Czy Kościół Katolicki na przestrzeni wieków pozmieniał Biblię? I czy w ogóle możemy dziś ufać jej przekazowi? Co chwila pod moimi filmami pojawiają się komentarze, że nie ma sensu czytać Biblii, bo jej przekaz został zmanipulowany przez Kościół Katolicki. Sprawdźmy więc, na ile jest to sensowny argument i jak naprawdę sprawy się mają. Otóż Biblia jest księgą, której nie da się zmienić.
Jest tak ze względu na to, że posiadamy zbyt dużą ilość rękopisów Starego, jak i Nowego Testamentu. Które to rękopisy znajdują się w posiadaniu wielu różnych państw? W Watykanie znajduje się stosunkowo niewielka ilość manuskryptów biblijnych. Weźmy na przykład Stary Testament, który posiadamy w zadziwiająco dużej ilości, bo aż w 17 tysiącach rękopisów. Dla porównania drugim starożytnym dziełem historycznym pod względem ilości kopii rękopisów jest Iliada Homera z liczbą 1900 kopii.
Różnica pomiędzy tymi rękopisami jest wręcz zatrważająca. Największe odkrycie archeologii biblijnej to odkrycie z Qumran z 1947 roku, które dało nam kopię Starego Testamentu datowane na pierwsze wieki naszej ery i najstarszy, wielki zwój Księgi Izajasza na II wiek przed naszą erą. Zadziwiający jest fakt, że treść manuskryptu Księgi Izajasza z II wieku przed naszą erą, jak i innych późniejszych wieków, były całkowicie zgodne z kopiami, które wykonywane były ponad tysiąc lat później.
Różnice jakie się pojawiały w tekście wynikały jedynie z pisowni niektórych słów. Odkrycie to raz na zawsze udowodniło badaczom i historykom, że mimo kopiowania przez lata Biblii, jej treść i przekaz nigdy nie uległy zmianie. Kościół katolicki nie jest posiadaczem manuskryptów odnalezionych w Qumran. Najsłynniejsze siedem zwojów zawierających w sobie cały Stary Testament, z wyjątkiem Księgi Estery, zostały nabyte przez państwo Izrael i znajdują się obecnie w Muzeum Narodowym Izraela. gdzie wystawiane są naprzemiennie do użytku publicznego.
Pozostałe manuskrypty znajdują się w posiadaniu bibliotek, muzeów i uniwersytetów porozrzucanych na całym świecie. Przejdźmy więc teraz do Nowego Testamentu, który jest głównym objawieniem na temat osoby Jezusa Chrystusa i fundamentalnym źródłem całej nauki chrześcijańskiej. Manuskrypty Nowego Testamentu dzieli się na kodeksy.
Największe cztery kodeksy pochodzą z IV-V wieku naszej ery. Są to kodeks synajski, Kodeks Watykański, Kodeks Aleksandryjski i Kodeks Eframa. Tylko jeden z nich, nietrudno się domyślić który, znajduje się w bezpośrednim posiadaniu Watykanu. Reszta natomiast znajduje się w Bibliotece Brytyjskiej, Francuskiej i Sankt Petersburgu.
Pozostałe, mniejsze z kodeksów Nowego Testamentu dzieli się na poszczególne typy, które różnią się od siebie sposobem pisma, językiem czy materiałem, na których były spisywane. Listy kodeksów i miejsce ich przechowywania są ogólnodostępne i stąd właśnie możemy wiedzieć, w czyim posiadaniu się znajdują. Weźmy na przykład kodeksy papirusowe Nowego Testamentu.
Oto tabela przedstawiająca miejsce przechowywania, datę powstania i zawartość manuskryptu. Większość manuskryptów, jak widać, znajduje się w posiadaniu muzeów, uniwersytetów czy bibliotek narodowych. Watykan posiada w swoich bibliotekach znacząco niewielką ilość manuskryptów, stąd argument, że mogliby oni zmienić treść Biblii, Jest całkowicie bezpodstawny.
By Kościół Katolicki mógł znacząco wpłynąć na treść Biblii i ją zmienić, musiałby znaleźć się w posiadaniu większości manuskryptów, a nigdy tak nie było i nie będzie, gdyż Bóg w ten sposób zabezpieczył swoje słowo przed ewentualnymi zmianami. Przedstawione przeze mnie fakty pozwalają nam z wielką śmiałością zasiąść do lektury Biblii, mając jednocześnie pewność, że żaden człowiek nigdy nie wpłynął i nie wpłynie na jej treść.