Elektrofizjologia serca - Wykład

Wprowadzenie

• Serce zbudowane z kardioocytów, różnią się od komórek mięśni szkieletowych.
• Kardioocyty rozgałęzione, połączone wstawkami i połączeniami szczelinowymi.
• Wysoka zawartość mitochondriów (1/3 objętości komórki).

Połączenia międzykomórkowe

• Wstawki: umożliwiają przenoszenie siły mechanicznej.
• Połączenia szczelinowe: szybki transfer depolaryzacji, umożliwiają synchroniczny skurcz.

Metabolizm serca

• Serce pobiera 70-100% tlenu z krwi.
• Zwiększenie dopływu tlenu przez wzrost przepływu w naczyniach wieńcowych.

Układ bodźco-przewodzący serca

• Węzeł zatokowo-przedsionkowy: główny ośrodek rytmu (60-100 uderzeń/min).
• Węzeł przedsionkowo-komorowy: spowalnia przepływ impulsu, pełni funkcję rozrusznika drugorzędowego.
• Pęczek Hisa: szybki synchroniczny skurcz komór.

Mechanizm skurczu

• Depolaryzacja: zmiana potencjałów elektrycznych, indukuje skurcz.
• Kanały wapniowe typu L otwierają się pod wpływem depolaryzacji.
• Sprzężenie elektromechaniczne: bodziec elektryczny -> działanie mechaniczne.

Potencjał czynnościowy

• Faza spoczynkowa: -95mV.
• Depolaryzacja wywołana wejściem sodu, osiąganie +20mV.
• Faza plateau: równowaga między napływem wapnia a wypływem potasu.
• Faza refrakcji: czas, gdy komórki nie mogą być ponownie pobudzone.

Automatyzm komórek rozrusznikowych

• Brak stabilnego potencjału spoczynkowego.
• Kanały If (funny channels) aktywowane przez hiperpolaryzację.
• Proces depolaryzacji generuje potencjał czynnościowy bez zewnętrznego impulsu.

Podsumowanie

• Omówiono elektrofizjologię serca i układ bodźco-przewodzący.
• Przebieg depolaryzacji i skurczu.
• Generowanie rytmu przez komórki różniczkowe.

Zapowiedź kolejnego odcinka

• Działanie serca w skali makro: cykl pracy serca, pompowanie krwi, wpływ na siłę skurczu.