การศึกษาภาษาไทยและคำที่ยืมจากต่างประเทศ

คำนำ

• บทเรียนเกี่ยวกับคำภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาต่างประเทศ
• ภาษาไทยมีการยืมคำจากหลายภาษาที่แตกต่างกัน

ตัวอย่างคำยืม

• ทุเรียน: มาจากคำในภาษามะลายู "ดูเรียน" (ผลไม้ที่มีหนาม)
• กะปิ: มาจากภาษาเมียนมา "ง่าปิ" (ปลาหมัก)

สาเหตุของการยืมคำ

• สภาพภูมิประเทศและการติดต่อกับประเทศอื่น
• การค้าขายและการเผยแพร่ศาสนา
• อิทธิพลของวัฒนธรรมต่างประเทศ
• การศึกษาและการทูต
• การอพยพของคนต่างชาติ

ประวัติการยืมคำ

• มีการใช้คำยืมตั้งแต่สมัยโบราณ เช่น ในศิราจารึกพ่อขุนรามคำแหง

วิธีสังเกตคำยืม

คำยืมจากภาษาบาลีและภาษาสันสกริต

• ภาษาบาลี: มีพยัญชนะ 32 ตัวและสระ 8 ตัว
  • ตัวอย่างการสังเกต: ตัวสะกดและตัวตามต้องอยู่ในวักเดียวกัน
• ภาษาสันสกริต: มีพยัญชนะ 34 ตัวและสระ 14 ตัว
  • ตัวอย่างการสังเกต: ตัวสะกดและตัวตามอาจอยู่ข้ามวักกันได้

ความแตกต่างระหว่างภาษาบาลีและภาษาสันสกริต

• การใช้พยัญชนะและสระที่แตกต่างกัน
• การใช้ตัวสะกดซ้อนกันในภาษาบาลีและอักษรควบในภาษาสันสกริต

คำยืมจากภาษาเขมร

• คำยืมจากเขมรมีลักษณะเฉพาะ เช่น การสะกดด้วยพยัญชนะบางตัว
• คำที่ใช้ในภาษาไทยจากเขมรมีความสัมพันธ์กับวัฒนธรรมและภูมิศาสตร์

คำยืมจากภาษาจีน

• คำที่เกี่ยวข้องกับอาหารและการค้า เช่น เกี้ยว, ก๋วยเตี๋ยว

คำยืมจากภาษาอังกฤษ

• คำทับศัพท์ เช่น ช็อกโกแลต, คอมพิวเตอร์
• การเลือกใช้คำไทยแทนคำทับศัพท์ในบางกรณี

คำไทยแท้

• คำไทยแท้มักมีพยางเดียว
• ไม่มีตัวกรรณและไม่นิยมคำควบกล้ำ
• ตัวอย่างคำไทยแท้: ลม, ยาย, ช้าง

การสังเกตคำไทยแท้ที่มีหลายพยาง

• การกร่อนเสียงของคำพยางแรก
• การแทรกเสียงไปที่กลางคำ
• การเติมพยางหน้าทำให้เกิดเป็นคำหลายพยาง

สรุป

• การเรียนรู้คำที่ยืมมาจากต่างประเทศช่วยในการเข้าใจภาษาไทยมากขึ้น
• มีคำไทยแท้ที่สำคัญจำนวนมากและมีการใช้ในชีวิตประจำวัน

ปิดท้าย

• หวังว่าน้องๆ จะเข้าใจและเรียนรู้เกี่ยวกับคำยืมในภาษาไทยได้ดีในบทเรียนนี้.