Hallo en welkom bij dit filmpje over de eenheid en scheiding van de Nederlanden. We situeren dit verhaal in de 16de en 17de eeuw in de Nederlanden. Het domein is politiek, want het gaat over macht en oorlog. Je weet al dat de Nederlanden o.l.v. de Bourgondische hertogen in de 15de eeuw uitgroeiden tot een statenbond en in de 16de eeuw o.l.v. Karel V stilaan tot een eengemaakte staat. Op het einde van de 16de eeuw bestaan er echter twee staten: de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden. In dit filmpje vragen we ons af wat er is misgelopen en hoe dat is gebeurd. Vervolgens vragen we ons af welke gevolgen dat had voor de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden. Zoals je weet regeerde Karel V von Habsburg in de eerste helft van de 16de eeuw over de Nederlanden. Onze gewesten vormden aanvankelijk geen hechte staat. Elk gewest had zijn eigen regels en wijze van bestuur. Ze hadden wel dezelfde vorst en erkenden het gezag van enkele centrale instellingen zoals de Staten-Generaal. In dat orgaan zetelden de vertegenwoordigers van de Nederlandse hoge adel, de steden en de geestelijkheid. Wanneer de vorst belastingen wilde heffen, moest hij daarvoor van de Staten-Generaal de goedkeuring krijgen. Karel V was dikwijls afwezig. Een 'landvoogd' of 'landvoogdes' verving hem dan als 'Regent' of 'Regentes der Nederlanden'. In 1555 werd keizer Karel opgevolgd door zijn zoon Filips II. Hij verbleef vooral in Spanje en wilde - nog meer dan zijn vader - zo veel mogelijk macht naar zich toe trekken: Filips streefde naar absolute macht. Hij zou dan ook proberen om de macht van de Staten-Generaal te breken. Filips beschouwde zichzelf ook als de beschermer van het katholicisme. Daarom wilde hij de protestanten streng vervolgen. Dat zorgde voor het grootste ongenoegen. Antwerpen bijvoorbeeld vreesde dat belangrijke protestantse handelaars uit schrik zouden wegblijven. De Nederlanden werden bovendien geteisterd door een economische crisis en hongersnood. In augustus en september 1566 raasde de Beeldenstorm door de Nederlanden, waarbij protestanten katholieke kunst vernietigden. In veel steden durfden de bestuurders geen einde te maken aan de vernielingen. Filips II vond dat de Nederlandse edelen gefaald hadden. Hij stuurde de Spaanse hertog van Alva met een leger naar de Nederlanden. Alva richtte een speciale rechtbank op, de Raad van Beroerten, om de beeldenstormers te veroordelen. Zij liet ruim 1000 mensen terechtstellen. Alva lokte ook enorm protest uit wanneer hij nieuwe belastingen wilde invoeren. De Nederlandse prins Willem van Oranje nam de leiding van de opstand. Dat betekende de start van een oorlog die 80 jaar zou duren, tussen 1568 en 1648. De opstandelingen veroverden in 1572 een aantal steden. Filips II verving Alva, maar de Nederlanden leken in 1576 aan de winnende hand. De protestantse en katholieke leiders in de Nederlanden sloten met elkaar een vredesverdrag: de Pacificatie van Gent. Ze beloofden de opstand te stoppen op voorwaarde dat de Spaanse troepen de Nederlanden zouden verlaten en dat er een einde kwam aan de godsdienstvervolging. Filips II aanvaardde dat niet en stuurde in 1578 Alexander Farnese om de Nederlanden te heroveren. Farnese vond steun bij veel katholieken die vonden dat de protestanten te machtig waren geworden. Daarop reageerden de opstandige gewesten in het noorden door in 1581 hun trouw aan de Spaanse koning op te zeggen. Farnese slaagde er nog in om de Zuidelijke Nederlanden te heroveren, met bv. de val van Antwerpen in 1585, maar de noordelijke gewesten bleven onafhankelijk. De Nederlanden waren nu in twee delen gescheiden, en ongeveer 150 000 mensen uit de Zuidelijke Nederlanden vluchtten naar de Noordelijke Nederlanden. Filips II slaagde er niet in de Noordelijke Nederlanden te heroveren. Er kwam pas een einde aan de vijandelijkheden wanneer Spanje vrede sloot met de nieuwe Nederlandse staat van de 'Verenigde Provinci n' in 1648. Die vrede noemen we de 'Vrede van Münster'. Zo, dat was het. Bedankt voor het kijken!