Zjednoczenie Niemiec

Wprowadzenie

• Temat: zjednoczenie Niemiec, metody używane do osiągnięcia celu.

Koncepcje zjednoczenia

• Wielkie Niemcy: oparte na hegemoni Austrii (Prusy, państwa niemieckie, Austria).
• Małe Niemcy: bez Austrii, z Prusami jako przywódcami.

Kluczowe postacie

• Wilhelm I: król pruski od 1861 roku, inicjator zjednoczenia.
• Otto von Bismarck: kanclerz Prus, propagator brutalnych metod zjednoczenia.
• Helmut von Moltke: strateg, dowódca armii pruskiej.

Metody Bismarcka

• Zjednoczenie „krwią i żelazem”.
• Użycie siły militarnej w przypadku oporu.

Wojna z Danią (1864)

• Cel: przetestowanie armii pruskiej i zbadanie potencjału Austrii.
• Wynik: szybkie zwycięstwo Prus, podział ziem duńskich (Holsztyn do Prus, Szlezwik do Austrii).

Konflikt z Austrią (1866)

• Bitwa pod Sadową: decydująca klęska Austriaków.
• Uzyskanie poparcia większości państw niemieckich przez Prusy.
• Powstanie Związku Północno-Niemieckiego w 1867 roku.

Sytuacja Austrii

• Problemy narodowościowe w Austrii, straty w wojnach (z Francją, z Włochami).
• Powstanie monarchii Austro-Węgier (1867) po nadaniu Węgrom teoretycznej niezależności.

Konflikt z Francją

• Dwa cele: pokonanie Francji i osłabienie protektora południowych Niemiec (Napoleon III).
• Depesza emska: prowokacja do wojny.
• Wygrana Prus w wojnie francusko-pruskiej (1870-1871).

Zjednoczenie Niemiec

• Proklamacja II Rzeszy: Wilhelm I ogłasza cesarzem 18 stycznia 1871 roku w Wersalu.
• Upokorzenie Francji, które prowadzi do rewolucji (Komuna Paryska).

Skutki

• Prusy zyskują Alzację i Lotaryngię.
• Udział Polaków w Komunie Paryskiej: Walery Wróblewski, Jarosław Dąbrowski.

Podsumowanie

• Proces zjednoczenia Niemiec był złożony, oparty na wojnie, strategii i polityce międzynarodowej.