📜

Απαρέμφατο στην Αρχαία Ελληνική Γλώσσα

May 29, 2025

Απαρέμφατο της Αρχαίας Ελληνικής

Εισαγωγή

  • Ο απαρέμφατος τύπος δεν υπάρχει στα νέα ελληνικά.
  • Εστιάζουμε στη ρηματική φύση και το υποκείμενο του απαρεμφάτου.

Παραδείγματα και Επεξηγήσεις

Παράδειγμα 1

  • Πρόταση: Εμείς νομίζουμε ότι ο Σωκράτης είναι σοφός.
  • Αρχαία Ελληνικά: Εμείς ημείς δοκού μεν τον Σωκράτη σοφόν είναι.
    • Το "ότι" είναι κρυμμένο στο απαρέμφατο "είναι".
    • Λειτουργεί ως αντικείμενο στο ρήμα "δοκούμεν".
    • Ετεροπροσωπία: Διαφορετικό υποκείμενο στο ρήμα και στο απαρέμφατο.
    • Το υποκείμενο του απαρεμφάτου σε αιτιατική.

Παράδειγμα 2

  • Πρόταση: Κανείς από τους πολίτες δεν ήθελε να μην υπακούει.
  • Αρχαία Ελληνικά: Ουδείς των πολιτών ήθελε να απειθείν.
    • Απαρέμφατο "απειθείν" μεταφράζεται με "να".
    • Ταυτοπροσωπία: Το ίδιο υποκείμενο στο ρήμα και το απαρέμφατο.
    • Το υποκείμενο του απαρεμφάτου σε ονομαστική.

Παράδειγμα 3

  • Πρόταση: Εμείς μπορούμε να σώσουμε την πατρίδα.
  • Αρχαία Ελληνικά: Εμείς δυνάμεθα σώσε την πατρίδα.
    • Απαρέμφατο "σώσε" μεταφράζεται με "να".
    • Ταυτοπροσωπία: Το ίδιο υποκείμενο στο ρήμα και το απαρέμφατο.

Παράδειγμα 4

  • Πρόταση: Ο Κρίσπος θεωρούσε ότι είναι ο πιο ευτυχισμένος.
  • Αρχαία Ελληνικά: Ο Κρίσπος ενόμιζεν εαυτόν ολβιότητα είναι.
    • Απαρέμφατο "είναι" μεταφράζεται με "ότι".
    • Ετεροπροσωπία: Διαφορετικό υποκείμενο στο ρήμα και το απαρέμφατο.
    • Το εαυτόν σε αιτιατική.

Παράδειγμα 5

  • Πρόταση: Η Άλκηστις ήθελε να πεθάνει για τον Άδμητο.
  • Αρχαία Ελληνικά: Η Άλκηστις σεβούλα το υπέρ Αδμήτου αποθανείν.
    • Απαρέμφατο "αποθανείν" είναι τελικό.
    • Ταυτοπροσωπία: Το ίδιο υποκείμενο στο ρήμα και το απαρέμφατο.

Παράδειγμα 6

  • Πρόταση: Εσύ ομολογείς ότι ο Ευθύφρων είναι σοφός.
  • Αρχαία Ελληνικά: Συσευθύφρων ομολογείς σοφόν είναι.
    • Απαρέμφατο "είναι" μεταφράζεται με "ότι".
    • Ετεροπροσωπία: Άλλο υποκείμενο στο ρήμα και στο απαρέμφατο.

Συμπεράσματα

  • Το υποκείμενο του απαρεμφάτου μπορεί να είναι σε πτώση ονομαστική ή αιτιατική.
  • Ταυτοπροσωπία: Όταν το υποκείμενο του απαρεμφάτου είναι ίδιο με του ρήματος (ονομαστική).
  • Ετεροπροσωπία: Όταν είναι διαφορετικό (αιτιατική).