกที่คนตายจะเดินทางไปถึงคือการได้เข้าไปอยู่ในความทรงจำของใครสักคน แต่จะเป็นความทรงจำที่ดีหรือไม่ขึ้นกับสิ่งที่เราปฏิบัติกับคน นั้นขณะที่มีชีวิตอยู่ตลอดชีวิตมักจะมีคนถามว่าครูเรียนหมอ แต่ทำไมมาเป็นครูจริง อาชีพครูกับหมอน่ะเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือใช้ความรู้ที่มีอยู่ รักษาผู้อื่นครูรักษาด้วยการให้สติเป็นยาส่วนหมอก็รักษาด้วยการแพทย์ เมื่อเห็นคนที่เรารักษาดีขึ้นเราก็มีความสุขไปด้วยนี่เป็นเหตุผลที่ครูเป็นครูมาตลอดชีวิตและแม้ไม่มีลมใจก็ยังอยากเป็น ตามความขอโลกอาจารย์ใหญ่ครับ