Ωραία, λοιπόν, καλημέρα λοιπόν και πάλι ξεκινούμε το μάθημά μας που στόχο είναι να συζητήσουμε πώς ποσοτικοποιούμε τον λιπόδη στο ανθρώπινο σώμα χρησιμοποιώντας απεικονιστικές μεθόδους. Το έχουμε δομήσει σε τρία κομμάτια. Το πρώτο είναι αμοιβώς αναφερόμενο στην ποσοτική ανάλυση του σώματος με τη μέροδο αναφοράς που είναι η μέροδος ΔΕΞΑ.
Θα συζητήσουμε στη συνέχεια ένα βασικό αποτέλεσμα του Μεταβολικού Συνδρόμου για τη Σφαγισσαρική στην λιπόδης διήθηση του ύπατος στην πανεγκριμπατική στεάτωση και πώς μπορούμε να την προσεγγίσουμε αποκονιστικά και θα αναφερθούμε και στην ίνωση του ύπατος σαν ακόμα ένα απότοκο της αλυσίδας αυτής των γεγονότων. Ξεκινούμε λοιπόν με την ανάλυση σώματος με τη Μέθοδο ΔΕΞΑ. Η Μέθοδο ΔΕΞΑ κυρίως... χρησιμοποιείται για να μελετήσουμε την οστική πυκνότητα και άρα για να διαγνώσουμε την οστεοπόρωση. Λίγα λόγια λοιπόν για την οστεοπόρωση.
Είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος που οδηγεί σε μείωση του BMD, του Bone Mineral Density, της οστικής πυκνότητας που σαν αποτέλεσμα κλινικά έχει αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων ακόμα και με μικρές κινήσεις, ακόμα και με μικρούς τραυματισμούς ή ελάχιστη φόρτιση. Είναι συχνότεροι σε γυναίκες. Είναι ένα...
Πάρα πολύ συχνό φαινόμενο το να γίνονται κατάγματα σε έδαφους οστεοπόρωσης, γι' αυτό και η στρατηγική πλέον είναι η πρόορη διάγνωση και έγκαιρη θεραπεία. Αναφέρεται ότι σημαίνει ένα οστοπορωτικό κατάγμα κάθε τρία δευτερόλεπτα, για να καταλάβουμε την συχνότητα. Η διάγνωση του κατάγματος προφανώς θα γίνει με την ακτινογραφία και βλέπουμε τις τρεις συχνότερες θέσεις τις οποίες έχουμε οστοπορωτικά κατάγματα.
Θέσια. βλέπουμε ένα σπασμένο δεξιόμυριο, ένα υποκεφαλικό κάτω άγμα, η σπονδυλική στήλη με τη χαρακτηριστική σφινοειδή παραμόρφωση των σπονδύλων που έχουν υποστεί ένα στον πρωτικό κάτω άγμα και ο καρπός με το κάτω άγμα της στήλου ειδούς απόφυσης. Λοιπόν, η μέθοδός μας είναι η DEXA, όπως λέμε για συντομία, Dual Energy X-Ray Absorptiometry ή απορροφισιομετρία διπλουενεργειακών φωτονίων. Γι' αυτό και τη λέμε DEXA για συντομία. Είναι η μέθοδος αναφοράς, είναι αυτή που δίνει την ακριβέστερη μέτρηση της σωστικής πυκνότητας.
Μοιάζει κάπως έτσι, έχουμε το εξεταστικό κρεβάτι και την λιχνία που επέμπει τα φωτόνια δύο ενεργειών που περνάνε μέσα από το σώμα και καταγράφονται από τους ανιχνευτές. Οι ενδείξεις για να κάνει κάποιος την μέθοδο αυτή είναι γυναίκης ανώτερο 65, άντες ανώτερο 70 ετών, με την έννοια του προσυμπτοματικού ελέγχου για μια... ασυμπτοματική οστεοπόρωση που δεν έχει εκδηλωθεί κλινικά.
Από εκεί και πέρα μπορούμε να την εφαρμόσουμε σε νεότερες γυναίκες όταν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για οστεοπόρωση. Δηλαδή αν υπάρχει νεκολινιακό ιστορικό κατάρματος, χαμηλό σωματικό βάρος, ανεπάρκεια ιστρογόνων ή ανεστορικό αμυνόριας σε μικρή ηλικία. Θα βάλουμε και άντρες στην λογική του ελέγχου όταν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, όταν εμφανιστεί μια κύφωση, απόλυα ύψους, λόγω ενός... πιθανούς του απορροτικού κατάγματος ή ενδεχομένως του κάταγμα και υπάρχουν και κάποιες ακόμα εδείξεις, άλλες ενδοκτηνολογικές διαταραχές όταν πρόκειται να ληφθεί μακροχρόνια κορτιζόνη που μειώνει την ωστική πυκνότητα ή όταν έχουμε χρόνια ενδεχοκτηνική νόσο. Τώρα, γενικά έχει πολύ μικρή ακτινική επιβάλληση όπως θα δούμε σε ένα πίνακα.
Συνέχεια, έχει την ακτινοβολία που παίρνει κάποιος μέσα σε λίγες ώρες. Επομένως, δεν πρέπει. να είναι αποτρεπτικός παράγων για κτηνική επιβάρηση.
Την εφαρμόζουμε είτε στο ισχύο, είτε στη σπονδυλική στήλη, είτε στην ποιοκρατική άρθρωση. Άρα είναι μία μέθοδος που εφαρμόζεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος. Εκπέμπονται φωτών υψηλής και χαμηλής ενέργειας, ακτινών χή που ταξιδεύουν μέσα από το σώμα, καταγράφονται. καταγράφεται ο ρυθμός και η έδεση των φωτονίων από τους δέκτες και έτσι μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε τρία στοιχεία του ανθρώπινου σώματος.
Τον οστίτιστο, τον λιπόδιστο και τον ιστό χωρίς λίπος ή οστίτιστο. Το λιμπτίσιος που δεν είναι τίποτα άλλο από τους μύες. Άρα μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε αυτά τα τρία στοιχεία και εδώ βασίζεται και η γολοσουματική ανάλυση της σύνδεσης του σώματος που θα δούμε στη συνέχεια.
Δούμε ένα διάγραμμα, έχουμε λοιπόν το ωστό, στο κέντρο έχουμε τους μυικούς ιστούς, τα όργανα που περιβάλλουν φωτόνιοι υψηλίσκοι χαμηλής ενέργειας, δημιουργούνται τα ιστογράμματα απορρόφησης και ανάλογα με το... τι απορρόφηση έχει το κάθε σημείο του σώματος από τα υψηλής και τα χαμηλής ενέργειας, φωτόνια μπορεί να βγει μια εκτίμηση του τι ιστός υπάρχει σε κάθε σημείο ή τι πόσο ωστίτη ιστού. Αυτός είναι ο πίνακας στον οποίο αναφερόμουν. Βλέπουμε ότι η μέρος του στέξη έχει 0,001 μιλισίνερ.
Σε απλά λόγια, είναι η ακτινοβολία που θα πάρει κανείς που δεν περπατεί στην παραλία τρεις ώρες με την κοσμική ακτινοβολία. Άρα είναι ένα αμεληταίο πόσο ακτινικής επιβάρησης. Άρα δεν θα πρέπει να μας αρχίσει η ακτινοβολία.
Τώρα, η bone mineral density που είναι η βασική μετρούμενη παράμετρος είναι τα γραμμάρια της ανόργανης ουσιαστικής ουσίας των ασφαιστίων ανά μονάδα προβαλόμενης επιφάνειας του στούβου. Γι' αυτό και το μετράμε σε γραμμάρια ανασαντιμέτρων. τετραγωνικό του προβαλόμενου ωστού.
Αυτή είναι η μέθος με την οποία θα ταξινομήσουμε το ωστούν σαν φυσιολογικό ή σαν ωστεοπενικό ή ωστεοπορωτικό. Και για να το κάνουμε αυτό χρησιμοποιούμε μία σύγκριση του BMD με τον πληθυσμό αναφοράς και ρίξτε το ερώτημα τώρα ποιος είναι ο πληθυσμός αναφοράς. Εάν μετρούμε, αν εξετάζουμε έναν ασθενή άνω των 50 ετών όπως είναι η ο κύριος πληθυσμός στον οποίο έχει ένοιξη η Μαζοστέξα, εκεί χρησιμοποιούμε σαν standard of practice πληθυσμό αναφοράς το φυσιολογικό άτομο ηλικίας 30 ετών.
Αυτό δηλαδή στο οποίο θεωρεί και ο Χου ότι υπάρχει η μέγιστη οστική πυκνότητα. Έτσι λοιπόν προκύπτει το TAF score, το T-score, για νεαρούς ασθενείς μικρότερους των 50 ετών. ή πολύ περισσότερο για τον παιδιατρικό πληθυσμό, όταν θέλουμε να ορίσουμε, να εκτιμήσουμε την οστεοπαινία ή την οστεοπόρωση, εκεί θα χρησιμοποιήσουμε το Z-score. Το διαφορετικό με το Z-score είναι ότι κοιτάει την bone mineral density του ασθενούς σε σχέση με έναν πληθυσμό ίδιας ηλικίας. Αν θα εξετάσουμε έναν ασθενή 18 ή 10 ετών, θα χρησιμοποιήσουμε το Z-score για να συγκρίνουμε την BMD του με την πυκνότητα ενός ασθενούς.
ατόμου ίδιας ηλικίας. Αλλά όπως είπαμε, για άνω των 50 ετών συστημονιούν το T-score, που το συγκρίνει με τη μέγιστη οστική πυκνότητα που είναι αυτή σε ένα άτομο 30 ετών. Άρα, το T-score λοιπόν βγαίνει από την εξίσωση που συγκρίνει το BND του ασθενούς με το αναφοράς και το διαιρείδια, το Standard Deviation, και το χρησιμοποιούμε, είπαμε, για στιγμή 40-50 ετών. Στο Z-score η εξίωση είναι η ίδια, απλά θα βάλουμε...
σαν BMD αναφοράς από έναν ασθενή της ίδιας ηλικίας. Και προκύπτει λοιπόν το Ταύσκορ, το οποίο είναι ένας αριθμός που κυμαίνεται από συν 1 μέχρι μείον 4. Από 0 μέχρι 1 το Ταύσκορ δείχνει φυσιολογική από μείον 1 μάλλον μέχρι συν 1. Συνήθως είναι η φυσιολογική οστική πυκνότητα. Μείον 1 με μείον 2,5 θα το κατατάξουμε σαν οστεοπενικό το οστό.
Χαμηλότερο, ταυσκόρ από μήρον 2,5, θα το κατατάξουμε σαν οστεοπόρωση. Άρα έτσι χαρακτηρίζουμε έναν ασθενή σαν οστεοπενικό ή οστεοπορωτικό. Έτσι φαίνεται το αποτέλεσμα της συντέξα.
Πάνω έχουμε μία εξέταση ισχύου, έχουμε την προβολική εικόνα ισχύου. Είναι χρήσιμη και πάνω από τον λόγο θα την γνωματεύσει για να δει εάν υπάρχει κάποιο κάταγμα, κάποια... κάποιο στεόφυτο, κάποια εκφίληση που δεν θα πρέπει να τοποθετηθεί εκεί το region of interest και άρα δεν θα πρέπει να γίνει εκεί η μέτρηση. Προφανώς μπορούμε να τοποθετήσουμε μια περιοχή ενδιαφέροντος στον αφιένα όπως έχει γίνει σε αυτή την περίπτωση. Μετράτε λοιπόν η BMD, βγαίνει ένα διάγραμμα που μας δείχνει που βρίσκεται το tough score και βέβαια ήταν μείον 2,8 άρα είναι οστεοπορωτικό.
Αντίστοιχη εικόνα για την οσφυγική μοίρα της ποδηλικής στήλης. Μπορούμε να δημιουργήσουμε regions of interest ανάλογα με το που τοποθετείται ο κάθε σπόντιλος σε αυτήν την μονοπροβολική διδιάστατη εικόνα. Προφανώς πάλι σημειώνουμε εάν υπάρχουν οστόφυτα, εκφίστιες αλλοιώσεις. Δεν θα πάμε να μετρήσουμε την οστική πυκνότητα σε ένα οστόφυτα που προφανώς είναι ψευδός, σκληριντικό και άρα θα οδηγεί σε λάθος, θα το αποφύγουμε.
Ή θα το σημειώσουμε ότι ο σπονδύλος 2 δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καλή μέτρηση και άρα θα βασιστούμε στους υπόλοιπους. Και βγαίνει ο μέσος όρος των σπονδύλων Ω1 με Ω4. Εάν και οι τέσσερις φυσικά είναι αξιολογίζιμοι, θα έχουμε τον BMD και σε αυτή την περίπτωση το τάφ σκορ ήταν 2,2. Άρα είναι στο φάσμα της οστεοπαινίας όπως μας δείχνει και το πάρα πολύ χρήσιμο διάγραμμα.
Απ' εξ και πάρουμε την τιμή του BMD μπορούμε να το αξιολογήσουμε μέσω του εργαλείου FRAX, το οποίο υπάρχει διαθέσιμο σύστος σελίδες. Το μυαλό είναι εργαλείο που μας δίνει πόσο οτικοποιημένο τον κίνδυνο κατάγματος. Βλεβάζουμε λοιπόν την ηλικία, φύλλο του ασθενούς, βάρος και ύψος, κάποια στοιχεία από το ιστορικό, βάζουμε το tough score, το BMD, την πυκνότητα ανάλογα με το μηχάνημα που έχουμε και μας λέει ότι υπάρχει ένας κίνδυνος 17% για αυτόν τον συγκεκριμένο ασθενή για να έχουμε οστοπολτικό κάτεγμα ή κάτεγμα ισχύου.
Άρα, η μια... απεικονιστική πληροφορία, το BMD μεταφράζεται σε έναν κλινικό παράγοντα κινδύνου. Τώρα, εκτός από το bone mineral density υπάρχει και το TBS, το Trabecular Bone Score, το οποίο ενώ το BMD μας δείχνει κατά μέσο όρο σε μια επιφάνεια τι πυκνότητα ως του μετρήθηκε, το Trabecular Bone Score πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, εξετάζει την υφή, της απεικόνησης και άρα εξετάζει την μικροαρχιτεκτονική του οστού, το πόσο καλά είναι συνδεδεμένες οι οστικές δοκίδες ή αν σε κάποιο σημείο της εικόνας έχουν αρχίσει να αραιώνουν, να μην συνδέονται οι οστικές δοκίδες μεταξύ τους.
Ακόμα ένα αποτέλεσμα της οστεοπόρωσης. Άρα είναι ένας ανεξάρτητος, συμπληρωματικός αλλά ανεξάρτητος δείκτης της οστεοπόρωσης σε σχέση με το bone mineral density. Προκύπτει από την ίδια ακριβώς λήψη που χρησιμοποιεί η DEXA για την όμου σουσού.
Απλά είναι μια παραπάνω ανάλυση που κάνει το λογισμικό. Άρα, αν κάποιος ασθενείς έχει φυσιολογικό ταφ σκορ, καλή bone mineral density, αλλά χαμηλό TBS, ακόμα και αυτός είναι σε υψηλό κίνδυνο κατάγματος. Και αν είδατε και στο προηγούμενο εργαλείο, υπάρχει μια επιλογή, ρυθμίστε με TBS.
Άρα, αν σας έρθει ένα αποτέλεσμα με καλό bone mineral density, κακό TBS... θα βασιστούμε στο TBS για να δούμε αν υπάρχει αξιμένος κύριος κατάμαχος. Έτσι φαίνεται το αποτέλεσμα.
Είναι ένας χρωματικός χάρτης που προκύπτει από την ανάλυση της εικόνας και μια ποσοτικοποίηση που και πάλι συγκρίνεται με τον πληθυσμό αναφοράς. Σε αυτές τις δύο λήψεις, τις προβολικές λήψεις της DEXA, φαίνεται ότι υπάρχει η ίδια bone mineral density, παρόλα αυτά, Όταν γίνεται η ανάλυση pixel by pixel, φαίνεται ότι εδώ έχουν αρχίσει να μη συνδέονται καλά με τα ψηφιοστικές δοκίδες και άρα ο χρωματικός χάρτης είναι κίτρινος προς το κόκκινο, σε αντίθεση με το TBS επάνω, που ήταν φυσιολογικό. Άρα, BMD και TBS, ανεξάρτητες παράμετροι, τις αξιολογούμε και τις δύο. Και αφού λοιπόν εξοικειωθήκαμε με τη μέθοδο της DEXA το πώς δουλεύει, πάμε ένα βήμα παραπέρα.
Είπαμε ότι έχουμε φωτώνια υψηλής και χαμηλής ενέργειας, γι' αυτό λέγεται διπλής ενέργειας απορροφησιόμετρια φωτωνίων, dual energy αξιοεξωψιόμετρη, και είπαμε ότι μετράει τρία πράγματα, οστίτη ιστό, λιπόδι ιστό και μίας. Πάμε λοιπόν να δούμε πώς το κάνει αυτό ολοσωματικά. Είπαμε ότι έχει πολύ χαμηλή ενέργεια, δεν πρέπει να μας αποσχολεί αυτό.
Είπαμε για τις τρεις. δομήθητα, τρία δομήθητα αισθητικά που εξετάζει και αφού έχουμε μία ποσοτικοποίηση των τριών ιστών του σώματος μπορεί να προσδιοριστεί και το θερμιδικό ισοζύγιο, ο βασικός μεταβολισμός του ασθενή. Βλέπουμε ένα παράδειγμα με τρεις προβολικούς χάρτες που προκύπτουν από την ολοσουματική ανάλυση.
Βλέπουμε την κατανομή του μυϊκού ιστού, του οσθήτη ιστού και του λιπόδους ιστού. Τώρα. Οι εντύξεις, προφανώς μια μεγάλη εντύξη είναι η αθλητιατρική, όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί και η κατανομή των μειών και του λίπους και ο βασικός μεταβολισμός ώστε να σχεδιαστεί ένα κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης, ώστε να ρυθμιστεί μια διατροφή για βέλτιστα αποτελέσματα, αλλά μπορεί να φαίνεται και σε ενδοχυνολόγους, παθολόγους, γενικούς διατρούς, ανάλογα για τη ρύθμιση μεταβολικών νοσημάτων, ενδοχυνολογικών νοσημάτων. Το κομμάτι της ορκοπαινίας είναι σημαντικό, είναι μία Είναι εξαιρετικά άκρημης μέθοδος για να μας προσωτικοποιήσει τη σαρκοπαινία, δεδομένου ότι μας δίνει μια σειρά από παραμέτρους που θα δούμε για την μυϊκή υπόσταση του ασθενούς, για χρόνια σκακοήθηση, νευρική ανεπάρκεια.
Μια σειρά λοιπόν από παθολογικά νοσήματα, τα οποία οδηγούν σταδιακά στην βίωση της μυϊκής μάζας. Για όλες αυτές τις νόσες μπορεί να χρησιμοποιήσει η ΔΕΚΣΑ σαν μία μέθοδο αναφοράς. Πάμε λοιπόν να δούμε το αποτέλεσμα που προκύπτει από την ολοσωματική ανάλυση του σώματος. Έχουμε το ποσοστό του λιπόδουσις του και την απόλυτη, όχι του λιπόδους, του λινμάς, άρα όργανα, μύες και υγρά. Φυσικά ο αστήνης έρχεται νηστικός, άρα παίρνει ένα μεγάλο κομμάτι από γαστρικά υγρά, άρα εκτιμούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια όργανα και μύες.
Άρα... Η πρώτη μέτρηση είναι το βάρος, ο όγκος θα θέλετε και το ποσοστό της μυϊκής μάζας. Ακολουθεί το λίπος με τιμές αναφοράς για τον πληθυσμό τον οποίο έχεις τροφοδοτήσει στο μηχάνημα που οψιωτείς. Άρα μύες και λίπος. Ένα βήμα παραπέρα και έχουμε την κατανομή των τριών συστατικών που είπαμε.
ΠΑΤ, ΛΙΜΜΑΣ και BMD σε όλο το σώμα. Πραχίονες. χέρια, πόδια, κορμός και ανδροειδής και γυναικοειδής κατανομή όπως θα την δούμε.
Προκύπτει λοιπόν για παράδειγμα το total body fat percentage, το ποδιστό δηλαδή του λιπόδουσιστου ως προς την συνολική μάζα του σώματος. Μπορούμε να το παρακολουθήσουμε διαχρονικά για να δούμε εάν έχει αποτέλεσμα η παρέμβασή μας ή όχι. Το body mass index προφανώς δεν χρειάζεται η τέξα για να προκύψει, αλλά μένει και αυτό το αποτέλεσμά μας σαν. βάρος δια ύψους στο δετράγωνο. Φάτμα σύντεξ είναι το πακυλά του λίπους δια το ύψος στο δετράγωνο.
Ακόμα ένας δείκτης του συνολικού λίπους σε σχέση με το σωματότυπο. Σημαντική παράμετρος που προκύπτει από την τέξα είναι το σπλαχνικό λίπος, γιατί όσο μεγαλύτερο σπλαχνικό λίπος έχουμε, τόσο μεγαλύτερο κίνδυνο κάνουμε. έχουμε για καρδιαγκιακά ή μεταβολικά νοσήματα. Και υπάρχουν βιβλιογραφικά εδωμένα που προσπαθούν να τοποθετήσουν ένα κατόφλιστο από πιο όριο και πάνω, είναι σημαντικά αυξημένος ο κίνδυνος. Ακόμα μία παράμετρος λοιπόν που μας δίνει η ντέξα και την οποία επίσης μπορούμε να παρακολουθήσουμε διαγνωνικά.
Τώρα, επίσης, στο αποτέλεσμα βγαίνει ο λόγος ανδροειδούς ποιά είναι κοειδή τύπο. ακατανομής του λίπου. Το όλος το μη λοή, λάδι, όπως αναφέρουμε και σύμφωνα με την βιβλιογραφία τιμές ψηφιολογικές είναι κάτω από, δεν γνωρίζω, από το ίδιο γυναίκες έμελλο της άντρες.
Αν λοιπόν έχουμε ένα αυξημένο λόγο πάνω από ένα τότε έχουμε κίνδυνο για αντίθεση σουλήνη διαταραχές του λιπηδίου. Ακόμα μια παράμετρος που μας δίνει η ολοσωματική ανάλυση λίπους. Και βέβαια βγαίνουν και άλλοι δείκτες από το αποτέλεσμα, αλλά δεν θα ήθελα να σας κουράσω περισσότερο.
Αφού λοιπόν έχουμε ποσοτικοποιήσει το μη, το λίπος, το γνωστή διστό, μπορούμε να πούμε ποιος είναι ο resting metabolic rate, ποιος είναι ο βασικός μεταγωνισμός σε θερμίδες για κάθε μέρα του συγκεκριμένου ασθενή. Όχι μόνο με βάση το φίλορ, το βάρος και το ύψος, αλλά και με βάση τη σύνθεση του σώματος του. Αυτά για την ανάλυση με βάση την τέξα. Τώρα, προχωρώντας σε άλλες απεικονιστικές μεθόδους, έχουμε βέβαια τον αξιονικό. Και μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε την οστική πυκνότητα της σπονδυλικής στήλης με αυτό που καλείται ποσοτική αξιονική τομογραφία, quantitative CT.
Και εδώ μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε την bone mineral density των οσπονδύλων της οσφυλικής μοίρας. ακριβώς για τους ίδιους λόγους, για να προβλέψουμε τον κίνδυνο κατάρματος. Τώρα, το πρώτο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι δεν είναι μια απλή ξενική τομογραφία.
Είναι μια ξενική τομογραφία που γίνεται μαζί με ένα φάντομ, ξέρω πώς μεταφράζεται το φάντομ στα ελληνικά, με ένα πρόπλασμα όπου έχει ρυθμιστεί η πυκνότητα σε ασβέστιο σε συγκεκριμένα σημεία και άρα... Μπορούμε να πάμε να μετρήσουμε τα Hounsfield Unit σε αυτό το σημείο. να τα τοποθετήσουμε σε ένα ειδικό λογισμικό, να τα συγκρίνουμε με το σπόντιλο και άρα να μετατρέψουμε με ένα ειδικό λογισμικό τα χάουσιλ γιούνιτ σε γραμμάρια και ειδικό εκατοστό. Άρα θέλουμε το πρόπλασμα, θέλουμε κατάλληλη σάρωση με σταθμισμένα στοιχεία δέσμης ακτινικής και λογισμικό για να μετατρέψουμε τα χάουσιλ γιούνιτ που μετράμε σε γραμμάρια οστινής του ανάρτησης.
και ειδικό πλέον εκατοστολή, γιατί είναι ογκομετρική μέθοδο σε αντίθεση με την DEXA, η οποία είναι δυσδιάστατη. Εκεί που κερδίζει η quantitative CT είναι σε ασθενείς με πολύ έντονη σκολίωση, με πολύ προχωρημένες εκφυλιστικές αλλοιώσεις, που η δυσδιάστατη DEXA πιθανόν έχει πρόβλημα να εκτιμήσει την οστεοπόρωση. Εκεί μπορεί να βοηθήσει η CT, αλλά σαφώς έχει μεγαλύτερη.
ακτινοβολία. Γύρω στα 50 μιλισίβερτ, μικροσίβερτ περί πόσο χρειάζεται για ένα πραγματικό ταξίδι και πάλι δεν είναι απαγορευτική αλλά είναι μεγαλύτερη σε σχέση με την DEXA. Στην πράξη δεν το βλέπουμε συχνά. Η DEXA δίνει αποτελέσματα. Λίγες είναι οι περιπτώσεις που θα έχουμε τόσο έντονη σχολείωση ή τόσο έντονες εκφυλιστικές αλλιώς που δεν θα επιτρέπουν την τοποθέτηση ενός καλού region of interest.
στην δέξα. Με το ροξινικό μπορούμε επίσης να αποστατικοποιήσουμε το σωματικό λίπος. Παραθέτω την κλίμακα Hounsfield Unit που κυμαίνεται από μείον χίλια για το απόλυτο κενό του αέρα μέχρι το σιν χίλια που είναι ο φλοιός του οστού.
Μηδέν είναι το νερό μείον εκατό είναι το λίπος και 30 με 45 είναι τα μαλακά μόρια. Με βάση λοιπόν αυτή την πολύ απλή λογική μπορούμε να έρθουμε σε μία τρισδιάστατη εικόνα, σε έναν όγκο δεδομένων που είναι το ανθρώπινος και να πούμε ότι ό,τι είναι από μείον 200 μέχρι μείον 50 είναι λίπος. Για να το μετρήσουμε σε ML. Αντίστοιχα μπορούμε να ορίσουμε τους μύες και τα όργανα και να υπολογίσουμε την επιφάνεια ή τον όγκο των σχεδιατικών μειών, του υποδορίου λίπους και του σπλαχνικού λίπους. Και όντως έχει φανεί ότι αυτές οι παράμετροι σχετίζονται με υπέρταση, μεταγωγικό σύνομο διαδίκτυ και παθολογικές καταστάσεις.
Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε με το μαγνήτη. Μπορούμε να διαχωρίσουμε τους ιστούς με βάση την ένταση που έχουν στο μαγνητικό σήμα. Και πάλι δημιουργούμε regions of interest.
και μετράμε σε ML, μίες, υποδόριο και σπραχνικό λίπος. Η βασική αρχή που χαρακτηρίζει το λίπος είναι ότι έχει υψηλό σήμα τ'αφ. 1 και τ'αφ.
2, το οποίο θα κατασταλεί αν χρησιμοποιήσουμε έναν έξτρα μαγνητικό παλμό, ο οποίος θα καταστήλει το σήμα του λίπος. Άρα, άσπρο στ'αφ. 1 και τ'αφ.
2, μάδορο στ'αφ. 1 και τ'αφ. 2, με καταστολή του λίπος.
Η ακολουθία όμως που χρησιμοποιείται περισσότερο για να ποσοτικοποιήσει το λίπος είναι η ακολουθία Dixon, η οποία τι κάνει, παίρνει τις δύο κάτω εικόνες που σας δείχνω, in-phase και out-of-phase. Γιατί ονομάζονται έτσι, γιατί στην in-phase νερό και λιπόδειξης τός περιστρέφονται με την ίδια συχνότητα. Στην out-of-phase, χαλάμε τη συμφασικότητα του λίπους, σβήνουμε το σήμα από το λίπος και... επικρατεί το σήμα που προκύτει από το νερό, επομένως, δομές που έχουν ευρωκυτάριο λίπος θα έχουν χαμηλό σήμα.
Όπως για παράδειγμα αυτό εδώ το αγκιωμιολίπωμα το οποίο σβήνει και είναι χαμηλό στο δεξιό νεφρό. Το σημαντικό όμως δεν είναι αυτό. Το σημαντικό είναι ότι με την αλγιβρική επεξεργασία αυτών των δύο εικόνων προκύπτουν οι δύο επάνω εικόνες που μας δίνουν νερό, άρα water, άρα οτιδήποτε έχει νερό. Η μύες έχουν σήμα. τα νεφρά, το ύπαρ, οι εντερικές έλικες, και είναι μαύρο οτιδήποτε έχει μακροσκοπικό πλέον λίπος.
Και στην πάνω δεξιά εικόνα είναι το FAT, είναι το λίπος. Άσπρο είναι μόνο ό,τι περιέχει λίπος. Άρα το σπλαχνικό λίπος, το υποδόριο λίπος. Με βάση λοιπόν την ακολουθία δίξων και αν πάρουμε την δεξιά πάνω εικόνα το FAT, μπορούμε να ποσοτικοποιήσουμε οτιδήποτε είναι άσπρο και να πάρουμε τα ML του σπλαχνικού ή του υποδόριου λίπους. Αυτή είναι μια μελέτη που έδειξε την καλή συμφωνία μεταξύ υποδορίου, σπλαχνικού λίμους και μυϊκής μάζας, όπως την υπολογίσαμε σε ακολουθία τα ΦΕΑΝΑΤΑΦΔΙΟ.
ή στον αξιονικό τομογράφο, φαίνεται ότι είναι αξιονικό τομογράφος γιατί είναι άσπρος ο οστίτης ιστός, είναι άσπρος ο σπόνδυλος ενώ στο μαγνήτη που το ασβέστιο δεν έχει μέσα νερό, άρα δεν δει λυσίμα είναι λοιπόν μαύρο το περίγραμμα του σπονδύλου. Ίδια λοιπόν εικόνα, μικρές αποκλήσεις για να καταλάβουμε ότι και οι δύο βέστοδοι είναι ισοδύναμες. Να πω βέβαια ότι είναι πάρα πολύ απαιτητική διαδικασία το να απομονώσεις το μη το μη, τα πίξελ που έχουν το σήμα που θέλεις, γι' αυτό και έρχονται να βοηθήσουν αυτοματοποιημένα λογισμικά ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μία το μη μόνο.
Αυτό έκανε και αυτή η μελέτη. Πήρε μία το μη μόνο πάχους 5 χιλιοστών στο ύψος του Ω3 στον δήλου. Είναι η το μη που βλέπετε.
πώς οτικοποίησε σπλαχνικό υποδόριο λίπος και μυϊκή μάζα σε αυτήν την τομή. Εδώ λοιπόν έρχονται τα λογισμικά, με πιθανότητα το AI, στο μέλλον να μας βοηθήσει και να εξάγει πολύ πιο γρήγορα τις παραμέτρους που θέλουμε. Ή, εγώ θα πω, έχουμε την DEXA, η οποία, περιπτώνοντας, κρατάει γύρω στα 5 λεπτά, η ολοσωματική ανάλυση λίπους.
και σε πέντε λεπτά έχουμε με τρόπο επαναλήψιμο και ακριβή την ποσοτικοποίηση που θέλουμε. Θα συζητήσουμε στο τέλος τυχόν απορίες. Ας δούμε και για την υπατική στεάτωση, γιατί βέβαια μια πολύ σημαντική συνοσυρότητα της παχυσταρκίας και των μεταβολικών ιατραχών είναι η υπατική στεάτωση. Παριότερα τη λέγαμε μη αρκολική υπατική στάση, πλέον λέγεται μεταμπόλικα σώση, σχετιζόμενη μεταβολική διαταραχή.
Και αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι στην πραγματικότητα η σχετιζόμενη μεταβολικό σύνδρομο υπατικής στάση είναι μια αλυσίδα από γεγονότα. Έχοντας ένα φυσιολογικό ύπαρ, στο πρώτο βήμα θα είναι να συσσωρευτούν λιπίδια ενδοκιταρίως και να επέλθει υπατική στάση. Αυτό που θα ακολουθείς είναι η φλεγμονή, είναι η στέα του υπατήτη. Και στη συνέχεια η ίνωση.
Και στη συνέχεια η αυξανόμενη ίνωση, η κύρωση και εν τέλει ο κίνδυνος για υποδεκτερικό καρκίνωμα και τις άλλες επιπλοκές της κύρωσης. Άρα είναι μια αλυσίδα από γεγονότα την οποία μπορούμε να προλάβουμε σε κάθε βήμα αυτής. Και μάλιστα όπως θα δούμε με το τέλος της παρουσίασης μπορούμε να το κάνουμε για τον υπέρικο.
μπορεί να εντοπίσει την λιπόδη εναπόθεση, τη στεάτωση, μπορεί να εντοπίσει την ύνωση και βέβαια και τους όμους, αλλά σε φεύγει από το πνεύμα αυτής της παρουσίασης. Σαν στεάτωση του ύπατος, χαρακτηρίζουμε την εναπόθεση του λιπιδίων σε πάνω από 5% των υπατοκτάρων, όπως βλέπουμε σε μια ιστολογική τομή του υπατικού παροχήματος. Έτσι, το μεταβολικό σύνομο για κόλλη και νόσος φαρμακευτικές θεραπείες ή διαταραχές λιπίδιων. Αυτή είναι η ιστολογική ταξινόμηση που μας λέει ότι φυσιολογικό όπου βλέπουμε μέχρι 5% των υπατοκτάρων να υπάρχουν λιπίδια.
Ήπια, μέτρια και σοβαρή στάδωση ανάλογα με το ποσοστό των υπατοκτάρων που περιέχουν λιπίδια. Τώρα, γιατί πρέπει να ποσοτικοποιήσουμε την αναπόθεση του λίπους. Πρώτα-πρώτα, για να ανοιχνεύσουμε Το πιο σημαντικό για μένα είναι για να ανιχλεύσουμε τους ασθενείς που έχουν υψηλότερο κίνδυνο από το υγιεινικό πλημμυσμό, ακόμα και αν έχουν μια ίδια ασθέατωση, η οποία θα διαφύγει στον απλό υπέρικο.
Προφανώς, για να αξιολογήσουμε κατά πόσο νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν αποτέλεσμα, ποιοι ασθενείς θα πρέπει να πάρουν τα νέες θεραπευτικές παρεμβάσεις και για να παρακολουθήσουμε εάν ο τρόπος ζωής ή μια παρέμβαση στη διατροφή του ασθενούς έχει αποτέλεσμα. ή να αντιστρέψει η μυσταάτωση, ειδικά όταν την έχεις ποσοτικοποιήσει χωρίς να την παρακολουθήσεις και άρα να αξιολογήσεις αν η παρέμβασή σου έχει αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό ότι όσο μεγαλύτερη είναι η μυσταάτωση, τόσο μεγαλύτερη είναι η θυσιμότητα του ασθενούς. Γι' αυτό λοιπόν θέλεις ποσοτικοποίηση. Όσο μεγαλύτερο είναι το πλουστό λίμους, τόσο μεγαλύτερη είναι η θυσιμότητα.
Και μιλούμε για κύρωση, για εξωτερικές κακοήθειες, καρδιακά νοσήματα. και βατογενειακό καρκίνωμα. Παραδοσιακά, την στρατς του ύπατος την βλέπαμε με τον ασπρόμαυρο υπέρηχο, την B-Mode τεχνική, ο οποίος όμως έχει μια... Η κανείς διακύμανση μάλλον έχει μια μέτρια ευαισθησία, 60-65% δεν είναι καλή, για να δείξει τη στράτωση.
Καλύτερη ειδικότητα βέβαια, αλλά θα χάσει αρκετά περιστατικά. Τα κριτήρια, για να το πούμε υποκειμενικά, είναι ότι ασαφοποιούνται οι πηλαίες. Οι άδες δεν είναι τόσο καλά τα όρια των κλάδων της πηλαίας φλέβας, βλέπουμε ότι εδώ είναι λίγο πιο θολερή η εικόνα. απορροφάται οι δέσμοι και δεν μπορούμε να δούμε τόσο καλά τα εντοβάθει τμήματα και σίγουρα αυξάνεται η οικογένεια.
Θα συμφωνήσετε ότι αυτό το υπαρτικό παρέχημα είναι πιο υπερικογενές σε σχέση με αυτό και πόσο μάλλον στη σοβαρή λιποδίτηση όπου και δεν βλέπουμε πολύ καλά τα εντοβάθει για μέρισμα τμήματος και βέβαια είναι πολύ έντονα υπερικογενές. Όμως, για να δούμε την υπαρτική στράτωση με τον βασικό υπέρικο πρέπει να έχουν προσβληθεί τουλάχιστον 20 με 30% των υπατοκυτάρων. Άρα, ένας θεατής ο οποίος έχει 10-15% στέατος και ο οποίος είναι σε αυξημένο κίνδυνο, δεν θα διαγνωστεί ποτέ από την απλή υπερηχογραφία.
Για να καταλάβετε πόσο φαουλοι είμαστε, δείχνουμε την πολύ κακή συμφωνία μεταξύ των ακτινολόγων, αν τους δείξουμε δύο κόρες, για το αν υπάρχει λίπος. Θα συμφωνήσουν 72% αν υπάρχει λίπος ή όχι. Ακόμα και ο ίδιος παθηνολόγος αν δει την ίδια εικόνα δύο φορές, 76% των φορών θα συμφωνήσει. Πόσο μάλλον για την βαρύτητα, πόσο σοβαρή είναι η υπαρτική στράτωση, έχουμε ακόμα χαμηλότερη συμφωνία. Και αυτό δείχνει πόσο απόλυτα υποκειμενική είναι η αξιολόγηση της υπαρτικής στράτωσης με τον απλό υπέρηχο.
Άρα, επουδενή δεν μπορεί να καθοδηγήσει τη θεραπεία. Και για να καταλάβετε τι εννοώ, σας δείχνω τέσσερις εικόνες. ποια θα θεωρούσατε ότι δείχνει το περισσότερο λιπόδες ύπαρ.
Θα φανταστώ τι θεωρείτε ότι θέλετε να πείτε. Το ύπαρ νούμερο 3 ή το ύπαρ νούμερο 1, το πρώτο από αριστερά, θεωρείτε ότι είναι το πιο λιπόδες. Λοιπόν, είναι το ίδιο ακριβώς ύπαρ, στον ίδιο ασθενή, την ίδια ώρα.
Το μόνο που έχω αλλάξει είναι το gain, η συχνότητα που εκπέμπω και το compounding. Άρα καταλαβαίνετε... πόσο απόλυτα υποτιμενικό είναι το να πει κάποιος έχω, δεν έχω λιποδίτηση. Κανονικά δεν θα πρέπει να δεχόμαστε πλέον τη διάγνωση της υπατικής θεάτωσης με βάση τον απλό υπέρηχο.
Τι άλλο λοιπόν εργαλείο έχουμε. Ένα εργαλείο είναι η ποσοτικοποίηση της ηχογένειας του ύπατος το κίτρινο κυκλάκι φιλικόνα σε σχέση με τον παρακείμενο νεφρό που είναι αυτό που κάνει βασικά το ανθρώπινο μάτι αλλά μετρώντας την οικογένεια. Η δεξιά είναι ένα λιπόδες ύπαρ, άρα βλέπουμε ότι ο λόγος της οικογένειας του ύπατος με τον νεφρό είναι αξιμένος σε σχέση με το φυσιολογικό που ύπαρ και νεφρός πρέπει να έχουν περίπου την ίδια οικογένεια.
Και εδώ όμως έχουμε τους ίδιους περιορισμούς που είχαμε και πριν. Το gain, που έχουμε τοποθετήσει το focus της δέσμης, το βάθος επιδράει, η συχνότητα, το φαινόμενο της ανισοτροπίας. τεχνική παράοντιση που κατά τη γνώμη μου περιορίζουν και αυτή τη μέθοδα.
Τι είναι λοιπόν καλύτερο. Μπορούμε να μετρήσουμε την απορρόφηση της δέσμης και γνωρίζουμε ότι ο υπέρικος όσο διαδίδεται στους ιστούς εξασθενεί. Αν πάρουμε δέσμες υπερήγων που ταξιδεύουν μέσα στο υπατικό παρέχημα τότε όσο πιο λιπόδες είναι το υπατικό παρέχημα τόσο περισσότερο απορροφάται οι δέσμοι και αυτό τα σύγχρονα μηχανήματα μπορούν να το μετρήσουν. και να το αποδώσω σε δεσιμπέλα, έναν συμπιμέτρηση, ένα μεγαγέρτσι της δέσμης.
Αυτό είναι πολύ αντίστοιχο με τη μέθοδο CAP, το Controlled Attenuation Parameter, το οποίο είστε ίσως περισσότερο εξοχεωμένοι μέσω του Fibroscan, γιατί είναι ένα κομμάτι του Fibroscan που χρησιμοποιείται για να μετρηθεί η ύνωση του υπατικού παρέχηματος. Εδώ όμως έχουμε το πλεονέκτημα της εικόνας. Μπορούμε δηλαδή, όπως λέμε, να δούμε το υπατικό παρέχημα. να αποφύγουμε μια περιοχή όγκου, να αποφύγουμε τη σκιά από μια πλευρά, να αποφύγουμε μια μεγάλη συλλογή και να έρθουμε και να τοποθετήσουμε περιοχές ενδιαφέροντος δειγματοληπτικά στα σημεία που εμείς θέλουμε για να πάρουμε μέτρηση της απορρόφησης και άρα του λιπόδοξου του. Υπάρχει πολύ καλή συσχέτιση της μεθόδου με το PDFF του Magneti, που όπως θα δούμε είναι η μέθοδος αναφοράς, ακόμα και σε παχύς αρουξασθηνής και πάλι...
καλή area under the curve, καλή διαγνωστική ακρίβεια για να μας ταξινομήσει το ενασθενή σαν S1, S2, στεάτωση. Οι μερέτες δείχνουν ότι έχει μεγαλύτερη ακρίβεια από το καπ το κομμάτι του φίλτρος και εδώ βέβαια βελτιώνεται πολύ η συμφωνία μεταξύ των αξιολογητών. Να λοιπόν, χαρακτηριστικές εικόνες, φυσιολογικό η παραρίστερα, ήπια, μέτρια και σοβαρή στεάτωση και αντίστοιχες εικόνες απορρόφησης. Όσο πιο κίτρινος είναι ο χάρτης, τόσο μεγαλύτερη είναι η απορρόφηση σε δεσιμπέλ, ένα σε λιμέτρ, ένα μεγαχέρτς συχνότητας περίγον. Και βέβαια έχουμε και τον...
χάρτη που μας ζήτει την ποιότητα των μετρήσεων. Άρα ακόμα ένα χρήσιμο εργαλείο, ξέρουμε πού η μέτεση είναι πιο ακριβής και πού πρέπει να πάμε να μετρήσουμε. Ήρθε πιθανόν κάπου να υπήρχε κάποιο artifact, να παγιδεύει και μια φυσαλίδα στον τζέλ του υπερίπου, ή να είχαμε reverberation, κάποιο άλλο artifact, το οποίο περιορίζει την ποιότητα της εικόνας μας. Μία άλλη σύγχρονη μέθοδος που έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία... λίγα χρόνια είναι το λεγόμενο ultrasound derived fat fraction.
Τι κάνει αυτό, χρησιμοποιεί δύο παραμέτρους. Αφενός την απορρόφηση, που το είπαμε ήδη. Όσο πιο πολύ απορροφάται οι βέσμιτροι υπέρικον, όσο πιο λιπότες είναι το υπα. Αλλά χρησιμοποιεί και την οπισθοσκέδαση.
Όπως ο υπέρικος διαδίδεται μέσα στο υπατικό παρέχημα, τα λιπίδια στέλνουν κομμάτια του υπέρικου προς τα πίσω. Δημιουργούν την οπισθοσκέδαση. Μπορούμε λοιπόν να το μετρήσουμε αυτό, σαν μια δεύτερη παράμετρο που δείχνει το λιπόδες περιεχόμενο και χρησιμοποιώντας το λογισμικό αυτό, τα δεδομένα από απορρόφηση και οπισθοσκέδαση, η τεχνολογία αυτή έχει την προοδοτυπία ότι μας δίνει ο σωστός λίπος. Άρα ενώ με το ΓΙΟΚΑ που είδαμε πριν έχουμε μια έμεση εκτίμηση του λιπόδους περιεχομένου, μετράμε δεσιμπέν, εδώ το μηχάνημα μας λέει Πόσος το λίπους.
Να, επί παραδείγματι, αν προσέξετε πάνω αριστερά στην εικόνα, υπάρχει ένα UDFF 14%. Άρα σε αυτό το πλέγμα που γίνονται οι μετρήσεις, το λίπος είναι 14%. Είναι γρήγορη μέθοδος. Έχει από τις πρώτες μελέτες που έχουν γίνει πολύ πολύ καλή ευαισθησία και ειδικότητα για να εντοπίσει τη στράτωση έχοντας σαν μέθοδο αναφοράς νομαγνητικό τομογράφο. Και πλέον αυτή την τεχνολογία την έχουμε διαθέσιμη και στο νοσοκομείο μας και την εξετάζουμε για να επιβεβαιώσουμε αυτά τα εμβρήματα.
Ένας πίνακας που δείχνει την πλειάδα διαφορετικών υπερηχογραφικών τεχνικών που προσωτικοποιούν τη στεάτωση, δεν θα σταθώ πολύ. Θα λήξουμε μόνο ότι η πιο καλά μελετημένη είναι το ΚΑΠ, που δεν είναι η υπερηχογραφική μέρος, είναι το κομμάτι του φύπρος που πιάνει την υπόδειη ανάδειξη. Ξεκινούμε είτε την attenuation, την απορρόφηση της δέσμης, είτε το backscatter, την ταχύτητα του ήχου, άλλες παραμέτρους, αλλά η περισσότερο μελετημένη είναι η απορρόφηση της δέσμης, το attenuation imaging.
Να ένα παράδειγμα φυσιολογικό οπτικά υπατικό παρέχημα, στο UDFF υπήρχε 6%, άρα είναι αρχόμενη πρώτου βαθμού υπόδεισης δίησης. Να μην ξεχνάμε βέβαια ότι υπάρχουν και οι γεωγραφικές κατανομές. της υπατικής θεάτωσης.
Έτσι λοιπόν στην κάτω σειρά εικόνων έχουμε ένα ύπαρτο οποίο αλλού είναι πιο υπερικογενές, αλλού είναι πιο υποϊχοϊκό, άρα θα το χαρακτηρίζουμε σαν γεωγραφική κατανομή και εκεί χρειάζεται προσοχή της μετρήσεις που θα κάνει κανείς. Με τον αξιονικού μπορούμε να ανιχνεύσουμε τη θεάτωση. Η λογική από την πλήμακα Χάουστον Γιούνιτ που δείξαμε είναι ότι όσο πιο μικρή είναι η πληκνότητα του υπατικού παροχήματος τόσο πιο έντονη είναι η θεάτωση.
Δεν θα πιάσουμε ποτέ τα μείων 100 που έχει το καθαρό λίπος, αλλά από τη χωρίς κυαγραφικό σάρουση, γιατί όταν δώσουμε σκυαγραφικό, εμπλουτίζονται τα πάντα και ανεβαίνουν τα χάρουσφυλ. Εάν πάμε σε κάτω από 40 χάρουσφυλ unit για το ύπαρ, έχουμε πολύ καλή ειδικότητα, όχι τόσο ευαισθησία, αλλά ανιχνεύουμε την υπατική στέατωση. Το ύπαρ έχει ψηλό λιθά 50 με 60 χάρουσφυλ unit.
Σε πολύ προχωρημένη στέατωση, τα αγκία ακόμα και χωρίς κυαγραφικό είναι πιο... πιο άσπρα από το υπατικό επανέχημα, ενώ ο κανόνας είναι ότι το ύπαρ πρέπει να είναι δέκα τουλάχιστο μονάδες κανόνθιτ, πιο πυκνό από ό,τι ο σπλήνας. Αυτό λοιπόν αντιστρέφεται στην εστέάτωση. Προσέχουμε τις εντοπισμένες περιοχές κατανομής του λίπους, αλλά και πάλι στην αξονική έχουμε μικρή ακρίβεια για την υπηρεσιάστη ατώση. Θεωρητικά με την...
έλευση της διπλής ενέργειας, της dual energy αξιονικής τομογραφίας έχουμε πολύ πολύ καλύτερη ακρίβεια, μπορούμε να τους ζητήσουμε αν θέλετε αλλά δεν είναι διαθέσιμα στην ελληνική τουλάχιστον πραγματικότητα αυτή η αξιονική τομογράφη. Πάνω αριστερά λοιπόν ένα φυσιολογικό ύπαρ. Είναι λίγο πιο άσπρο από τον σπλήνα που βλέπουμε δεξιά.
Μετρούμε τις πυκνότητες. 127 χαοσφυλιούνιτ του σπλήνας πάνω δεξιά. 59 χαοσφυλιούνιτ του ύπαρ.
Άρα είναι χαμηλότερη πυκνότητα του νελιπόδες. Κάτω αριστερά είναι μια εικόνα που δεν έχουμε δώσει και γραφικό. Και όμως τα αγγεία μέσα στο ύπαρ...
Α, μπορώ να δείξω. Τα αγγεία είναι πιο άσπρα από ό,τι το είπα ξανά, αλλά δεν έχουμε τόσο και αγραφικό, άρα είναι σαφώς πάρα πολλοί λιπόδες, αυτό το είπα. Τοποθετούμε το region of interest και η μέση τιμή είναι 16 hz unit, χωρίς αγραφικό, η αορτή είναι άδεια, ο σπλήνας είναι 40, άρα σαφώς είναι ένα πιο λιγότερο πυκνό υπάρα από το σπλήνας, άρα είναι λιπόδες. Συνηθίζεται λοιπόν ότι με την ταξονική μπορούμε να πιάσουμε το λιπόδες υπάρ, αλλά δεν έχουμε... καλή ευελθισία και ειδικότητα.
Η μαγνητική τομογραφία είναι η μέθοδος αναφοράς για να διαγνώσει τις θεάτωσεις του ύπατος. Ένα λοιπόδεση υπαρέχει έντονα αυξημένο τα φένα σήμα, αυξημένο τα βιοσήμα, αλλά η μέθοδος αναφοράς είναι η in-out of phase. Η ακολουθία Dixon, για την οποία σας είπα πώς οτικοποιούμε και το υποδόριο και το λίπος παντού στο σώμα.
Γιατί Η Δίψον πιάνει και το μακροσκοπικό λίπος από την αλγεμική επεξεργασία των εικόνων in-phase-out-of-phase, αλλά και τον δοκιτάριο λίπος κοιτώντας την out-of-phase ακολουθία. Αν τρέξουμε την ακολουθία αυτή με έναν τρόπο πόσο οτικοποιημένο, προκύπτει το λεγόμενο proton-tensity fat fraction. Τι είναι αυτό? Είναι ένα κλάσμα που μας λέει όσα πρωτόνια νερού είναι συνδεδεμένα σε λιπίδια, δι' αυτό.
πόσα πρωτόνια υπάρχουν συνολικά στο ύπα. Από υπατοκίταρα, από το μεσοκοιτάριο υγρό, από τα κίταρα κούμφερα, από τα λευκά που κυκλοφορούν, μέσα στα υπατικά κορποϊδή, μέσα στα αγκία, όλα αυτά. Είναι λοιπόν ένας λόγος.
Τι πρωτόνια έχουμε στη λιπίδια δια όλα τα πρωτόνια που υπάρχουν σε υπατικό παρέχημα. Είναι λοιπόν ένα ποσοστό. Και ταυτόχρονα αυτή η ακολουθία μπορεί να μας δώσει και το liver iron concentration, χρησιμοποιούντας το χρόνο που του STAR δεν θα επομείνει.
Εξαιρετική ευαισθησία και ειδικότητα. Έχει ξεκαθαρίσει πλέον PDFF. Είναι η μέθοδος αναφοράς που χρησιμοποιούμε σήμερα για τη στεάτωση. Και ναι, το έχουμε και αυτό. Έχουμε τη δίχυνα που έχουμε στο νοσοκομείο μας.
Να η βασική εικόνα είναι out of phase. προείπαρ στην μαύρο στην auto phase άρα είναι γεμάτο από λιπίδια και έτσι φαίνεται το αποτέλεσμα του pdf έχουμε στην πάνω μπάρα μια εκτίμηση του ποσοστού του λίπους που είναι ο κάθε ασθενής και δίνει ένα ποσοστό έτσι είναι οι χάρτες στους οποίους μπορούμε να τοποθετήσουμε reasons of illness και να κάνουμε μια γεωγραφική κατανομή του λίπους παντού και η αντίστοιχη μπάρα για τον σίδηρο Βλέπετε ότι το φυσιολογικό υπάρι είναι μαύρο, 2% λίπος, 11% και όσο πιο άσπρο είναι τόσο πιο λιπόδες περιεχόμενο έχει. Και θα κλείσουμε με λίγα λόγια για την ίνωση του υπατήδας που είναι ένα πολύ σημαντικό αποτρέασμα της χρόνιας στέντου υπατήδας. Την ίνωση σαν ίνωση του υπατήδου που υπάρχει μας χαρακτηρίζουμε την αναπόθεση κολαγόνου, τη σταδιακή απώλεια της διαταραχής του υπατήδου. λόγω ενός χρόνιου ερεθίσματος.
Είτε είναι μία χρόνια υγιεινής πατήτητα, είτε είναι η έκθεση στο ΑΚΟΡ ή μια απάντηση στο μεταβολικό σύνδρομο. Σύμφωνα με την ταξινόμιση ΜΕΤΑΒΙΡ που έχει επικρατήσει κλινικά, ταξινομούμε την ίνωση από F0 μέχρι F4 που είναι η κύρωση. Το κριτήριο είναι ιστολογικά. εν απόθυση του κολαγόνου, είτε στα πηλί. Συγχωρείτε, δεν έχουμε ήχο.
Ναι, και εγώ δεν τον ακούω το βασίλειο τώρα. Πρέπει κάτι να έγινε με την σύνδεση. Πατάω λίγο το κόμμα σου. Άρα, βλέπουμε τους λόγους για τους οποίους η βιοψία είναι... είναι ακατάλληλοι, ειδικά για έναν πολύ μεγάλο πληθυσμό.
Και πάλι υπάρχει πρόβλημα δυστυχώς με τον ήχο. Πάμε να δούμε τις εναλλακτικές. Φύμπρος κάτω τον ήχο.
Τώρα εντάξει, τώρα εντάξει. Στο φίμπροσκαν λοιπόν ο υπέρυχος εκπέμπει μία ισχυρή δέσμη υπέρυχου η οποία ταξιδεύει από τους ιστούς και δημιουργεί τα λεγόμενα εγκάρσια κύματα. Όσο πιο γρήγορα είναι τα εγκάρσια κύματα σημαίνει τόσο πιο σκληρός είναι ο ιστός και άρα αντανακλάει τα κύματα αυτά.
Μετρώντας λοιπόν την ταχύτητα των εγκαρσιακήματων έχουμε μία μέτρηση σε κιλοπασκάλ. Και το φίμπροσκαν επίσης μετράει το control attenuation parametry. την απορρόφηση δηλαδή από το λοιπόν ένα σημείο του υπαϊτικού παλαιχύματος δημιουργούνται τα εγκάρσιμα εκκύματα και μετρώνται σε κιλοπασκάλ στην 2D CR-Wave η βελτογραφία εκπέμπτεται πολλοί πολλές δέσμες υπερήχων και δημιουργούν ένα χρωματικό χάρτη με βάση την ταχύτητα των εγκαρσίων κυμάτων, την οποία ερμηνεύουμε σε κιλοπασκάλ. Άρα, μετρώντας την ταχύτητα σε μέτρα το δευτερόλεπτο των εγκαρσίων κυμάτων, ο υπέρηγος μας δείχνει εκτίμηση για κιλοπασκάλ. Άρα, έχουμε μέτρηση του πόσο σκληρό είναι το υποδοτικό περίεχημα και άρα πόσο ινωτικό είναι αυτό.
Τώρα, υπάρχουν βέβαια και μέθοδοι εκτίμησης. της ποιότητας έχουμε λοιπόν ανάλογα με τον κατασκευαστή, πάντοτε ένα χρωματικό χάρτη που μας δείχνει ή μία ποσοτική παράμετρο που μας λέει πόσο ποιοτική ή πόσο καλή είναι η μέτρησή μας. Τώρα, αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι υπάρχει σημαντική αλληλεπικάλυψη των τιμών σε μέτρα να σεκών για τα διάφορα στάδια ίνωσης. Δεν μπορεί λοιπόν κάποιος να πει ότι 1,1 μέτρο ανευτερόλεπτο είναι F1, 1,7 μέτρα ανευτερόλεπτο είναι F2. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να το πει.
Γι' αυτό και από το 2020 έχουμε τα κριτήρια από την Society of Radiology in Ultrasound που είπε ότι εν τέλει πρέπει να έχουμε τιμές που να μην αντιστοιχούν σε ακριβές στάδια διόγνωσης αλλά να έχουν κάποια κλινική σημασία. Και προέγυψε ο κανόνας των τεσσάρων για την shear wave ελαστογραφία που λέει ότι κάτω από 5 κιλοπασκάλ Τι σανότατα έχουμε μπροστά μας ένα φυσιολογικό ύπαρμα. Μέχρι 9 κιλοπασκάλ θα πρέπει να δούμε κλινικά ευρήματα χρόνια συμπατικής νόσου.
Αν δεν υπάρχουν, δεν έχουμε νόσο. Αλλιώς θα πρέπει να γίνουν εργαστηριακές εξετάσεις. 9 με 13 κιλοπασκάλ είναι ένα ενδιάμεσο πεδίο όπου πρέπει να γίνουν εργαστηριακές εξετάσεις για να βάλουν τη διάγνωση της χρόνιας συμπατικής νόσου πάνω από 13 και 17 κιλοπασκάλ που έχει γνώστη με την χρόνια αντίρροπη.
η μη αντιρροπούμενη υπατική νόσο. Τα ίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Μάλλον, στο ιομπεδιατρικό πληθυσμό πρέπει να χρησιμοποιούμε την τιμή που είχε ο ασθενής στην προηγούμενη εξέταση.
Στην μη αλκοολική στρατιοπατήτη θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε χαμηλότερες τιμές κατ' όχου, αλλά... Τα 7 κιλοπασκάλ έχουν βρεθεί ότι είναι μια πολύ καλή τιμή για να αποκλείσει την ύνωση. Τώρα, ενδείξεις.
Αρχική βαθμονόμηση της ύνωσης, χρόνιες υπατήτηδες, σκρίνιγκ ασθενών, παρακολούθηση, παρακολούθηση της απάντησης θεραπείας ή να διερευνήσουμε κάποιο αγνό σου αιτιολογίας, φιλιά υπέρταση. Έχει, δεν θα σταθώ περισσότερο, θα σας τελεπορήσω, έχει καλή ευαισθησία και ειδικότητα σαν μέθοδος. Και άρα, για να κλείσουμε το μάθημά μας... Η μαγνητική τομογραφία με την ακολουθία PDFF είναι η μέθοδος αναφοράς για να ποσοτικοποιήσει το λίπος και το σίδηρο στο υπατικό παρέχημα. Η υπερηγωγραφική ελαστογραφία είναι η καθημερινή μέθοδος για να αξιολογήσει την ύνωση του υπατικού παρεχήματος.
Πλέον έχουμε στα χέρια μας μεθόδους υπερήχους που ποσοτικοποιούν το λίπος του ύπατος, άρα ψευδούμε τη λεγόμενη πολυπαραμετρική υπερηγωγραφία. Αλλά να μην ξεχνάμε το πρώτο κομμάτι του μαθήματος, ΔΕΚΣΑ, είναι η απάντηση για την... πολυπαραμετρική για την ανάλυση ονοσωματική, ανάλυση του σώματος. Με αυτό σας ευχαριστώ. Επίσης, να μην είστε λοιπόν...