Słuchajcie, koniec żartu. Nie rozśmieszajcie mnie. Idziemy sobie do góry.
Hop, hop. Znajduję sobie ten trójkąt. Opuszczamy, rozluźniamy.
Jestem sobie w tym trójkącie. A nie, wchodzę sobie głęboko. No i teraz, gdybym chciał rozpracować... nasz ten przestrzeń, czyli ten kanał przewodnicieli, to mogę to sobie zrobić na dwa sposoby. Brutalnie.
Brutalnie. Dlaczego brutalnie? No bo to jest struktura zazwyczaj takiej przegrody międzymięśniowe, czy przez bruzdy międzymięśniowe.
A to jest bruzda. to będziemy ją traktować dość brutalnie. Jeśli będziemy sobie tylko tak...
rozluźnić się, to nic się nie rozluźni. Musimy tutaj wejść, jeden mięsień zahaczyć kciukiem, drugi mięsień zahaczyć... palcami prawej ręki i robimy sobie. Jeśli mamy problem i czujemy, że ciągniemy skórę, zahaczamy sobie taki, łapiemy sobie kawałek skóry, rozciągamy.
I teraz mamy zapas trochę, tutaj trochę większy zapas skóry. Kiedy z tym pracujemy? Kiedy znajdujemy bolesność w tym rejonie albo idę sobie po kanale, idę i nagle mam jakby grudę, tak?
Czyli tak jakby, bo pamiętajcie, że ten kanał nie jest z rupą bruzdą międzymięśniową, bo jest jeszcze domknięty od góry blaszką międzymięśniową. stąd powstaje kanał, tak? Żebyście nie myśleli, że każda bruzda to jest de facto kanał.
Tam jest jeszcze blaszka pomiędzy tymi mięśniami, tworzy się właśnie ten nasz kanał przewodniczy. I na tej blaszce potrafią zrobić się wzrosty, potrafią się zrobić... zrobić zaburzenia ślizgu pomiędzy dwoma mięśniami, też Wam chyba tłumaczyłem, tak? Czy nie? Czy sobie odpuściłem to tłumaczenie w pewnym momencie?
Tak? Był taki moment? Tak.
Dobra, to był ten moment prawdopodobnie. Nie mówiłem o ślizgach, o fibroblastach. Czy mówiłem? Tak. A to nie był ten moment, to był jeszcze inny moment.
Dobra. W takim razie na pewno przez pięć lat edukacji wrócę do tego, czego wtedy nie chciałem Wam powiedzieć. Więc idziemy sobie, idziemy, tak? Jedna trzecia przyśrodkowa, jedna trzecia dystalna, przepraszam, to powinna być rejon właśnie, w którym kanał przywodnicieli się będzie kończył.
Więc znajdujemy sobie ten kanał, znajdujemy, znajdujemy, znajdujemy, idziemy sobie tu, zobaczcie, że mięsień obszerny będzie już się szedł w kierunku przyśrodka, w kierunku przodu, tutaj z kolei już będziemy wyczuwać wyraźniejsza ścięgno mięśnia, Przewodniciela Wielkiego i to jest miejsce gdzie będziemy mieli rozwór ścięgnisty. Pamiętajcie, że rozwór ścięgnisty to jest wyjście też tego naszego nerwu udowego, czyli udowogoleniowego, czyli kontynuacji nerwu udowego. To jest ważny rejon dla unerwienia naszej kończyny dolnej, czego szczególnie czuciowo.
No i dobra, położy się Pan na brzuchu. I co nam jeszcze tutaj zostało? To będzie. Znajdzie mi Pan dół podkolanowy i pamięta Pan jakie struktury ograniczają dół podkolanowy?
Tak, to jest ta biedna. No raczej się Pan nie bada. Dobrze, idzie. Teraz powiem Pan jakie struktury ograniczają dół podkolanowy i jak on będzie wyglądał kształtem?
Puszczem. Dziękuję. Dzięki za oglądanie Trzy wdechy? No i dobra. Jakie to struktury mogą być?
Jakie zna Pan mięśnie, tyły, głupę? Pół ścięgnisty. Pół ścięgnisty i jak pół ścięgnisty to razem z nim biegnie?
Ośkowaty. Ośkowaty. Nie.
Nie. Zazwyczaj rady z publiczności nie są dobrym pomysłem. Głowy? Nie. Głowy też nie.
Pół ścięgnisty, pół błoniasty. Pół ścięgnisty, pół błoniasty. Tak. Ja pytałem o ten sam obiegn.
Czekaj, Pan zmyślał o jednym mięśniu. To w takim razie gdzie one biegą? Przy środku, czy bocznie?
Ajej, nie, nie, nie, dobrze, dobrze, już tu wyczułem strzał. Dobrze, biegnąc środkowo, tak? Biegnąc środkowo, więc znajdziemy sobie mięsień płysienisty, półgłoniasty i idąc sobie po nim znajdziemy naszą jedną krawędź tego rądu.
No dobrze, mamy półszczelnicy półbłoniasty, znajdziemy pan te miejsca. Spróbujemy. Niech się pan pomęczy, niech pan pobłądzi, ale niech pan próbuje.
No? Dobra, co ono będzie pan je aktywował? Daję ci opór na... No dobrze, może pan dać opór.
Półszczelnicy półbłoniasty są pustowe, oba są. To jeszcze raz. Nie łatwiej, żeby po prostu zgięł kolano?
Może i łatwiej. No. To w tym miejscu może? No. Musi być.
Musi być w tym miejscu. Jak mamy wątpliwości, czy coś co trzymamy jest tym mięśniem, które chcemy, to musimy po pierwsze wiedzieć z jakim musimy go różnicować. Czyli na przykład, czego by się Pan bał?
Że Pan zbawał za na przykład, nie wiem... ścięgna głowy przy środkowej mięśni brzuchatej. Na tej wysokości już nie, ale mógłby się Wam dać. W takim przypadku wystarczy tylko prześledzić ścięgna. Musi być półścięgnisty.
Żaden inny mięsień nie biegnie w ten sposób. Musi to być półścięgnisty. A od bocznej strony co będzie ograniczacz? Teraz ktoś odezwie.
Z głowy kto będzie bardzo dobrze? Bardzo dobrze. No nie, dobrze.
Jakby Pan chciał, to już do głosu. To już załatw. Ja wiem, ale gdyby Pan się zgłosił... Nie byłby z nęty, gdyby Pan sam chciał. Nie?
Także można iść. Dobrze. Bardzo dobrze. No dobrze.
Nie, Pan po prostu wiedział, które jest łatwe do pokazania, bojąc się następnych rzeczy, wybrał bardzo dobrą strategię. Także... Jeszcze naciskaj na rękę. Dobrze. Próbuj ogiąć kolano.
Tak jest. Tak jest. No, a jego ścięgnino?
O tu. Tak jest. Czyli mamy, zobaczcie, mamy już o, bo jak se wyprostujemy i złapiemy, zobaczcie, mogę złapać sobie ten mięsień dwugłowy, to zobaczcie, mam mięsień dwugłowy.
O, teraz będę mieć półścięgnisty. Mam mięsień półścięgnisty. Zobaczcie, widzicie? Brakuje mi tylko jeszcze Lustrzanego odbicia teraz w tyłek. Lustrzanego odbicia, tak?
Dokładnie tak, brakuje mi lustrzanego odbicia. Chce pan popalpować dalej, jeśli będzie dobrze na tym? Dobrze. Stopę wyś... No i co tam?
Zagniń stopę. No, było. Dobrze, że...
No, dobrze. Te mięśnie będą przyśrodkowo biegły. Zobaczcie.
Jak już macie to, to też już wiecie, gdzie się ulokować po to. Tylko musicie to wiedzieć. Wiecie, że będą się wtapiać tak jakby pod mięśnie półścięgnisty, półbłoniasty, dwugłowy mięsień brzuchaty, tak? Ale będzie od strony przyśrodkowej wtapiał się w ten sposób, tak?
Więc zobaczcie, nie szukacie go, jak znaleźć półścięgnisty, pół, no tak, półścięgnisty, półbłoniasty, to nie szukacie go gdzieś na zewnątrz od ścięgna, tylko od wewnątrz. I wiecie, że na pewno ta następna... Następna struktura będzie mięśniem, no znajdźmy sobie ten półścięgnisty.
O, mam półścięgnisty. Idę sobie, śledzę półścięgnisty. Śledzę, śledzę, śledzę. Napnie pan? Śledzę, śledzę, śledzę, śledzę.
Pół ścięgnisty, dobra. I teraz idąc sobie od strony przyśrodkowej od pół ścięgnistego, napinając teraz mięsień brzuchaty, o właśnie, mogę sobie prześledzić, o, zejść sobie z tego napięcia i tu jest mięsień brzuchaty. Pół ścięgnisty. Głowa przyśrodkowa mięśnia brzuchatego. I ona wchodzi pod mięśnie półścięgniste.
Więc tu już będę mieć strukturę miękką dołu podkolanowego. Zatem przyśrodkowa od tego mięśnia. Półścięgnisty, brzuchatego.
No i tak samo z drugiej strony spróbujmy. Znajdźmy dwugłowy. Zajdź w prawo. Powtórki wszystkie będą tak wyglądały. Ja sobie tylko siedzę.
Czuję tutaj. Mój dęb może się na zoomie połącza. Dobrze. Może bardzo dobrze. Bardzo dobrze.
Świetnie. No i widzimy. A teraz zawartość. Jaka tam jest zawartość w tym otworze? W tym dole?
Dobra. Dobrze. Pan już był.
Pan był, pan był. No widzicie jak wygląda bezpieczeństwo teraz. Pan może sobie mówić. I zrobić.
To przyśrodkowo był nerw strzałkowy? Nie, przyśrodkowo jest nerw piszczelowy. Tak jest, nerw piszczelowy.
Błocznie jest żyła podkulonowa. Tak? To jest tętnica pod kolanem. Tak.
Najbezpieczniejszy jest Pan. Nie dość, że leży. Bardzo dobrze.
To co Pan znajdzie pierwsze? Żyła z tętnicą biegną bardzo blisko siebie. Gdzieś tu.
Jest? Dobrze. Wejdziemy sobie środkowo tutaj. Czuł pan dębienie?
Czy wiedział pan, że tam powinno być? Właśnie. Ja też podszedłem.
Dobrze Pan mówił, bo Pan powiedział przyśrodkowo, nie? A obydwoje stoimy bocznie. Dlatego ciężko jest poczuć tętnienie. Jeszcze raz wiemy. Nerw biegnie po środku.
A tętnica i żyła biegną przyśrodkowo od nerwu. A my siedzimy i stoimy i patrzymy bocznie. Stąd nie czujemy tętnienia.
Nie? Rozumiecie ten błąd? Tak, a tam jeszcze, a tam będziemy wyczuli całkowicie wspólne. No i tu już jest większa szansa, większe prawdopodobieństwo, że wyczujemy tętnicę. No i jest cień tętnicy od razu.
O! Nawet bardziej przyśrodkowo bym powiedział. Jeszcze, jeszcze.
O! O! O!
Tu. No, jest to upyłkowanie. Tutaj. Najpierw tak lekko, czuje Pan?
Nie. Dobra. Głębiej, czuje Pan?
Tak. Od płytkiego do głębokiego. Palpacja jest nie 2D, żeby wiedzieć gdzie być północ, południe, wschód, zachód.
Tylko też palpacja jest na głębokość, nie? To jest najtrudniejsza część. No dobrze, to mamy to płót kolanowy. Prosta sprawa.
Teraz położymy się na plecach i kanał kostki przyśrodkowej. Kanał kostki przyśrodkowej. Inaczej zwany kanałem wstępu.
Czyli tutaj kanał wstępu, żeby was nie zmylił. Kanał kostki przyśrodkowej to jest kanał wstępu. Mamy kostkę przyśrodkową.
I mamy tą bardziej wystalną, górną część guza piętowego. Czyli bardziej już jesteśmy na kątkości piętowej, nie na samym dwie. I tutaj będziemy mieli właśnie ten nasz kanał.
Od góry ograniczony właśnie naszym więzadłowym troczkiem. I pod spodem możemy sobie wyczuć najbliżej leżące. ścięgna mięśnia, pamiętacie? strzałkowy od strzałki strzałkowe są tu piszczelowego tylnego strzałkowe są od strzałki mało kto kiedykolwiek będzie chciał was tak mylić w anatomii, żeby nazywać coś odwrotnie więc zazwyczaj strzałki jest strzałkowe ale tu nie są strzałki to jest piszczelowy piszczelowy zaraz wchodzą dalej Będziemy tutaj mogli wyczuć sobie również tętnienie.
Tynnica piszczelowa. No i zaraz obok będziemy mieli nerw. Piszcie nowe.
I mięśnie, zginacz palucha i zginacz palców. Długie. I to jest proste.
To jest proste, to jest proste, to jest proste, to jest proste, roztępy proste. Chciałbym, żebyście znaleźli to miejsce. Co ja bym jeszcze...
Wszystko proste. Jeszcze tylko nad i podgruszkowaty. Nad i podgruszkowaty.
No to co trzeba znaleźć? Mięsień gruszkowaty, tak? Samego otworu... Nie poczujecie, bo byście musieli się przebić do warstw, które są zdecydowanie zbyt głęboko.
Położymy się na brzuch. Znajdujemy sobie nasz mięsień gruszkowaty, przebiegający, jak wiecie, poprzecznie w stosunku do otworu, który się stworzył w zęb. połączenia kości krzyżowej z kolcem kulszowym, czyli jaki to jest otwór, który jest dzielony później na otwór pod i nadmiór szlomaty.
Otwór kulszowy większy, tak? W którym pochodzi z wcięcia. kulszowego większego i zamknięcia tego wcięcia przez więzadło księżowe. No i potem to cięcie, które jest już teraz na tym etapie otworem, będzie dzieliło się na dwa przez mięsień gruszkowaty. No i taki mięsień gruszkowaty po prostu należy sobie znaleźć i znaleźć, że już określić przestrzeń jego pomiędzy mięśniem.
po środkowym i średnim o, no dobra Musiałem zmienić kąt, bo coś mi się tutaj bardzo nie podobało. Nie wiem co się dzieje. Taki kąt szukałem, myślałem, że stoi po drugiej stronie w ogóle miednicy. Teraz się zgadzam. Czyli zobaczcie, jakbym siedział i się kapił swoim dzisiaj widocznie niezbyt pojemnym mózgiem, to prawdopodobnie bym tego nie ogarnął.
Nie? Ale jak dotkniecie, coś wam nie pasuje, to sobie ustawiacie i nagle pasuje. I idziecie sobie pod mięsień gruszkowaty i znajdujecie sobie otwór podgruszkowaty.
No i jak w tych otworach? Tak samo jak pokazywałem wam w naszej kanale przywodniczej. Zatopiamy się, rozwieramy ten otwór.
Możemy złapać sobie taki slag. Rozwieramy ten otwór. Często jak jest mała przestrzeń wchodzę sobie w ten sposób i robię. Już nie samymi palcami.
Albo utrzymuję to napięcie, albo oscylacyjnie otwieram, otwieram, otwieram, otwieram, otwieram. Jak jest duża przestrzeń, to mogę sobie wejść w ten sposób, dwoma rękoma. Czyli dostosowuję się do tej przestrzeni. Kanał zasłonowy, tak jak mówiłem, nie do palpacji, ale do poznania. Rozstęp mięśni, rozstęp naczyń, trójkąt, to, to, to, to, to, rób się.