Cześć, dzisiaj powiemy sobie o zespole antyfosfolipidowym, które jest dosyć ważną jednotką kliniczną, występująca, najczęściej jest rozpoznawana u młodych kobiet i występuje albo pierwotnie, sama z siebie, albo w przebiegu innych chorób reumatycznych. Najczęściej zespół antyfosfolipidowy pojawia się w toczniu rumieniowatym układowym, ale może również wystąpić w erzetensie, w układowych zapaleniach naczyń, w niektórych chorobach nowotworowych, infekcjach np. WZW typu C, w AIDS, np. w borejozie również albo kile. Niestety niektóre też leki mogą indukować rozwój zespołu antyfosfolipidowego, np. hydrolazyna, chlorpromazyna, chinina, prokainamid. No to niestety jest takie ryzyko rozwinięcia się tego zespołu. Bardzo charakterystyczne jest dla niego zwiększone ryzyko zakrzepicy. I zakrzepicy w młodym wieku. Również innym takim kryterium to bardzo częste nawracające niepowodzenia położnicze, że dochodzi do umarcia płodu przedwczesnego porodu często. właśnie w zespole antyfosfolipidowym. Przejdźmy do kryteriów, bo one mniej więcej naświetlą, o co chodzi. Kryterium, jak w większości takich chorób, dzielą się na kliniczne i immunologiczne. Musi być przynajmniej jedno takie i jedno takie, żeby potwierdzić zespół antyfosfolipidowy. To jest w wywiadzie aktywna albo teraz, albo wcześniej zakrzepica. czyli na przykład zakrzepica żył głębokich w kończynie dolnej albo już zatorowość na przykład płucna, ale też są te inne zmiany zakrzepowo-zatorowe, które mogą tu się rozwijać, jak ubary niedokrwienne, jak zakrzepica tetnic nerkowych, więc właśnie zakrzepica w wywiadzie to jest to, oprócz tego też właśnie niepowodzenia tłożnicze i to są takie trzy możliwości, że albo jedna albo więcej śmierci płodu po dziesiątym tygodniu ciąży, jedno albo więcej przedwczesnych porodów przed 34 tygodniem ciąży, które wynikało z rzucawki albo zespołu przedrzucawkowego, albo niewydolności łożyska, albo trzy albo więcej samolicznych poronień przed 10 tygodniem. po wykluczeniu jakichś zaburzeń hormonalnych, zaburzeń genetycznych u tego płodu, który obumarł, czy też u matki, to jest to też jedno z tych kryteriów klinicznych podchodzących po te... powikłania takie położnicze. A jeżeli chodzi o badania immunologiczne, laboratoryjne, to są trzy typy przeciwciał, które mogą występować u pacjenta z zespołem antyfosfolipidowym i te przeciwciała właśnie są odpowiedzialne za te zmiany zakrzepowo-zatorowe. Pierwszy to jest tzw. lupus antykoagulant, czyli antykoagulant toczniowy jest taki typ przeciwciał. Drugie kryterium to możliwe, że mogą wystąpić przeciwciała przeciwko... kardiolipinie, a trzecie, że mogą wystąpić przeciwciała przeciwko beta-2-glikoproteinie. Właśnie te trzy, lupus antykoagulant, przeciwko beta-2-glikoproteinie i przeciwko kardiolipinie, to są trzy charakterystyczne dla zespołu antyfosfolipidowego właśnie przeciwciała. Dobrze, no ale to co teraz zrobić? Jak to leczyć? Jeżeli pacjent ma wykryte te przeciwciała, ale jest zupełnie bezobjawowy, jest z nim wszystko ok, można go zostawić bez leczenia, ewentualnie z niską dawką kwasu acetylosalicylowego i takimi zaleceniami, aby tam zmniejszać ryzyko sercowo-naczyniowe, to już takie kardiologiczne bardziej takie zaliczenia, ruch itd., na obniżenie cholesterolu, no ale no to właśnie te zaburzenia, to właśnie tutaj można kwas acetylosalicylowy. ale też jeżeli już zakrzepica wystąpiła kiedyś u pacjenta, to jednak włączamy leki przeciwkrzepliwe, najczęściej antagonistów witaminy K na całe życie. W przypadku bezobjawowych też, jeżeli są takie sytuacje, które zwiększają ryzyko, np. jakieś tam operacje ortopedyczne czy długotrwałe nieurkomienie, czy też ciąża, warto włączyć leczenie heparynami drobnocząsteczkowymi. Jeżeli mamy już pacjentkę w ciąży, to tak jak mówiłem, dopasowana do masy ciała, dawka terapeutyczna heparyny drobnocząsteczkowej przed całą ciążę i również kwas acetylosalicylowy. Między 75 a 150 mg. W ten sposób zabezpieczamy pacjentkę przed ewentualnymi powikłaniami i np. poronieniem. Podsumujmy szybko sobie zespół antyfosfolipidowy, bo to nie jest nic trudnego. Może być pierwotny albo wtórny w innych chorobach reumatycznych, najczęściej w toczniu. Jest związany właśnie z zwiększonym ryzykiem zakrzepicy albo zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich kończyn, czy też udary niedokrwienne, zakrzepica tętnicy nerkowej, czy też innych w tętnicach naszlądowych. Również niepobikłania położnicze, tam wymieniłem kryteria, że jeżeli często dochodzi do poronień u kobiet, to jest ryzyko, że to może być zysku antyfosfolipidowy i charakterystyczne trzy typy przeciwciał. Lupus antykoagulant przeciwko beta-2-glikoproteinie i przeciwko kardiolipinie. No i właśnie w tym momencie albo leczymy pacjenta heparynami drobnocząsteczkowymi, jeżeli jest bezobjawowy, ale jest wysokie ryzyko. albo jeżeli już kiedyś doszło do krzepicy, no to pacjent musi być na lekach przeciwkrzepliwych na całe życie, najczęściej antagonistów witaminy K u kobiet w ciąży, kwasa cytrylosalicylowy, plus oczywiście heparyna drobnocząsteczkowa, bo w ciąży, jak wiemy, antagonistów witaminy K nie stosujemy, te leki są teratogenne. Dzięki, do zobaczenia. Dziękuje za uwagę.