Neurodydaktyka w praktyce szkolnej

Wprowadzenie

• Prowadząca: Edyta Pagel, doktor nauk humanistycznych
• Temat: neurodydaktyka, kontrowersyjny, ale przyszłościowy
• Cel wykładu: obalenie mitów dotyczących neurodydaktyki

Cytaty

1. "Jeśli chcemy pomóc dzieciom, musimy zająć się ich mózgami.” – Deborah Weber, Uniwersytet Harvarda
2. "Umysł, który poznaje to umysł, który żyje.” – David Michel
3. "Miejscem pracy nauczyciela jest mózg ucznia.”
4. "Każda czynność związana z nauczaniem prowadzi do zmian w mózgu."

Czym jest neurodydaktyka?

• Neurodydaktyka: nauka o tym, jak uczyć zgodnie z naturalnymi preferencjami mózgu.
• Zmiana w podejściu do nauczania: od metod tradycyjnych do przyjaznych mózgowi.
• W edukacji klasycznej często opiera się na powtarzaniu, co nie sprzyja efektywnemu zapamiętywaniu.

Historia neurodydaktyki

• Rozpoczęcie badań w latach 70-tych przez Richarda Badlera i Johna Grindera.
• Neurodydaktyka uznawana jako odrębna nauka od 2003 roku.

Dlaczego neurodydaktyka?

• Zmiana metodyki nauczania w celu zwiększenia efektywności kształcenia.
• Odrzucenie systemu opierającego się na przymusie i kontroli.

Kluczowe założenia neurodydaktyki

• Uczenie ma być przyjazne mózgowi i dostosowane do indywidualnych potrzeb ucznia.
• Wykorzystanie różnych metod angażujących wszystkie zmysły: słuchowe, wzrokowe, dotykowe.
• Mózg pracuje na różnych strukturach, co oznacza, że różne metody aktywują różne obszary.

Jak uczy się mózg?

• Mózg ma ~86 miliardów neuronów i ogromną ilość połączeń.
• Neurony lustrzane: odpowiadają za naśladowanie i empatię.
• Mózg rozwija się w swoim indywidualnym tempie.

Metody efektywnego nauczania

• Nauka przez odkrywanie: uczniowie powinni angażować się w proces tworzenia wiedzy.
• Odkrywanie jest ciekawsze niż reprodukcja.
• Emocje zwiększają efektywność zapamiętywania.
• Dzieci najlepiej uczą się przez aktywność i poprzez dotyk.

Zmiany w edukacji

• Odejście od sztywnych programów nauczania na rzecz integracji tematów i metod aktywnych.
• Testy egzaminacyjne powinny być zastąpione zadaniami otwartymi, które rozwijają umiejętności krytycznego myślenia.
• Zmniejszenie ilości materiału i dostosowanie go do wieku i poziomu rozwoju ucznia.

Zakończenie

• Zachęta do wdrażania neurodydaktyki w praktyce szkolnej.
• Wspieranie uczniów w ich indywidualnym rozwoju i dostosowywanie metod nauczania do ich potrzeb.
• Podkreślenie roli nauczyciela jako przewodnika i inspiratora w procesie nauki.